Without saying a word,Gorman limped

Without saying a word,Gorman limped across the room and - ignoring the pain in his right hip - he knelt in front of the safe.Inside ,assorted document were all laid out more or less as he remembered them from the previous time he'd opened the thick metal door.With a growing sense of fear in his gut,however,he reached down to the bottom shelf and began to cautiously sort through the various envelopes and files.His hand were shaking,and finally he got to the bottom of the little stack and checked one more time.just to be certain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ มีคำพูด Gorman limped ห้อง และ -ละเลยอาการปวดสะโพกขวาของเขา - เขาทำหน้าปลอดภัย ภายใน คละเอกสารทั้งหมดที่จัดมากหรือน้อย ตามที่เขาจำได้จากครั้งก่อนหน้านี้เขาได้เปิดประตูโลหะหนา พร้อมเพิ่มความกลัวในลำไส้ของเขา อย่างไรก็ตาม เขาเดินลงไปชั้นล่าง และเริ่มการระมัดระวังจัดเรียงซองจดหมายและแฟ้มต่าง ๆ มือของเขาถูกสั่น และในที่สุดเขาได้ที่ด้านล่างของกองซ้อนเพียงเล็กน้อย และตรวจสอบหนึ่งเพิ่มเติม time.just เพื่อให้แน่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่พูดอะไรสักคำ, กอร์แมนเดินกะโผลกกะเผลกทั่วห้องและ - ละเลยอาการปวดสะโพกขวาของเขา - เขาคุกเข่าอยู่ด้านหน้าของ safe.Inside เอกสารสารพันถูกวางทั้งหมดออกมากหรือน้อยในขณะที่เขาจำได้จากครั้งก่อนหน้านี้เขาต้องการ เปิดโลหะหนา door.With ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความกลัวในลำไส้ของเขา แต่เขาเอื้อมมือลงไปที่ชั้นล่างและเริ่มที่จะระมัดระวังการจัดเรียงผ่านซองจดหมายและ files.His ต่างๆมือถูกสั่นและในที่สุดเขาได้ที่ด้านล่างของ สแต็คเล็ก ๆ น้อย ๆ และการตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่ง time.just มากขึ้นเพื่อให้แน่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยไม่พูดอะไรสักคำ กอร์แมน limped ข้ามห้องและไม่สนใจอาการปวดสะโพกขวาของเขา เขาคุกเข่าต่อหน้า ปลอดภัย ภายในเอกสารสารพันถูกวางทั้งหมดออกมากกว่าหรือน้อยกว่าที่เขาจำได้จากครั้งก่อนหน้า เขาจะเปิดประตูโลหะหนา กับการความรู้สึกของความกลัวในกระเพาะอาหาร ของเขา อย่างไรก็ตาม เขาเอื้อมมือลงไปชั้นล่างและเริ่มระมัดระวังเรียงผ่านซองจดหมายต่างๆและแฟ้ม มือของเขาสั่นไปหมด และในที่สุดเขาก็ต้องก้นกองเล็ก ๆน้อย ๆและตรวจสอบอีก time.just มั่นใจ