The text is about musical theatre h

The text is about musical theatre history. First, musical theatre is a form of theatrical performance that combines songs, spoken dialogue, acting, and dance. The story and emotional content of a musical – humor, pathos, love, anger – are communicated through the words, music, movement and technical aspects of the entertainment as an integrated whole.In addition, although musical theatre overlaps with other theatrical forms like opera and dance, it may be distinguished by the equal importance given to the music as compared with the dialogue, movement and other elements.Since the early 20th century, musical theatre stage works have generally been called, simply, musicals. Although music has been a part of dramatic presentations since ancient times, modern Western musical theatre emerged during the 19th century, with many structural elements established by the works of Gilbert and Sullivan in Britain and those of Harrigan and Hart in America. These were followed by the numerous Edwardian musical comedies and the musical theatre works of American creators like George M. Cohan. The Princess Theatre musicals and other smart shows like Of Thee I Sing (1931) were artistic steps forward beyond revues and other frothy entertainments of the early 20th century and led to such groundbreaking works as Show Boat (1927) and Oklahoma! (1943). Some of the most famous and iconic musicals through the decades that followed include West Side Story (1957), The Fantasticks (1960), Hair (1967), A Chorus Line (1975), Les Misérables (1985), The Phantom of the Opera (1986), Rent (1996), The Producers (2001) and Wicked (2003).In short, musicals are performed around the world. They may be presented in large venues, such as big-budget Broadway or West End productions in New York City or London. Alternatively, musicals may be staged in smaller fringe theatre, Off-Broadway or regional theatre productions, or on tour. Musicals are often presented by amateur and school groups in churches, schools and other performance spaces. In addition to the United States and Britain, there are vibrant musical theatre scenes in continental Europe, Asia, Australasia, Canada and Latin America.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อความที่เป็นเกี่ยวกับประวัติละครเพลง แรก ดนตรีโรงละครเป็นรูปแบบของภาพยนต์ที่รวมเพลง สนทนา ทำหน้าที่ และเต้นรำ เรื่องราวและเนื้อหาอารมณ์ของดนตรี –ตลก pathos ความรัก ความโกรธ – สื่อสารผ่านคำ เพลง การเคลื่อนไหว และเทคนิคของความบันเทิงเป็นการรวมทั้งการ นอกจากนี้ แม้ว่าละครเพลงทับซ้อนกับแบบฟอร์มอื่น ๆ ละครโอเปร่าและการเต้นรำ มันอาจแตกต่าง ด้วยที่สำคัญให้เพลงตกกล่องโต้ตอบ การเคลื่อนไหว และองค์ประกอบอื่น ๆ ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 งานละครเพลงเวทีได้โดยทั่วไปการเรียก เพียง ละคร แม้ว่าเพลงได้รับเป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนอละครตั้งแต่โบราณ ละครดนตรีตะวันตกสมัยใหม่เกิดในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา มีหลายองค์ประกอบโครงสร้างก่อตั้งขึ้น โดยผลงานของกิลเบิร์ตและซัลลิแวนในสหราชอาณาจักรและของ Harrigan และฮาร์ทในอเมริกา เหล่านี้ได้ตาม comedies ดนตรีเอดวาร์ดเดี้ยจำนวนมากและงานละครเพลงของอเมริกันผู้สร้างเช่นจอร์จ Cohan เมตร ละครละครเจ้าหญิงและสมาร์ทอื่น ๆ แสดงเช่นของท่านกล่าวผมสิงห์ (1931) มีศิลปะขั้นตอนข้างหน้านอกเหนือจาก revues และความบันเทิงอื่น ๆ น้ำของศตวรรษที่ 20 ต้น และนำไปสู่งานแสดงเรือ (1927) และโอคลาโฮมาใหม่เอี่ยม (1943) บางที่สุด และมีชื่อเสียงโดดเด่นพัฒนาผ่านทศวรรษที่ผ่านมาว่ารวมเรื่องฝั่งตะวันตก (1957), เดอะ Fantasticks (1960), ผม (ค.ศ. 1967), รายการประสานเสียง A (1975), Les Misérables (1985) The Phantom ของโอเปร่า (1986), (1996), ให้เช่าที่ผลิต (2001) และคนชั่ว (2003) ในระยะสั้น มีดำเนินพัฒนาทั่วโลก พวกเขาอาจนำเสนอในสถานที่ขนาดใหญ่ เช่นขนาดใหญ่งบประมาณบรอดเวย์หรือเวสต์เอ็นด์ผลิตในนิวยอร์กหรือลอนดอน หรือ ละครอาจจะแบ่งระยะ ในโรง ละครเล็กเพิ่มเติม การผลิตละคร Off-Broadway หรือภูมิภาค หรือทัวร์ มักจะมีแสดงละคร โดยมือสมัครเล่น และโรงเรียนกลุ่มในโบสถ์ โรงเรียน และพื้นที่อื่น ๆ ประสิทธิภาพการทำงาน สหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร มีฉากละครพร้อมเพลง ในภาคพื้นยุโรป เอเชีย Australasia แคนาดา และสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อความที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของละครเพลง ครั้งแรกละครเพลงเป็นรูปแบบของการแสดงละครที่รวมเพลงพูดบทสนทนาการแสดงและการเต้นรำ เรื่องราวและเนื้อหาทางอารมณ์ของดนตรี - อารมณ์ขันน่าเศร้า, ความรัก, ความโกรธ - มีการสื่อสารด้วยคำพูดดนตรีการเคลื่อนไหวและด้านเทคนิคของความบันเทิงเป็นแบบบูรณาการนอกจาก whole.In แม้ว่าละครเพลงคาบเกี่ยวกับรูปแบบการแสดงละครอื่น ๆ เช่นโอเปร่า และการเต้นรำก็อาจจะประสบความสำเร็จโดยได้รับความสำคัญเท่าเทียมกันเพลงเมื่อเทียบกับการเจรจาการเคลื่อนไหวและอื่น ๆ elements.Since ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ผลงานละครเวทีดนตรีได้รับโดยทั่วไปเรียกว่าเพียงแค่ละคร แม้ว่าเพลงได้เป็นส่วนหนึ่งของงานนำเสนออย่างมากมาตั้งแต่สมัยโบราณละครเพลงตะวันตกสมัยใหม่เกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 โดยมีองค์ประกอบหลาย ๆ ที่จัดตั้งขึ้นตามผลงานของกิลเบิร์ซัลลิแวนและในสหราชอาณาจักรและผู้ Harrigan และฮาร์ตในอเมริกา เหล่านี้ตามมาด้วยละครดนตรีหลายสมัยเอ็ดเวิร์ดและผลงานละครเพลงของผู้สร้างชาวอเมริกันเช่นจอร์จเมตรแฮน ละครเพลงละครปริ๊นเซสมาร์ทและการแสดงอื่น ๆ เช่นท่านร้องเพลง (1931) เป็นขั้นตอนศิลปะข้างหน้าเกินคอมเมดีและความบันเทิงฟองอื่น ๆ ของต้นศตวรรษที่ 20 และนำไปสู่​​การทำงานที่ก้าวล้ำเช่นแสดงเรือ (1927) และโอคลาโฮ! (1943) บางส่วนของเพลงที่มีชื่อเสียงที่สุดและเป็นสัญลักษณ์ผ่านทศวรรษที่ผ่านมาที่เกิดขึ้นตามรวมถึงฝั่งตะวันตกชั้น (1957), The Fantasticks (1960) ผม (1967) พร้อมสาย (1975), Les Misérables (1985), ปีศาจแห่งโรงละครโอเปร่า (1986) ให้เช่า (1996), The ผลิต (2001) และชั่วร้าย (2003) ในระยะสั้นเพลงจะดำเนินการทั่วโลก พวกเขาอาจจะนำเสนอในสถานที่จัดงานขนาดใหญ่เช่นขนาดใหญ่งบประมาณโปรดักชั่นบรอดเวย์หรือเวสต์เอนในมหานครนิวยอร์กหรือลอนดอน อีกทางเลือกหนึ่งเพลงอาจมีการจัดฉากในโรงละครริมขนาดเล็กบรอดเวย์หรือละครโปรดักชั่ภูมิภาคหรือในทัวร์ เพลงที่นำเสนอมักจะโดยกลุ่มมือสมัครเล่นและโรงเรียนในโบสถ์โรงเรียนและพื้นที่ปฏิบัติงานอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีประเทศสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรมีชีวิตชีวาฉากละครเพลงในทวีปยุโรป, เอเชีย, ออสเตรเลีย, แคนาดาและละตินอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อความที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์โรงละครดนตรี ครั้งแรกที่โรงละครดนตรีเป็นรูปแบบของการแสดงละครที่รวมเพลง , บทสนทนาที่พูด การแสดง และการเต้น เรื่องราวและเนื้อหาทางอารมณ์และความรู้สึกของอารมณ์ขัน , เพลง ความรัก ความโกรธ กว่าจะสื่อสารผ่านคำ , เพลง , การเคลื่อนไหวและเทคนิคด้านความบันเทิงที่เป็นทั้งแบบบูรณาการ นอกจากนี้แม้ว่าคาบเกี่ยวละครเพลงกับรูปแบบละครอื่น ๆ เช่น โอเปร่า และ เต้น มันอาจจะแตกต่างจากการให้ความสำคัญกับเพลงเท่าเมื่อเทียบกับการเคลื่อนไหวและองค์ประกอบอื่น ๆ ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 , เวทีดนตรีการละครผลงานมักเรียกเพียง ละครเพลง ถึงแม้ว่าเพลงที่ได้รับการเป็นส่วนหนึ่งของการนำเสนอละครมาแต่โบราณสมัยใหม่ตะวันตกเพลงละครเกิดในช่วงศตวรรษที่ 19 มีหลายองค์ประกอบโครงสร้างก่อตั้งขึ้นโดยผลงานของ กิลเบิร์ต แอนด์ ซัลลิแวน ในอังกฤษนั้น ฮาร์ริแกน และ ฮาร์ท ใน อเมริกา ตามด้วยมากมายรอบๆดนตรีตลก และผลงานดนตรี โรงละครของผู้สร้างชาวอเมริกันชอบจอร์จเมตรแฮน .เจ้าหญิงละครเพลง และสมาร์ทอื่น ๆแสดงให้เห็นเหมือนท่านร้องเพลง ( 1931 ) เป็นศิลปะที่ก้าวออกมาเกิน revues และความบันเทิงอื่นๆที่เป็นฟองของศตวรรษที่ 20 ต้นและนำไปสู่การบุกเบิกงานแสดงเรือ ( 1927 ) และโอคลาโฮมา ! ( 1943 ) บางส่วนของที่มีชื่อเสียงที่สุดและสัญลักษณ์เพลงผ่านทศวรรษที่ตามมารวมถึง West Side Story ( 1957 ) , fantasticks ( 1960 )ผม ( 1967 ) , นักร้องประสานเสียง ( 1975 ) , Zambo / ไม่มีผิดไม่มีโทษ ( 1985 ) , Phantom ของ Opera ( 1986 ) , เช่า ( 1996 ) ผู้ผลิต ( 2001 ) และความชั่วร้าย ( 2003 ) . ในสั้น ละครจะดำเนินการทั่วโลก พวกเขาอาจจะนำเสนอในสถานที่ขนาดใหญ่เช่นบิ๊กบรอดเวย์งบประมาณหรือตะวันตกสิ้นสุดการผลิตในนิวยอร์กหรือลอนดอน อีกวิธีหนึ่งคือ เพลงอาจเป็นฉากในละครพิเศษขนาดเล็กปิดบรอดเวย์หรือการผลิตละครภูมิภาค หรือทัวร์ เพลงที่มักจะนำเสนอโดยมือสมัครเล่นและกลุ่มโรงเรียนในโบสถ์ โรงเรียน และพื้นที่การปฏิบัติอื่น ๆ นอกเหนือไปจากสหรัฐอเมริกา และสหราชอาณาจักร มีประกาย เพลงละครฉากในทวีปยุโรป , เอเชีย , ออสเตรเลีย , แคนาดาและละตินอเมริกา