Ecclesiastical administrative accom

Ecclesiastical administrative accomplishments.

An imperial court frequently sat in Milan. In confrontations with this court, Ambrose showed a directness that combined the republican ideal of the prerogatives of a Roman senator with a sinister vein of demagoguery. In 384 he secured the rejection of an appeal for tolerance by pagan members of the Roman senate, whose spokesman, Quintus Aurelius Symmachus, was his relative (Letters 17, 18). In 385–386 he refused to surrender a church for the use of Arian heretics. In 388 he rebuked the emperor Theodosius for having punished a bishop who had burnt a Jewish synagogue. In 390 he imposed public penance on Theodosius for having punished a riot in Thessalonica by a massacre of its citizens. These unprecedented interventions were palliated by Ambrose’s loyalty and resourcefulness as a diplomat, notably in 383 and 386 by his official visits to the usurper Maximus at Trier. In his letters and in his funeral orations on the emperors Valentinian II and Theodosius—De obitu Valentiniani consolatio (392) and De obitu Theodosii (395)—Ambrose established the medieval concept of a Christian emperor as a dutiful son of the church “serving under orders from Christ,” and so subject to the advice and strictures of his bishop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ecclesiastical สำเร็จดูแลบ่อยครั้งอิมพีเรียลคอร์ทเสาร์ในมิลาน ในการเผชิญหน้ากับคอร์ทนี้ Ambrose พบความเด็ดขาดที่รวมสาธารณรัฐสังคมนิยมเหมาะของ prerogatives ของสวีโรมันกับหลอดเลือดดำอนาจารของ demagoguery ใน 384 เขาป้องกันการปฏิเสธการขอร้องการยอมรับโดยสมาชิกป่าเถื่อนของวุฒิสภาโรมัน มีโฆษก Quintus ออเรเลียส Symmachus ถูกญาติของเขา (ตัวอักษร 17, 18) ใน 385-386 เขาปฏิเสธที่จะยอมจำนนโบสถ์ใช้ของพวกนอกรีต Arian ใน 388 เขาตำหนิจักรพรรดิ Theodosius สำหรับมีโทษบาทหลวงที่ได้เผาโบสถ์ยิว ใน 390 เขาบังคับ penance สาธารณะบน Theodosius สำหรับมีโทษจลาจลใน Thessalonica โดยการสังหารหมู่ของของประชาชน งานวิจัยเหล่านี้เป็นประวัติการณ์ที่ palliated โดยสมาชิกของ Ambrose และ resourcefulness เป็นทูต โดยเฉพาะใน 383 และ 386 โดยการเข้าชมอย่างเป็นทางการของเขา usurper Maximus ในเทรียร์ ในจดหมายของเขา และเขา orations ศพบนจักรพรรดิห Valentinian II และ Theodosius — consolatio Valentiniani obitu เด (392) และ obitu เดอ Theodosii (395) — Ambrose ก่อตั้งแนวคิดยุคกลางของจักรพรรดิคริสเตียนเป็นบุตร dutiful ของคริสตจักร "ให้บริการภายใต้ใบสั่งจากคริสต์ และให้คำแนะนำและ strictures ของมุขนายกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำเร็จของการบริหารคณะสงฆ์. มีสนามอิมพีเรียลบ่อยนั่งอยู่ในมิลาน ในการเผชิญหน้ากับศาลนี้แสดงให้เห็นว่าแอมโบรสที่ตรงไปตรงมารวมกันในอุดมคติของพรรครีพับลิสิทธิของสมาชิกวุฒิสภาโรมันที่มีหลอดเลือดดำที่น่ากลัวของ demagoguery ใน 384 เขาได้ปฏิเสธการอุทธรณ์สำหรับความอดทนโดยสมาชิกคนป่าเถื่อนวุฒิสภาโรมันซึ่งโฆษก Quintus Aurelius Symmachus เป็นญาติของเขา (ตัวอักษร 17, 18) ใน 385-386 เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้คริสตจักรสำหรับการใช้งานของคนนอกอาเรียน ใน 388 เขาตำหนิจักรพรรดิโธสำหรับที่มีการลงโทษบิชอปที่ได้เผาโบสถ์ยิว ใน 390 เขากำหนดตบะของประชาชนเกี่ยวกับโธลงโทษสำหรับการจลาจลในสะโลนิกาจากการสังหารหมู่ของประชาชนของตน การแทรกแซงประวัติการณ์เหล่านี้ถูก palliated โดยความจงรักภักดีของแอมโบรสและความมั่งคั่งในฐานะนักการทูตสะดุดตาใน 383 และ 386 โดยการเข้าชมอย่างเป็นทางการของเขาที่จะบุกรุกสังฆในเทรียร์ ในจดหมายที่เขาเขียนและ orations ศพของเขาในจักรพรรดิวาเลนติครั้งที่สองและโธ-De obitu Valentiniani consolatio (392) และเดอ obitu Theodosii (395) -Ambrose จัดตั้งแนวคิดในยุคกลางของจักรพรรดิคริสเตียนเป็นบุตรชายคนที่ทำตามหน้าที่ของคริสตจักร "ทำหน้าที่ภายใต้ คำสั่งซื้อจากคริส "และเรื่องเพื่อที่จะให้คำแนะนำและการระบายของบิชอปของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำเร็จการบริหารของสงฆ์

เป็นราชวงศ์บ่อย นั่ง ใน มิลาน ในการเผชิญหน้ากับศาล , แอมโบรสมีคำสั่งที่รวมอุดมการณ์ของพรรครีพับ prerogatives ของโรมันวุฒิสภากับหลอดเลือดดำที่น่ากลัวของ demagoguery ในเขามีการอุทธรณ์เพื่อความอดทนโดยสมาชิกของศาสนาโรมันวุฒิสภา ซึ่งโฆษกควินตัส AURELIUS สตีเฟนที่เป็นญาติของเขา ( ตัวอักษร 17 , 18 ) ในตอนนี้และเขาปฏิเสธที่จะยอมจำนนคริสตจักรสำหรับการใช้คุณสมบัตินอกรีต ในเขาห้ามจักรพรรดิธีโอโดเซียสมีลงโทษพระสังฆราชผู้เคยเผาธรรมศาลาของชาวยิว ในเขาบังคับประชาชนตบะใน Theodosius มีโทษก่อจลาจลในเทสซาโลนีกา โดยการสังหารหมู่ประชาชนการแทรกแซงอย่างเหล่านี้ palliated โดยแอมโบรสความจงรักภักดีและความมั่งคั่งเป็นนักการทูต โดยเฉพาะกับพวกของเขาโดยการเยือนทรราชย์สังฆใน Trier .ในจดหมายของเขา และใน orations งานศพของเขาในจักรพรรดิธีโอโดเซียส เดอ valentinian II และ obitu valentiniani consolatio ( 392 ) และ เดอ obitu theodosii ( 395 ) - แอมโบรสก่อตั้งแนวคิดยุคของจักรพรรดิ์คริสเตียนเป็นลูกกตัญญูของคริสตจักร " การให้บริการภายใต้คำสั่งของพระคริสต์ " และภายใต้การแนะนำและทบทวนของบิชอป ของเขา