During the 1960s and 1970s, the inc

During the 1960s and 1970s, the incentive structure, as represented by tariffs, taxes,
and the exchange rate,
was biased in favor of a capital-intensive production structure that was highly import-dependent.
In the mid-1980s, the incentive structure began to change, mainly as a result of exchange rate reform and trade liberalization.
Government policies that reallocated and reduced expenditures induced a change in the structure of relative price products to the extent that the real exchange rate depreciated by about 40 percent between 1986 and 1990.
This was an important trend as it implied that in the long run the structure of prices would favor the production of exports and efficient import substitutes as opposed to nontradables.
The tariff reforms of 1986 and 1990 reduced the average level of nominal protection and compressed dispersion rates, thus reducing to some extent inherent production distortions.
The priority now is to work towards eliminating non-tariff barriers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 โครงสร้างงาน ตามที่แสดง โดยภาษีศุลกากร ภาษี และ อัตราแลกเปลี่ยน มีความโน้มเอียงที่สามารถโครงสร้างการผลิต capital-intensive ที่สูงนำเข้าขึ้นอยู่กับในกลางไฟต์ โครงสร้างงานเริ่มเปลี่ยน ส่วนใหญ่เป็นผลจากการเปิดเสรีการค้าและการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนนโยบายของรัฐบาลที่จัดสรรใหม่ และลดค่าใช้จ่ายทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ราคาสัมพัทธ์ที่อัตราแลกเปลี่ยนแท้จริงเสื่อมประมาณร้อยละ 40 ระหว่างปี 1986 และ 1990นี้มีแนวโน้มสำคัญเป็นนัยว่า ในระยะยาวโครงสร้างของราคาจะชอบผลิตส่งออก และนำเข้าที่มีประสิทธิภาพแทนจำกัด nontradablesการปฏิรูปภาษี 1986 และ 1990 ลดระดับเฉลี่ยระบุป้องกันและกระจายตัวบีบอัดราคา ช่วยลดการบิดเบือนบางขอบเขตผลิตโดยธรรมชาติที่สำคัญตอนนี้คือการ พยายามขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 โครงสร้างของแรงจูงใจที่เป็นตัวแทนจากอัตราภาษีศุลกากรภาษีและอัตราแลกเปลี่ยนที่ลำเอียงในความโปรดปรานของโครงสร้างการผลิตทุนมากที่ได้รับสูงนำเข้าขึ้นอยู่กับ. ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 โครงสร้างของแรงจูงใจที่จะเริ่มต้น การเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและการเปิดเสรีการค้า. นโยบายของรัฐบาลที่จัดสรรค่าใช้จ่ายที่ลดลงและเหนี่ยวนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ราคาเมื่อเทียบกับกรณีที่อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงอ่อนค่าลงประมาณร้อยละ 40 ระหว่างปี 1986 และ 1990 นี่คือแนวโน้มที่สำคัญในขณะที่มันส่อให้เห็นว่าในระยะยาวโครงสร้างของราคาที่จะสนับสนุนการผลิตของการส่งออกและทดแทนการนำเข้าที่มีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับ nontradables. the การปฏิรูปภาษี 1986 และ 1990 ลดลงอยู่ในระดับเฉลี่ยของการป้องกันน้อยและอัตราการกระจายการบีบอัด ซึ่งช่วยลดการบิดเบือนในขอบเขตการผลิตโดยธรรมชาติบางอย่าง. จัดลำดับความสำคัญในขณะนี้คือการทำงานที่มีต่อการขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , โครงสร้างสิ่งจูงใจแทนภาษีศุลกากรภาษี

และอัตราแลกเปลี่ยน คือลำเอียงในความโปรดปรานของทุน โครงสร้างการผลิตที่ขอนำเข้าขึ้นอยู่กับ
ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 , โครงสร้างสิ่งจูงใจเริ่มเปลี่ยนไป ส่วนใหญ่เป็นผลจากการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและการค้า การเปิดเสรี
นโยบายของรัฐบาลที่จัดสรร และลดรายจ่ายจากการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์เทียบราคากับขอบเขตที่อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงขึ้นประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1986 และ 1990
นี่เป็นแนวโน้มที่สำคัญที่แสดงว่าในระยะยาวโครงสร้างราคาจะสนับสนุนการผลิตของการส่งออกและนำเข้าทดแทนที่มีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับ nontradables .
ภาษีการปฏิรูป 1986 และ 1990 ลดระดับของการป้องกันน้อยและอัตราการบีบอัด จึง ลดขอบเขตบางอย่างในการผลิต
การบิดเบือนสิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือทำงานไปสู่การขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี .