Other problems do arise, however, f

Other problems do arise, however, from the admittedly special relation- ship between speakers and their native language. Everyone bas a native language, and this is a great advantage in such teaching, since this implicit linguistic competence provides an enormous resource to draw on in teaching an explicit and conscious knowledge of language. However, it is also a disadvantage, since language is so notoriously open to misunderstanding and myth. Language is so central to everyone's life that it is surrounded with mystique. It is difficult to see any need for explanation at all. It either all seems natural and is taken for granted without the need for explanation being seen at all. Or speakers assume that just being a native speaker makes them experts, especially if they have been further sensitised by some language study, for example a training in literary criticism or learning a foreign language. Carter (1981) therefore argues that teacher-training must explicitly tackle misunderstandings about linguistics as the systematic study of language, since the attitude of mind required in linguistics is often believed to be contrary to the sensitivity required in literary study. It is almost certain, for example, that any course will have to tackle the common prejudice against formalism, idealization and explicitness, held by many students with literary training. Linguists are regularly accused of wanting to have things neater than they are, and of idealizing away just what is interesting about instances of language in use. Since linguists themselves differ in their view of how much idealization is permissible or useful, this provides a major source of confusion for students. So any course therefore starts from a certain necessary demystification: some students find it exhilarating to have their assumptions challenged; others find it uncomfortable and destructive.
- To discuss here any further the issues involved in the dissemination of information about language and linguistics would take me too far from my main theme, so I will make just a few concluding comments central to any application of sociolinguistics. Information is never neutral: it is always transmitted in the face of prevailing expectations, preconceptions and entrenched professional interests. Any serious discussion of such problems would have to examine the way in which such prevailing views are supported and legitimated by institutions. In Britain, this would involve, for example, a study of the role of NATE (National Association for the Teaching of English) and its journal English in Education in forming the ideas of teachers, teacher-advisers and other educationalists. Or see Gordon (1980) or Stubbs (1980, Chapter 7) for discussions of the way in which Bernstein's ideas have often been distorted and simplified in their transmission to teachers and their subsequent application. To take a more general example: sociolinguistics is the study of language variation. It argues, contrary to much recent theoretical linguistics, that language is inherently heterogeneous. When they have written on educational issues, sociolinguists have therefore tended to stress the value of diversity, and have seen bidialecalism, bilingualism and biliteracy as positive resources which teachers can use and encourage. By and large, however, the educational system, and government itself, has seen such diversity as a problem. For such reasons and others, applied sociolinguistics cannot avoid consideration of the practical sociology of knowledge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาอื่น ๆ เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม จากความสัมพันธ์พิเศษเป็นที่ยอมรับส่งระหว่างลำโพงและภาษาของพวกเขา คน bas ภาษาพื้นเมือง ซึ่งเป็นประโยชน์มากในการกล่าวสอน เนื่องจากความสามารถภาษาศาสตร์นี้นัยให้มีทรัพยากรมหาศาลวาดบนในการสอนความรู้ชัดเจน และสติของภาษา อย่างไรก็ตาม ก็ยังเป็นรอง เนื่องจากภาษาดังฉาวเปิดตำนานและเข้าใจผิด ภาษาเป็นศูนย์กลางดังนั้นของทุกชีวิตที่แวดล้อม ด้วยพร้อมติด เป็นการยากที่จะเห็นจำเป็นต้องชี้แจงใด ๆ เลย มัน อาจดูเหมือนธรรมชาติ และถูกได้รับโดยไม่ต้องการเห็นที่อธิบาย หรือลำโพงคิดว่า เพียงการเป็นเจ้าของภาษาทำให้ผู้เชี่ยวชาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาได้รับการ sensitised โดยศึกษาภาษาบาง ตัวอย่างการฝึกอบรมในการวิจารณ์วรรณคดีหรือเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ คาร์เตอร์ (1981) ดังนั้นจนการฝึกอบรมครูต้องชัดเจนเล่นงานเกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับภาษาศาสตร์เป็นวิชาภาษา ระบบเนื่องจากทัศนคติของจิตใจที่จำเป็นในภาษาศาสตร์มักเชื่อว่าเป็นขัดต่อความไวที่จำเป็นในการศึกษาวรรณคดี มันเป็นเกือบแน่นอน เช่น ว่า หลักสูตรใดจะเล่นงานอคติทั่ว formalism, idealization และ explicitness การศึกษาวรรณคดีฝึกหลาย นักภาษาศาสตร์จะถูกกล่าวหาว่าอยากได้สิ่ง neater กว่าจะ ของ idealizing เก็บเพียงสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับอินสแตนซ์ของภาษาที่ใช้เป็นประจำ เนื่องจากนักภาษาศาสตร์ตัวเองแตกต่างกันในมุมมองของพวกเขาจำนวน idealization เป็นอนุญาต หรือประโยชน์ นี้แสดงแหล่งที่มาหลักของความสับสนสำหรับนักเรียน เพื่อให้หลักสูตรใด ๆ ดังนั้นเริ่มต้นจาก demystification ที่จำเป็นบางอย่าง: นักเรียนบางคนค้นหาต้องมีสมมติฐานการท้าทาย อื่น ๆ ค้นหามันอึดอัด และทำลาย - To discuss here any further the issues involved in the dissemination of information about language and linguistics would take me too far from my main theme, so I will make just a few concluding comments central to any application of sociolinguistics. Information is never neutral: it is always transmitted in the face of prevailing expectations, preconceptions and entrenched professional interests. Any serious discussion of such problems would have to examine the way in which such prevailing views are supported and legitimated by institutions. In Britain, this would involve, for example, a study of the role of NATE (National Association for the Teaching of English) and its journal English in Education in forming the ideas of teachers, teacher-advisers and other educationalists. Or see Gordon (1980) or Stubbs (1980, Chapter 7) for discussions of the way in which Bernstein's ideas have often been distorted and simplified in their transmission to teachers and their subsequent application. To take a more general example: sociolinguistics is the study of language variation. It argues, contrary to much recent theoretical linguistics, that language is inherently heterogeneous. When they have written on educational issues, sociolinguists have therefore tended to stress the value of diversity, and have seen bidialecalism, bilingualism and biliteracy as positive resources which teachers can use and encourage. By and large, however, the educational system, and government itself, has seen such diversity as a problem. For such reasons and others, applied sociolinguistics cannot avoid consideration of the practical sociology of knowledge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาอื่น ๆ ที่จะเกิดขึ้นอย่างไรก็ตามจากความสัมพันธ์พิเศษที่ยอมรับระหว่างลำโพงและภาษาพื้นเมืองของพวกเขา ทุกคน BAS ภาษาพื้นเมืองและนี้เป็นประโยชน์มากในการเรียนการสอนดังกล่าวเนื่องจากความสามารถทางภาษานี้ส่อให้เป็นทรัพยากรมหาศาลที่จะวาดขึ้นในการเรียนการสอนความรู้ที่ชัดเจนและจิตสำนึกของภาษา แต่ก็ยังมีข้อเสียเนื่องจากภาษาจึงเป็นที่ฉาวโฉ่เปิดให้เข้าใจผิดและตำนาน ภาษาจึงเป็นหัวใจสำคัญที่ทำให้ชีวิตของทุกคนที่จะถูกล้อมรอบด้วยความขลัง มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นความจำเป็นสำหรับคำอธิบายใด ๆ มันดูเหมือนว่าทุกอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นธรรมชาติและเป็นที่สำหรับรับโดยไม่ต้องใช้คำอธิบายที่ถูกเห็นเลย หรือลำโพงคิดว่าเพียงเป็นเจ้าของภาษาที่ทำให้พวกเขาผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาได้รับการต่อไปโดยไวเรียนภาษาบางอย่างเช่นการฝึกอบรมในการวิจารณ์วรรณกรรมหรือการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ คาร์เตอร์ (1981) ดังนั้นจึงระบุว่าการฝึกอบรมครูอย่างชัดเจนต้องแก้ไขปัญหาความเข้าใจผิดเกี่ยวกับภาษาศาสตร์เป็นระบบการศึกษาของภาษาเนื่องจากทัศนคติของจิตใจที่จำเป็นในภาษาศาสตร์เป็นที่เชื่อกันมักจะเป็นตรงกันข้ามกับความไวที่จำเป็นในการศึกษาวรรณกรรม มันเกือบจะเป็นบางอย่างเช่นว่าหลักสูตรใด ๆ ที่จะต้องจัดการกับอคติที่พบกับพิธี, มักใหญ่ใฝ่สูงและชัดแจ้งซึ่งจัดขึ้นโดยนักศึกษาจำนวนมากที่มีการฝึกอบรมวรรณกรรม นักภาษาศาสตร์จะถูกกล่าวหาว่าเป็นประจำของที่ต้องการจะมีสิ่งที่ neater กว่าที่พวกเขาและของ idealizing ออกไปเพียงแค่สิ่งที่เป็นที่น่าสนใจเกี่ยวกับกรณีของภาษาในการใช้งาน ตั้งแต่นักภาษาศาสตร์ตัวเองแตกต่างกันในมุมมองของพวกเขาเท่าไหร่ที่มักใหญ่ใฝ่สูงเป็นที่อนุญาตหรือมีประโยชน์นี้ให้เป็นแหล่งที่มาของความสับสนสำหรับนักเรียน ดังนั้นหลักสูตรใดจึงเริ่มต้นจาก demystification บางอย่างที่จำเป็น: นักเรียนบางคนพบว่ามันน่าตื่นเต้นที่จะมีการตั้งสมมติฐานของพวกเขาท้าทาย; คนอื่น ๆ พบว่ามันอึดอัดและทำลาย.
- ในการพูดคุยที่นี่ปัญหาเพิ่มเติมใด ๆ ที่เกี่ยวข้องในการเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับภาษาและภาษาศาสตร์จะพาฉันไกลจากธีมหลักของฉันดังนั้นฉันจะทำให้เพียงไม่กี่ความคิดเห็นสรุปศูนย์กลางในการประยุกต์ใช้ภาษาศาสตร์ใด ๆ . ข้อมูลจะไม่เป็นกลางก็จะถูกส่งเสมอในการเผชิญกับความคาดหวังแลกเปลี่ยน, อคติและความสนใจของมืออาชีพที่ยึดที่มั่น การอภิปรายอย่างจริงจังใด ๆ ของปัญหาดังกล่าวจะต้องมีการตรวจสอบวิธีการที่สามารถมองเห็นวิวที่เกิดขึ้นดังกล่าวได้รับการสนับสนุนและความชอบธรรมจากสถาบัน ในสหราชอาณาจักรนี้จะเกี่ยวข้องกับการยกตัวอย่างเช่นการศึกษาบทบาทของ NATE (ที่สมาคมแห่งชาติเพื่อการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ) และวารสารภาษาอังกฤษในการศึกษาในการสร้างความคิดของครูที่ปรึกษาครูและ educationalists อื่น ๆ หรือดูกอร์ดอน (1980) หรือสตับส์ (1980, บทที่ 7) สำหรับการอภิปรายของวิธีการที่ความคิดของสเตนได้รับมักจะบิดเบือนและง่ายในการส่งของพวกเขาให้กับครูและการประยุกต์ใช้มาของพวกเขา เพื่อที่จะใช้เป็นตัวอย่างทั่วไปมากขึ้น: ภาษาศาสตร์คือการศึกษาการเปลี่ยนแปลงของภาษา มันระบุตรงกันข้ามกับทฤษฎีภาษาศาสตร์มากที่ผ่านมาภาษาที่แตกต่างกันโดยเนื้อแท้ เมื่อพวกเขาได้เขียนในประเด็นการศึกษา sociolinguists ได้ดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะเน้นคุณค่าของความหลากหลายและได้เห็น bidialecalism ทวิและ biliteracy เป็นทรัพยากรที่เป็นบวกซึ่งครูสามารถใช้และให้กำลังใจ โดยและขนาดใหญ่ แต่ระบบการศึกษาและรัฐบาลเองได้เห็นความหลากหลายเช่นปัญหา ด้วยเหตุผลดังกล่าวและคนอื่น ๆ ภาษาศาสตร์ประยุกต์ใช้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการพิจารณาของสังคมวิทยาของความรู้ในทางปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาอื่น ๆที่อาจจะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม จากการยอมรับความสัมพันธ์พิเศษ - เรือระหว่างลำโพงและภาษาของพวกเขา ทุกคนมีภาษาพื้นเมือง และนี้เป็นประโยชน์อย่างมากในการสอนดังกล่าว เนื่องจากความสามารถทางด้านภาษานี้โดยปริยาย มีทรัพยากรมหาศาลเพื่อดึงในการสอนที่ชัดเจนและใส่ใจในความรู้ของภาษา อย่างไรก็ตาม ก็ยังเสียเปรียบตั้งแต่ภาษาจึงกระฉ่อนเปิดให้เข้าใจผิด และตำนาน ภาษาเพื่อให้ชีวิตของทุกคนที่รายล้อมด้วยมิสทีค มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นความต้องการสำหรับคำอธิบายทั้งหมดใด ๆ มันทั้งหมดดูเหมือนว่าธรรมชาติและมองข้ามโดยไม่ต้องอธิบายให้คนเห็นเลย หรือลำโพงสันนิษฐานว่าเป็นเจ้าของภาษา ทำให้พวกเขาผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาได้รับเพิ่มเติม sensitised โดยเรียนภาษา เช่น การวิจารณ์วรรณกรรม หรือ การเรียนภาษาต่างประเทศ คาร์เตอร์ ( 1981 ) ดังนั้นจึงแย้งว่า ครูต้องชัดเจนแก้ไขความเข้าใจผิดเกี่ยวกับภาษาศาสตร์ที่ศึกษาภาษาเพราะทัศนคติของจิตใจที่ต้องการในภาษาศาสตร์มักจะเชื่อว่าเป็นตรงข้ามกับความจำเป็นในการศึกษาวรรณกรรม มันเกือบจะแน่นอน ยกตัวอย่าง เช่น หลักสูตรใดจะต้องเล่นงานกันแบบอคติ ต่อแหลกละเอียด , ความชัดเจนและจัดโดยนักเรียนหลายคนฝึกวรรณกรรม นักภาษาศาสตร์เป็นประจำกล่าวหาว่าอยากจะได้สิ่ง neater กว่าพวกเขาและ idealizing ห่างเพียงสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับอินสแตนซ์ของภาษาในการใช้ เนื่องจากนักภาษาศาสตร์เองแตกต่างกันในมุมมองของพวกเขาแหลกละเอียดเท่าใดเป็นสิ่งที่อนุญาต หรือประโยชน์ นี้มีแหล่งที่มาของความสับสนสำหรับนักเรียน ดังนั้น หลักสูตรใด ๆ ดังนั้น เริ่มจากหนึ่งเป็น demystification : นักเรียนบางคนพบว่ามันมีความสุขมีสมมติฐานของพวกเขาท้าทาย ;คนอื่น ๆพบว่ามันอึดอัดและทำลาย
- หารือที่นี่เพิ่มเติมใด ๆปัญหาที่เกี่ยวข้องในการเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับภาษาและภาษาศาสตร์จะพาฉันไปไกลจากธีมหลักของผม ดังนั้นผมจะให้เพียงไม่กี่ความคิดเห็นกลางสรุปใด ๆ ใบสมัคร ภาษาศาสตร์สังคม . ข้อมูลไม่เคยเป็นกลาง : มันเสมอส่งในหน้าของการเกิดความคาดหวังคติที่ยึดที่มั่นมืออาชีพและความสนใจ การอภิปรายใด ๆที่ร้ายแรงของปัญหาดังกล่าวจะต้องพิจารณาวิธีที่แลกเปลี่ยนมุมมองดังกล่าวได้รับการสนับสนุนและ legitimated โดยสถาบัน ในอังกฤษ , นี้จะเกี่ยวข้อง เช่น การศึกษาบทบาทของเนท ( สมาคมการสอนแห่งชาติ ) และวารสารภาษาอังกฤษในการศึกษาในการสร้างความคิดของครูครูและ educationalists advisers อื่น ๆ หรือเห็นกอร์ดอน ( 1980 ) หรือ สตับส์ ( 1980 , บทที่ 7 ) สำหรับการอภิปรายของวิธีการที่ความคิดของงานมักถูกบิดเบือนและง่ายในการส่งครูและการประยุกต์ใช้ของพวกเขาที่ตามมา เอาตัวอย่างทั่วไป : ภาษาศาสตร์สังคม คือ การศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางภาษา มันโต้แย้ง ,ขัดกับทฤษฎีภาษาศาสตร์มากเมื่อเร็ว ๆนี้ ว่า ภาษาเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ที่แตกต่างกัน เมื่อพวกเขาได้เขียนในประเด็นการศึกษา sociolinguists จึงมีแนวโน้มที่จะเน้นคุณค่าของความหลากหลาย และได้เห็น bidialecalism bilingualism biliteracy , และเป็นแหล่งบวกซึ่งครูสามารถใช้และสนับสนุนให้ . โดยและขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม ระบบการศึกษา และรัฐบาลเองได้เห็นความหลากหลาย เช่น ปัญหา ด้วยเหตุผลดังกล่าว และ อื่นๆ ที่ใช้ภาษาศาสตร์สังคม ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการพิจารณาในทางปฏิบัติของสังคมวิทยาของความรู้