The demands of leadership almost in

The demands of leadership almost invariably exceed the capacity of a single person to meet the needs at hand. Even the most successful and iconic leaders of the past century—Churchill, Roosevelt, Mandela, Thatcher, Gandhi, and King—were not complete leaders. Although Churchill and King may go down in history as two of the 20th century's most successful communicative leaders, their performances as either analytical or relational leaders are undistinguished. Mandela and Gandhi were deeply reflective leaders, seeing their own place in the context of the struggles of millions, but neither showed distinction in systems leadership. In the context of education, many leaders seem less inclined to grasp the architectural vision of leadership that was posited in Chapter 3 and more likely to embrace the faux composite historical models in which the leader is simultaneously the great communicator, analyst, and a master of reflection. From such mythology are born the unrealistic expectations of communities, colleagues, and leaders themselves. Even the best of the lot frequently think of themselves as a failure because of their inability to attend three events simultaneously.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความต้องการของการเป็นผู้นำแทบเกินความจุของคนเพียงคนเดียวที่จะตอบสนองความต้องการที่อยู่ในมือ แม้แต่ผู้นำที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดและเป็นสัญลักษณ์ของศตวรรษที่ผ่านมาเชอร์ชิล, โรสเวลต์แมนเดลา, แทตเชอร์, คานธีและกษัตริย์ไม่ได้เป็นผู้นำที่สมบูรณ์แบบ แม้ว่าเชอร์และพระมหากษัตริย์อาจจะลงไปในประวัติศาสตร์เป็นสองของศตวรรษที่ 20 ผู้นำการสื่อสารที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดการแสดงของพวกเขาเป็นผู้นำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือการวิเคราะห์เชิงสัมพันธ์เป็นธรรมดา แมนเดลาและคานธีเป็นผู้นำลึกสะท้อนเห็นสถานที่ของตนเองในบริบทของการต่อสู้ของคนนับล้าน แต่ก็ยังไม่พบว่ามีความแตกต่างในการเป็นผู้นำระบบ ในบริบทของการศึกษา,ผู้นำจำนวนมากดูเหมือนน้อยแนวโน้มที่จะเข้าใจวิสัยทัศน์ทางสถาปัตยกรรมของการเป็นผู้นำที่ได้รับการ posited ในบทที่ 3 และมีแนวโน้มที่จะโอบกอดมารยาทรูปแบบคอมโพสิตในประวัติศาสตร์ซึ่งเป็นผู้นำในเวลาเดียวกันการสื่อสารที่ดีนักวิเคราะห์และหลักของการสะท้อน จากตำนานดังกล่าวจะเกิดความคาดหวังของชุมชนเพื่อนร่วมงานและผู้นำตัวเองแม้แต่ที่ดีที่สุดของมากมักคิดว่าตัวเองเป็นความล้มเหลวเพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะเข้าร่วมเหตุการณ์ที่สามพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้องการของผู้นำเกิดเกือบเกินกำลังคนเดียวเพื่อตอบสนองความต้องการที่ แม้ที่สุดประสบความสำเร็จ และโดดเด่นนำของศตวรรษผ่านมา — เคิร์ดโซว์ รูสเวลท์ มันเดลา Thatcher คานธี และพระมหากษัตริย์ — ไม่ได้ผู้นำที่สมบูรณ์ แม้ว่าเคิร์ดโซว์และกษัตริย์อาจลงไปในประวัติศาสตร์เป็นที่สองของศตวรรษ 20 ความสำเร็จสูงสุดเพื่อนำ แสดงความเป็นผู้นำวิเคราะห์ หรือเชิง undistinguished ได้ มันเดลาและคานธีถูกผู้นำสะท้อนลึก เห็นตนเองทำในบริบทของการต่อสู้ของล้าน แต่ไม่พบความแตกต่างในการนำระบบ ในบริบทของการศึกษา ผู้นำจำนวนมากดูเหมือน น้อยอยากเข้าใจวิสัยทัศน์ของผู้นำซึ่ง posited ในบทที่ 3 และมีแนวโน้มที่กระหวัด faux ผสมประวัติศาสตร์รูปแบบที่ผู้นำ มาพร้อม ๆ กันใช้ communicator ดี นักวิเคราะห์ วิทยาสะท้อน สถาปัตยกรรม จากตำนานดังกล่าวจะเกิดความต้องการของชุมชน ร่วม และผู้นำเองไม่ แม้สุดล็อตมักจะคิดว่าตัวเองเป็นความล้มเหลวเนื่องจากไม่สามารถเข้าร่วมกิจกรรม 3 พร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความต้องการของความเป็นผู้นำจะเกินความจุของบุคคลเดียวที่สามารถตอบสนองความต้องการที่อยู่ในมือ แม้จะได้ผู้นำที่ประสบความสำเร็จและเป็นเสมือนดังสัญลักษณ์ที่โดดเด่นของกษัตริย์และแห่งศตวรรษที่ผ่านมา - เชอร์ชิลล์ Roosevelt แมนเดลาคานธีร้านอาหาร Thatcher '' s - ไม่ใช่ผู้นำเสร็จสมบูรณ์ แม้ว่า Churchill และกษัตริย์อาจลงไปในประวัติศาสตร์เป็นสองผู้นำของสื่อสารประสบความสำเร็จมากที่สุดในยุคศตวรรษที่ 20 นี้การแสดงของเขาเป็นผู้นำในการวิเคราะห์หรือไม่ว่าจะเป็นรายย่อยไม่โดดเด่นมากนัก แมนเดลาคานธีและเป็นผู้นำสะท้อนแสงอย่างลึกซึ้งเห็นที่อยู่ของตนในบริบทของการต่อสู้ของคนหลายล้านคนแต่ก็มีความแตกต่างในความเป็นผู้นำระบบ ในบริบทของการศึกษาผู้นำจำนวนมากจะไม่อยากจะจับตัววิสัยทัศน์ทางด้านสถาปัตยกรรมที่มีความเป็นผู้นำที่มีได้เสนอในบทที่ 3 และมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะถูกโอบล้อมไปด้วยประวัติศาสตร์รุ่นคอมโพสิตของโบราณที่ผู้นำที่จะได้พร้อมกันอุปกรณ์สื่อสารที่ดีเยี่ยมที่นักวิเคราะห์และหลักเกี่ยวกับการสะท้อน จากเทพนิยายนั้นจะเกิดความคาดหวังของผู้นำชุมชนและเพื่อนร่วมงานกันเองดีที่สุดของจำนวนมากที่มักจะคิดว่าของตัวเองให้เป็นความล้มเหลวเพราะไม่สามารถที่จะเข้าร่วมประชุมทั้งสามเหตุการณ์ได้พร้อมกัน