recently, Mirsky et al. used a deta

recently, Mirsky et al. used a detailed model to predict the phenotype of 7 knockout and 2 double knockout mutations as well as concentration variations in clock genes in the respective scenarios. However, as it was noted in the work of Mirsky et al., in order to describe phenotypes observed in tissue or organ levels, additional dynamics such as entrainment and synchronization must be taken into consideration.
Recently, the mechanism of peripheral entrainment by systemic cues has been further elucidated. Single cell experiments of Nagoshi et al. in rat and mouse fibroblasts showed that single peripheral cells even in in vitro conditions independent of any entraining cue retain robust rhythmicity similar to SCN cells [10]. As a result, the dampening rhythms they observed in vitro at the population level emerge from robust single cell oscillations that fall out of phase and desynchronize in the absence of an entraining force. Based on this, we recently studied the synchronization properties of cortisol in a population of peripheral clock genes. We found that cortisol entrains the peripheral clocks in an amplitude and frequency dependent manner [11] (Table 1). Chronically stressed conditions, represented by blunted cortisol circadian amplitudes, lead to loss of peripheral clock gene entrainment and synchronization. Similarly, cortisol oscillatory frequencies largely deviating from a 24-h period, which have been experimentally found in rodent models of jet lag, fail to synchronize peripheral clocks resulting in high level of desynchronization and weaker ensemble average rhythm. Furthermore, Abraham et al. showed that the oscillator qualities that greatly determine entrainment efficiency, are the ratio between entrainer coupling strength and oscillator amplitude, and the rigidity of the oscillatory system as defined by the relaxation rate upon perturbation [12] (Table 1). This result can explain the evidence that peripheral tissues such as lung, can be entrained by a wider range of entrainer’s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่ง Mirsky et al. ใช้แบบละเอียดเพื่อทำนาย phenotype ของน่าพิศวง 7 และ 2 คู่กลายพันธุ์น่าพิศวงตลอดจนรูปแบบความเข้มข้นในยีนนาฬิกาในสถานการณ์นั้น ๆ อย่างไรก็ตาม มันถูกตั้งข้อสังเกตในการทำงานของ Mirsky et al. เพื่ออธิบายในระดับเนื้อเยื่อหรืออวัยวะ ฟี dynamics เพิ่มเติม entrainment และซิงโครไนส์ต้องถูกนำมาร่วมพิจารณาการ
เพิ่ง กลไกของ entrainment ต่อพ่วงด้วยระบบสัญลักษณ์มีการเพิ่มเติม elucidated เซลล์เดียวทดลองของ Nagoshi et al ในหนูและเมาส์ fibroblasts พบว่า เซลล์ต่อพ่วงเดียวแม้ในสภาพการเพาะเลี้ยงขึ้นอยู่กับสัญลักษณ์ใด ๆ entraining รักษา rhythmicity แข็งแกร่งคล้ายกับ SCN เซลล์ [10] ผล แบบสะท้อนได้ดีที่สังเกตในระดับประชากรเกิดจากเซลล์เดียวแข็งแกว่งที่ขาดระยะ และ desynchronize ของการบังคับ entraining เราเพิ่งตามนี้ ศึกษาคุณสมบัติการซิงโครไนส์ของ cortisol ในประชากรของยีนนาฬิกาต่อพ่วง เราพบว่า cortisol entrains นาฬิกาต่อพ่วงในการคลื่นและความถี่ขึ้นอยู่กับลักษณะ [11] (ตารางที่ 1) โรคเรื้อรังเครียดเงื่อนไข แสดง โดย blunted cortisol ช่วง circadian ทำให้สูญเสีย entrainment ยีนนาฬิกาต่อพ่วงและซิงโครไนส์ ในทำนองเดียวกัน cortisol oscillatory ความถี่ส่วนใหญ่ deviating จากระยะ 24 h ที่ experimentally พบได้ในรุ่น rodent ของจิตใจ ไม่ให้เกิดขึ้นในระดับสูงของ desynchronization และวงดนตรีจังหวะเฉลี่ยแกร่งนาฬิกาต่อพ่วง นอกจากนี้ อับราฮัม et al. พบว่าคุณภาพของ oscillator ที่กำหนดประสิทธิภาพ entrainment มาก มีอัตราส่วนระหว่าง entrainer คลัปแรงและ oscillator คลื่น และความแข็งแกร่งของระบบ oscillatory ตามที่กำหนดไว้โดยใช้อัตราผ่อนตาม perturbation [12] (ตารางที่ 1) ผลนี้สามารถอธิบายว่า สามารถ entrained เนื้อเยื่ออุปกรณ์ต่อพ่วงเช่นปอด โดยใช้ช่วงกว้างของ entrainer เป็นหลักฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้ Mirsky และคณะ ใช้รูปแบบรายละเอียดที่จะทำนายต้นจาก 7 สิ่งมหัศจรรย์และ 2 การกลายพันธุ์ที่น่าพิศวงคู่เช่นเดียวกับรูปแบบความเข้มข้นในยีนนาฬิกาในสถานการณ์นั้น ๆ อย่างไรก็ตามในขณะที่มันจะถูกตั้งข้อสังเกตในการทำงานของ Mirsky, et al. เพื่ออธิบาย phenotypes สังเกตในเนื้อเยื่อหรืออวัยวะระดับการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมเช่นรถไฟและการประสานจะต้องนำมาพิจารณา
เมื่อเร็ว ๆ นี้กลไกของรถไฟต่อพ่วงโดยยึดถือระบบ ได้รับการอธิบายเพิ่มเติม การทดลองเซลล์เดียวของ Nagoshi และคณะ ในหนูและเมาส์รบราแสดงให้เห็นว่าเซลล์ประสาทเดียวแม้จะอยู่ในเงื่อนไขในหลอดทดลองที่เป็นอิสระของคิว entraining ใดรักษา rhythmicity แข็งแกร่งคล้ายกับเซลล์ SCN [10] เป็นผลให้จังหวะรองรับพวกเขาตั้งข้อสังเกตในหลอดทดลองในระดับประชากรที่โผล่ออกมาจากที่แข็งแกร่งแนบแน่นเซลล์เดียวที่หลุดออกจากเฟสและ desynchronize ในกรณีที่ไม่มีแรง entraining จากนี้เราเพิ่งศึกษาคุณสมบัติการประสานของคอร์ติซอในประชากรของยีนนาฬิกาอุปกรณ์ต่อพ่วง เราพบว่าคอร์ติซอ entrains นาฬิกาอุปกรณ์ต่อพ่วงในลักษณะที่กว้างและความถี่ขึ้น [11] (ตารางที่ 1) เรื้อรังภาวะเครียดแทนทื่อช่วงกว้างของคลื่นเป็นกลาง cortisol นำไปสู่การสูญเสียของอุปกรณ์ต่อพ่วงรถไฟยีนนาฬิกาและการประสาน ในทำนองเดียวกันความถี่แกว่ง cortisol ส่วนใหญ่เบี่ยงเบนจากระยะเวลา 24 ชั่วโมงซึ่งมีการตรวจพบการทดลองในรูปแบบหนูของความล่าช้าเจ็ทล้มเหลวในการประสานนาฬิกาอุปกรณ์ต่อพ่วงที่เกิดขึ้นในระดับสูงของ desynchronization และอ่อนแอจังหวะเฉลี่ยทั้งมวล นอกจากอับราฮัมและคณะ แสดงให้เห็นว่าคุณภาพ oscillator ที่ช่วยตรวจสอบประสิทธิภาพรถไฟเป็นอัตราส่วนระหว่างแรง entrainer การมีเพศสัมพันธ์และ oscillator ความกว้างและความแข็งแกร่งของระบบแกว่งตามที่กำหนดโดยอัตราการผ่อนคลายเมื่อก่อกวน [12] (ตารางที่ 1) ผลที่ได้นี้สามารถอธิบายหลักฐานที่แสดงว่าเนื้อเยื่อต่อพ่วงเช่นปอดสามารถฟองโดยช่วงกว้างของ entrainer ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็วๆ นี้ mirsky et al . การใช้แบบจำลองเพื่อทำนายการ 7 มหัศจรรย์ 2 คู่ โดยการกลายพันธุ์ของยีนเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงในนาฬิกาในสถานการณ์นั้นๆ อย่างไรก็ตาม ตามที่ได้กล่าวไว้ในงานของ mirsky et al . , เพื่ออธิบายการเกิด พบในเนื้อเยื่อ หรือระดับอวัยวะพลวัตเพิ่มเติมเช่นรถไฟและการประสานจะต้องพิจารณา .
เมื่อเร็วๆ นี้ กลไกของอุปกรณ์ต่อพ่วงรถไฟโดยคิวระบบได้รับเพิ่มเติมนี้ . เซลล์ทดลองของ nagoshi et al .ในหนูเมาส์และไฟโบรบลาส พบว่าเซลล์ในหลอดเดียวอุปกรณ์แม้ในภาวะอิสระใดๆ entraining คิวรักษาเสถียรภาพ rhythmicity คล้ายกับระบบเซลล์ [ 10 ] ผลคือ หน่วงจังหวะที่พวกเขาพบในหลอดทดลองในระดับประชากรที่มีเซลล์เดียวที่โผล่ออกมาจากด้านในหลุดจากเฟส และ desynchronize ในกรณีที่ไม่มีการ entraining แรงตามนี้ เราเพิ่งเรียนประสานคุณสมบัติของคอร์ติซอลในประชากรของยีนนาฬิกาต่อพ่วง เราพบว่าระดับคอร์ติซอล entrains นาฬิกาต่อพ่วงในขนาดและความถี่ขึ้นอยู่กับลักษณะ [ 11 ] ( ตารางที่ 1 ) เครียดเรื้อรังเงื่อนไข แสดงโดย เยิน คอร์ติซอล แรงบิดที่เป็นกลางนำไปสู่การสูญเสียของอุปกรณ์ต่อพ่วงนาฬิกายีน entrainment และประสานเหมือนกับ , cortisol ลังเลความถี่ไปกะล่อนจาก 24-h ระยะเวลา ซึ่งมีการทดลองในหนูพบว่ารูปแบบของล้าหลัง , ล้มเหลวในการประสานนาฬิกาต่อพ่วงเป็นผลในระดับ desynchronization และอ่อนแอทั้งมวลมีจังหวะ นอกจากนี้อับราฮัม et al . พบว่าคุณภาพที่ช่วยตรวจสอบประสิทธิภาพ entrainment oscillator ,คืออัตราส่วนระหว่างความแข็งแกร่งต่อ entrainer oscillator และแอมพลิจูด และความแข็งแกร่งของระบบลังเลตามที่กําหนดโดยการผ่อนคลายคะแนนบนขนมปัง [ 12 ] ( ตารางที่ 1 ) ผลที่ได้นี้สามารถอธิบายหลักฐานที่เนื้อเยื่อส่วนปลาย เช่น ปอด สามารถ entrained โดยช่วงกว้างของ entrainer คือ