MINOR HEAD INJURY AND TBI IN SPORTM

MINOR HEAD INJURY AND TBI IN SPORT
Minor head injury15,16 accounts for 70–80% of admitted head injuries. Disagreement over the extent of resultant morbidity is partly explained by study entry criteria. Patients with a PTA of less than one hour, a minor head injury by Russell and Smith's PTA criteria of 1961, will generally be expected to have a better outcome than those with an admission GCS of 13 or 14. The “post-concussional” symptoms that follow may be somatic (headaches, dizziness, fatigue, sensitivity to light and noise, and sleep disturbance), cognitive (memory, attention, and concentration), or affective (anxiety, depression, and irritability). Most persons report problems and have measurable evidence of difficulties with attention, memory, and efficiency of information processing one week after an admission GCS of 13–15. The majority recover by three months, but about 20% have complaints at one year. This situation is complicated by misattribution to the TBI of symptoms that have a high prevalence in the general population, or can be explained by an earlier head injury, neuro/psychiatric disorder, or alcohol and substance abuse. Early problems, when somatic and cognitive complaints predominate, are largely the result of organic injury including frontotemporal contusions and DAI, often demonstrable on early MRI. Psychological factors including coping style or symptom exaggeration play a significant role in the development of persistent and especially late onset symptoms, which are often affective. Similar symptoms may result from coexisting post-traumatic stress disorder, which at times occurs despite loss of memory of the injury itself. These patients may report intrusions, including nightmares, avoidance behaviours, and hyperarousal, and may respond to cognitive–behavioural exposure techniques. Older age, abnormalities on early imaging, acute elevation of biochemical markers, particularly the serum protein S-100B, an (unlucky) admission GCS of 13, and a PTA of more than one hour, help predict the minority of patients at risk of persistent postconcussional symptoms, who may benefit from formal follow up.
TBI sustained during contact sports17 is usually minor, often repetitive, but occasionally severe. Severe or mortal injury, such as that sustained while boxing, is usually the result of translational acceleration resulting in an acute subdural haematoma with mass effect and brain swelling. Outcome correlates with time to craniotomy, and thus rapid neurosurgical access is mandatory. Repetitive TBI over a long period results in time in the cognitive, motor, and psychiatric symptoms of dementia pugilistica, reported in boxers, especially those with the APOE-e4 allele genotype, and steeplechase jockeys. Histological changes comprise neocortical neurofibrillary tangles and diffuse amyloid plaques. Exposure to repeated minor head injury in other sports including karate, ice hockey, and American and Association football, is associated with neuropsychological deterioration. Return to play guidelines, currently not universally agreed, are designed to reduce risk of second injury caused by suboptimal competence early post-injury, and also the cumulative effects of repeated concussion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบาดเจ็บที่ศีรษะเล็กน้อยและการบาดเจ็บที่สมองในการเล่นกีฬาหัวไมเนอร์ injury15,16 บัญชีสำหรับ 70-80% ของการบาดเจ็บที่ศีรษะเข้ารับการรักษา
ขัดแย้งกับขอบเขตของการเจ็บป่วยผลลัพธ์จะอธิบายบางส่วนตามเกณฑ์เข้าร่วมการศึกษา ผู้ป่วยที่มี PTA น้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงการบาดเจ็บที่ศีรษะเล็กน้อยโดยรัสเซลสมิ ธ และเกณฑ์ PTA ของปี 1961 โดยทั่วไปจะได้รับการคาดว่าจะมีผลดีกว่าผู้ที่มีการเข้าชม GCS 13 หรือ 14 "โพสต์ concussional" อาการ ที่ต่อไปนี้อาจจะมีร่างกาย (ปวดศีรษะวิงเวียนอ่อนเพลียความไวต่อแสงและเสียงรบกวนและการนอนหลับรบกวน) องค์ความรู้ (หน่วยความจำให้ความสนใจและความเข้มข้น) หรืออารมณ์ (ความวิตกกังวลซึมเศร้าและหงุดหงิด) คนส่วนใหญ่รายงานปัญหาและมีหลักฐานที่วัดได้ของปัญหาที่มีความสนใจ, หน่วยความจำและประสิทธิภาพของการประมวลผลข้อมูลหนึ่งสัปดาห์หลังจากเข้ารับการรักษาของ GCS 13-15 ส่วนใหญ่กู้คืนโดยสามเดือน แต่ประมาณ 20% มีการร้องเรียนที่หนึ่งปี สถานการณ์เช่นนี้มีความซับซ้อนโดย misattribution กับการบาดเจ็บที่สมองของอาการที่มีความชุกสูงในประชากรทั่วไปหรือสามารถอธิบายได้ด้วยอาการบาดเจ็บที่หัวก่อนหน้านี้ระบบประสาท / ความผิดปกติทางจิตเวชหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และสารเสพติด ปัญหาที่เกิดขึ้นในช่วงต้นเมื่อร้องเรียนร่างกายและองค์ความรู้ที่มีอิทธิพลเหนือเป็นส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการบาดเจ็บอินทรีย์รวมทั้ง contusions frontotemporal และ DAI มักจะแสดงให้เห็นในช่วงต้น MRI ปัจจัยทางจิตวิทยารวมทั้งรูปแบบการเผชิญปัญหาหรือพูดเกินจริงอาการมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของถาวรและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายอาการโจมตีซึ่งมักจะอารมณ์ อาการที่คล้ายกันอาจเกิดจากการอยู่ร่วมกันความผิดปกติของความเครียดโพสต์บาดแผลซึ่งในช่วงเวลาที่เกิดขึ้นแม้จะมีการสูญเสียความทรงจำของตัวเองได้รับบาดเจ็บ ผู้ป่วยเหล่านี้อาจรายงานการโจมตีรวมทั้งฝันร้ายพฤติกรรมการหลีกเลี่ยงและ hyperarousal และอาจตอบสนองต่อการสัมผัสเทคนิคความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม อายุความผิดปกติเกี่ยวกับการถ่ายภาพในช่วงต้นสูงเฉียบพลันของทางชีวเคมีโดยเฉพาะโปรตีนซีรั่ม S-100B เป็น (โชคร้าย) เข้ารับการรักษา GCS 13 และ PTA มากกว่าหนึ่งชั่วโมงช่วยทำนายของชนกลุ่มน้อยของผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงของการถาวร อาการ postconcussional ที่อาจได้รับประโยชน์จากการติดตามอย่างเป็นทางการ.
การบาดเจ็บที่สมองอย่างต่อเนื่องในช่วง sports17 ติดต่อมักจะเล็ก ๆ น้อย ๆ ซ้ำ ๆ บ่อย แต่รุนแรงเป็นครั้งคราว ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือตายเช่นที่ยั่งยืนในขณะที่มวยมักจะเป็นผลมาจากการเร่งการแปลผลในการคั่งเฉียบพลันที่มีผลกระทบมวลและสมองบวม ผลมีความสัมพันธ์กับเวลาที่จะผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะและการเข้าถึงศัลยกรรมประสาทอย่างรวดเร็วจึงมีผลบังคับใช้ ซ้ำการบาดเจ็บที่สมองมากกว่าผลระยะเวลานานในเวลาอยู่ในองค์ความรู้, มอเตอร์, และอาการทางจิตเวชของภาวะสมองเสื่อม pugilistica รายงานในนักมวยโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีอัลลีล genotype ApoE-e4 และจ๊อกกี้วิบาก การเปลี่ยนแปลงเนื้อเยื่อประกอบด้วยยุ่งยาก neurofibrillary neocortical และโล่ amyloid กระจาย สัมผัสกับการบาดเจ็บที่ศีรษะเล็กน้อยซ้ำแล้วซ้ำอีกในกีฬาอื่น ๆ รวมทั้งคาราเต้, ฮอกกี้น้ำแข็งและชาวอเมริกันและสมาคมฟุตบอลมีความสัมพันธ์กับการเสื่อมสภาพวิทยา กลับไปเล่นแนวทางขณะนี้ยังไม่ได้ตกลงกันในระดับสากลได้รับการออกแบบเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่สองเกิดจากความสามารถในการก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่โพสต์ได้รับบาดเจ็บในช่วงต้นและผลกระทบสะสมของการสั่นสะเทือนซ้ำแล้วซ้ำอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.I understand that it is the mood of the music.