It was raining heavily early in the

It was raining heavily early in the morning. I could hardly get up from the bed after spending the whole night trying to finish my assignment. How I wish I could have a little more rest. I took a glance at the alarm clock and was shocked that it was already 6.30 in the morning. Definitely, I will be late and I quickly got up, and managed to get myself dressed up. At the same time, waking my two children up and urging them to wash up and dress up as quickly as possible. We did not have time for breakfast and went straight to school. Due to the heavy down pour, the traffic movement was very slow and I was anxious during the jam which lasted for quite a while. By the time I reached school, it was already 7.45 in the morning. I was already late for 20 minutes. I was so mad when I heard my two children murmuring among themselves that I was not able to wake them up earlier and thus causing them to be late to school. I did not bother much because I was rushing to enter the class which suppose to start at 725a.m. The headmaster was standing outside his office staring at me angrily and it reminded me an on incident the day before. He has actually asked me to attend a week-long course which I refused. The reason is because I had just finished a mathematics course of ten days. There are so many younger teachers where he should ask them to attend to. He seems to be very dissatisfied with me and more over I was late.
As I enter the classroom, I could hear the students whispering among themselves about me being late to school. I pretended that nothing had happened and start to teach my class as usual. I felt uncomfortable during the whole lesson but it did not last long as I was saved by the bell and next was my free period. I intend to take my breakfast because I was starving. Just then our GPK I Madam Wong came holding a stack of document telling me, “You need to enter this data into the computer system. It is very urgent and I hope you can fini...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝนกำลังตกหนักเช้าตรู่ ฉันอาจไม่ได้ขึ้นจากหลังคืนทั้งหมดพยายามที่จะเสร็จสิ้นการกำหนดค่าของฉัน ว่าฉันต้องได้เหลือน้อย เอานาฬิกาปลุก และถูก shocked ก็แล้ว 6.30 ในตอนเช้า แน่นอน ฉันจะไปสาย และฉันอย่างรวดเร็วมีค่า และจัดการได้ด้วยตัวเองแต่งตัว ขณะเดียวกัน ตื่นลูกทั้งสองคน และกระตุ้นให้พวกเขาล้างค่า และแต่งตัวอย่างรวดเร็ว เราไม่มีเวลาสำหรับอาหารเช้า และไปถึงโรงเรียน จากหนักลงเท การจราจรที่เคลื่อนไหวได้ช้ามาก และผมกังวลระหว่างแยมที่กินเวลามากในขณะ โดยเวลาฉันไปถึงโรงเรียน ได้แล้ว 7.45 ในตอนเช้า ผมอยู่สาย 20 นาที ผมบ้าดังนั้นเมื่อผมได้ยินลูกทั้งสองคน murmuring นี่เองที่ ผมไม่สามารถจะปลุกพวกเขาก่อนหน้านี้ และดังนั้นทำให้เสียการเรียน ผมไม่ได้รำคาญมาก เพราะฉันได้รีบป้อนระดับที่คิดว่า จะเริ่มต้นที่ 725 น. ครูยืนอยู่นอกสำนักงานของเขาจ้องฉัน angrily และได้เตือนฉันเหตุการณ์ในวันก่อน เขาได้จริงขอให้เข้าหลักสูตรยาวนานตลอดสัปดาห์ที่ฉันปฏิเสธ เหตุผลเป็น เพราะฉันมีเพียงเสร็จหลักสูตรคณิตศาสตร์ของสิบวัน มีครูหลายคนที่เขาควรถามให้ฟัง เขาดูเหมือนจะพอใจมากด้วย และยิ่งกว่าผมสาย ขณะที่ฉันป้อนห้องเรียน ฉันสามารถได้ยินวิสเปอริ่งระหว่างกันเองเกี่ยวกับฉันมาสายไปโรงเรียนนักเรียน Pretended ว่า อะไรได้เกิดขึ้น และเริ่มสอนฉันเรียนตามปกติ ผมรู้สึกไม่สบายในระหว่างการเรียนทั้งหมด แต่มันไม่ได้สุดท้ายจึงเป็นฉันถูกบันทึก โดยระฆัง และถัดไป เป็นระยะเวลาของฉันฟรี ข้าพเจ้าตั้งใจรับประทานอาหารเช้าของฉัน เพราะฉันไม่อดอยาก แล้วเพียง เรา GPK I ม่ายวงมาเก็บกองเอกสารที่บอกฉัน "คุณจำเป็นต้องป้อนข้อมูลนี้ลงในระบบคอมพิวเตอร์ เป็นเร่งด่วนมาก และฉันหวังว่า คุณสามารถ fini ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันก็มีฝนตกอย่างหนักในช่วงเช้า ฉันแทบจะไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียงหลังจากใช้เวลาทั้งคืนพยายามที่จะเสร็จสิ้นการมอบหมายของฉัน ฉันหวังว่าฉันจะมีน้อยส่วนที่เหลืออื่น ๆ ผมเอาทันทีที่นาฬิกาปลุกและก็ตกใจว่ามันมีอยู่แล้ว 6.30 ในตอนเช้า แน่นอนผมจะล่าช้าและผมรีบลุกขึ้นและมีการจัดการที่จะได้รับตัวเองแต่งตัว ในเวลาเดียวกันตื่นลูกสองคนของฉันขึ้นและกระตุ้นให้พวกเขาที่จะล้างและแต่งตัวได้โดยเร็วที่สุด เราไม่ได้มีเวลาสำหรับอาหารเช้าและเดินตรงไปยังโรงเรียน เนื่องจากการลงหนักเทเคลื่อนไหวการจราจรได้ช้ามากและฉันก็อยากระหว่างติดขัดซึ่งกินเวลานานมากในขณะที่ โดยทุกครั้งที่ผมมาถึงโรงเรียนก็มีอยู่แล้ว 7.45 ในตอนเช้า ฉันก็สายไปแล้วสำหรับ 20 นาที ผมเป็นคนบ้าดังนั้นเมื่อผมได้ยินเสียงเด็กสองคนของฉันบ่นในตัวเองว่าผมไม่สามารถที่จะปลุกพวกเขาขึ้นก่อนหน้านี้จึงทำให้พวกเขาจะสายไปโรงเรียน ฉันไม่ได้รำคาญมากเพราะผมวิ่งเพื่อเข้าสู่ระดับที่คิดว่าจะเริ่มต้นที่ 725a.m. ครูใหญ่ยืนอยู่นอกสำนักงานของเขาจ้องมองมาที่ผมด้วยความโกรธและมันทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันก่อน เขาได้ถามจริงฉันจะเข้าร่วมหลักสูตรสัปดาห์ยาวซึ่งผมปฏิเสธ เหตุผลก็คือเพราะผมเพิ่งเสร็จสิ้นหลักสูตรคณิตศาสตร์สิบวัน มีจำนวนมากดังนั้นครูผู้สอนที่มีอายุน้อยกว่าที่เขาควรจะถามพวกเขาจะเข้าร่วมกับมี ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พอใจมากกับฉันและฉันได้มากขึ้นก็สาย.
ขณะที่ผมเข้าสู่ห้องเรียนฉันสามารถได้ยินเสียงกระซิบนักเรียนในตัวเองเกี่ยวกับฉันมาสายไปโรงเรียน ฉันแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและเริ่มที่จะสอนชั้นเรียนของฉันตามปกติ ผมรู้สึกอึดอัดในช่วงบทเรียนทั้ง แต่มันไม่ได้นานที่สุดเท่าที่ฉันถูกบันทึกไว้โดยระฆังและเป็นช่วงเวลาว่างของฉันต่อไป ผมตั้งใจที่จะทานอาหารเช้าของฉันเพราะฉันถูกหิวโหย ตอนนั้นฉัน GPK ของเรามาดามวงศ์มาโฮลดิ้งสแต็คของเอกสารบอกผมว่า "คุณจำเป็นต้องป้อนข้อมูลลงในระบบคอมพิวเตอร์ มันเป็นเรื่องเร่งด่วนมากและฉันหวังว่าคุณสามารถ fini ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝนตกหนักแต่เช้า ฉันแทบจะลุกขึ้นจากเตียงหลังจากใช้เวลาทั้งคืนจะเสร็จงานของฉัน ฉันหวังว่าฉันจะได้พักผ่อนน้อยมาก ผมชำเลืองมองนาฬิกาแล้วตกใจว่ามันมีเวลาในตอนเช้า แน่นอน ผมจะสายแล้ว ฉันรีบลุกขึ้น และจัดการให้ตัวเองแต่งตัว ใน เวลาเดียวกันเด็กสองคนของฉันตื่นขึ้นมา และเรียกร้องให้พวกเขาอาบน้ำและแต่งตัวให้เร็วที่สุด เราไม่ได้มีเวลาสำหรับอาหารเช้า และไปโรงเรียน เนื่องจากหนักลงเท , การจราจรที่เคลื่อนไหวได้ช้ามาก และฉันก็กังวลในช่วงแยมซึ่งกินเวลาค่อนข้างนาน โดยเวลาที่ฉันมาถึงโรงเรียน มันก็ล้น ในตอนเช้า ฉันสายแล้วสำหรับ 20 นาทีผมโกรธมากตอนที่ผมได้ยินเด็กสองคนของฉันพึมพำกันเองที่ฉันไม่สามารถที่จะปลุกพวกเขาขึ้นเร็วจึงทำให้พวกเขาไปโรงเรียนสาย ผมไม่ได้กังวลมาก เพราะฉันรีบเข้าคลาส ซึ่งคาดว่าจะเริ่มต้นที่ 725a . ม. อาจารย์ใหญ่ยืนอยู่ข้างนอกห้องทำงานของเขาจ้องมองฉันอย่างโกรธๆ และมันทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์ในวันก่อนเขาได้ถามฉันที่จะเข้าร่วมหลักสูตรสัปดาห์ที่ผมปฏิเสธ เหตุผล เพราะผมเพิ่งจบคณิตศาสตร์ หลักสูตร 10 วัน มีครูน้อยมากที่เขาจะถามพวกเขาที่จะทำ ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจมากกับผมและมากขึ้นกว่าที่ฉันมาสาย ฉันเข้าห้องเรียน
,ฉันได้ยินเสียงคนกระซิบกระซาบกันเรื่องที่ฉันไปโรงเรียนสายนะ ฉันแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเริ่มสอนชั้นเรียนตามปกติ ฉันรู้สึกอึดอัดในระหว่างบทเรียนทั้งหมด แต่มันไม่ได้ สุดท้าย ยาวเป็นระฆังช่วยชีวิต และต่อไปเป็นคาบว่างของฉัน ผมตั้งใจจะเอาอาหารเช้าของฉัน เพราะฉันก็หิวแล้ว gpk ของเราฉันคุณนายหว่องมาถือกองเอกสารบอกว่า " คุณต้องใส่ข้อมูลนี้ลงในระบบคอมพิวเตอร์ มันเป็นเรื่องเร่งด่วนมากและฉันหวังว่าคุณสามารถ fini . . . . . . .