Dr Mortimer sat down. Sherlock Holm

Dr Mortimer sat down. Sherlock Holmes and I listened to his story.
'I am a doctor and I work in the country,' said Dr Mortimer. 'I live and work on Dartmoor. And, as you know, Dartmoor is a large, wild place. There is only one big house on Dartmoor - Baskerville Hall. The owner of the house was Sir Charles Baskerville. I was his friend as well as his doctor.'
'I read of his death in The Times newspaper,' said Holmes.
'That was three months ago,' said Dr Mortimer. The newspaper reported his death, but it did not report all the facts.'
'Was there something strange about his death?' asked Sherlock Holmes.
'I am not certain,' said Dr Mortimer. 'There was a story about a curse on the Baskerville family. Sir Charles believed this old story.'
‘A curse?’ I asked. ‘What do you mean?’
‘Here is the story,’ said Dr Mortimer. He took a large piece of paper out of his pocket. 'Please read this. It is the story of the Curse of the Baskervilles.'
Holmes took the paper and read it. 'It is called The Hound of the Baskervilles,' he said. He showed me the paper. This is what it said:
In the year 1645, Sir Hugo Baskerville was the owner of Baskerville Hall. Sir Hugo was a cruel man who did not believe in God. Every day he went out hunting and drinking with a gang of wild friends.
A farmer on Dartmoor had a beautiful daughter. Sir Hugo wanted to marry the girl, but she was afraid of him. The girl's father told Sir Hugo to stay away from his farm. Sir Hugo was very angry.
One day, when the farmer was working in his fields, Sir Hugo rode to the farm with his friends. They caught the girl and took her to Baskerville Hall.
The poor girl was terrified. Sir Hugo locked her in a bedroom. Then he started drinking with his gang. When he was drunk, he became more wild and cruel. He shouted at his men and hit them.
The frightened girl waited until it was dark. Then she opened a window and escaped from Baskerville Hall.
Her father's farm was about four miles away. It was night, but she was able to follow the path in the moonlight. She started to run across the dark moor.
Sir Hugo went to the girl's room. It was empty and Sir Hugo was terribly angry. He ran to his men and jumped onto the table where they were drinking. He kicked the plates and glasses off the table. 'Fetch the horses!' he shouted. 'Get the girl!'
They all ran outside and jumped onto their horses. Sir Hugo kept a pack of wild dogs for hunting. 'Let the dogs find her!' he shouted. ‘The Devil can take me if I do not catch her!’
The dogs ran out across the dark moor. Sir Hugo and his men rode after them. The dogs barked and Sir Hugo shouted.
Then they heard another noise. It was louder than the noise of barking and shouting. The dogs stopped and listened. They were afraid.
The men heard the noise too. It was a loud and deep howling sound - the sound of a huge dog howling at the moon. The men stopped their horses, but Sir Hugo rode on. He wanted to catch the girl.
Sir Hugo did not catch the girl. Suddenly his horse stopped and threw him to the ground. The horse ran away in terror.
In the moonlight, the men saw a strange, black animal. It looked liked a dog with huge, fiery eyes. But it was as big as a horse. All the men became very frightened.
The huge black dog jumped on Sir Hugo Baskerville and killed him. The other men ran away into the night and Sir Hugo was never seen again.
Since that time, many of the sons of the Baskerville family have died while they were young. Many of them have died strangely. This is the Curse of the Baskervilles. The black dog - The Hound of the Baskervilles - still walks on the moor at night.
'Well, Mr Holmes, what do you think of this story?' asked Dr Mortimer.
'I do not think it is a true story,' said Sherlock Holmes. 'Why do you show me this story? Do you believe it?'
'Before Sir Charles Baskerville's death, I did not believe the story,' Dr Mortimer answered. 'But Sir Charles believed the story. It worried him. He became ill and his heart was weak.'
'Why did he believe this story?' I asked.
'Because he saw the hound on the moor,' answered Dr Mortimer. 'Or, he thought he saw it. When Sir Charles told me this story, I told him to take a holiday. I told him to go to London for a few weeks and forget all about the curse.'
'Did he take a holiday?' I asked.
'No,' said Dr Mortimer. 'He planned to go to London the following Friday. But, on the Thursday evening, he went for a walk on the edge of the moor. And he never returned.'
'How did he die?' I asked.
'He died of a heart attack,' answered Dr Mortimer. 'His servant came to fetch me. I found Sir Charles near the house, on the edge of the moor. He was running away from something when he died. I am sure of that. I think he was terrified of something.'
'Terrified?' asked Holmes. 'What was he running away from?'
'I looked at the ground where Sir Charles had walked. I saw his footprints,' said Dr Mortimer. 'But there were other footprints on the ground. They were not the footprints of a man. They were the footprints of a gigantic hound!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดร Mortimer นั่งลง Sherlock Holmes และผมได้ฟังเรื่องราวของเขา.
'ฉันเป็นแพทย์และผมทำงานในประเทศที่' ดร Mortimer กล่าวว่า 'ฉันอาศัยอยู่และทำงานในดาร์ทมัวร์ และที่คุณรู้ว่าดาร์ทมัวร์มีขนาดใหญ่สถานที่ป่า มีเพียงคนเดียวในบ้านหลังใหญ่เป็นดาร์ทมัวร์ - Baskerville ฮอลล์ เจ้าของบ้านคือเซอร์ชาร์ลส์ Baskerville ผมเป็นเพื่อนของเขาเช่นเดียวกับแพทย์ของเขา.
'' ผมอ่านของการเสียชีวิตของเขาในหนังสือพิมพ์เดอะไทม์กล่าวว่าโฮล์มส์.
'นั่นคือสามเดือนที่ผ่านมา' ดร Mortimer กล่าวว่า หนังสือพิมพ์รายงานการตายของเขา แต่มันไม่ได้รายงานข้อเท็จจริงทั้งหมด.
'' ว่ามีบางสิ่งบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับการตายของเขา? ถาม Sherlock Holmes.
'ผมไม่แน่ใจ' ดร Mortimer กล่าวว่า "มีเรื่องราวเกี่ยวกับคำสาปแช่งในครอบครัว Baskerville ที่เป็น เซอร์ชาร์ลเชื่อว่าเรื่องนี้เรื่องเก่า.
'' คำสาปแช่งหรือไม่? ' ฉันถาม. 'คุณหมายถึงอะไร?'
'นี่คือเรื่อง' ดร Mortimer กล่าวว่า เขาเอากระดาษแผ่นใหญ่ออกมาจากกระเป๋าของเขา 'โปรดอ่านนี้ มันเป็นเรื่องราวของคำสาปของ Baskervilles ที่.
โฮล์มส์เอากระดาษและอ่านมัน 'มันถูกเรียกว่าหมาผลาญตระกูล "เขากล่าวว่า เขาแสดงให้ฉันเห็นกระดาษ
นี่คือสิ่งที่มันกล่าวว่าในปี 1645 เซอร์ฮิวโก้ Baskerville เป็นเจ้าของ Baskerville ฮอลล์ เซอร์ฮิวโก้เป็นคนที่โหดร้ายที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ทุกวันเขาก็ออกไปล่าสัตว์และดื่มกับแก๊งเพื่อนป่า.
เกษตรกรในดาร์ทมัวร์ได้ลูกสาวคนสวย เซอร์ฮิวโก้อยากจะแต่งงานกับหญิงสาว แต่เธอก็กลัวเขา พ่อของหญิงสาวบอกเซอร์ฮิวโก้จะอยู่ห่างจากฟาร์มของเขา เซอร์ฮิวโก้โกรธมาก.
วันหนึ่งเมื่อเกษตรกรได้ทำงานในสาขาของเซอร์ฮิวโก้ขี่ม้าไปที่ฟาร์มกับเพื่อน ๆ ของเขา พวกเขาจับสาวและพาเธอไป Baskerville ฮอลล์.
หญิงสาวที่น่าสงสารกลัว เซอร์ฮิวโก้ของเธอถูกขังอยู่ในห้องนอน จากนั้นเขาก็เริ่มดื่มกับแก๊งของเขา เมื่อเขาเมาเขาก็กลายเป็นป่ามากขึ้นและโหดร้าย เขาตะโกนใส่คนของเขาและตีพวกเขา.
สาวกลัวรอจนกว่ามันมืด จากนั้นเธอก็เปิดหน้าต่างและหลบหนีออกจากฮอลล์ Baskerville.
ฟาร์มพ่อของเธอเป็นประมาณสี่ห่างออกไป มันเป็นคืน แต่เธอก็สามารถที่จะปฏิบัติตามเส้นทางในแสงจันทร์ เธอเริ่มที่จะวิ่งข้ามทุ่งมืด.
เซอร์ฮิวโก้เดินไปที่ห้องของหญิงสาว มันเป็นที่ว่างเปล่าและเซอร์ฮิวโก้ก็โกรธมาก เขาวิ่งไปที่คนของเขาและกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะที่พวกเขาดื่ม เขาเตะจานและแก้วออกจากตาราง 'เรียกม้า! เขาตะโกน 'รับสาว!'
พวกเขาทั้งหมดวิ่งออกไปข้างนอกและกระโดดลงบนม้าของพวกเขา เซอร์ฮิวโก้เก็บไว้แพ็คของสุนัขป่าล่าสัตว์ 'ให้สุนัขพบเธอ! เขาตะโกน 'ปีศาจสามารถพาฉันถ้าฉันไม่ได้จับเธอ!'
สุนัขวิ่งออกไปทั่วทุ่งมืด เซอร์ฮิวโก้และคนของเขาหลังจากที่พวกเขาขี่ม้า สุนัขเห่าและเซอร์ฮิวโก้ตะโกน.
แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงอีก มันเป็นดังกว่าเสียงเห่าและตะโกน สุนัขหยุดและฟัง พวกเขากลัว.
คนได้ยินเสียงเกินไป มันเป็นเสียงหอนดังและลึก - เสียงหอนของสุนัขขนาดใหญ่ที่ดวงจันทร์ คนหยุดม้าของพวกเขา แต่เซอร์ฮิวโก้ขี่ เขาต้องการที่จะจับสาว.
เซอร์ฮิวโก้ไม่ได้จับหญิงสาว ทันใดนั้นม้าของเขาหยุดและโยนเขาลงไปที่พื้น ม้าวิ่งหนีไปด้วยความกลัว.
ในแสงจันทร์คนเห็นแปลกสัตว์สีดำ มันชอบมองสุนัขที่มีขนาดใหญ่ตาคะนอง แต่มันก็เป็นใหญ่เป็นม้า มนุษย์ทุกคนกลายเป็นกลัวมาก.
สุนัขสีดำขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในเซอร์ฮิวโก้ Baskerville และฆ่าเขา คนอื่น ๆ ที่วิ่งหนีไปในเวลากลางคืนและเซอร์ฮิวโก้ก็ไม่เคยเห็นอีกครั้ง.
ตั้งแต่เวลานั้นหลายลูกหลานของครอบครัว Baskerville มีผู้เสียชีวิตในขณะที่พวกเขายังเด็ก หลายคนมีผู้เสียชีวิตอย่างประหลาด นี่คือคำสาปของ Baskervilles ที่ สุนัขสีดำ - หมาผลาญตระกูล - ยังคงเดินบนทุ่งในเวลากลางคืน.
'ดีนายโฮล์มส์ทำในสิ่งที่คุณคิดว่าเรื่องนี้? ถามดร Mortimer.
"ผมไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริง 'Sherlock Holmes กล่าวว่า 'ทำไมคุณแสดงให้ฉันเรื่องนี้? คุณเชื่อหรือไม่
'' ก่อนที่จะตายเซอร์ชาร์ล Baskerville ผมไม่เชื่อเรื่อง 'ดร Mortimer ตอบ แต่เซอร์ชาร์ลเชื่อเรื่อง มันเป็นห่วงเขา เขากลายเป็นคนป่วยและหัวใจของเขาอ่อนแอ.
'' ทำไมเขาไม่เชื่อเรื่องนี้? ฉันถาม.
'เพราะเขาเห็นหมาในทุ่งที่' ตอบดร Mortimer 'หรือเขาคิดว่าเขาเห็นมัน เมื่อเซอร์ชาร์ลบอกผมว่าเรื่องนี้ผมบอกเขาว่าจะใช้เวลาในวันหยุด ผมบอกเขาไปลอนดอนในอีกไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาและลืมทุกอย่างเกี่ยวกับคำสาป.
'' เขาก็ใช้เวลาวันหยุด? ฉันถาม.
'ไม่' ดร Mortimer กล่าวว่า 'เขาวางแผนที่จะไปลอนดอนต่อไปนี้ศุกร์ แต่ในช่วงเย็นวันพฤหัสบดีที่เขาไปเดินบนขอบของทุ่ง และเขาก็ไม่เคยกลับมา.
'' เขาไม่ตาย? ' ฉันถาม.
'เขาเสียชีวิตจากอาการหัวใจวาย' ตอบดร Mortimer 'คนรับใช้ของเขามาดึงข้อมูลฉัน ผมพบว่าเซอร์ชาร์ลที่อยู่ใกล้บ้านที่อยู่บนขอบของทุ่ง เขาเป็นคนที่วิ่งหนีจากสิ่งที่เมื่อเขาเสียชีวิต ผมแน่ใจว่า ผมคิดว่าเขากลัวอะไรบางอย่าง.
'' กลัว ' โฮล์มส์ถาม 'อะไรคือสิ่งที่เขาวิ่งหนีจาก?'
'ผมมองไปที่พื้นดินที่เซอร์ชาร์ลเดิน ผมเห็นรอยเท้าของเขา 'ดร Mortimer กล่าวว่า 'แต่มีรอยเท้าอื่น ๆ บนพื้นดิน พวกเขาไม่ได้รอยเท้าของชายคนหนึ่ง พวกเขามีรอยเท้าของหมายักษ์!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดร. มอร์ติเมอร์ นั่งลง เชอร์ล็อค โฮล์มส์ และได้ฟังเรื่องราวของเขา .
' ฉันเป็นหมอและฉัน ทำงาน ในประเทศ , ' ' ดร. มอร์ติเมอร์ ผมอาศัยและทำงานในดาร์ทมัวร์ . และอย่างที่คุณรู้ ดาร์ทมัวร์เป็นสถานที่ขนาดใหญ่ , ป่า มีเพียงหนึ่งคือบ้านหลังใหญ่ในดาร์ทมัวร์ - วิล ฮอลล์ เจ้าของบ้านคือเซอร์ชาร์ลส์วิล . ผมมีเพื่อนเป็นหมอ '
.ผมอ่านจากความตายของเขาในเวลาหนังสือพิมพ์ ' โฮล์มส์ .
' นั่นคือเมื่อสามเดือนก่อน ' ดร. มอร์ติเมอร์ หนังสือพิมพ์รายงานการตายของเขา แต่มันไม่รายงานข้อเท็จจริงทั้งหมด . '
' มีอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับการตายของเขา ? ถาม Sherlock Holmes .
' ผมไม่แน่ใจ ' ' ดร. มอร์ติเมอร์ มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับคำสาปในครอบครัววิล . เซอร์ ชาร์ล เชื่อเรื่องนี้ '
.' คำสาป ? ' ผมถาม ' คุณหมายถึงอะไร ? '
' เรื่อง ' ดร. มอร์ติเมอร์ เขาเอากระดาษแผ่นใหญ่ออกจากกระเป๋าของเขา’ โปรดอ่านนี้ มันคือเรื่องราวของคำสาปของ Baskervilles '
โฮล์มส์เอากระดาษและอ่านมันแล้ว . . . มันเรียกว่าหมาผลาญตระกูล ' เขาพูด เขาเอากระดาษ นี่คือสิ่งที่มันพูดว่า :
ใน 1 ปี ,เซอร์ ฮิวโก้วิลคือเจ้าของวิล Hall เซอร์ ฮิวโก้เป็นโหดร้าย คนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ทุกๆ วัน เขาได้ออกไปล่าสัตว์และดื่มกับพวกเพื่อนป่า
ชาวนาในดาร์ทมัวร์ มีลูกสาวสวยมาก เซอร์ ฮิวโก้ ต้องการแต่งงานกับเธอ แต่เธอกลัวเขา พ่อของเด็กบอกเซอร์ ฮิวโก้ อยู่ห่างจากฟาร์มของเขา เซอร์ ฮิวโก้โกรธมาก
วันนึงเมื่อชาวนากำลังทำงานในทุ่งนาครับฮิวโก้ขี่ม้าที่ฟาร์มกับเพื่อนๆของเขา พวกเขาจับเด็กไปวิล ฮอลล์
สาวจนรู้สึกกลัว เซอร์ ฮิวโก้ ขังเธอไว้ในห้องนอน แล้วเขาก็เริ่มดื่มกับแก๊งของเขา เมื่อเขาเมาเขาก็กลายเป็นป่า และโหดร้าย เขาตะโกนใส่คนของเขาและตีพวกเขา .
สาวตกใจ รอจนกระทั่งมันมืดงั้น เธอเปิดหน้าต่างและหลบหนีจากวิล ฮอลล์
ฟาร์มของพ่อคือประมาณสี่ไมล์ มันเป็นคืน แต่เธอก็สามารถที่จะติดตามเส้นทางในแสงจันทร์ เธอเริ่มวิ่งข้ามทุ่งมืด .
ครับฮิวโก้ไปที่ห้องของหญิงสาว มันว่างเปล่าและเซอร์ ฮิวโก้ โคตรโกรธ เขาวิ่งกับคนของเขา และกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะที่พวกเขาดื่มเขาเตะจานและแก้วออกจากตาราง . เอาม้า ! เขาตะโกน . รับสาว !
มันวิ่งข้างนอก และกระโดดขึ้นไปบนม้าของพวกเขา เซอร์ ฮิวโก้ เก็บ ฝูงหมาป่าสำหรับการล่าสัตว์ . ปล่อยหมาหาเธอ ! เขาตะโกน ' ปีศาจสามารถดูแลฉันได้ ถ้าผมไม่จับเธอ ! '
สุนัขวิ่งผ่านความมืดมัวร์ เซอร์ ฮิวโก้และคนของเขาไปหลังจากที่พวกเขา สุนัขเห่าและเซอร์ฮิวโก้
ตะโกน