The results of the present study fu

The results of the present study further showed that rater agreement was independent of the raters’ areas of core competence as physical therapists. The raters achieved a high level of agreement in several categories that were not among the physical therapists’ areas of core competence (eg, d330: speaking; d710: basic interpersonal interactions; d850: remunerative employment; and d845: acquiring, keeping, and terminating a job). ICF categories defined as physical therapists’ areas of core competence are aspects of functioning that are treated by physical therapists. However, physical therapists are trained to have comprehensive knowledge of stroke and are experienced in observing and detecting the full scope of patients’ problems, for example, when taking their history. This means that physical therapists are well able to identify patients’ problems, for example, in the category “d330: speaking,” even though these problems are typically treated by speech and language therapists. That is, although the ICF categories that cover the core competencies describe the areas in which physical therapists are usually trained, their experience, skills, and knowledge as health care professionals working in an interdisciplinary team surpass the specified focus of these ICF categories.

At this point, the potential of the ICF Core Set as a basis for multidisciplinary communication and cooperation in rehabilitation practice and management arises. Still, the question of agreement and interrater reliability among health care professionals of different specializations remains open. Future studies involving various health care professions should be conducted to clarify this question.

However, the results also revealed several categories that addressed physical therapists’ areas of core competence but that were rated differently by the 2 physical therapists (eg, b176: mental functions of sequencing complex movements; b755: involuntary movement reaction functions; and b260: proprioceptive functions). These results indicated that for the participants in the present study, the information available on problems was not based on measurements and in-depth examinations but relied on global impressions from the interviews.

The present study has several limitations. Because of the monocentric design, the small sample size, and the small number of participating raters, the generalizability of the results is limited, and the results need to be interpreted with caution. The results suggest next steps for future investigations. In addition, the present study addressed interrater reliability in terms of agreement between 2 raters. It did not address the quality or “truth” of the ratings. Currently, no gold standard exists against which a description of patients’ problems across the categories of the ICF Core Set can be compared. The present study suggests potential improvements to enhance the implementation of the Extended ICF Core Set for Stroke in practice. To enhance interrater reliability, the training of health care professionals with regard to the ICF should be further developed and standardized. Implementing the ICF in rehabilitation practice at an institutional level may enhance the availability and accessibility of information about all aspects of functioning in individual patients, which in turn may enhance the reliability of ICF-based ratings.8 In addition, the metric characteristics of the ICF qualifier scale should be taken into account. In particular, the distance between the steps of the scale may be too narrow and therefore may lead to disagreements. Thus, examining and restructuring the rating scale, for example, with Rasch analyses, may also enhance its interrater reliability.43 However, the results of the present study mainly hint at the importance of operationalization of the categories and standardization of the rating process to control for rater effects and to increase reliability.

In the future, 2 paths toward the operationalization of ICF categories can be followed, namely, the development of ICF-based measures and the development of detailed ICF manuals. Efforts in the latter direction are already being made, for example, by the American Psychological Association51 and the Australian Institute of Health and Welfare.52 Operationalizing the categories of the Extended ICF Core Set for Stroke could be an important next step to ease and to facilitate the application of the ICF in clinical practice and to use its full potential. Physical therapists can make valuable contributions to these developments to enhance professional, scientifically founded, multidisciplinary practice for the benefit of patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการศึกษาปัจจุบันเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่า ข้อตกลง rater ขึ้นอยู่กับพื้นที่ของ raters สายหลักเป็นนักกายภาพบำบัด Raters ที่บรรลุข้อตกลงในหลายประเภทที่ไม่ได้อยู่ระหว่างการบำบัดทางกายภาพด้านความสามารถหลัก ในระดับสูง (เช่น d330: พูด d710: โต้พื้นฐานมนุษยสัมพันธ์ d850: จ้าง remunerative และ d845: ได้ การรักษา และการสิ้นสุดงาน) ประเภท ICF กำหนดเป็นพื้นที่ของนักกายภาพบำบัดของความสามารถหลักเป็นลักษณะของการทำงานที่ได้รับการรักษา โดยนักกายภาพบำบัด อย่างไรก็ตาม นักกายภาพบำบัดฝึกให้มีความรู้ที่ครอบคลุมของเส้น และมีประสบการณ์ในการสังเกต และตรวจสอบเต็มรูปแบบขอบเขตของปัญหาของผู้ป่วย ตัวอย่าง เมื่อการประวัติของพวกเขา หมายความ ว่า นักกายภาพบำบัดดีที่สามารถระบุถึงปัญหาของผู้ป่วย ตัวอย่าง ในประเภท " d330: พูด, " แม้ว่าโดยทั่วไปถือว่าปัญหาเหล่านี้ โดยนักบำบัดการพูดและภาษา นั่นคือ แม้ว่าประเภท ICF ที่ครอบคลุมความสามารถหลักอธิบายพื้นที่ที่นักกายภาพบำบัดมีปกติการฝึกอบรม การ ทักษะ และความรู้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่ทำงานในทีมการอาศัยเกินโฟกัสระบุประเภทเหล่านี้ ICF จุดนี้ ศักยภาพของ ICF หลักชุดที่เป็นพื้นฐานสำหรับความร่วมมือในการปฏิบัติการฟื้นฟูและการจัดการและการสื่อสาร multidisciplinary เกิดขึ้น คำถามของข้อตกลงและความน่าเชื่อถือ interrater ระหว่างผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของสายอาชีพต่าง ๆ ยังคงเปิด ควรดำเนินการศึกษาในอนาคตที่เกี่ยวข้องกับวิชาชีพสุขภาพต่าง ๆ เพื่อชี้แจงคำถามนี้ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ยังเปิดเผยหลายประเภทที่อยู่ในพื้นที่ของนักกายภาพบำบัดสายหลัก แต่การที่มีคะแนนแตกต่างกัน โดยนักกายภาพบำบัด 2 (เช่น b176: จิตฟังก์ชันของลำดับเบสเคลื่อนไหวที่ซับซ้อน b755: ขบวนการทำปฏิกิริยาฟังก์ชัน และ b260: ฟังก์ชัน proprioceptive) ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า ผู้เข้าร่วมในการศึกษาปัจจุบัน ข้อมูลที่มีในปัญหาไม่ตามวัดและตรวจสอบในเชิงลึก แต่อาศัยในโลกการแสดงผลจากการสัมภาษณ์ การศึกษาปัจจุบันมีข้อจำกัดหลายประการ แบบ monocentric ขนาดตัวอย่างขนาดเล็ก และขนาดเล็กจำนวน raters ที่ร่วมรายการ generalizability ผลถูกจำกัด และผลลัพธ์ต้องตีความ ด้วยความระมัดระวัง ผลการแนะนำขั้นตอนถัดไปสำหรับการตรวจสอบในอนาคต นอกจากนี้ การศึกษาปัจจุบันอยู่ interrater ความน่าเชื่อถือในข้อตกลงระหว่าง 2 raters มันไม่ได้คุณภาพหรือ "ความจริง" ของการจัดอันดับ ปัจจุบัน มาตรฐานไม่อยู่กับที่ คำอธิบายของปัญหาในผู้ป่วยประเภทของชุดหลัก ICF สามารถเปรียบเทียบ การศึกษาปัจจุบันแนะนำไปปรับปรุงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงานของการขยาย ICF หลักตั้งจังหวะในทางปฏิบัติ เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ interrater การฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพตาม ICF ควรเพิ่มเติมพัฒนา และมาตรฐานการ ใช้ ICF ในทางปฏิบัติการฟื้นฟูสมรรถภาพที่เป็นระดับสถาบันอาจเพิ่มพร้อมใช้งาน และการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับทุกแง่มุมของการทำงานในแต่ละผู้ป่วย ซึ่งจะสามารถเพิ่มความน่าเชื่อถือของตาม ICF ratings.8 นอกจากนี้ ลักษณะวัดสเกลตัวบ่งคุณลักษณะ ICF ควรนำมาพิจารณา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระยะห่างระหว่างขั้นตอนของมาตราส่วนอาจจะแคบเกินไป และดังนั้นจึง อาจนำไปสู่ความขัดแย้ง ดังนั้น ตรวจสอบ และปรับโครงสร้างการจัดอันดับระดับ ตัวอย่าง กับวิเคราะห์ Rasch อาจยังเพิ่ม reliability.43 ของ interrater ไร ปัจจุบันผลการศึกษาส่วนใหญ่แนะนำที่สำคัญของ operationalization ประเภทและมาตรฐานของการประเมินการควบคุมผลกระทบ rater และ เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ ในอนาคต สามารถตามเส้นทางที่ 2 ไป operationalization ประเภท ICF ได้แก่ การพัฒนาวัดตาม ICF และพัฒนารายละเอียดคู่มือ ICF แล้วมีการทำความพยายามในทิศทางที่หลัง ตัวอย่าง Association51 จิตวิทยาอเมริกันและออสเตรเลีย สถาบันสุขภาพและ Welfare.52 Operationalizing ประเภทของการขยาย ICF หลักตั้งจังหวะอาจจะถัดไปขั้นตอนสำคัญ เพื่อความสะดวก และ เพื่อความสะดวกของ ICF ในคลินิก และ การใช้ศักยภาพของตน นักกายภาพบำบัดสามารถทำให้ผลงานมีคุณค่าเพื่อพัฒนาโครงการเหล่านี้เพื่อเพิ่มมืออาชีพ วิทยาศาสตร์ก่อตั้งขึ้น multidisciplinary ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาในปัจจุบันต่อไปแสดงให้เห็นว่าข้อตกลงการประเมินเป็นอิสระจากผู้ประเมินพื้นที่ของความสามารถหลักเป็นนักกายภาพบำบัด ผู้ประเมินที่ประสบความสำเร็จในระดับสูงของข้อตกลงในหลายประเภทที่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่นักบำบัดทางกายภาพของความสามารถหลัก (เช่น D330: พูด D710: ปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลพื้นฐาน d850: การจ้างงานกำไรและ d845: การรับการรักษาและยกเลิก งาน). ประเภท ICF กำหนดให้เป็นพื้นที่ของนักกายภาพบำบัดของความสามารถหลักมีลักษณะการทำงานที่ได้รับการรักษาโดยนักกายภาพบำบัด อย่างไรก็ตามนักกายภาพบำบัดมีการฝึกอบรมให้มีความรู้ที่ครอบคลุมของโรคหลอดเลือดสมองและมีประสบการณ์ในการสังเกตและการตรวจสอบขอบเขตของปัญหาของผู้ป่วยตัวอย่างเช่นเมื่อถ่ายประวัติศาสตร์ของพวกเขา ซึ่งหมายความว่านักกายภาพบำบัดเป็นอย่างดีสามารถที่จะระบุปัญหาผู้ป่วยตัวอย่างเช่นในหมวดหมู่ "D330: พูด" แม้ว่าปัญหาเหล่านี้ได้รับการปฏิบัติโดยทั่วไปการพูดและการบำบัดภาษา นั่นคือแม้ว่าประเภท ICF ที่ครอบคลุมความสามารถหลักอธิบายพื้นที่ที่นักกายภาพบำบัดมีการฝึกอบรมมักจะประสบการณ์ของพวกเขาทักษะและความรู้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพการทำงานในทีมสหสาขาเกินโฟกัสที่ระบุประเภทเหล่านี้ ICF ได้. ตอนนี้ จุดที่มีศักยภาพของ ICF แกนตั้งเป็นพื้นฐานสำหรับการสื่อสารสหสาขาวิชาชีพและความร่วมมือในการปฏิบัติงานฟื้นฟูสมรรถภาพและการจัดการที่เกิดขึ้น ยังคงเป็นคำถามของข้อตกลงและความเชื่อมั่นในหมู่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพของเฉพาะด้านที่แตกต่างกันยังคงเปิดอยู่ การศึกษาในอนาคตที่เกี่ยวข้องกับอาชีพการดูแลสุขภาพต่างๆควรจะดำเนินการเพื่อชี้แจงคำถามนี้. แต่ผลที่ยังเผยให้เห็นหลายประเภทที่จ่าหน้าพื้นที่ของนักกายภาพบำบัดของความสามารถหลัก แต่ที่ได้รับการจัดอันดับที่แตกต่างกันโดย 2 นักกายภาพบำบัด (เช่น b176: ฟังก์ชั่นจิตของ ลำดับการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อน b755: ฟังก์ชั่นการเกิดปฏิกิริยาการเคลื่อนไหวโดยไม่สมัครใจและ B260: ฟังก์ชั่น proprioceptive) ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าสำหรับผู้เข้าร่วมในการศึกษาในปัจจุบันข้อมูลที่มีปัญหาไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของการวัดและการสอบในเชิงลึก แต่อาศัยการแสดงผลระดับโลกจากการสัมภาษณ์. การศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด หลายประการ เพราะการออกแบบที่ monocentric ขนาดกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กและขนาดเล็กจำนวนผู้ประเมินที่เข้าร่วมโครงการ generalizability ของผลที่จะถูก จำกัด และผลที่จะต้องมีการตีความด้วยความระมัดระวัง ผลการวิจัยแนะนำขั้นตอนต่อไปสำหรับการตรวจสอบในอนาคต นอกจากนี้การศึกษาในปัจจุบันความเชื่อมั่นที่อยู่ในเงื่อนไขของข้อตกลงระหว่าง 2 ผู้ประเมิน มันไม่ได้อยู่ที่มีคุณภาพหรือ "ความจริง" ของการจัดอันดับ ปัจจุบันมาตรฐานทองคำไม่มีกับที่รายละเอียดของปัญหาที่เกิดขึ้นของผู้ป่วยในแต่ละประเภทของ ICF ชุดหลักสามารถนำมาเปรียบเทียบ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นการปรับปรุงศักยภาพในการเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงานของชุดขยาย ICF หลักสำหรับโรคหลอดเลือดสมองในทางปฏิบัติ เพื่อเพิ่มความเชื่อมั่นการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเกี่ยวกับการ ICF ควรมีการพัฒนาต่อไปและได้มาตรฐาน การดำเนินการในทางปฏิบัติ ICF การฟื้นฟูสมรรถภาพในระดับสถาบันอาจเพิ่มความพร้อมและการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับทุกแง่มุมของการทำงานในผู้ป่วยแต่ละรายซึ่งในทางกลับกันอาจเพิ่มความน่าเชื่อถือของ ICF ตาม ratings.8 นอกจากนี้ลักษณะของตัวชี้วัด ICF ขนาดรอบคัดเลือกควรจะนำมาพิจารณา โดยเฉพาะอย่างยิ่งระยะห่างระหว่างขั้นตอนของขนาดอาจจะแคบเกินไปและดังนั้นจึงอาจนำไปสู่ความขัดแย้ง ดังนั้นการตรวจสอบและการปรับโครงสร้างมาตราส่วนเช่นมีการวิเคราะห์ Rasch ยังอาจเพิ่ม interrater reliability.43 มันอย่างไรก็ตามผลการศึกษาในปัจจุบันส่วนใหญ่แบะท่าความสำคัญของการ operationalization ประเภทและมาตรฐานของกระบวนการให้คะแนนในการควบคุม สำหรับผลประเมินและเพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ. ในอนาคต 2 เส้นทางไปทาง operationalization ประเภท ICF สามารถใช้คือการพัฒนามาตรการ ICF-based และการพัฒนาคู่มือรายละเอียด ICF ความพยายามในทิศทางหลังอยู่แล้วจะถูกทำเช่นโดยจิตวิทยาอเมริกัน Association51 และออสเตรเลียสถาบันสุขภาพและ Welfare.52 operationalizing ประเภทของการตั้งค่าการขยาย ICF หลักสำหรับโรคหลอดเลือดสมองอาจจะเป็นขั้นตอนต่อไปที่สำคัญเพื่อความสะดวกและเพื่ออำนวยความสะดวก การประยุกต์ใช้ ICF ในการปฏิบัติทางคลินิกและใช้งานได้เต็มประสิทธิภาพ นักกายภาพบำบัดสามารถทำให้ผลงานที่มีคุณค่าต่อการพัฒนาเหล่านี้เพื่อเสริมสร้างความเป็นมืออาชีพก่อตั้งขึ้นทางวิทยาศาสตร์, การปฏิบัติสหสาขาวิชาชีพเพื่อประโยชน์ของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษา พบว่า คนไทยเป็นอิสระต่อข้อตกลงของผู้ประเมิน ' พื้นที่ของความสามารถหลัก เช่น นักกายภาพ ที่ 2 มีระดับสูงของข้อตกลงในประเภทต่าง ๆ ที่ไม่ใช่ของนักกายภาพบำบัดในพื้นที่ของความสามารถหลัก ( เช่น d330 : พูด d710 : พื้นฐานบุคคลปฏิสัมพันธ์ ; d850 : การจ้างงาน ซึ่งจ่ายเงินจำนวนมาก และ d845 :รับ , การรักษา , และจัดหางาน ) ประเภท ICF เช่นนักกายภาพบำบัดพื้นที่ของความสามารถหลักเป็นลักษณะของงานที่ปฏิบัติ โดยนักกายภาพ อย่างไรก็ตาม นักกายภาพจะได้รับการฝึกอบรมให้มีความรู้อย่างละเอียดของโรคหลอดเลือดสมองและมีประสบการณ์ในการสังเกตและการตรวจสอบขอบเขตเต็มของปัญหาของผู้ป่วย ตัวอย่างเช่น เมื่อเอาประวัติศาสตร์ของพวกเขาซึ่งหมายความ ว่า หน้าที่เป็นอย่างดีสามารถระบุปัญหาของผู้ป่วย ตัวอย่างเช่น ในหมวด " d330 : การพูด แม้ว่าปัญหาเหล่านี้มักจะได้รับการรักษาโดยการพูด therapists . นั่นคือแม้ว่า ICF หมวดหมู่ที่ครอบคลุมสมรรถนะหลัก อธิบายพื้นที่ที่นักกายภาพบำบัดมักฝึก , ประสบการณ์ , ทักษะและความรู้ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพในการทำงานเป็นทีมสหวิทยาการเกินกำหนดโฟกัสของประเภท ICF เหล่านี้

ณจุดนี้ ศักยภาพของ ICF ชุดหลักเป็นพื้นฐานสำหรับการสื่อสารและความร่วมมือในการปฏิบัติโดยการฟื้นฟูและการจัดการที่เกิดขึ้น ยังคงคำถามของข้อตกลงและความเที่ยงของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพใน specializations ที่แตกต่างกันยังคงเปิดอยู่ อนาคตการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับวิชาชีพการดูแลสุขภาพต่าง ๆควรมีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงคำถามนี้

แต่ผลการวิจัยยังพบหลายประเภทที่ส่งนักกายภาพบำบัดพื้นที่ของความสามารถหลัก แต่อยู่ที่แตกต่างจาก 2 ทางกายภาพบำบัด ( เช่น b176 ฟังก์ชั่นทางจิตของการเคลื่อนไหว ; ซับซ้อนลำดับ b755 : การเคลื่อนไหวและปฏิกิริยาของการทำงาน b260 ฟังก์ชั่น proprioceptive ) ผลการทดลองนี้ชี้ให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้ข้อมูล ปัญหา ไม่ได้อยู่ในวัด และเชิงลึกการสอบแต่อาศัยบนโลกการแสดงผลจากการสัมภาษณ์

ศึกษาปัจจุบันมีข้อจำกัดหลายประการ เพราะการออกแบบโมโนเซนตริก ตัวอย่างขนาดเล็กและขนาดเล็กเข้าร่วมโครงการจำนวน 2 , 1 ผล จำกัด และผลลัพธ์ต้องตีความด้วยความระมัดระวังชี้ให้เห็นว่าขั้นตอนถัดไปสำหรับการตรวจสอบในอนาคต นอกจากนี้การศึกษาความเที่ยงในการเงื่อนไขของข้อตกลงระหว่างผู้ประเมิน 2 . มันไม่ได้อยู่ที่คุณภาพ หรือ " ความจริง " ของคะแนน ปัจจุบันไม่มีมาตรฐานทองคำที่มีอยู่กับที่รายละเอียดของผู้ป่วยปัญหาข้ามประเภทของ ICF ชุดหลักจะเทียบได้