More prosaically, Foucault's point

More prosaically, Foucault's point is that the subject presupposed by liberal and radical pictures of power is a subject of power, a subject characterized by various capacities, but that liberal and radical analyses give us no account of the formation of the subject as a subject of power. His contention is that the analysis of power needs to account for this formation and, more controversially, that it can do so in terms of power relations. The latter claim has caused a major misunderstanding of Foucault's position,a misunderstanding encouraged by some of Foucault's own early formulation. However, the basic point being made is straightforward : (a) we acquire and exercise capacities through practice in the dual sense of practicing and practices as norm-governed activities and (b) our acquisition and exercise of capacities is structured by the ways in which our conduct is governed. So for example, the child playing a simple piece of music on the piano is practicing playing the piano and engaging in the norm-governed practice of piano playing and, hence,acquiring and exercising the capacity (to some extent or other ) to play the piano, where this involves the ability to engage a series of relatively precise bodily movement in a way that is normatively structure both by formal norms, expressed through the musical notation of the piece, and informal norms, relating to expressiveness, musicality,etc. The child may be playing the piano because he or she will be punished by his or her parents for not doing so, or because the child's self-perception is structured by social norms concerning the attributes expected of a young woman or man,or because the child is committed to a musical career,or simply because the child enjoys it. In the first two instances,the child's conduct is subject to government by others;in the latter two the child is exercising 'power over' him or herself. In all these cases,the power exercised over the child's conduct is productive, in the sense of developing his or her capacity for playing the piano. Notice, though,these four 'regimes' of power stand in rather different relations to the child's autonomy. The first two do not develop (but substitute for and, hence, may diminish) the child's power to engage in the self-directed exercise of his or her power ; the latter two, by contrast, are engagements not only in the practice of piano playing but also in the practice of the child directing their own activity by choosing to devote his or her time to practicing the piano rather than,say, watching television.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มเติม prosaically จุดของ Foucault คือ ว่าเรื่อง presupposed โดยรุนแรง และเสรีภาพของพลังงานเรื่องพลังงาน เรื่องลักษณะต่าง ๆ กำลัง แต่ว่า วิเคราะห์เสรี และรุนแรงให้เราไม่มีบัญชีของการก่อตัวของหัวเรื่องเป็นเรื่องของอำนาจ ช่วงชิงงานบนเขาคือ ต้องวิเคราะห์อำนาจของการก่อตัวนี้ และ เพิ่ม controversially สามารถทำได้ในแง่ของความสัมพันธ์ของพลังงาน อ้างหลังเกิดความเข้าใจผิดที่สำคัญตำแหน่งของ Foucault สนับสนุน โดยกำหนดช่วงของ Foucault บางความเข้าใจผิด อย่างไรก็ตาม จุดพื้นฐานที่จะทำได้ตรงไปตรงมา: (ก) เราได้รับ และกำลังปฏิบัติในแง่ที่สองของการฝึกและปฏิบัติเป็นกิจกรรมภายใต้บรรทัดฐานและ (b) ของเรามาออกกำลังกาย และจัดโครงสร้างของกำลังการผลิต โดยวิธีการที่ควบคุมความประพฤติของเรา ดังนั้นตัวอย่าง การฝึกเด็กที่เล่นเปียโนตัวอย่างเพลงเล่นเปียโน และเสน่ห์ในแบบฝึกหัดที่ภายใต้บรรทัดฐานของเปียโนเล่น ดังนั้น ได้รับ และกำลังการผลิต (การบ้างหรืออื่น ๆ การออกกำลังกายการเล่นเปียโน ที่นี้เกี่ยวข้องกับความสามารถในการมีส่วนร่วมของการเคลื่อนไหวร่างกายที่ค่อนข้างชัดเจนในลักษณะที่เป็นโครงสร้างทั้งสอง โดยบรรทัดฐานทาง normatively แสดงผ่านสัญลักษณ์ดนตรีชิ้น และเป็นบรรทัดฐาน เกี่ยวข้องกับ expressiveness, musicality ฯลฯ เด็กอาจจะเล่นเปียโน เพราะเขาหรือเธอจะโทษ โดยพ่อไม่ทำเช่นนั้น หรือเนื่อง จากการจัดโครงสร้างของเด็ก self-perception โดยบรรทัดฐานทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับคุณลักษณะที่คาดหวังของหญิงสาวหรือชาย หรือเด็กเป็นอาชีพดนตรี หรือเพียงแค่ เพราะเด็กแห่งนี้ได้ ในกรณีที่สอง ความประพฤติของเด็กจะขึ้นอยู่กับรัฐบาลโดยผู้อื่น ในสองหลัง เด็กเป็นการออกกำลังกาย 'อำนาจเหนือ' ให้เขาหรือตัวเอง ในกรณีเหล่านี้ทั้งหมด พลังงานที่ใช้มากกว่าความประพฤติของเด็กมีประสิทธิผล ในแง่ของการพัฒนากำลัง คนในการเล่นเปียโน สังเกตเห็น แม้ว่า ยืนเหล่านี้สี่ 'ระบอบ' อำนาจในความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างแตกต่างกับอิสระของเด็ก ไม่มีพัฒนาครั้งแรก (แต่แทน และ จึง อาจหรี่) พลังงานของเด็กในการออกกำลังกายด้วยตนเองของเขา หรือเธอกำลัง สองหลัง โดยคมชัด มีภาระไม่เพียง ในทางปฏิบัติของการเล่นเปียโน แต่ ในแบบฝึกหัดของเด็กผู้กำกับกิจกรรมของตนเอง โดยเลือกที่จะอุทิศเวลาของ ตนเพื่อฝึกเปียโน มากกว่า กล่าว ดูโทรทัศน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มเติมจืดชืดจุด Foucault คือว่าเรื่อง presupposed โดยภาพเสรีนิยมและรุนแรงของพลังงานเป็นเรื่องของการใช้พลังงานเป็นเรื่องที่โดดเด่นด้วยความหลากหลาย แต่ที่วิเคราะห์เสรีนิยมและรุนแรงทำให้เรามีบัญชีที่ไม่มีการก่อตัวของเรื่องที่เป็นเรื่องของการ อำนาจ การต่อสู้ของพระองค์คือการวิเคราะห์ความต้องการของการใช้พลังงานในการบัญชีสำหรับการก่อตัวนี้และอื่น ๆ อีกมากมายคัลที่จะสามารถทำเช่นนั้นในแง่ของความสัมพันธ์เชิงอำนาจ เรียกร้องหลังได้ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดที่สำคัญของตำแหน่งของ Foucault, ความเข้าใจผิดได้รับการสนับสนุนโดยบางส่วนของสูตรต้น Foucault ของตัวเอง แต่จุดพื้นฐานการทำตรงไปตรงมา (ก) ที่เราได้รับและความสามารถการออกกำลังกายโดยการปฏิบัติในความหมายที่สองของการฝึกซ้อมและการปฏิบัติกิจกรรมบรรทัดฐานการปกครองและ (ข) การซื้อกิจการและการออกกำลังกายของเราของความจุมีโครงสร้างโดยวิธีการที่ การปฏิบัติของเราเป็นหน่วยงานที่ ดังนั้นตัวอย่างเช่นเด็กเล่นชิ้นง่ายของเพลงเปียโนที่มีการฝึกซ้อมการเล่นเปียโนและมีส่วนร่วมในการปฏิบัติเป็นบรรทัดฐานการปกครองของการเล่นเปียโนและด้วยเหตุนี้การซื้อและการออกกำลังกายความจุ (ที่มีขอบเขตหรืออื่น ๆ ) การเล่น เปียโนที่นี้เกี่ยวข้องกับความสามารถในการมีส่วนร่วมในชุดของการเคลื่อนไหวร่างกายที่ค่อนข้างแม่นยำในทางที่เป็นโครงสร้าง normatively ทั้งบรรทัดฐานอย่างเป็นทางการแสดงออกผ่านโน้ตดนตรีของชิ้นและบรรทัดฐานทางการที่เกี่ยวข้องกับการแสดงออก, ละคร ฯลฯ เด็กอาจจะเล่นเปียโนเพราะเขาหรือเธอจะถูกลงโทษโดยพ่อแม่ของเขาหรือเธอไม่ทำเช่นนั้นหรือเพราะเด็กรับรู้ตนเองมีโครงสร้างโดยบรรทัดฐานทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับคุณลักษณะที่คาดหวังของหญิงสาวหรือชายหรือเพราะ เด็กที่มีความมุ่งมั่นที่จะเป็นอาชีพทางดนตรีหรือเพียงเพราะเด็กสนุกกับมัน ในครั้งแรกที่สองกรณีความประพฤติของเด็กเป็นเรื่องที่รัฐบาลโดยคนอื่น ๆ ในความหลังสองเด็กจะออกกำลังกาย 'อำนาจเหนือ' เขาหรือตัวเอง ในกรณีเหล่านี้ทั้งหมดใช้สิทธิอำนาจเหนือความประพฤติของเด็กมีประสิทธิภาพในแง่ของการพัฒนากำลังการผลิตของเขาหรือเธอในการเล่นเปียโน แจ้งให้ทราบว่าทั้งสี่ 'ระบอบการปกครองของอำนาจยืนอยู่ในความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างแตกต่างกันเพื่อเอกราชของเด็ก สองคนแรกที่ไม่ได้พัฒนา (แต่แทนและด้วยเหตุนี้อาจลดลง) พลังของเด็กมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายที่กำกับตนเองของอำนาจของเขาหรือเธอ หลังสองโดยคมชัดมีการนัดหมายไม่เพียง แต่ในทางปฏิบัติของการเล่นเปียโน แต่ยังอยู่ในการปฏิบัติของเด็กผู้กำกับกิจกรรมของตัวเองโดยการเลือกที่จะอุทิศเวลาของเขาหรือเธอจะฝึกซ้อมเปียโนมากกว่าการพูด, การดูโทรทัศน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มเติม prosaically ฟูโก , จุดคือ เรื่องและภาพโดยเสรีนิยมหัวรุนแรง presupposed ของอำนาจคือ เรื่องอำนาจ เรื่องลักษณะความสามารถต่าง ๆ แต่ที่วิเคราะห์แนวคิดและรุนแรงให้เราไม่มีบัญชีในรูปแบบของเรื่องเป็นเรื่องของอำนาจ การต่อสู้ของเขาคือ การวิเคราะห์อำนาจต้องบัญชีสำหรับการพัฒนาและ controversially มากขึ้น ,ที่สามารถทำได้ในแง่ของความสัมพันธ์ทางอำนาจ . หลังมีการเรียกร้องทำให้เข้าใจผิดหลักของตำแหน่ง ฟูโก , เข้าใจผิดโดยการสนับสนุนของฟูโกต์เองก่อนการกำหนด อย่างไรก็ตาม จุดพื้นฐานการทำตรงไปตรงมา :( ก ) เราได้รับและการออกกำลังกายโดยผ่านการปฏิบัติในความรู้สึกของการฝึกและการปฏิบัติที่เป็นคู่ปกติควบคุมกิจกรรมต่างๆ และ ( ข ) การใช้ความสามารถของเราที่เป็นโครงสร้างโดยวิธีการที่พฤติกรรมของเราควบคุม ดังนั้นตัวอย่างเช่นเด็กเล่นเป็นชิ้นง่ายของเพลงเปียโนเป็นฝึกเล่นเปียโน และ มีส่วนร่วมใน นอร์ม ควบคุม ฝึกเล่นเปียโน และ ดังนั้น การซื้อและการใช้ความจุ ( บางส่วนหรืออื่น ๆ ) เล่นเปียโน ที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการต่อสู้ชุดเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างค่อนข้างในทาง ที่ normatively โครงสร้างทั้งแบบเป็นทางการที่แสดงออกมาผ่านโน้ตดนตรีของชิ้นส่วน และบรรทัดฐานแบบไม่เป็นทางการกับการแสดงออกทางดนตรี ฯลฯ , เด็กอาจจะเล่นเปียโน เพราะเขาหรือเธอจะได้รับการลงโทษโดยพ่อแม่ของเขาหรือเธอไม่ทำงั้น หรือเป็นเพราะการรับรู้ตนเองของเด็กเป็นโครงสร้างตามบรรทัดฐานทางสังคมเกี่ยวกับคุณลักษณะที่คาดหวังของผู้ชายผู้หญิง ยองหรือหรือเพราะเด็กมีความมุ่งมั่นที่จะเป็นอาชีพทางดนตรี หรือเพียงเพราะลูกชอบมัน ในทั้งสองกรณีแรก ความประพฤติของเด็กอยู่ภายใต้รัฐบาล โดยผู้อื่น ในหลังสองเด็กออกกำลังกาย ' อำนาจเหนือเขาหรือตัวเอง ในทุกกรณีเหล่านี้อำนาจสิทธิกว่าพฤติกรรมของเด็กที่มีประสิทธิภาพ ในแง่ของการพัฒนาความสามารถของเขาหรือเธอสำหรับการเล่นเปียโนสังเกตเห็นว่า แม้ว่า เหล่านี้สี่ ' ระบบ ' ของอำนาจยืนค่อนข้างแตกต่างกันความสัมพันธ์การปกครองของเด็ก สองคนแรกไม่พัฒนา ( แต่แทนและดังนั้นอาจลดทอนอำนาจของเด็กที่จะมีส่วนร่วมในการใช้อำนาจของตนเอง ของเขาหรือเธอ สองหลัง ในทางกลับกันจะได้รับไม่เพียง แต่ในการฝึกเล่นเปียโน แต่ในทางปฏิบัติของเด็กกับกิจกรรมของตนเอง โดยเลือกที่จะอุทิศเวลาของเขาหรือเธอฝึกเปียโนมากกว่าพูด ดูโทรทัศน์