The animation is top notch, for one

The animation is top notch, for one. In re-watching Ponyo, I realized how much we are missing in focusing on computer animation instead of hand-drawn. It has taken hand-drawn animation almost a hundred years to reach this place, while computer animation is still a teen. Computer animation is wonderful, but it still has a long ways to go to establish a set of symbols we recognize as human emotion. Miyazaki, however, has taken the step that Disney never did to make characters that are so real we feel that we know them. This is certainly found in the writing and the voice acting (even the dubbed vocals!), but especially in the drawing. It is not because they are more realistic looking, but because we grew up with this kind of animation, and Miyazaki, adding in expressions found in manga and older anime, has given us a visual language we can truly connect with.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเคลื่อนไหวเป็นรอยบน หนึ่ง ในการดู Ponyo ฉันตระหนักเท่าใดเราจะหายไปในการเน้นภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์แทนที่จะวาด มันได้ดำเนินวาดภาพเคลื่อนไหวเกือบร้อยปีไปถึงสถานที่แห่งนี้ ในขณะที่ภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์ยังคงเป็นวัยรุ่น ภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์ได้ดี แต่มันยังมีวิธียาวไปสร้างชุดของสัญลักษณ์ที่เรารู้จักเป็นอารมณ์มนุษย์ มิยาซากิ อย่างไรก็ตาม ได้ดำเนินขั้นตอนที่ดิสนีย์เคยใช้เพื่อทำให้อักขระที่เรารู้สึกว่า เรารู้จริง นี้แน่นอนที่พบ ในการเขียนและพากย์ (แม้ขนานนามร้อง), แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการวาดรูป ก็ไม่ได้ เพราะพวกเขากำลังจริง แต่ เพราะเราเติบโตขึ้นกับชนิดของภาพเคลื่อนไหว และมิยาซากิ เพิ่มในนิพจน์ในมังงะและอนิเมะเก่า ได้ให้เราภาษาภาพเราอย่างแท้จริงสามารถเชื่อมต่อกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพเคลื่อนไหวเป็นรอยบนสำหรับหนึ่ง ในการดูซ้ำ Ponyo ฉันตระหนักว่าเราจะหายไปในการมุ่งเน้นภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์แทนการวาดด้วยมือ จะได้เอาภาพเคลื่อนไหวที่วาดด้วยมือเกือบร้อยปีที่ผ่านมาถึงสถานที่นี้ในขณะที่คอมพิวเตอร์แอนิเมชันยังคงเป็นวัยรุ่น ภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์เป็นที่ยอดเยี่ยม แต่ก็ยังมีทางยาวที่จะไปสร้างชุดของสัญลักษณ์ที่เราจำได้ว่าเป็นอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ มิยาซากิ แต่ได้ดำเนินการขั้นตอนที่ดิสนีย์ไม่เคยที่จะทำให้ตัวอักษรที่เป็นจริงเพื่อให้เรารู้สึกว่าเรารู้ว่าพวกเขา นี้จะพบอย่างแน่นอนในการเขียนและการแสดงเสียง (แม้เสียงร้องขนานนามว่า!) แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวาดภาพ มันไม่ได้เป็นเพราะพวกเขาเป็นจริงมากขึ้นมอง แต่เพราะเราเติบโตขึ้นมากับชนิดของภาพเคลื่อนไหวและมิยาซากิเพิ่มในการแสดงออกที่พบในมังงะและอะนิเมะเก่าได้ให้เราภาษาภาพเราอย่างแท้จริงสามารถเชื่อมต่อกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพเคลื่อนไหวเป็นรอยเว้าที่ด้านบน สำหรับหนึ่ง ในเรื่องดูปองโย่ ฉันตระหนักว่าเรากำลังขาดหายไปเน้นภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์แทนมือวาด มันมีถ่ายมือวาดการ์ตูนเกือบร้อยปี ที่จะมาถึงสถานที่นี้ ในขณะที่คอมพิวเตอร์แอนิเมชั่นยังเป็นวัยรุ่น คอมพิวเตอร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม แต่มันยังมีวิธียาวไปเพื่อสร้างชุดของสัญลักษณ์ที่เรารับรู้เป็นอารมณ์ของมนุษย์ มิยาซากิ แต่ได้ถ่ายขั้นตอนที่ Disney เคยให้ตัวละครที่เป็นดังนั้นจริง เรารู้สึกว่าเรารู้จักเค้า นี้แน่นอนที่พบในการเขียนและการแสดงเสียง ( แม้แต่การขนานนาม ขับร้อง ) แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวาดภาพ มันไม่ได้เป็นเพราะพวกเขามีเหตุผลมากขึ้นมอง แต่เพราะเราโตมากับชนิดของภาพเคลื่อนไหวและมิยาซากิ , เพิ่มในสำนวนที่พบได้ในมังงะและอะนิเมะเราได้รับเก่า , ภาษาภาพเราอย่างแท้จริงสามารถเชื่อมต่อกับ