One of the most interesting aspects

One of the most interesting aspects of the English language is the ability to change the order of words and still end up with the same meaning such as 'John bought a book' and 'A book was bought by John'. You may recognise these as the active and the passive forms of a sentence, the passive sentence being the one where the object is given more emphasis than the subject as opposed to the standard subject-verb-object. But if we can easily shift the object and subject around, how do we recognise which one is which in any given sentence?

The key actually lies with the verb. If we want to say that a hearty chuckle was let out by John at someone called Mary (in far less words of course!) we might say 'John laughed at Mary'. Here, laughed acts as a bridge between Mary and John indicating that what comes before the verb acts on what comes after the verb. This is called a transitive verb. If we were to swap the subject and verb however we come up with 'at Mary laughed John' we have a sentence which kind of makes sense, but doesn't seem to sit right on the tongue.

Another form of verb is the intransitive verb which does not need an object to function so we can say things like 'John laughed'. Intransitive verbs are used extensively in the passive tense so we can use an intransitive from of the verb laughed to move around the subject and object so we end up with 'Mary was laughed at by John'.

So there you have it, a very brief look at how subject and object can be defined and the links they have to the different types of verb.

Adapted from: R.M.W. Dixon (1989) Subject and Object in Universal Grammar Clarendon Paperbacks

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านหนึ่งน่าสนใจของภาษาอังกฤษคือความสามารถในการเปลี่ยนลำดับของคำ และยังคง จบลง ด้วยการเดียวหมายถึง 'จอห์นซื้อหนังสือ' และ 'หนังสือถูกซื้อ โดยจอห์น' คุณอาจรู้เหล่านี้เป็นการใช้งานและรูปแบบประโยค ประโยคแฝงที่ถูกหนึ่งที่วัตถุได้รับความสำคัญมากกว่าเรื่องตรงข้ามกับมาตรฐานเรื่องคำกริยาวัตถุแฝง แต่ถ้าเราสามารถได้เลื่อนวัตถุและเรื่องรอบ วิธีทำเรารู้ใดอยู่ซึ่งในประโยคใด ๆ กำหนดคีย์จริงอยู่กับกริยา ถ้าเราต้องการจะพูดว่า chuckle แสนอร่อยถูกให้ออก โดยจอห์นที่คนเรียกว่าแมรี (ในไกลน้อยคำแน่นอน) เราอาจพูดว่า 'จอห์นหัวเราะที่แมรี' ที่นี่ หัวเราะทำหน้าที่เป็นสะพานระหว่างแมรี่และจอห์นระบุว่า สิ่งที่มาก่อนคำกริยาทำหน้าที่เกี่ยวกับอะไรมาหลังกริยา นี้เรียกว่าสกรรมกริยา ถ้าเปลี่ยนชื่อเรื่องและคำกริยาแต่เรามากับ 'ที่แมรี่หัวเราะจอห์น' เรามีประโยคซึ่งชนิดที่เหมาะสม แต่ไม่ดูเหมือนนั่งบนลิ้น รูปแบบอื่นของกริยาอกรรมกริยาที่ไม่ต้องวัตถุฟังก์ชันดังนั้นเราสามารถบอกสิ่งที่ชอบ 'จอห์นหัวเราะ' ได้ หมวดหมู่:จะใช้อย่างกว้างขวางในเรื่องประโยคแฝงเพื่อให้เราสามารถใช้เป็นอกรรมจากของกริยาหัวเราะเพื่อย้ายไปรอบ ๆ หัวเรื่องและวัตถุเพื่อให้เราจบลง ด้วย 'แมรี่ได้ laughed ที่โดยจอห์น' จึงมีคุณมีมัน ดูสั้น ๆ ที่ว่าชื่อเรื่องและวัตถุสามารถกำหนด และเชื่อมโยงได้กับชนิดของกริยาดัดแปลงจาก: นดิกซัน R.M.W. (1989) ชื่อเรื่องและวัตถุในไวยากรณ์สากลคลาเรนดอน Paperbacks

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านหนึ่งที่น่าสนใจมากที่สุดของภาษาอังกฤษคือความสามารถในการเปลี่ยนลำดับของคำและยังคงจบลงด้วยความหมายเหมือนกันเช่น 'จอห์นซื้อหนังสือ' และ 'หนังสือเล่มนี้ถูกซื้อโดยจอห์น' คุณอาจจะรับรู้เหล่านี้เช่นการใช้งานและรูปแบบ passive ของประโยคประโยคเรื่อย ๆ เป็นคนที่วัตถุจะได้รับความสำคัญมากกว่าเรื่องเมื่อเทียบกับมาตรฐานเรื่องกริยาวัตถุ แต่ถ้าเราสามารถเปลี่ยนวัตถุและวัตถุที่อยู่รอบ ๆ อย่างไรเราตระหนักถึงความเป็นที่หนึ่งซึ่งในประโยคใดก็ตาม? ที่สำคัญจริง ๆ อยู่กับคำกริยา ถ้าเราอยากจะบอกว่าหัวเราะมากมายถูกปล่อยออกมาโดยจอห์นที่ใครบางคนเรียกว่าแมรี่ (ในคำน้อยแน่นอน!) เราอาจจะบอกว่า 'จอห์นแมรี่หัวเราะเยาะ' นี่หัวเราะทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างแมรี่และจอห์นแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่มาก่อนคำกริยาที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่คำกริยา นี้เรียกว่าสกรรมกริยา ถ้าเราจะสลับเรื่องและคำกริยา แต่เรามากับ 'ที่แมรี่หัวเราะจอห์น' เรามีประโยคซึ่งชนิดของทำให้รู้สึก แต่ดูเหมือนจะไม่นั่งขวาบนลิ้น. รูปแบบของคำกริยาก็คืออกรรมกริยา ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นวัตถุที่จะทำงานเพื่อให้เราสามารถพูดสิ่งที่ต้องการ 'จอห์นหัวเราะ' คำกริยากรรมถูกใช้อย่างกว้างขวางในตึงเครียดเรื่อย ๆ เพื่อให้เราสามารถใช้กรรมจากของคำกริยาหัวเราะที่จะย้ายไปรอบ ๆ เรื่องและวัตถุดังนั้นเราจึงจบลงด้วย 'แมรี่ถูกหัวเราะเยาะโดยจอห์น'. จึงมีคุณมีมันสั้นมาก ดูที่วิธีการเรื่องวัตถุและสามารถกำหนดและการเชื่อมโยงพวกเขาจะต้องแตกต่างกันของคำกริยา. ดัดแปลงมาจาก: RMW ดิกสัน (1989) เรื่องวัตถุและในยูนิเวอร์แซไวยากรณ์คลาเรนดอนปกอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านหนึ่งที่น่าสนใจที่สุดของภาษาอังกฤษ คือ ความสามารถในการเปลี่ยนลำดับของคำและยังคงจบลงด้วยความหมายเดียวกัน เช่น ซื้อหนังสือ ' จอห์น ' และ ' หนังสือที่ถูกซื้อโดยจอห์น ' คุณอาจจำเหล่านี้เป็น active และ passive ของรูปประโยคประโยค passive เป็นหนึ่งในที่วัตถุนั้นให้ความสำคัญมากกว่าเรื่องตรงข้ามกับวัตถุประธาน กริยา มาตรฐาน แต่ถ้าเราสามารถเปลี่ยนวัตถุ และเรื่องรอบตัว แล้วเราจะจำอันไหนซึ่งในประโยคใดก็ตาม ?

ที่สำคัญจริง ๆ อยู่ กับ กริยา