Walton's works of the 1920s, while

Walton's works of the 1920s, while he was living in the Sitwells' attic, include the overture Portsmouth Point, dedicated to Sassoon and inspired by the well-known painting of the same name by Thomas Rowlandson. It was first heard as an entr'acte at a performance in Diaghilev's 1926 ballet season, where The Times complained, "It is a little difficult to make much of new music when it is heard through the hum of conversation."[24] Sir Henry Wood programmed the work at the Proms the following year, where it made more of an impression.[25] The composer conducted this performance; he did not enjoy conducting, but he had firm views on how his works should be interpreted, and orchestral players appreciated his "easy nonchalance" and "complete absence of fuss."[26] Walton's other works of the 1920s included a short orchestral piece, Siesta (1926) and a Sinfonia Concertante for piano and orchestra (1928), which was well received at its premiere at a Royal Philharmonic Society concert, but has not entered the regular repertory.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานของวอลตันของปี 1920 ในขณะที่เขาได้อาศัยอยู่ในห้องใต้หลังคาของ Sitwells รวมจุดพอร์ตสมัธ ทุ่มเทเพื่อซาสซูนโหมโรง และแรงบันดาลใจจากการวาดภาพรู้จักชื่อเดียวกันโดยโทมัส Rowlandson มันได้ยินครั้งแรกเป็นการ entr'acte ที่ทำงานในฤดูกาลของ Diaghilev 1926 บัลเล่ต์ ที่บ่น The Times "มันเป็นเล็กน้อยยากที่จะทำให้มากของเพลงใหม่เมื่อมันได้ยินผ่านครวญเพลงของการสนทนา" [24] Sir Henry ไม้ตั้งโปรแกรมการทำงานที่พร็อมส์ปีต่อไป ซึ่งมันทำให้ความประทับใจเพิ่มเติม [25 นักแต่งเพลง]การดำเนินการนี้ประสิทธิภาพ เขาไม่รับทำ แต่บริษัทเห็นว่าควรตีความผลงานของเขา และวงดนตรีเล่นชื่นชม "nonchalance ง่าย" และ "การขาดทำให้ยุ่งยาก" ของเขา [26] Walton ผลงานอื่น ๆ ของปีค.ศ. 1920 รวมชิ้นยางค์สั้น Siesta (1926) และแบบนโฟ Concertante สำหรับเปียโนและออเคสตร้า (1928), ซึ่งได้รับทั้งที่การปฐมทัศน์ที่คอนเสิร์ตรอยัลฟิลฮาร์โมนิสังคม แต่มีไม่ ป้อนละครปกติ [27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลงานของวอลตันของปี 1920 ในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ในห้องใต้หลังคา Sitwells 'รวมถึงการทาบทามพอร์ตสมั ธ พอยต์ที่ทุ่มเทให้กับ Sassoon และแรงบันดาลใจจากภาพวาดที่รู้จักกันดีในชื่อเดียวกันโดยโทมัส Rowlandson มันเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเป็นปิดฉากที่มีประสิทธิภาพใน Diaghilev บัลเล่ต์ในฤดูกาล 1926 ที่เดอะไทบ่นว่า "มันเป็นเรื่องยากที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะทำให้มากเพลงใหม่เมื่อมีการได้ยินผ่านครวญเพลงของการสนทนา." [24] เซอร์ เฮนรี่วู้โปรแกรมการทำงานที่ Proms ในปีต่อไปที่จะทำมากขึ้นของความประทับใจ. [25] นักแต่งเพลงที่จัดทำผลการดำเนินงานนี้ เขาไม่ได้สนุกกับการดำเนินการ แต่เขามีมุมมองที่ บริษัท เกี่ยวกับวิธีการทำงานของเขาควรจะตีความและเครื่องเล่นดนตรีชื่นชมของเขา "เมินเฉยได้ง่าย" และ "ขาดสมบูรณ์เอะอะ." [26] ผลงานอื่น ๆ ของวอลตันของปี ค.ศ. 1920 รวมถึงดนตรีชิ้นสั้น , Siesta (1926) และซินโฟเนีย Concertante สำหรับเปียโนและวงออเคสตรา (1928) ซึ่งได้รับการตอบรับอย่างดีในรอบปฐมทัศน์ที่รอยัลคอนเสิร์ตดนตรีสังคม แต่ยังไม่ได้เข้ามาในละครปกติ. [27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วอลตันคืองานของ 1920 ในขณะที่เขาอาศัยอยู่ในห้องใต้หลังคา sitwells ' โหมโรง ปอร์ทสมัธ รวมถึงจุดที่ทุ่มเทให้กับแซสซูนและแรงบันดาลใจจากภาพวาดที่มีชื่อเสียงของชื่อเดียวกันโดยโธมัสโรว์แลนสัน . มันเป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่าเป็นการเล่นสลับฉากในการแสดงของบัลเล่ต์ diaghilev 1926 ฤดูที่เวลาบ่น " มันเป็นเล็กน้อยยากที่จะให้เพลงใหม่เมื่อมันได้ยินผ่านครวญเพลงของการสนทนา . " [ 24 ] เซอร์เฮนรีไม้โปรแกรมทำงานที่ Proms ในปีต่อไป ซึ่งมันทำให้อีกความประทับใจ [ 25 ] นักแต่งเพลงดำเนินการงานนี้ เขาไม่ได้สนุกกับการ แต่เขาก็มีมุมมองของบริษัทว่าผลงานของเขาควรจะตีความ และผู้เล่นดนตรีนิยมของเขา " ไม่มีใจ " ที่ง่ายและสมบูรณ์ไม่มีเอะอะ . " [ 26 ] วอลตันของงานอื่น ๆของปี ค.ศ. 1920 รวมเรื่องสั้น ชิ้น , เซียสตา ( 1926 ) และซินโฟเนีย concertante สำหรับเปียโนและวงดุริยางค์ ( 1928 ) ซึ่งได้เป็นอย่างดี โดยในรอบปฐมทัศน์ที่รอยัล คอนเสิร์ตดนตรีในสังคม แต่ยังไม่ได้เข้าไปในบทละครหรือบทเพลงซึ่งเป็นที่รู้จักดี ปกติ [ 27 ]