My own view is that the latter half

My own view is that the latter half of the twentieth century saw a steady decline in designs interest toward science and technology as engineering inserted itself between the two. This is not a criticism of engineers who, in places like silicon valley, performed wonders with the new technologies of micro-processors, storage, networking and software to create the products and services we rely on today. The same is true in other fields such as aeronautics and bio-medicine. No, my criticism is of the designers and scientists who have relied on engineers to provide the translation between their two fields. My concern is that in this translation much is lost that could benefit scientists, designers and the end user.

I wonder how much might be gained if designers had a deeper understanding of the science behind synthetic biology and genomics? Or nanotechnology? Or robotics? Could designers help scientists better see the implications and opportunities of the technologies they are creating? Might better educated and aware designers be in a position to challenge the assumptions of the science or reinterpret them in innovative ways? Might they do a better job of fitting the new science into our lives so that we can gain more benefit?

If scientists were more comfortable with intuitive nature of design might they ask more interesting questions? The best scientists often show great leaps of intuition as they develop new hypotheses and yet so much modern science seems to be a dreary methodical process that answers ever more incremental questions. If scientists had some of the skills of designers might they be better able to communicate their new discoveries to the public?

The twenty-first century will be the scene of significant scientific developments that may fundamentally change our human experience. I am intrigued by how different that change might be if scientists and designers could figure out how to work better together.

I am off to TED next week for my annual dose of new ideas about science, and many other topics. I will be on the look out for scientists who might be interested in hanging out with some designers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองของตัวเองของฉันอยู่ที่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบเห็นการลดลงอย่างต่อเนื่องในความสนใจที่มีต่อวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการออกแบบวิศวกรรมแทรกตัวเองระหว่างคนทั้งสอง นี้ไม่ได้เป็นคำวิจารณ์ของวิศวกรที่อยู่ในสถานที่เช่นหุบเขาซิลิคอนทำสิ่งมหัศจรรย์กับเทคโนโลยีใหม่ของไมโครโปรเซสเซอร์เก็บเครือข่ายและซอฟต์แวร์ในการสร้างผลิตภัณฑ์และบริการที่เราพึ่งพาในวันนี้ เดียวกันเป็นจริงในด้านอื่น ๆ เช่นการบินและไบโอยา ไม่มีการวิจารณ์ของฉันคือของนักออกแบบและนักวิทยาศาสตร์ที่ได้อาศัยวิศวกรเพื่อให้การแปลระหว่างสาขาของพวกเขาทั้งสอง ความกังวลของฉันคือว่าในการแปลมากนี้จะหายไปที่จะได้รับประโยชน์นักวิทยาศาสตร์, นักออกแบบและผู้ใช้. ฉันสงสัยว่าอาจจะได้รับถ้านักออกแบบมีความรู้ความเข้าใจในวิทยาศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังชีววิทยาสังเคราะห์และฟังก์ชั่นหรือไม่ นาโนเทคโนโลยีหรือ? หรือหุ่นยนต์? นักออกแบบสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ดีเห็นผลกระทบและโอกาสของเทคโนโลยีที่พวกเขากำลังสร้าง? อาจออกแบบการศึกษาที่ดีขึ้นและตระหนักถึงจะอยู่ในตำแหน่งที่จะท้าทายสมมติฐานของวิทยาศาสตร์หรือแปลพวกเขาในวิธีการใหม่ ๆ หรือไม่? พวกเขาอาจจะได้งานที่ดีขึ้นของการกระชับวิทยาศาสตร์ใหม่ในชีวิตของเราเพื่อให้เราสามารถได้รับประโยชน์มากขึ้นหรือไม่ถ้านักวิทยาศาสตร์ก็สะดวกสบายมากขึ้นกับธรรมชาติที่ใช้งานง่ายของการออกแบบที่พวกเขาอาจจะถามคำถามที่น่าสนใจมากขึ้น? นักวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดมักจะแสดงกระโดดที่ยิ่งใหญ่ของสัญชาตญาณที่พวกเขาพัฒนาสมมติฐานใหม่และยังวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัยมากน่าจะเป็นกระบวนการที่มีระเบียบน่าเบื่อที่ตอบคำถามที่เคยเพิ่มขึ้นมากขึ้น หากมีนักวิทยาศาสตร์บางส่วนของทักษะของนักออกแบบที่พวกเขาอาจจะดีกว่าสามารถที่จะสื่อสารการค้นพบใหม่ของพวกเขาให้กับประชาชน? ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดจะเป็นฉากของการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์อย่างมีนัยสำคัญที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงโดยพื้นฐานประสบการณ์ของมนุษย์เรา ฉันกำลังทึ่งกับวิธีการที่แตกต่างกันการเปลี่ยนแปลงที่อาจจะมีถ้านักวิทยาศาสตร์และนักออกแบบสามารถคิดออกวิธีการทำงานดีกว่ากัน. ผมออกไป TED สัปดาห์ถัดไปสำหรับยาประจำปีของฉันของความคิดใหม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และหัวข้ออื่น ๆ อีกมากมาย ฉันจะเป็นในลักษณะออกสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่มีความสนใจในที่แขวนอยู่กับนักออกแบบบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมองของตัวเองว่า ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าเห็นการลดลงคงที่ในการออกแบบที่มีความสนใจวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีวิศวกรรมแทรกตัวระหว่างสอง นี่ไม่ใช่การวิจารณ์ของวิศวกรที่ในสถานที่เช่น Silicon Valley , ทำสิ่งมหัศจรรย์กับเทคโนโลยีใหม่ของไมโครโปรเซสเซอร์ , กระเป๋า ,เครือข่ายและซอฟต์แวร์เพื่อสร้างผลิตภัณฑ์และบริการที่เราพึ่งพาในวันนี้ เดียวกันเป็นจริงในด้านอื่นๆ เช่น วิชาการและการแพทย์ชีวภาพ ไม่มีการวิจารณ์ของฉันเป็นนักออกแบบและนักวิทยาศาสตร์ที่ได้อาศัยวิศวกรเพื่อให้การแปลระหว่างสองเขตข้อมูล ความกังวลของฉันคือว่าในการแปลมากขนาดนี้จะหายไปที่อาจเป็นประโยชน์ต่อนักวิทยาศาสตร์ , นักออกแบบและผู้ใช้ .

ฉันสงสัยเท่าใดจะได้รับถ้านักออกแบบมีความเข้าใจที่ลึกของวิทยาศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังและลักษณะทางพันธุกรรมชีววิทยาสังเคราะห์ ? หรือนาโนเทคโนโลยี ? หรือหุ่นยนต์ สามารถออกแบบช่วยให้นักวิทยาศาสตร์น่าจะเห็นผลกระทบและโอกาสของเทคโนโลยีที่พวกเขาจะสร้าง ?น่าจะมีการศึกษาและออกแบบตระหนักอยู่ในตำแหน่งที่จะท้าทายสมมติฐานของวิทยาศาสตร์ หรือศาสตร์ในวิธีที่สร้างสรรค์ ? พวกเขาอาจจะทำ ได้ดี กระชับวิทยาศาสตร์ใหม่ในชีวิตของเราเพื่อให้เราสามารถได้รับประโยชน์มากขึ้น

ถ้านักวิทยาศาสตร์ยังสะดวกสบายมากขึ้นกับธรรมชาติที่ใช้งานง่ายการออกแบบอาจจะถามคำถามที่น่าสนใจมากขึ้น ?นักวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดมักจะแสดง leaps ของสัญชาตญาณที่พวกเขาพัฒนาสมมติฐานใหม่ แต่วิทยาศาสตร์สมัยใหม่มากดูเหมือนว่าจะเศร้าซึมระเบียบขั้นตอนที่ตอบคําถามที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม ถ้านักวิทยาศาสตร์มีบางทักษะของนักออกแบบอาจจะพวกเขาจะดีขึ้นสามารถสื่อสารการค้นพบใหม่ของพวกเขาต่อสาธารณชน ?

ศตวรรษที่ 21 จะเป็นฉากสำคัญของการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ที่อาจเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของประสบการณ์ของมนุษย์ ผมทึ่งที่แตกต่างกันวิธีการที่เปลี่ยนอาจจะมีถ้านักวิทยาศาสตร์และนักออกแบบสามารถคิดออกว่าทำงานได้ดีด้วยกัน

ฉันปิดเท็ดสัปดาห์หน้าพบปีของฉันของความคิดใหม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ และหลายอื่น ๆหัวข้อผมจะในลักษณะออกสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่อาจจะสนใจในห้อยออกกับนักออกแบบ