She had no sooner taken up the spin

She had no sooner taken up the spindle than, being lively and obstinate, she handled it so awkwardly and carelessly that the point pierced her finger. Though it was so small a wound, she fainted away at once, and dropped silently down on the floor. The poor frightened old woman called for help; shortly came the ladies in waiting, who tried every means to restore their young mistress, but all their care was useless. She lay, beautiful as an angel, the colour still lingering in her lips and cheeks; her fair bosom softly stirred with her breath: only her eyes were fast closed. When the king her father and the queen her mother beheld her thus, they knew regret was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอได้ไม่เร็วมาค่าแกนมากกว่า มีชีวิตชีวา และแหละ เธอจัดการมันจึงเก้ ๆ และลวก ๆ ว่า จุด pierced นิ้วของเธอ ว่ามันเป็นแผลขนาดเล็ก เธอดิฉันไปในครั้งเดียว และทิ้งอยู่เบื้องหลังลงบนพื้นนั้น หญิงชราที่เรียกว่าความช่วยเหลือ กลัวคนจน มาฝ่ายในรอ ที่พยายามทุกวิธีการคืนค่าเล็กน้อยของพวกเขา ในไม่ช้า แต่ดูแลของพวกเขาก็ไม่ เธอวาง ทูตสวรรค์ สียังคง ลิ้มรสริมฝีปากและแก้ม เธอสวยงาม ทรวงยุติธรรมเธอกวนเบา ๆ กับลมหายใจของเธอ: ปิดเฉพาะดวงตาของเธอได้อย่างรวดเร็ว เมื่อกษัตริย์ราชินีและพ่อแม่ของเธอ beheld เธอดังนั้น พวกเขารู้ถูกริเกร็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอได้ไม่นานแกนนำขึ้นกว่าการเป็นที่มีชีวิตชีวาและดื้อรั้นเธอจัดการมันให้อย่างเชื่องช้าและไม่ระมัดระวังว่าจุดเจาะนิ้วของเธอ แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็กเพื่อให้แผลที่เธอหมดสติไปในครั้งเดียวและลดลงอย่างเงียบ ๆ ลงบนพื้น หญิงชราที่น่าสงสารกลัวที่เรียกว่าสำหรับความช่วยเหลือ; ไม่นานมาผู้หญิงในการรอคอยที่พยายามทุกวิถีทางที่จะเรียกคืนหญิงสาวของพวกเขา แต่ทั้งหมดดูแลของพวกเขาก็ไม่มีประโยชน์ เธอนอนสวยงามเป็นเทวดาสียังคงอ้อยอิ่งในริมฝีปากและแก้มเธอ อกยุติธรรมของเธอขยับเบา ๆ กับลมหายใจของเธอเพียงดวงตาของเธอถูกปิดอย่างรวดเร็ว เมื่อพระราชบิดาและพระราชินีแม่ของเธอเธอเห็นเธอทำให้พวกเขารู้ว่าเสียใจเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอไม่มีเร็วขึ้นแกนมากกว่าการมีชีวิตชีวาและดื้อดึง เธอจัดการมันเก้ๆกังๆและลวกที่จุดแทงที่นิ้วเธอ แม้ว่ามันช่างเล็ก บาดแผล เธอหมดสติไปทันที และทำอย่างเงียบ ๆ ลงบนพื้น คนจน กลัวหญิงชราเรียกช่วย ไม่นานมาสุภาพสตรีในรอ ที่พยายามทุกวิถีทางที่จะเรียกคืนนายหญิงของตนแต่การดูแลของพวกเขาไร้ประโยชน์ เธอนอนที่สวยงามเป็นนางฟ้า สีที่ยังค้างคาอยู่ในริมฝีปากและแก้มเธอเบา ๆที่อกยุติธรรม ; กวนกับลมหายใจของเธอเท่านั้น เธอหลับตาอย่างรวดเร็วปิด เมื่อพระราชาและราชินีแม่ของเธอเห็นเธอจึงรู้ว่าเสียใจ คือ