Oh, Matty!" she cried. And then she

Oh, Matty!" she cried. And then she saw Betsy. "Oh no! Her leg's broken. Oh, Betsy, I'm sorry! I'm sorry!
Then Jessica looked at Matty. "I heard you when you called me, but I didn't answer," she said. "I just moved away and waited for you to find me. But you didn't and then I got afraid and began to run. And now I'm lost.
"But why didn't you answer me?' Matty asked.
" I was angry because you didn't want to talk to me this morning...and it gets so lonely in the holidays." She began to cry. "And now we're lost! I'm sorry, Matty! "
"Don't cry," said Matty. Everything'll be all right Betsy will take us home.'
But Betsy could no longer stand. She was lying under a rock, with her head on the ground. Only her eyes moved when she looked up at them.
It was now raining hard. Jessica was only wearing a thin summer dress and she was shaking with cold. Matty took off his raincoat and gave it to her. "Let's sit against this rock with Betsy," he said. "We won't get so wet then.'
The rain drove into their faces and they got wetter and wetter. For a while they called for help, but nobod came, and after half an hour they stopped shouting.
Then Matty said, "When your mother and father get back, they'll come and find us. We'll be home soon"
"These storms can go on all night, and they'll never find us in all this rain and mist." Jessica was nearly crying again, and Matty took her hand. It felt very cold.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอ้ Matty ! "เธอร้อง แล้ว เธอเห็นทรง "โอ้ ไม่ ขาของเธอของเสีย โอ้ ทรง ผมขอ ขอโทษ! แล้ว เจสสิก้าดูที่ Matty "ผมได้ยินคุณเมื่อคุณเรียกฉัน แต่ฉันไม่ได้ตอบ เธอกล่าว "ฉันเพิ่งย้ายไป และรอให้คุณค้นหาฉัน แต่คุณไม่ได้แล้วผมได้กลัว และเริ่มการทำงาน และตอนนี้ ฉันหายไป " แต่ทำไมไม่ได้คุณตอบฉัน? " Matty ถาม"ผมโกรธ เพราะคุณไม่ต้องการพูดคุยกับฉันเช้านี้...ได้รับเพืในวันหยุด" เธอก็เริ่มร้องไห้ "และตอน นี้เราหายไป ฉันเสียใจ Matty ""อย่าร้องไห้ Matty กล่าวว่า ทุกอย่างจะต้องทั้งหมดทรงจะเราบ้าน.' แต่ไม่สามารถยืนทรง เธอกำลังนอนภายใต้ก้อนหิน กับศีรษะของเธอบนพื้นดิน เพียงเธอตาย้ายเมื่อเธอหาที่พวกเขา ตอนนี้ฝนกำลังตกหนัก เจสสิก้าเท่านั้นสวมเครื่องแต่งกายร้อนบาง และเธอถูกสั่น ด้วยความหนาว Matty เอาเสื้อกันฝนของเขาออก และให้เธอ "ลองนั่งกับก้อนหินนี้ทรง เขากล่าวว่า "เราจะไม่ได้รับเปียกให้แล้วกัน ' ฝนขับรถเข้าใบหน้าของพวกเขา และพวกเขามี wetter และ wetter ในขณะที่พวกเขาเรียกความช่วยเหลือ แต่มา nobod และหลังจากครึ่งชั่วโมง ที่พวกเขาหยุด shoutingแล้ว Matty ว่า, "เมื่อพ่อและแม่ของคุณกลับ พวกเขาจะมาหาเรา เราจะได้บ้านเร็ว ๆ นี้ " "พายุเหล่านี้สามารถไปคืนทั้งหมด และพวกเขาจะไม่พบเราในฝนและหมอกทั้งหมดนี้" เจสสิก้าได้เกือบร้องไห้อีกครั้ง และ Matty เอามือของเธอ มันรู้สึกเย็นมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอ้แมทตี้! "เธอร้องไห้. แล้วเธอเห็นเบ็ตซี่." โอ้ไม่! ขาของเธอหัก โอ้เบ็ตซี่ฉันขอโทษ! ฉันขอโทษ!
จากนั้นเจสสิก้ามองที่แมทตี้ "ผมได้ยินคุณเมื่อคุณเรียกฉัน แต่ฉันไม่ได้ตอบ" เธอกล่าว "ฉันก็แค่ย้ายออกไปและรอสำหรับคุณที่จะหาฉัน. แต่คุณไม่ได้และจากนั้นผมได้กลัวและเริ่มที่จะเรียกใช้.
และตอนนี้ฉันหายไป." แต่ทำไมคุณไม่ตอบฉัน? แมทตี้ถาม.
"ฉันโกรธเพราะคุณไม่ต้องการที่จะพูดคุยกับผมในเช้าวันนี้ ... และจะได้รับเหงาในวันหยุด." เธอเริ่มที่จะร้องไห้ "และตอนนี้เรากำลังหายไป! ฉันขอโทษแมทตี้"
"อย่าร้องไห้" แมทตี้กล่าวว่า Everything'll ได้รับสิทธิทั้งหมดเบ็ตซี่จะพาเรากลับบ้าน.
แต่เบ็ตซี่ไม่สามารถยืน เธอกำลังนอนอยู่ภายใต้หินที่มีหัวของเธออยู่บนพื้นดิน เพียง แต่ดวงตาของเธอย้ายไปเมื่อเธอมองมาที่พวกเขา.
มันก็มีฝนตกอย่างหนักในขณะนี้ เจสสิก้าเป็นเพียงการสวมชุดฤดูร้อนบาง ๆ และเธอก็สั่นกับความหนาวเย็น แมทตี้ถอดเสื้อกันฝนของเขาและมอบมันให้กับเธอ "Let 's นั่งกับร็อคนี้กับเบ็ตซี่" เขากล่าว "เราจะไม่ได้รับเปียกเป็นอย่างนั้น.
'ฝนขับรถเข้าไปในใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาได้เปียกและเปียก. สำหรับในขณะที่พวกเขาเรียกว่าสำหรับความช่วยเหลือ แต่ nobod มาและหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงพวกเขาหยุดตะโกน.
จากนั้นแมทตี้กล่าวว่า" เมื่อพ่อและแม่ของคุณได้รับกลับมาที่พวกเขาจะมาหาเรา เราจะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้
"" พายุเหล่านี้สามารถอยู่ต่อไปตลอดทั้งคืนและพวกเขาจะไม่พบกับเราในทุกฝนนี้และหมอก. "เจสสิก้าเกือบจะร้องไห้อีกครั้งและแมทตี้เอามือของเธอ. มันรู้สึกหนาวมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอ้ แมทตี้ ! เธอร้องไห้ แล้วเธอก็เห็นซี่ " โอ้ ไม่ ! ขาเธอหัก โอ้ เบทซี่ ฉันขอโทษ ! ฉันขอโทษ
จากนั้น เจสสิก้ามองแม็ตตี้ " . ฉันได้ยินคุณเมื่อคุณเรียกฉัน แต่ฉันไม่ตอบ " เธอกล่าว ฉันเพิ่งย้ายไปและ รอคุณมาเจอฉัน แต่คุณไม่ได้และฉันก็กลัว แล้วก็เริ่มวิ่ง และตอนนี้ฉันกำลังหลงทาง
" แต่ ทำไมคุณไม่ตอบฉัน ?
แม็ตตี้ถาม" ผมโกรธเพราะคุณไม่อยากคุยกับฉันเช้า . . . . . . . และมันยิ่งเหงาในวันหยุด . . . " เธอเริ่มร้องไห้ . และตอนนี้เรากำลังจะแพ้ ! ฉันขอโทษ แมทตี้ !
" อย่าร้องไห้ " แม็ตตี้ ทุกอย่างจะต้องโอเคซี่จะพาเรากลับบ้าน แต่ '
ซี่ไม่สามารถยืน เธอโกหกภายใต้หิน กับหัวของเธอบนพื้นดิน เพียงสายตาของเธอไป เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองเขา
ตอนนี้ฝนตกหนัก เจสสิก้าใส่ชุดฤดูร้อนบางและเธอกำลังสั่นด้วยความหนาว แม็ตตี้ เอาเสื้อกันฝนของเขาและมอบมันให้กับเธอ " ไปนั่งพิงก้อนหินกับเบ็ตซี่ , " เขากล่าว . " เราไม่ต้องเปียกมากแล้ว . . . '
ฝนขับรถเข้าไปในใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาได้รับเปียกและเปียก . สักพักก็เรียกให้ช่วย แต่ nobod มา และหลังจากครึ่งชั่วโมงที่เขาหยุด
ตะโกนแล้วเขากล่าวว่า " เมื่อแม่และพ่อกลับมา พวกเขาจะตามหาเรา เราก็จะกลับบ้านแล้ว "
" พายุไปทั้งคืน และจะไม่พบเราในทั้งหมดนี้ฝนและหมอก " เจสสิก้าแทบร้องไห้อีกครั้ง เขาจับมือเธอ มันหนาวมาก