DiscussionThis study has examined p

Discussion
This study has examined patient satisfaction with the way that informed consent is
obtained from elective general surgical patients at Auckland Hospital. Three of the
four key components of the informed consent process1–3 have been examined and
there is room for improvement in each of them. These are: 1) the actual disclosure of
information about the nature of, risks associated with, and alternatives to treatment; 2)
whether the consent giver feels they understood the information; and 3) whether
consent was given freely. The fourth component regarding the competency of the
consent giver was not evaluated in this study. In 1994, the Health and Disability Act
established the patient’s legal right to informed consent by stating that “no health care
procedure shall be carried out without informed consent”.4 Subsequently, a Code of
Consumer Rights developed by the Health and Disability Commissioner was given
the status of law under the authority of the Act.4 Of particular relevance to this study
are Right 5 (the right to effective communication), Right 6 (the right to be fully
informed), and Right 7 (the right to make an informed choice and give informed
consent).
In law, there are three different recognised standards for determining the adequacy of
information disclosure. The first is the ‘professional standard’ (also known as the
Bolam’s test), which is determined by the practice of the majority of the profession.
The second is the ‘reasonable person’ standard (also known as the ‘objective
standard’), which is determined by what a reasonable or prudent person would
require. The third is the ‘subjective standard’, which is determined by what an
individual patient seeks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยเรื่อง
การศึกษาครั้งนี้มีการตรวจสอบความพึงพอใจของผู้ป่วยที่มีวิธีการที่ยินยอมจะ
ได้รับจากผู้ป่วยผ่าตัดวิชาทั่วไปที่โรงพยาบาลโอ๊คแลนด์ สามใน
สี่ส่วนสำคัญของ process1-3 ยินยอมได้รับการตรวจสอบและ
มีห้องพักสำหรับการปรับปรุงในแต่ละของพวกเขา เหล่านี้คือ 1) การเปิดเผยข้อมูลที่แท้จริงของ
ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการและทางเลือกในการรักษา 2)
ไม่ว่าจะเป็นผู้ให้ความยินยอมรู้สึกพวกเขาเข้าใจข้อมูล; และ 3) ไม่ว่าจะ
ได้รับความยินยอมได้รับได้อย่างอิสระ องค์ประกอบที่สี่เกี่ยวกับความสามารถของ
ผู้ให้ความยินยอมไม่ได้รับการประเมินในการศึกษานี้ ในปี 1994, สุขภาพและความพิการพระราชบัญญัติ
จัดตั้งสิทธิตามกฎหมายของผู้ป่วยที่จะยินยอมโดยระบุว่า "ไม่มีการดูแลสุขภาพ
ขั้นตอนจะต้องดำเนินการโดยไม่ต้องยินยอม "0.4 ต่อจากนั้นรหัสของ
สิทธิผู้บริโภคที่พัฒนาโดยคนพิการสุขภาพและข้าราชการได้รับ
สถานะของกฎหมายภายใต้อำนาจของ Act.4 ของความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการศึกษาครั้งนี้
มีสิทธิที่ 5 (สิทธิในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ), ขวา 6 (สิทธิที่จะได้อย่างเต็มที่
แจ้ง) และขวา 7 (สิทธิ์ที่จะแจ้งให้ทราบ ทางเลือกและให้ข้อมูลในการ
ได้รับความยินยอม).
ในกฎหมายมีสามมาตรฐานได้รับการยอมรับที่แตกต่างกันสำหรับการกำหนดความเพียงพอของ
การเปิดเผยข้อมูล แรกคือ 'มาตรฐานวิชาชีพ (หรือที่เรียกว่า
การทดสอบแลม) ซึ่งจะถูกกำหนดโดยการปฏิบัติของคนส่วนใหญ่ของอาชีพ.
ที่สองคือ 'คนที่เหมาะสม' มาตรฐาน (ที่เรียกกันว่า 'วัตถุประสงค์
มาตรฐาน '), ซึ่งจะถูกกำหนดโดยสิ่งที่เป็นคนที่เหมาะสมหรือที่ชาญฉลาดจะ
ต้อง ที่สามคือ 'มาตรฐานอัตนัย' ซึ่งจะถูกกำหนดโดยสิ่งที่
ผู้ป่วยแต่ละรายพยายาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้ได้ทำการอภิปราย
ความพึงพอใจกับวิธีที่ยินยอมให้มีวิชาเลือก
ได้รับจากศัลยกรรมทั่วไปโรงพยาบาลโอ๊คแลนด์ 3
4 องค์ประกอบหลักของความยินยอม process1 – 3 ถูกตรวจสอบและ
มีห้องพักสำหรับการปรับปรุงในแต่ละของพวกเขา เหล่านี้คือ : 1 ) การเปิดเผยข้อมูลที่แท้จริงของ
ข้อมูลเกี่ยวกับธรรมชาติของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับและทางเลือกในการรักษา 2 )
ไม่ว่ายินยอมผู้ให้รู้สึกพวกเขาเข้าใจข้อมูล และ 3 ) ไม่ว่า
ยินยอมให้อิสระ 4 องค์ประกอบที่เกี่ยวกับความสามารถของผู้ให้ไม่ได้ประเมิน
ยินยอม ในการศึกษานี้ ในปี พ.ศ. 2537 พระราชบัญญัติสุขภาพและความพิการ
ก่อตั้งคนไข้มีสิทธิตามกฎหมายที่จะให้ความยินยอม โดยระบุว่า " การดูแลสุขภาพ
ขั้นตอนจะถูกดำเนินการโดยปราศจากความยินยอม " 4 ต่อมาโค้ดของ
สิทธิผู้บริโภค พัฒนาสุขภาพและคนพิการกรรมาธิการได้รับ
สถานะของกฎหมายภายใต้อำนาจของกฎหมาย โดยเฉพาะ 4 ของความเกี่ยวข้องกับการศึกษา
ถูก 5 ( สิทธิในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ ) , 6 ( สิทธิ ได้เต็มที่
แจ้ง )และขวา 7 ( สิทธิที่จะมีข้อมูลตัดสินใจเลือกและให้ทราบ

ยินยอม ) ในกฎหมาย มีทั้งสามต่างได้รับการยอมรับเพื่อกำหนดมาตรฐานความเพียงพอของ
การเปิดเผยข้อมูล อย่างแรกคือ " มาตรฐานวิชาชีพ " ( หรือที่เรียกว่า
bolam ทดสอบ ) , ซึ่งถูกกำหนดโดยการปฏิบัติของส่วนใหญ่ของอาชีพ
ประการที่สองคือ ' คน ' มาตรฐานที่เหมาะสม ( เรียกว่า ' วัตถุประสงค์
มาตรฐาน ' ) , ซึ่งถูกกำหนดโดยสิ่งที่เหมาะสมหรือคนรอบคอบจะ
ต้องการ ที่สามคือ ' ' แบบมาตรฐาน ซึ่งถูกกำหนดโดยสิ่งที่ผู้ป่วยแต่ละคนและ

.