3.2. Measuring multispecies system

3.2. Measuring multispecies system productivity
Simple methods can be used to assess the benefits of multispecies
systems by estimating their productivity using the
Land Equivalent Ratio (LER, Mead and Willey, 1980). LER
compares the yields obtained by growing two or more species
together with yields obtained by growing the same crops as
pure stands. For two mixed species, the LER equation is as
follows:
LER = mixed yield1/pure yield1 + mixed yield2/pure yield2
The resulting LER indicates the amount of land needed to
grow both species together compared with the amount of land
needed to grow pure stands of each (Fig. 3a). A LER greater
than 1.0 indicates mixed systems are advantageous, whereas a
LER less than 1.0 shows a yield disadvantage.
A Density Equivalent Ratio (DER) can be defined as a measure
of the crowding of the mixture:
DER = mixed density1/pure density1
+ mixed density2/pure density2
Additive, substitutive and intermediate designsmay be used
to combine species in mixed cropping systems (Fig. 3b). The
key assumption in the use of the LER is that the densities of
plants in the sole cropping controls are close to the optimum.
The null hypothesis (LER=1) means that inter- and intraspecific
interactions are equivalent.
The properties of multispecies systems are not always
derivable from the properties of individual species. Collective
dynamics may lead to emergent properties that cannot be deduced
from species properties alone, i.e. redistribution of the
soil-water resource by shrubs in agroforestry systems. This
makes it more complicated to define a proper methodology for
studying multispecies systems compared with studies involving
one species.
Loreau and Hector (2001) developed an approach to separate
the ‘selection effect’ from the ‘complementary effect’
in ecological systems. According to these authors, a selection
effect occurs when changes in the relative performances
of species in a mixture are non-randomly related to their performances
in a monoculture. In their approach, the authors
proposed measuring the selection effect in a mixture of N
species by a covariance function derived from the Price equation
in evolutionary genetics (Price, 1970, 1995). Here, we
propose an adaptation of that function, which could be used
by agronomists to estimate the selection and complementary
effects resulting from a mixture of several cultivated species.
Let us consider N species cultivated in a monoculture in N
fields with areas equal to sl, . . ., si, . . ., sN, respectively. Note
zi = si × yi the crop product obtained with a monoculture of
the ith species in the ith field, where yi is the crop product
per unit area. Crop products can be expressed as yields or as
gross margins. It is more worthwhile expressing y and z as
gross margins when the monetary prices of the crops are very
different.
Now, let us consider a mixture of the N species. Note z
i =
sT × y
i the crop product obtained for the ith species when the
N species are cultivated as a mixture on a total area defined by
sT = sl + . . . + sN. Then, the covariance function defined by
Loreau and Hector (2001) can be expressed as:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 การวัดประสิทธิภาพระบบ multispeciesสามารถใช้วิธีการง่าย ๆ ในการประเมินประโยชน์ของ multispeciesโดยการประเมินประสิทธิภาพการใช้ระบบการที่ดินเทียบเท่าอัตราส่วน (เลอ ทุ่งหญ้า และ Willey, 1980) เลอเปรียบเทียบอัตราผลตอบแทนที่ได้รับ โดยการเติบโตอย่าง น้อยสองชนิดกับอัตราผลตอบแทนที่ได้รับ โดยการเจริญเติบโตพืชเดียวกันเป็นยืนบริสุทธิ์ สำหรับสองพันธุ์ผสม เลอสมการเป็นดังนี้:เลอ = yield1 yield1/บริสุทธิ์ ผสม + yield2 yield2/บริสุทธิ์ ผสมเลอผลลัพธ์บ่งชี้ว่า จำนวนที่ดินที่ต้องปลูกทั้งสองพันธุ์เข้าด้วยกันเปรียบเทียบกับจำนวนที่ดินต้องเติบโตมาบริสุทธิ์ของแต่ละ (Fig. 3a) เลอค่ากว่า 1.0 บ่งชี้ระบบผสมมีประโยชน์ ขณะเลอน้อยกว่า 1.0 แสดงผลเสียผลตอบแทนมีความหนาแน่นเท่ากับอัตราส่วน (แดร์) สามารถกำหนดเป็นหน่วยวัดของกครั้งของผสม:DER = density1 density1/บริสุทธิ์ ผสม+ density2 density2/บริสุทธิ์ ผสมใช้ additive, substitutive และกลาง designsmayรวมพันธุ์ผสมระบบครอบ (Fig. 3b) ที่สำคัญในการใช้ของเลอเป็นที่ความหนาแน่นของพืชควบคุมครอบเดียวมักมีประสิทธิภาพสูงสุดสมมติฐานว่าง (เลอ = 1) หมายความว่าอินเตอร์- และ intraspecificโต้ตอบเท่านั้นคุณสมบัติของระบบ multispecies ไม่เสมอderivable จากคุณสมบัติแต่ละพันธุ์ รวมdynamics อาจนำไปสู่คุณสมบัติที่โผล่ออกมาที่ไม่ deducedจากชนิดคุณสมบัติเพียงอย่างเดียว ซอร์สเช่นของทรัพยากรดินน้ำ โดยพุ่ม agroforestry ระบบ นี้ทำให้มีความซับซ้อนมากขึ้นเพื่อกำหนดวิธีที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาเปรียบเทียบกับการศึกษาเกี่ยวข้องกับระบบ multispeciesสายพันธ์หนึ่งLoreau และนาง (2001) พัฒนาวิธีการแยก'ตัวเลือกลักษณะพิเศษ' จาก 'ผลเสริม'ในระบบนิเวศน์ ตามผู้เขียนเหล่านี้ เลือกผลที่เกิดขึ้นเมื่อการเปลี่ยนแปลงในการแสดงแบบย่อพันธุ์ในการผสมผสานระหว่างไม่สุ่มเกี่ยวข้องกับการแสดงของพวกเขาในเรื่องการ ในแนวทางของพวกเขา ผู้เขียนนำเสนอการวัดผลการเลือกส่วนผสมของ Nชนิดฟังก์ชันแปรปรวนมาจากสมการราคาในวิวัฒนาการพันธุศาสตร์ (ราคา 1970, 1995) ที่นี่ เราเสนอการปรับตัวของที่ทำงาน ซึ่งสามารถใช้โดย agronomists ในการประเมินการเลือก และเสริมผลที่เกิดจากการผสมพันธุ์ปลูกหลายให้เราพิจารณาชนิด N ที่ปลูกในระบบเกษตรกรรมพืชเดี่ยวใน Nเขตข้อมูลที่ มีพื้นที่เท่ากับ sl, ... ., ศรี, ... ., sN ตามลำดับ หมายเหตุzi =ศรีซื้อยี่ผลิตภัณฑ์พืชได้ ด้วยเรื่องของชนิดระยะในฟิลด์ระยะ ผลิตภัณฑ์พืชยี่ต่อหน่วยพื้นที่ ผลิตภัณฑ์พืชสามารถแสดงอัตราผลตอบแทน หรือเป็นขอบรวม Y การแสดงมากขึ้นคุ้มค่าและ z เป็นรวมขอบเมื่อปลูกราคาเงินมากแตกต่างกันตอนนี้ ให้เราพิจารณาการผสมพันธุ์ N หมายเหตุ zฉัน =y ซื้อเซนต์i ผลิตภัณฑ์พืชได้พันธุ์ระยะเมื่อการชนิด N มีโลหะเป็นส่วนผสมที่กำหนดโดยพื้นที่ทั้งหมดsT = sl +... + sN แล้ว ความแปรปรวนร่วมของฟังก์ชันที่กำหนดโดยLoreau และนาง (2001) แสดงเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การวัดประสิทธิภาพการผลิตระบบ multispecies
วิธีการที่เรียบง่ายสามารถนำมาใช้ในการประเมินประโยชน์ของ multispecies
ระบบโดยการประมาณผลผลิตของพวกเขาโดยใช้ที่ดินเทียบเท่าอัตราส่วน (LER มธุรสและวิลลี, 1980)
LER
เปรียบเทียบอัตราผลตอบแทนที่ได้จากการเจริญเติบโตของสองคนหรือมากกว่าชนิดร่วมกับอัตราผลตอบแทนที่ได้จากการปลูกพืชเช่นเดียวกับยืนบริสุทธิ์ สำหรับทั้งสองชนิดผสมสม LER เป็นดังนี้LER = ผสม yield1 / yield1 บริสุทธิ์ + ผสม yield2 / บริสุทธิ์ yield2 ผล LER แสดงถึงปริมาณของที่ดินที่จำเป็นในการเจริญเติบโตทั้งสองชนิดร่วมกันเมื่อเทียบกับจำนวนเงินของแผ่นดินที่จำเป็นในการเจริญเติบโตยืนบริสุทธิ์ของแต่ละ (รูป. 3a) LER มากขึ้นกว่า1.0 แสดงให้เห็นระบบการผสมเป็นประโยชน์ในขณะที่LER น้อยกว่า 1.0 แสดงให้เห็นถึงข้อเสียผลผลิต. ความหนาแน่นเทียบเท่าอัตราส่วน (DER) สามารถกำหนดเป็นตัวชี้วัดของการเบียดเสียดของส่วนผสม: DER = ผสม density1 / density1 บริสุทธิ์+ ผสม density2 / density2 บริสุทธิ์เสริม, substitutive และระดับกลาง designsmay นำมาใช้ในการรวมสายพันธุ์ในระบบการปลูกพืชผสม(รูป. 3b) สมมติฐานที่สำคัญในการใช้งานของ LER ก็คือความหนาแน่นของพืชในการควบคุมการปลูกพืชแต่เพียงผู้เดียวอยู่ใกล้กับที่เหมาะสม. สมมติฐาน (LER = 1) หมายความว่าระหว่างสำนวนและปฏิสัมพันธ์เทียบเท่า. คุณสมบัติของระบบที่มีหลายชนิด ไม่เคยได้มาจากคุณสมบัติของสายพันธุ์ของแต่ละบุคคล กลุ่มการเปลี่ยนแปลงอาจนำไปสู่ฉุกเฉินคุณสมบัติที่ไม่สามารถสรุปได้ว่าจากคุณสมบัติสายพันธุ์เพียงอย่างเดียวคือการกระจายของทรัพยากรดินน้ำจากพุ่มไม้ในระบบวนเกษตร นี้จะทำให้มันซับซ้อนมากขึ้นในการกำหนดวิธีการที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาระบบmultispecies เมื่อเทียบกับการศึกษาเกี่ยวกับชนิดหนึ่ง. Loreau และเฮคเตอร์ (2001) การพัฒนาวิธีการที่จะแยกของผลการเลือก'จาก' ผลประกอบ 'ในระบบนิเวศ ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้เลือกผลที่เกิดขึ้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในการแสดงญาติของสายพันธุ์ในส่วนผสมจะไม่สุ่มที่เกี่ยวข้องกับการแสดงของพวกเขาในเชิงเดี่ยว ในแนวทางของพวกเขาที่ผู้เขียนนำเสนอผลการวัดที่เลือกในส่วนผสมของเอ็นชนิดโดยฟังก์ชั่นที่ได้มาจากความแปรปรวนสมราคาทางพันธุศาสตร์วิวัฒนาการ(ราคา 1970, 1995) ที่นี่เรานำเสนอการปรับตัวของฟังก์ชั่นที่ซึ่งสามารถนำมาใช้โดยagronomists ที่จะประเมินการเลือกและการเสริมผลกระทบที่เกิดจากการผสมของสายพันธุ์ที่ปลูกหลาย. ขอให้เราพิจารณาชนิดไม่มีปลูกในเชิงเดี่ยวในเอ็นสาขาที่มีพื้นที่เท่ากับ SL, . . . ศรี . . SN ตามลำดับ หมายเหตุZi = si ×ยี่ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการปลูกพืชที่มีเชิงเดี่ยวของสายพันธุ์ith ในด้าน ith ที่ยี่เป็นผลิตภัณฑ์พืชต่อหน่วยพื้นที่ ผลิตภัณฑ์พืชสามารถแสดงเป็นอัตราผลตอบแทนหรืออัตรากำไรขั้นต้น มันคุ้มค่าที่มากขึ้นแสดง Y และ Z เป็นอัตรากำไรขั้นต้นเมื่อราคาทางการเงินของพืชมีความแตกต่างกัน. ตอนนี้ให้เราพิจารณาส่วนผสมของ N สายพันธุ์ ซีหมายเหตุ? i = ST × Y? ผมผลิตภัณฑ์พืชที่ได้รับสำหรับ ith สายพันธุ์เมื่อสายพันธุ์ไม่มีที่ปลูกเป็นส่วนผสมในพื้นที่ทั้งหมดที่กำหนดโดยSt = SL + . . + SN จากนั้นฟังก์ชั่นความแปรปรวนที่กำหนดโดยLoreau และเฮคเตอร์ (2001) สามารถแสดงเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . การวัดประสิทธิภาพระบบ multispecies
วิธีการง่าย ๆที่สามารถใช้เพื่อประเมินประโยชน์ของระบบ multispecies
โดยการคาดคะเนผลผลิตโดยใช้
ที่ดินเทียบเท่าอัตราส่วน ( อ่าน Mead และ วิลลี่ , 1980 ) เลอ
เปรียบเทียบผลผลิต โดยการปลูกสองชนิดหรือมากกว่า
พร้อมกับผลผลิตโดยการปลูกพืชเช่นเดียวกับ
ยืนบริสุทธิ์ สองสายพันธุ์ผสม เลอ สมการเป็น
1 : : =
yield1 / บริสุทธิ์ผสม yield1 ผสม yield2 บริสุทธิ์ /
: yield2 ซึ่งบอกถึง จำนวนที่ดินต้อง
เติบโตทั้ง 2 ชนิดเข้าด้วยกันเมื่อเทียบกับปริมาณที่ดิน
ต้องการที่จะเติบโตบริสุทธิ์ยืนของแต่ละ ( รูปที่ 3 ) เป็นเครื่องบ่งชี้ว่า ระบบผสมมากกว่า 1.0 มากขึ้น

: เป็นประโยชน์ ในขณะที่น้อยกว่า 1.0 แสดงผลผลิต
ผลเสียความหนาแน่นเทียบเท่าอัตราส่วน ( เดอ ) สามารถกำหนดเป็นมาตรการ
ของกันของส่วนผสม :
der = ผสม density1 / บริสุทธิ์ density1
ผสม density2 / บริสุทธิ์ density2
additive ซึ่งเป็นตัวแทนและกลาง designsmay ใช้
รวมชนิดในระบบการปลูกพืชผสม ( รูปที่ 3B )
สมมติฐานสำคัญในการใช้งานของเครื่องก็คือความหนาแน่นของ
พืชในการปลูกพืช แต่เพียงผู้เดียวการควบคุมจะใกล้เคียงกับที่เหมาะสม .
สมมติฐานว่าง ( อ่าน = 1 ) หมายถึง ปฏิสัมพันธ์ระหว่างเซ็นต์

จะเทียบเท่า คุณสมบัติของระบบ multispecies ไม่เสมอ
ที่ได้มาจากคุณสมบัติของชนิดของแต่ละบุคคล พลวัตกลุ่ม
อาจนำไปสู่ฉุกเฉินคุณสมบัติที่ไม่สามารถแปลรหัส
จากคุณสมบัติชนิดเพียงอย่างเดียว เช่น การกระจายของ
ทรัพยากร ดิน น้ำ ตามพุ่มไม้ในระบบวนเกษตร . นี้
ทำให้ยุ่งยากมากขึ้นเพื่อกำหนดวิธีการที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาระบบ multispecies
เมื่อเทียบกับการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ

loreau หนึ่งชนิด และ เฮกเตอร์ ( 2001 ) ได้พัฒนาวิธีการแยก
' เลือก ' จาก ' ผลประกอบผล '
ในระบบนิเวศ ตามที่นักเขียนเหล่านี้เลือก
ผลที่เกิดขึ้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในการแสดงสัมพัทธ์
ของสปีชีส์ในส่วนผสมจะไม่สุ่มที่เกี่ยวข้องกับการแสดงของพวกเขา
ในเชิงเดี่ยว ในแนวทางของพวกเขา ผู้เขียนเสนอการวัดผลในการเลือก

ผสมของสายพันธุ์ โดยทดสอบการทำงานมาจากสมราคา
พันธุศาสตร์วิวัฒนาการ ( ราคา , 1970 , 1995 ) ที่นี่เรา
เสนอฟังก์ชั่นการปรับตัว ,ซึ่งสามารถใช้
โดย Agronomists ประเมินการผลประกอบ
ที่เกิดจากส่วนผสมของหลายที่ปลูกพันธุ์
ให้เราพิจารณา N ชนิดที่ปลูกในการปลูกพืชเชิงเดี่ยวในพื้นที่เท่ากับ n
สาขา SL . . . . . . . . ศรี . . . . . . . . SN ตามลำดับ หมายเหตุ
จื่อ = ศรี×ยีการเพาะปลูกได้ผลิตภัณฑ์ที่มีการปลูกพืชเชิงเดี่ยวของ
ith ใน ith ข้อมูลชนิดที่เป็นพืชผลิตภัณฑ์
ยิต่อพื้นที่หนึ่งหน่วย ผลิตภัณฑ์พืช สามารถแสดงเป็นผลผลิตหรือ
ขอบหยาบ มันคุ้มค่ามากขึ้น ความ Y และ Z เป็น
อัตรากําไรขั้นต้นเมื่อราคาการเงินของพืชจะแตกต่างกันมาก
.
ตอนนี้ให้เราพิจารณาส่วนผสมของไนโตรเจนชนิด Note Z 
=
เซนต์× Y 
ผมปลูกได้ผลิตภัณฑ์สำหรับ ith ชนิดเมื่อ
N ชนิดที่ปลูกเป็นส่วนผสมในพื้นที่ทั้งหมดที่กำหนดโดย
ST = SL . . . . . . . .SN . แล้ว ความแปรปรวนฟังก์ชันนิยามโดย
loreau เฮคเตอร์ ( 2001 ) และสามารถแสดงเป็น :