Human evolution is characterised by

Human evolution is characterised by speciation, extinction and dispersal events that have been linked to both global and/or regional palaeoclimate records (deMenocal, 1995, Trauth et al., 2005, Carto et al., 2009, Castañeda et al., 2009, Armitage et al., 2011, Donges et al., 2011 and Shultz et al., 2012). However, none of these records fully explain the timing or the causes of these human evolution events (Maslin and Christensen, 2007, Trauth et al., 2009 and Potts, 2013). This is primarily due to global and regional palaeoclimate records not being representative of the climate of the East Africa (Shultz and Maslin, 2013). Understanding the climate of East Africa is essential because, despite the dispersal of hominins out of Africa after two million years ago (Agusti and Lordkipanidze, 2011) current evidence suggests the majority of hominin species originated in East Africa (Antón and Swisher, 2004 and Wood, 2014).

Environmental pressures have long been assumed to play a key role in hominin speciation and adaptation (Maslin and Christensen, 2007) and a number of iconic theories have been developed to frame and develop the discussion of hominin evolution. Table 1 tries to put these key theories into the context of overarching evolutionary theory. Though the split between phylogenetic gradualism and punctuated equilibrium is artificial it does provide a starting point with which to discuss theories of early human evolution. In Table 1, gradualism has been split into constant and variable evolution rates to reflect the full range of current opinions; though attempts have been made to combine phylogenetic gradualism and punctuated equilibrium, such as punctuated gradualism ( Malmgren et al., 1983), these have not been included as they are not widely accepted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิวัฒนาการของมนุษย์มีประสบการ์เกิดสปีชีส์ใหม่ ดับ และ dispersal เหตุการณ์ที่เชื่อมโยงกับเรกคอร์ด palaeoclimate ที่ส่วนกลาง หรือภูมิภาคทั้ง (deMenocal, 1995, Trauth et al., 2005, Carto et al., 2009, Castañeda et al., 2009 อาร์มิเทจร้อยเอ็ด al., 2011, Donges et al., 2011 และ Shultz et al., 2012) อย่างไรก็ตาม ไม่มีเรกคอร์ดเหล่านี้เต็มที่อธิบายถึงเวลาหรือสาเหตุของเหตุการณ์เหล่านี้วิวัฒนาการของมนุษย์ (Maslin และคริสเตนเซ่น 2007 พอตส์ 2013 และ Trauth et al., 2009) นี้เป็นหลักเนื่องจากเรกคอร์ palaeoclimate ส่วนกลาง และภูมิภาคที่ไม่มีตัวแทนของสภาพภูมิอากาศของแอฟริกาตะวันออก (Shultz และ Maslin, 2013) ทำความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศของแอฟริกาตะวันออกเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจาก แม้ dispersal ของ hominins จากแอฟริกาหลังจากสองล้านปี (Agusti และ Lordkipanidze, 2011) ปัจจุบันหลักฐานแนะนำส่วนใหญ่พันธุ์ hominin ต้นกำเนิดในแอฟริกาตะวันออก (Antón และ Swisher, 2004 และ ไม้ 2014)แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมได้ยาวนานสันนิษฐานเล่นบทบาทสำคัญในการเกิดสปีชีส์ใหม่ hominin และปรับ (Maslin และคริสเตนเซ่น 2007) และได้รับการพัฒนาจำนวนทฤษฎีสัญลักษณ์กรอบ และพัฒนาการสนทนาของวิวัฒนาการ hominin ตารางที่ 1 พยายามวางทฤษฎีสำคัญเหล่านี้ในบริบทของทฤษฎีวิวัฒนาการที่คัดสรร ว่าการแยกระหว่าง phylogenetic gradualism punctuated สมดุลเทียม มันมีจุดเริ่มต้นที่อธิบายทฤษฎีวิวัฒนาการของมนุษย์ก่อน ในตารางที่ 1, gradualism ได้ถูกแบ่งออกเป็นราคาคง และผันแปรวิวัฒนาการเพื่อสะท้อนถึงความคิดเห็นปัจจุบัน แม้ว่าความพยายามที่ได้ทำไว้รวม phylogenetic gradualism และสมดุล punctuated เช่น gradualism punctuated (Malmgren และ al., 1983), เหล่านี้ไม่ได้รวมเป็นพวกเขาจะไม่ยอมรับอย่างกว้างขวาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิวัฒนาการของมนุษย์เป็นลักษณะ speciation, การสูญเสียและการจัดกิจกรรมการแพร่กระจายที่ได้รับการเชื่อมโยงกับทั้งระดับโลกและ / หรือบันทึก palaeoclimate ภูมิภาค (deMenocal 1995 Trauth et al., 2005 Carto et al., 2009 Castañeda et al., 2009 มาร์ติน et al., 2011 Donges et al., 2011 และ Shultz et al., 2012) แต่ไม่มีข้อมูลเหล่านี้อย่างอธิบายระยะเวลาหรือสาเหตุของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหล่านี้วิวัฒนาการของมนุษย์ (สลินและคริสปี 2007 Trauth et al., 2009 และ Potts 2013) นี้เป็นหลักเนื่องจากการบันทึก palaeoclimate โลกและระดับภูมิภาคไม่เป็นตัวแทนของสภาพภูมิอากาศของแอฟริกาตะวันออก (Shultz และมาสลิน 2013) ทำความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศของแอฟริกาตะวันออกเป็นสิ่งจำเป็นเพราะแม้จะกระจาย hominins ออกจากทวีปแอฟริกาหลังจากสองล้านปีที่ผ่านมา (Agusti และ Lordkipanidze 2011) หลักฐานในปัจจุบันแสดงให้เห็นส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ hominin มาในแอฟริกาตะวันออก (Antónและ Swisher 2004 และไม้ 2014). แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมได้รับการสันนิษฐานว่าจะมีบทบาทสำคัญในการ speciation hominin และการปรับตัว (มาสลินและคริส, 2007) และจำนวนของทฤษฎีที่โดดเด่นได้รับการพัฒนากรอบการอภิปรายและพัฒนาของวิวัฒนาการ hominin ตารางที่ 1 พยายามที่จะนำทฤษฎีที่สำคัญเหล่านี้ในบริบทของทฤษฎีวิวัฒนาการครอบคลุม แม้ว่าจะแยกระหว่างค่อยเป็นค่อยไปสายวิวัฒนาการและความสมดุล punctuated เป็นเทียมมันไม่ให้เป็นจุดเริ่มต้นที่จะหารือเกี่ยวกับทฤษฎีวิวัฒนาการของมนุษย์ในช่วงต้น ในตารางที่ 1 ค่อยเป็นค่อยไปได้รับการแบ่งออกเป็นอัตราการวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องและตัวแปรเพื่อสะท้อนให้เห็นเต็มรูปแบบของความคิดเห็นที่ปัจจุบัน แม้ว่าความพยายามที่ได้รับการทำที่จะรวมสายวิวัฒนาการค่อยเป็นค่อยไปและคั่นสมดุลเช่นค่อยเป็นค่อยไปคั่น (Malmgren et al., 1983) เหล่านี้ไม่ได้รวมขณะที่พวกเขาจะไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิวัฒนาการของมนุษย์เป็น characterised โดยสปีชีย์ , การสูญพันธุ์และเหตุการณ์การแพร่กระจายที่ได้รับการเชื่อมโยงกับทั้งส่วนกลาง และ / หรือ บันทึก palaeoclimate ภูมิภาค ( demenocal , 1995 , trauth et al . , 2005 , กระทู้ et al . , 2009 , แคสต้า 15 EDA et al . , 2009 , Armitage et al . , 2011 , Valencia et al . , 2011 และ ชูลท์ et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามไม่มีระเบียนเหล่านี้อย่างเต็มที่อธิบายช่วงเวลาหรือสาเหตุของเหตุการณ์เหล่านี้มนุษย์วิวัฒนาการ ( maslin และ คริสเตนเซ่น , 2007 , trauth et al . , 2009 และ Potts , 2013 ) นี้เป็นหลักเนื่องจากในระดับโลกและภูมิภาค palaeoclimate ประวัติไม่เป็นตัวแทนของภูมิอากาศของทวีปแอฟริกาตะวันออก ( Shultz และ maslin 2013 ) เกี่ยวกับภูมิอากาศของทวีปแอฟริกาตะวันออก จำเป็น เพราะแม้จะมีการแพร่กระจายของโฮมินินออกจากทวีปแอฟริกาหลังจากที่สองล้านปีมาแล้ว และ lordkipanidze ท์ เ ัสติ พ.ศ. 2554 ) ปัจจุบันหลักฐานแสดงให้เห็นส่วนใหญ่ของโฮมินินชนิดที่มาในแอฟริกาตะวันออก ( มดเลออง และ Swisher 2004 และไม้ , 2014 )

สิ่งแวดล้อมที่มีมานาน สันนิษฐานเล่นคีย์บทบาทในโฮมินินสปีชีย์ และการปรับตัว ( maslin และ ริส2007 ) และมีหลายทฤษฎีที่โดดเด่นได้ถูกพัฒนาให้ กรอบ และพัฒนาการของวิวัฒนาการโฮมินิน . ตารางที่ 1 พยายามจะเอาทฤษฎีที่สำคัญเหล่านี้ในบริบทของการเสริมสร้างทฤษฎีของวิวัฒนาการ แม้ว่าการแบ่งระหว่างบทเพลงสวดในศาสนาคริสต์ ซึ่งสมดุล punctuated ประดิษฐ์และมันเป็นจุดเริ่มต้นที่ต้องอภิปรายทฤษฎีของวิวัฒนาการมนุษย์ก่อนตารางที่ 1 บทเพลงสวดในศาสนาคริสต์ได้แบ่งวิวัฒนาการอัตราคงที่และตัวแปรที่สะท้อนความคิดเห็นเต็มรูปแบบของปัจจุบัน แม้ว่าความพยายามได้รับการทำที่จะรวมและวิวัฒนาการอย่างทีละน้อย คั่น สมดุล เช่น คั่น บทเพลงสวดในศาสนาคริสต์ ( แมล์มเกรน et al . , 1983 ) , เหล่านี้ไม่ได้อยู่ที่พวกเขาจะไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง