Ecosystem considerations may be inc

Ecosystem considerations may be incorporated into fisheries management by modifying existing overfishing paradigms or by developing new approaches to account for ecosystem structure and function in relation to harvesting. Although existing concepts of overfishing have a strong theoretical basis for evaluating policy choices and much practical use, they do not provide direct guidance on issues such as biodiversity, serial depletion, habitat degradation, and changes in the food web caused by fishing. There is, however, little basis for defining optimum fishing by using related metrics such as diversity indices, slopes of size or diversity spectra, or average trophic level of the catch, and these may produce ambiguous results. If ecosystem-based overfishing concepts are to assume a greater role in management, unambiguous, quantifiable, and predictive measures of ecosystem state and flux must be developed to index: (1) biomass and production by the ecosystem and relationships among its parts, (2) diversity at different levels of organization, (3) patterns of resource variability, and (4) social and economic benefits. Ecosystem considerations do not need to substitute for existing overfishing concepts. Instead, they should be used to evaluate and modify primary management guidance for important fisheries and species. In practice, they emphasize the need to manage fishing capacity, supported by broader use of technical measures such as marine protected areas and gear restrictions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาระบบนิเวศอาจรวมอยู่ในการจัดการประมง โดยการปรับเปลี่ยน overfishing paradigms อยู่ หรือ โดยการพัฒนาใหม่ ๆ ให้โครงสร้างของระบบนิเวศและหน้าที่เกี่ยวกับการเก็บเกี่ยว แม้ว่าแนวคิดที่มีอยู่ของ overfishing มีทฤษฎีพื้นฐานแข็งแกร่งสำหรับการประเมินนโยบายทางเลือกและใช้ปฏิบัติมาก นอกจากนี้พวกเขาไม่ให้คำแนะนำโดยตรงในประเด็นเช่นความหลากหลายทางชีวภาพ การลดลงของอนุกรม ย่อยสลายอยู่อาศัย และการเปลี่ยนแปลงในเว็บอาหารที่เกิดจากการตกปลา มี แต่ พื้นฐานเล็กน้อยสำหรับการกำหนดตกปลาที่เหมาะสมโดยใช้เครื่องมือวัดที่เกี่ยวข้องเช่นดัชนีความหลากหลาย ลาดขนาด หรือแรมสเป็คตราหลากหลาย หรือระดับชั้นอาหารเฉลี่ยจับ และนี้อาจให้ผลลัพธ์ที่ชัดเจน ถ้าระบบนิเวศตามแนวคิด overfishing จะถือว่ามีบทบาทมากขึ้นในการจัดการ ชัดเจน วัดปริมาณ ได้ และต้องพัฒนามาตรการงานรัฐระบบนิเวศและฟลักซ์ดัชนี: (1) ชีวมวลและผลิต โดยระบบนิเวศและความสัมพันธ์ระหว่างชิ้นส่วนของ (2) ความหลากหลายในระดับต่าง ๆ ขององค์กร (3) รูปแบบของทรัพยากรสำหรับความผันผวน และผลประโยชน์ (4) สังคม และเศรษฐกิจ พิจารณาระบบนิเวศไม่จำเป็นต้องแทนแนวคิด overfishing ที่มีอยู่ แทน พวกเขาควรจะใช้การประเมิน และปรับเปลี่ยนคำแนะนำหลักการจัดการการประมงที่สำคัญชนิด ในทางปฏิบัติ พวกเขาเน้นการจำเป็นในการจัดการประมงกำลัง สนับสนุนการใช้มาตรการทางเทคนิคกว้างเป็นทะเลป้องกันพื้นที่และข้อจำกัดของเกียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพิจารณาระบบนิเวศที่อาจจะรวมอยู่ในการจัดการประมงโดยการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ overfishing ที่มีอยู่หรือโดยการพัฒนาวิธีการใหม่ ๆ ในการบัญชีสำหรับโครงสร้างของระบบนิเวศและการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเก็บเกี่ยว แม้ว่าแนวความคิดที่มีอยู่ของ overfishing มีทฤษฎีพื้นฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการประเมินทางเลือกเชิงนโยบายและการใช้งานจริงมากพวกเขาไม่ได้ให้คำแนะนำโดยตรงต่อปัญหาดังกล่าวเป็นความหลากหลายทางชีวภาพลดลงอนุกรมการย่อยสลายที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงในสายใยอาหารที่เกิดจากการตกปลา มี แต่พื้นฐานเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการกำหนดประมงที่เหมาะสมโดยใช้ตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้องเช่นดัชนีความหลากหลายทางลาดของขนาดหรือความหลากหลายสเปกตรัมหรือระดับชั้นเฉลี่ยของการจับและเหล่านี้อาจให้ผลลัพธ์ที่ไม่ชัดเจน หากแนวคิด overfishing ระบบนิเวศตามจะถือว่ามีบทบาทที่มากขึ้นในการบริหารจัดการมาตรการชัดเจนเชิงปริมาณและการคาดการณ์ของรัฐระบบนิเวศและการไหลจะต้องพัฒนาไปสู่​​หน้า: (1) ชีวมวลและการผลิตโดยระบบนิเวศและความสัมพันธ์ระหว่างชิ้นส่วนของมัน (2 ) ความหลากหลายในระดับที่แตกต่างกันขององค์กร (3) รูปแบบของการแปรปรวนของทรัพยากรและ (4) ผลประโยชน์ทางสังคมและเศรษฐกิจ การพิจารณาระบบนิเวศที่ไม่จำเป็นเพื่อทดแทนแนวคิด overfishing ที่มีอยู่ แต่พวกเขาควรจะใช้ในการประเมินและปรับเปลี่ยนแนวทางการจัดการหลักสำหรับการประมงที่สำคัญและสปีชีส์ ในทางปฏิบัติพวกเขาเน้นความจำเป็นในการจัดการกำลังการผลิตประมงได้รับการสนับสนุนจากการใช้งานในวงกว้างของมาตรการทางเทคนิคเช่นพื้นที่คุ้มครองทางทะเลและข้อ จำกัด เกียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพิจารณาระบบนิเวศอาจถูกรวมอยู่ในการจัดการประมง โดยการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์หรือที่มีอยู่ overfishing โดยการพัฒนาวิธีการใหม่เพื่อให้บัญชีโครงสร้างระบบนิเวศและการทำงานเกี่ยวกับการเก็บเกี่ยว แม้ว่าแนวคิดที่มีอยู่ของ overfishing เป็นทฤษฎีพื้นฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการประเมินผลนโยบายทางเลือกและใช้ประโยชน์มากพวกเขาไม่ได้ให้คำแนะนำโดยตรงในประเด็น เช่น ความหลากหลายทางชีวภาพ การอนุกรม , การย่อยสลายสิ่งแวดล้อม และการเปลี่ยนแปลงในอาหารเว็บที่เกิดจากตกปลา มี , อย่างไรก็ตาม , พื้นฐานเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับการตกปลาที่เหมาะสมโดยการใช้ตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้อง เช่น ดัชนีความหลากหลาย , ลาดขนาดหรือความหลากหลาย Spectra ครั้ง หรือเฉลี่ยระดับของการจับและเหล่านี้อาจสร้างผลลัพธ์ที่คลุมเครือถ้าระบบนิเวศตามแนวคิดมีการสมมติบทบาท overfishing มากขึ้นในการจัดการเชิงปริมาณที่ชัดเจน และมาตรการของรัฐเพื่อระบบนิเวศและฟลักซ์จะต้องได้รับการพัฒนาเพื่อสร้างดัชนี ( 1 ) มวลชีวภาพและผลผลิต โดยความสัมพันธ์ของระบบนิเวศ และในส่วนของ ( 2 ) ความหลากหลายในระดับต่างๆขององค์กร ( 3 ) รูปแบบของทรัพยากร และ ( 4 ) ผลประโยชน์ทางสังคมและเศรษฐกิจการพิจารณาระบบนิเวศไม่ต้องทดแทนที่มีอยู่ overfishing แนวคิด แทน พวกเขาควรจะใช้เพื่อประเมินและปรับเปลี่ยนแนวทางการบริหารสำนักงานประมงที่สำคัญและสายพันธุ์ ในการปฏิบัติ พวกเขาเน้นต้องจัดการความจุตกปลาที่ใช้ในวงกว้างของมาตรการทางเทคนิคเช่นทางทะเลพื้นที่คุ้มครองและข้อ จำกัด เกียร์