Kitsch is used for describing works

Kitsch is used for describing works that are tasteless copies of an extant style or worthless imitations of valued art. Kitsch art is usually pretty tacky and, though appeals to popular taste, has a very poor quality. Kitsch also refers to aesthetically inadequate art; and art that is unable to make creative gestures other than the imitation of the superficial appereances of art (which can be made possible through repetition of convention and formulae).

This word started to get more popular in 20th century. The deliberate use of cultural icons as a very rich market caused an output of a variety of mass-produced and therefore cheap, unoriginial, sentimental, weak and ugly looking objects (like Mona Lisa scarves or any other masterpiece that has been used in a very riddiculus content). Kitsch art yields to popular demand alone and is created only for commercial purposes; which is very contradictory with the concept of self-expression by an artist.

There is a museum for kitsch art in Stuttgart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kitsch จะใช้ในการทำงานที่แบบยังชาติสำเนาหรือเลียนแบบสามหาวที่ผลิตศิลปะบริษัท ศิลปะ kitsch เป็นปกติสองดาวจริง ๆ ครับสวย และ อุทธรณ์แต่ รสยอดนิยม มีคุณภาพดีมาก Kitsch ยังอ้างอิงถึงศิลปะอย่างไม่เพียงพอ และศิลปะที่ไม่สามารถทำรูปแบบลายเส้นสร้างสรรค์ไม่ใช่ของ appereances ผิวเผินของศิลปะ (ซึ่งสามารถทำได้โดยการทำซ้ำของการประชุมและสูตร)

คำนี้เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นในศตวรรษที่ 20 ไอคอนวัฒนธรรมใช้เจตนาเป็นตลาดที่มีอย่างมากมายทำให้ output ของมวลผลิต และดังนั้นราคา ประหยัด unoriginial อันอ่อนหวาน อ่อนแอ และน่าเกลียดมอง วัตถุ (เช่นผ้าพันคอของโมนาลิซาหรือชิ้นเอกอื่น ๆ ที่ใช้ในเนื้อหา riddiculus มาก) Kitsch ก่อให้เกิดอุปสงค์นิยมเพียงอย่างเดียว และสร้างขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ทางการค้า ซึ่งเป็นความขัดแย้งมากกับแนวคิดของ self-expression โดยศิลปิน

มีพิพิธภัณฑ์ศิลปะ kitsch ในสตุทการ์ท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปที่ไร้ค่าถูกนำมาใช้สำหรับการอธิบายผลงานที่มีรสจืดสำเนาของรูปแบบที่ยังหลงเหลืออยู่หรือเลียนแบบไร้ค่าของศิลปะที่มีคุณค่า ศิลปะ kitsch มักจะไม่มีรสนิยมที่ดีสวยและแม้ว่าจะดึงดูดความสนใจของรสชาติที่เป็นที่นิยมมีคุณภาพต่ำมาก Kitsch ยังหมายถึงศิลปะความสุนทรีย์ไม่เพียงพอ; และศิลปะที่มีความสามารถที่จะทำให้ท่าทางที่สร้างสรรค์อื่น ๆ กว่าการเลียนแบบของ Appereances ตื้น ๆ ของศิลปะ (ซึ่งสามารถทำไปได้ผ่านการทำซ้ำของการประชุมและสูตร) ​​คำนี้เริ่มต้นที่จะได้รับความนิยมมากขึ้นในศตวรรษที่ 20 การใช้เจตนาของไอคอนทางวัฒนธรรมเป็นตลาดที่อุดมสมบูรณ์มากก่อให้เกิดผลลัพธ์ของความหลากหลายของวัตถุมวลผลิตและดังนั้นจึงถูก unoriginial, อารมณ์อ่อนแอและน่าเกลียดมอง (เช่นผ้าพันคอโมนาลิซ่าหรือชิ้นเอกอื่น ๆ ที่มีการใช้ในมาก เนื้อหา riddiculus) อัตราผลตอบแทนศิลปะ kitsch ความต้องการที่เป็นที่นิยมอยู่คนเดียวและจะถูกสร้างขึ้นเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์ในเชิงพาณิชย์ ซึ่งเป็นที่ขัดแย้งมากกับแนวคิดของการแสดงออกโดยศิลปินมีพิพิธภัณฑ์ศิลปะศิลปที่ไร้ค่าในสตุตกาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Kitsch ใช้อธิบายผลงานที่มีรสจืดสำเนาหรือเลียนแบบสไตล์ยังไร้ค่าต่อศิลปะ Kitsch ศิลปะมักจะเป็นรสนิยมและสวย แม้ศาลอุทธรณ์จะนิยมรสชาติ มีคุณภาพไม่ดีมาก คิช ยังหมายถึงความงามด้านศิลปะและศิลปะ ที่ไม่สามารถทำให้สร้างสรรค์ท่าทางนอกจากเทียมของ appereances ผิวเผินของศิลปะ ( ซึ่งสามารถทำให้เป็นไปได้ผ่านการทำซ้ำของอนุสัญญาและสูตร )

คำๆ นี้ก็เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นในศตวรรษ 20 การใช้ไอคอนทางวัฒนธรรมเป็นตลาดที่ร่ำรวย ทำให้ผลผลิตของความหลากหลายของมวลผลิตและดังนั้นราคาถูก unoriginial เห็นอกเห็นใจอ่อนแอและน่าเกลียดวัตถุ ( เช่น โมนา ลิซ่า ผ้าพันคอ หรืออื่น ๆ เป็นผลงานชิ้นเอกที่ถูกใช้ไปในเนื้อหามาก riddiculus ) Kitsch ศิลปะผลผลิตความต้องการที่เป็นที่นิยม คนเดียว และถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ทางการค้า ซึ่งเป็นเรื่องที่ขัดแย้งกับแนวคิดของการแสดงออกโดยศิลปิน

มีพิพิธภัณฑ์ Kitsch ศิลปะใน Stuttgart