The Elements of Fiction Plot, Setti

The Elements of Fiction

Plot, Setting, Character, Conflict, Symbol, and Point of View are the main elements which fiction writers use to develop a story and its Theme.

Because literature is an art and not a science, it is impossible to specifically quantify any of these elements within any story or to guarantee that each will be present in any given story. Setting might be the most important element in one and almost nonexistent in another.

Just as a Crime Scene Investigator cannot approach a crime scene looking for a specific clue (e. g., shell casings), you as a reader cannot approach a story deciding to look for a specific element, such as Symbol. To assume could blind you to important elements. Both the CSI team and you must examine the entire “area” carefully to determine what is present and how it is important.

With that understanding, let’s examine the elements.

PLOT
Literature teachers sometimes give the impression that plot is not important, that anyone interested in plot is an immature reader.

Of course plot is important. It was what got us interested in reading in the first place. It was the carrot on the string that pulled us through a story as we wanted to see what would happen next.

That said, let me emphasize that plot is rarely the most important element of a good story. As much as I’ve always loved surprise endings, if the only thing a film or a story has is a great twist ending, it doesn’t have anything on a second look.

And it’s worth noting that recent fiction and film have deemphasized plot, frequently stressing character or conflict for example. In film, for example, think David Lynch or Pulp Fiction.

SETTING
Stories actually have two types of setting: Physical and Chronological.

The physical setting is of course where the story takes place. The “where” can be very general—a small farming community, for example—or very specific—a two story white frame house at 739 Hill Street in Scott City, Missouri.

Likewise, the chronological setting, the “when,” can be equally general or specific.

The author’s choices are important. Shirley Jackson gives virtually no clues as to where or when her story “The Lottery” is set. Examination suggests that she wants the story to be universal, not limited by time or place. The first two stories you will read each establish a fairly specific physical setting; consider what each setting brings to each story.



CHARACTER
What type of individuals are the main characters? Brave, cowardly, bored, obnoxious? If you tell me that the protagonist (main character) is brave, you should be able to tell where in the story you got that perception.

In literature, as in real life, we can evaluate character three ways: what the individual says, what the individual does, and what others say about him or her.

CONFLICT
Two types of conflict are possible: External and Internal.

External conflict could be man against nature (people in a small lifeboat on a rough ocean) or man against man.

While internal conflict might not seem as exciting as external, remember that real life has far more internal than external conflict.

Film and fiction emphasize external conflict not simply because “it’s more interesting” but also because it’s easier to write. In a film script, you merely have to write “A five minute car chase follows” and you’ve filled five minutes. How long would it take to write five minutes worth of dialogue?

SYMBOL
Don’t get bent out of shape about symbols. Simply put, a symbol is something which means something else. Frequently it’s a tangible physical thing which symbolizes something intangible. The Seven/Eleven stores understood that a few years ago when they were selling roses with a sign saying, “A Rose Means ‘I Love You.’”

The basic point of a story or a poem rarely depends solely on understanding a symbol. However important or interesting they might be, symbols are usually “frosting,” things which add interest or depth.

It’s normal for you to be skeptical about symbols. If I tell you that the tree in a certain story symbolizes the Garden of Eden, you may ask “Is that really there or did you make it up?” or “How do you know what the author meant?”

Literature teachers may indeed “over-interpret” at times, find symbols that really aren’t there. But if you don’t occasionally chase white rabbits that aren’t there, you’ll rarely find the ones that are there.

In the film 2001, a computer named HAL is controlling a flight to Jupiter. When the human crew decides to abort the mission, HAL—programmed to guarantee the success of the mission—“logically” begins to kill off the humans. Science fiction’s oldest theme: man develops a technology which he not only cannot control, it controls him.

Consider HAL’s name. Add one letter to each of the letters in his name. Change the H to I, the A to B, and the L to M. When you realize how close HAL is to IBM, the first response is disbelief. But clearly the closeness of the names is either an absolute accident or an intentional choice. As much as we are startled by the latter, we probably agree that the odds against the former—it being an accident—are astronomical.

Somebody thought that up. Or maybe a computer.

POINT OF VIEW
Point of View is the “narrative point of view,” how the story is told—more specifically, who tells it.

There are two distinctly different types of point of view and each of those two types has two variations.

In the First Person point of view, the story is told by a character within the story, a character using the first person pronoun, I.

If the narrator is the main character, the point of view is first person protagonist. Mark Twain lets Huck Finn narrate his own story in this point of view.

If the narrator is a secondary character, the point of view is first person observer. Arthur Conan Doyle lets Sherlock Holmes’ friend Dr. Watson tell the Sherlock Holmes story. Doyle frequently gets credit for telling detective stories this way, but Edgar Allan Poe perfected the technique half a century earlier.

In the Third Person point of view, the story is not told by a character but by an “invisible author,” using the third person pronoun (he, she, or it) to tell the story. Instead of Huck Finn speaking directly to us, “My name’s Huckleberry Finn” and telling us “I killed a pig and spread the blood around so people would think I’d been killed”, the third person narrator would say: He killed a pig and spread the blood…..

If the third person narrator gives us the thoughts of characters (He wondered where he’d lost his baseball glove), then he is a third person omniscient (all knowing) narrator.

If the third person narrator only gives us information which could be recorded by a camera and microphone (no thoughts), then he is a third person dramatic narrator.

In summary, then, here are the types of point of view:

First Person Narrator
Protagonist
Observer

Third Person Narrator
Omniscient
Dramatic

Different points of view can emphasize different things. A first person protagonist narrator would give us access to the thoughts of the main character. If the author doesn’t want us to have that access, he could use the first person observer, for example, or the third person dramatic.

THEME
Theme isn’t so much an element of fiction as much as the result of the entire story. The theme is the main idea the writer of the poem or story wants the reader to understand and remember.

You may have used the word “Moral” in discussing theme; but it’s not a good synonym because “moral” implies a positive meaning or idea. And not all themes are positive.

One word—love, for example—may be a topic; but it cannot be a theme.

A theme is a statement about a topic.

For example: “The theme of the story is that love is the most important thing in the world.” That’s a cliché, of course, but it is a theme.

Not all stories or poems (or films) have an overriding “universal” theme.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบของนิยาย

พล็อตการตั้งค่าตัวอักษรความขัดแย้งสัญลักษณ์จุดและในมุมมองของเป็นองค์ประกอบหลักที่นักเขียนนิยายใช้ในการพัฒนาเรื่องราวและรูปแบบของ.

เพราะวรรณกรรมเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่เป็น เป็นไปไม่ได้โดยเฉพาะปริมาณใด ๆ ขององค์ประกอบเหล่านี้ภายในเรื่องใด ๆ หรือรับประกันได้ว่าแต่ละคนจะนำเสนอในเรื่องใดก็ตามการตั้งค่าอาจจะเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในหนึ่งและเกือบจะดำรงอยู่ในอีก.

เช่นเดียวกับผู้ตรวจสอบที่เกิดเหตุไม่สามารถเข้าใกล้ที่เกิดเหตุกำลังมองหาเบาะแสที่เฉพาะเจาะจง (เช่นปลอกกระสุน) คุณเป็นผู้อ่านไม่สามารถเข้าใกล้เรื่องการตัดสินใจที่จะ มองหาองค์ประกอบเฉพาะเช่นสัญลักษณ์ ที่จะสรุปได้ตาบอดคุณองค์ประกอบที่สำคัญทั้งสองทีม CSI และคุณต้องตรวจสอบ "" พื้นที่ทั้งหมดอย่างระมัดระวังเพื่อตรวจสอบสิ่งที่เป็นปัจจุบันและวิธีการที่มันเป็นสิ่งสำคัญ.

ด้วยความเข้าใจว่าเรามาลองตรวจสอบองค์ประกอบ.
พล็อต

ครูวรรณคดีบางครั้งก็ให้ความรู้สึกว่าพล็อตไม่ได้เป็น ที่สำคัญทุกคนที่สนใจในการวางแผนที่เป็นผู้อ่านที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

แน่นอนพล็อตเป็นสิ่งที่สำคัญมันคือสิ่งที่ทำให้เราสนใจในการอ่านในสถานที่แรก มันเป็นแครอทเมื่อสตริงที่ดึงเราผ่านเรื่องราวที่เราอยากจะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป.

ที่กล่าวว่าให้ฉันเน้นว่าพล็อตจะไม่ค่อยองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของเรื่องดี มากที่สุดเท่าที่ฉันรักเสมอตอนจบแปลกใจหากสิ่งเดียวที่ภาพยนตร์หรือเรื่องราวที่มีความตายเป็นบิดที่ดีมันไม่ได้มีอะไรในรูปลักษณ์ที่สอง.

และมันเป็นมูลค่า noting ที่นิยายที่ผ่านมาและฟิล์มได้ deemphasized พล็อตตัวละครมักเน้นหนักหรือความขัดแย้งเช่น ในภาพยนตร์ตัวอย่างเช่นคิดว่าเดวิดลินช์หรือนิยายเยื่อ

เรื่องการตั้งค่า
จริงมีสองประเภทของการตั้งค่า. ทางกายภาพและตามลำดับเหตุการณ์

การตั้งค่าทางกายภาพที่เป็นของหลักสูตรที่เรื่องราวจะเกิดขึ้น"ที่" สามารถมากทั่วไปชุมชนเกษตรกรรมขนาดเล็กเช่นหรือมากเฉพาะบ้านสองเรื่องกรอบสีขาวที่ 739 ถนนเนินเขาในสกอตต์ City, Missouri.

เช่นเดียวกันการตั้งค่าลำดับ "เมื่อ" สามารถเท่าเทียมกันทั่วไปหรือเฉพาะเจาะจง.

ทางเลือกของผู้เขียนมีความสำคัญ เชอร์ลี่ย์แจ็คสันจะช่วยให้เบาะแสแทบไม่เป็นที่ที่หรือเมื่อเรื่องราวของเธอ "จับสลาก" ตั้งการตรวจสอบแสดงให้เห็นว่าเธอต้องการเรื่องราวที่เป็นสากลไม่ จำกัด เวลาหรือสถานที่ แรกสองเรื่องที่คุณจะอ่านแต่ละสร้างการตั้งค่าทางกายภาพที่เฉพาะเจาะจงอย่างเป็นธรรมพิจารณาสิ่งที่การตั้งค่าแต่ละนำมาสู่แต่ละเรื่อง




ตัวละครสิ่งที่ประเภทของบุคคลที่เป็นตัวละครหลัก. กล้าหาญขี้ขลาดเบื่อน่ารังเกียจ? ถ้าคุณบอกว่าตัวเอกของเรื่อง (ตัวละครหลัก) กล้าหาญ,คุณควรจะสามารถที่จะบอกในเรื่องที่คุณได้รับรู้ว่า

ในวรรณคดีเช่นเดียวกับในชีวิตจริงเราสามารถประเมินตัวละครสามวิธี:. สิ่งแต่ละคนพูดว่าสิ่งที่แต่ละไม่และสิ่งที่คนอื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือเธอ .


ความขัดแย้งทั้งสองประเภทของความขัดแย้งที่เป็นไปได้:. ภายนอกและภายใน

ความขัดแย้งภายนอกอาจจะเป็นมนุษย์กับธรรมชาติ (คนที่อยู่ในเรือชูชีพขนาดเล็กในมหาสมุทรหยาบ) หรือชายกับชายคนหนึ่ง.

ในขณะที่ความขัดแย้งภายในที่ไม่อาจดูเหมือนเป็นที่น่าตื่นเต้นเป็นภายนอกจำไว้ว่าชีวิตจริงมีมากขึ้นกว่าความขัดแย้งภายในภายนอก

ภาพยนตร์และนิยายเน้นความขัดแย้งภายนอกไม่ได้เพียงเพราะ "มันน่าสนใจมากขึ้น" แต่ยังเพราะมันง่ายต่อการเขียน ในบทภาพยนตร์,คุณเพียงแค่ต้องเขียน "ห้านาทีรถไล่ล่าต่อไปนี้" และคุณได้เต็มไปห้านาที วิธีการที่จะใช้เวลานานในการเขียนห้านาทีที่คุ้มค่าของการสนทนา? สัญลักษณ์

ไม่ได้งอออกจากรูปร่างเกี่ยวกับสัญลักษณ์ ใส่เพียงสัญลักษณ์เป็นสิ่งที่หมายถึงอย่างอื่น บ่อยครั้งที่มันเป็นสิ่งที่จับต้องได้ทางกายภาพซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่ไม่มีตัวตนร้านค้าที่เจ็ด / สิบเอ็ดเข้าใจว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาถูกขายดอกกุหลาบที่มีเครื่องหมายบอกว่า "กุหลาบหมายถึง 'ผมรักคุณ.'"

จุดพื้นฐานของเรื่องหรือบทกวีไม่ค่อยขึ้นอยู่เพียงลำพังบนความเข้าใจสัญลักษณ์ . แต่ที่สำคัญหรือน่าสนใจที่พวกเขาอาจจะเป็นสัญลักษณ์ที่มักจะมี "น้ำตาล" สิ่งที่เพิ่มความน่าสนใจหรือความลึก.

มันเป็นเรื่องปกติสำหรับคุณที่จะสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ถ้าฉันบอกคุณว่าต้นไม้ในบางเรื่องเป็นสัญลักษณ์ของสวนแห่งอีเดน, คุณอาจจะถามว่า "คือจริงๆมีหรือไม่ที่คุณทำมันได้หรือไม่" หรือ "วิธีการทำคุณรู้ว่าสิ่งที่ผู้เขียนหมายถึง?"

ครูวรรณคดีอาจ แน่นอน "Over-ตีความ" ครั้งที่หาสัญลักษณ์ที่จริงๆไม่ได้มี แต่ถ้าคุณทำไม่ได้บางครั้งไล่ล่ากระต่ายสีขาวที่ไ​​ม่ได้มีคุณไม่ค่อยจะพบคนที่อยู่ที่นั่น

ในปี 2001 ภาพยนตร์ที่เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ชื่อฮัลคือการควบคุมเที่ยวบินไปดาวพฤหัสบดี เมื่อลูกเรือของมนุษย์ตัดสินใจที่จะยกเลิกการปฏิบัติภารกิจ hal-โปรแกรมที่จะรับประกันความสำเร็จของภารกิจ "เหตุผล" เริ่มที่จะฆ่ามนุษย์ ชุดรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของนิยายวิทยาศาสตร์: คนพัฒนาเทคโนโลยีที่ไม่เพียง แต่เขาไม่สามารถควบคุมมันควบคุมเขา

พิจารณาชื่อของฮาล เพิ่มอีกหนึ่งตัวอักษรแต่ละตัวอักษรในชื่อของเขา เปลี่ยนชั่วโมงเพื่อ i, ข, และ l เพื่อเมตร เมื่อคุณตระหนักถึงวิธีการปิด hal คือการ IBM, การตอบสนองแรกคือการปฏิเสธศรัทธา แต่เห็นได้ชัดว่าใกล้ชิดของชื่อเป็นทั้งอุบัติเหตุแน่นอนหรือเลือกตามความมุ่งหมาย มากที่สุดเท่าที่เราจะตกใจหลังเราอาจเห็นว่าอัตราต่อรองกับอดีตมันเป็นอุบัติเหตุเป็นดาราศาสตร์.

ใครบางคนคิดว่าขึ้น หรืออาจจะเป็นคอมพิวเตอร์

จุดในมุมมองของจุด
มุมมองของคือ "จุดการเล่าเรื่องในมุมมองของ" วิธีการเรื่องเล่ามากขึ้นโดยเฉพาะที่บอกมัน.

มีสองประเภทที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดของจุดและมุมมองของแต่ละคนทั้งสองประเภทมีดังนี้ สองรูปแบบ.

ในจุดที่คนแรกในมุมมองของเรื่องนี้คือการบอกเล่าจากตัวละครภายในเรื่องที่ตัวละครใช้คำสรรพนามคนแรก, i.

ตัวเอกถ้าผู้บรรยายเป็นตัวละครหลัก, มุมมองเป็นครั้งแรก Mark Twain ช่วยให้ Huck Finn เล่าเรื่องราวของตัวเองในมุมมองนี้.

ถ้าผู้บรรยายเป็นตัวละครรองมุมมองของผู้สังเกตการณ์เป็นคนแรกที่อาร์เธอร์โคนันดอยช่วยให้ Sherlock Holmes 'เพื่อน ดร. วัตสันบอกเรื่อง Sherlock Holmes ดอยล์บ่อยได้รับเครดิตในการบอกเรื่องราวนักสืบด้วยวิธีนี้ แต่ Edgar Allan Poe สมบูรณ์เทคนิคครึ่งศตวรรษก่อนหน้านี้.

ในจุดที่คนที่สามในมุมมองของเรื่องนี้คือไม่ได้บอกว่าตัวละคร แต่ "ผู้เขียนที่มองไม่เห็น" การใช้ สรรพนามบุคคลที่สาม (เขาเธอหรือมัน) เพื่อบอกเล่าเรื่องราว แทน Huck Finn พูดกับเราโดยตรง "นามของฟินแลนด์เกิล" และบอกเรา "i ฆ่าหมูและเลือดกระจายไปรอบ ๆ เพื่อให้ผู้คนจะคิดว่าฉันถูกฆ่าตาย" บรรยายบุคคลที่สามจะกล่าวว่าเขาเป็นคนฆ่าหมู และการแพร่กระจายของเลือด .....

ถ้าบรรยายบุคคลที่สามทำให้เรามีความคิดของตัวละคร (เขาสงสัยว่าที่เขาต้องการสูญเสียถุงมือเบสบอลของเขา) แล้วเขาเป็นคนที่รอบรู้สาม (ทั้งหมดรู้) บรรยาย

ถ้าบรรยายบุคคลที่สามเท่านั้นที่ทำให้เรามีข้อมูลที่จะถูกบันทึกไว้โดยกล้องและไมโครโฟน (คิดไม่ได้) แล้วเขาเป็นคนที่เล่าเรื่องที่สามที่น่าทึ่ง.

สรุปแล้วนี่คือประเภทของมุมมอง:

บรรยายบุคคลแรกตัวเอก


สังเกตการณ์บรรยายบุคคลที่สาม


รอบรู้อย่างมาก
_
จุดที่แตกต่างกันในมุมมองของสามารถเน้นสิ่งที่แตกต่าง เป็นคนแรกเล่าตัวเอกจะให้เราเข้าถึงความคิดของตัวละครหลัก ถ้าผู้เขียนไม่ต้องการให้เรามีการเข้าถึงที่เขาสามารถใช้สังเกตการณ์คนแรกตัวอย่างเช่นหรือบุคคลที่สามที่น่าทึ่ง.

รูปแบบธีม
ไม่มากองค์ประกอบของนิยายมากที่สุดเท่าที่เป็นผลมาจากเรื่องราวทั้งหมด ชุดรูปแบบเป็นแนวความคิดหลักของบทกวีนักเขียนหรือเรื่องราวให้ผู้อ่านเข้าใจและจำได้

คุณอาจมีการใช้คำว่า "คุณธรรม" มาถกกันในรูปแบบ; แต่มันก็ไม่ได้คำพ้องความหมายที่ดีเพราะ "คุณธรรม" หมายถึงความหมายบวกหรือความคิดและรูปแบบที่ไม่เป็นบวก

หนึ่งคำรักตัวอย่างเช่นอาจจะอ่าน; แต่มันไม่สามารถเป็นธีม

รูปแบบเป็นคำสั่งเกี่ยวกับหัวข้อ

ตัวอย่างเช่น:. "ธีมของเรื่องนั้นคือความรักที่เป็นส่วนใหญ่. สิ่งที่สำคัญที่สุดในโลก. "ที่คิดโบราณของหลักสูตร แต่มันเป็นรูปแบบ.

ไม่ได้เรื่องทั้งหมดหรือบทกวี (หรือภาพยนตร์) มีเอาชนะ" รูปแบบ "สากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของนิยาย

พล็อต ตั้งค่า อักขระ ขัดแย้ง สัญลักษณ์ และเจตคติเป็นองค์ประกอบหลักซึ่งการพัฒนาเรื่องราวและรูปแบบของการเขียนนิยาย

เพราะวรรณคดีเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ มันเป็นไปไม่ได้โดยวัดปริมาณขององค์ประกอบเหล่านี้ในเรื่องใด หรือ เพื่อรับประกันว่า แต่ละจะอยู่ในเรื่องราวใด ๆ ให้ ตั้งค่าอาจเป็นองค์ประกอบสำคัญ ในหนึ่ง และเกือบจะไม่มีอยู่อีก

เพียงเป็นนักสืบที่ฉากอาชญากรรมไม่วิธีมองฉากอาชญากรรมที่สำหรับเฉพาะปม (e. g. เชลล์ casings), คุณเป็นผู้อ่านไม่เข้าเรื่องการตัดสินใจที่จะค้นหาองค์ประกอบเฉพาะ เช่นสัญลักษณ์ได้ สมมติสามารถซ่อนคุณองค์ประกอบสำคัญ ทีม CSI และคุณต้องตรวจสอบทั้งหมด "พื้นที่" อย่างรอบคอบเพื่อกำหนดที่อยู่และลักษณะสำคัญการ

ด้วยความเข้าใจนั้น ขอตรวจสอบองค์ประกอบ

พล็อต
วรรณคดีครูบางครั้งให้ความประทับใจที่พล็อตไม่สำคัญ ว่า ใครสนใจพล็อตจะเป็น immature อ่าน

แน่นอนพล็อตเป็นสำคัญ มันเป็นสิ่งที่มีเราสนใจในการอ่านในสถานที่แรก ก็แครอทในข้อความที่ดึงเราผ่านเรื่องราวเราอยากดูอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

ไม่ค่อยว่า กล่าว ให้ฉันเน้นพล็อตนั้นเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเรื่องราวที่ดี เท่าที่ผมเสมอรัก ลงท้ายประหลาดใจ ถ้าสิ่งเดียวฟิล์มหรือเรื่องราวได้เป็นสิ้นสุดการบิดดี มันไม่มีอะไรในแบบที่สองดู

และก็เร็ว ๆ นี้ล่าสุดนิยายและภาพยนตร์มี deemphasized พล็อต บ่อยย้ำอักขระ หรือขัดแย้งเช่นกัน ในภาพยนตร์ ตัวอย่าง คิด Lynch ดาวิดหรือเยื่อนิยาย

ค่า
เรื่องจริงมีตั้งสองชนิด: กายภาพและ Chronological

เป็นค่าจริงแน่นอนซึ่งเรื่องที่เกิดขึ้น "ซึ่ง" ได้ทั่วไปมาก — ชุมชนนาเล็ก ตัวอย่าง — หรือเฉพาะเจาะจงมาก — สูงเป็นสองชั้นสีขาวเฟรมเฮ้าส์ที่ 739 ถนนฮิลล์ในสก็อตซิตี้ มิสซูรีได้

Likewise ตั้งค่าเรียง ที่ "เมื่อ ได้เท่า ๆ กันทั่วไป หรือเฉพาะการ

เลือกผู้มีความสำคัญได้ อังกฤษ Jackson ให้แทบไม่มีปมเป็นที่ หรือเมื่อมีตั้งเรื่อง "สลากกินแบ่ง" ตรวจสอบแนะนำว่า เธอต้องเรื่องเป็นสากล ไม่จำกัดเวลาหรือสถานที่ เรื่องสองที่คุณจะอ่านแต่ละสร้างการตั้งค่าค่อนข้างเฉพาะทางกายภาพ พิจารณาแต่ละค่าที่นำไปเรื่องละกัน



อักขระ
ชนิดของบุคคลที่มีตัวอักษรหลัก กล้าหาญ cowardly เบื่อ ฟถูก ถ้าคุณบอกว่า ตัวเอก (ละครหลัก) กล้าหาญ คุณควรจะสามารถบอกที่ในเรื่องคุณได้รับรู้ว่าได้

ในวรรณคดี ในชีวิตจริง เราสามารถประเมินอักขระวิธีที่สาม: กล่าวว่า บุคคลใด บุคคลไม่ และสิ่งที่ผู้อื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือ her.

แย้ง
สองชนิดของความขัดแย้งเป็นไปได้: ภายนอกและภายในได้

เป็นความขัดแย้งภายนอกมนุษย์กับธรรมชาติ (คนใน lifeboat เล็กในมหาสมุทรหยาบ) หรือคนกับคุณ

ในขณะที่ความขัดแย้งภายในอาจไม่ดูเป็นที่น่าตื่นเต้นที่ภายนอก จำไว้ว่า ชีวิตจริงมีภายในจนกว่าความขัดแย้งภายนอกได้

ภาพยนตร์และนิยายเน้นความขัดแย้งภายนอกไม่เพียงเพราะ"น่าสนใจมากขึ้น" แต่เนื่องจากง่ายต่อการเขียน ในสคริปต์ภาพยนตร์ แค่ได้เขียน "การไล่ล่ารถห้านาทีดังต่อไปนี้" และคุณได้กรอกข้อมูล 5 นาที นานจะได้ไปเขียน 5 นาทีมูลค่าบทสนทนา?

สัญลักษณ์
ดอนไม่รับงอออกจากรูปร่างเกี่ยวกับสัญลักษณ์ เพียงแค่ใส่ สัญลักษณ์เป็นสิ่งซึ่งหมายความว่า อย่างอื่น บ่อยเป็นสิ่งจับต้องได้ทางกายภาพซึ่งสัญลักษณ์บางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีตัวตน ร้านค้า/เซฟเข้าใจว่า กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อพวกเขาถูกขายกุหลาบ ด้วยเครื่องหมายคำพูด "วิธี Rose 'ฉันรักคุณ'"

จุดพื้นฐานของเรื่องราวหรือบทกลอนไม่ค่อยขึ้นแต่เพียงผู้เดียวในการทำความเข้าใจสัญลักษณ์ อย่างไรก็ตามความสำคัญ หรือน่าสนใจอาจเป็น สัญลักษณ์มัก "frosting สิ่งที่เพิ่มดอกเบี้ยหรือลึก

เป็นเรื่องปกติที่ต้องสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ได้ ถ้า ฉันบอกคุณว่า ต้นไม้ในบางเรื่องสัญลักษณ์สวนเอเดน คุณอาจถาม "ว่ามีจริง ๆ หรือคุณไม่ได้ทำมันขึ้นหรือไม่" หรือ "คุณ ทราบได้อย่างไรว่าผู้เขียนหมายถึง"

ครูวรรณกรรมอาจจริง "มากเกินไปแปล" ครั้ง สัญลักษณ์การค้นหาที่จริง ๆ ไม่มีการ แต่ถ้าคุณไม่อาจไล่กระต่ายที่ไม่มี สีขาว นอกจากนี้คุณไม่ค่อยจะพบคนที่มี

ในฟิล์ม 2001 คอมพิวเตอร์ชื่อ HAL เป็นควบคุมการบินไปดาวพฤหัส เมื่อเรือมนุษย์ตัดสินใจยกเลิกภารกิจ HAL ตัวโปรแกรมเพื่อรับประกันความสำเร็จของภารกิจ — "ตรรกะ" เริ่มฆ่าปิดมนุษย์ ชุดรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของนิยายวิทยาศาสตร์: มนุษย์พัฒนาเทคโนโลยีซึ่งไม่เพียงแต่ไม่สามารถควบคุม ควบคุมเขา

พิจารณาชื่อของ HAL เพิ่มตัวอักษรแต่ละตัวในชื่อของเขา เปลี่ยน H ฉัน A กับ B และ L กับ M เมื่อคุณรู้วิธีปิด HAL จะ IBM คำตอบแรกคือ disbelief แต่ชัดเจนความใกล้เคียงของชื่อมีอุบัติเหตุแน่นอนหรือเป็นทางเลือกที่มิ เท่าที่เราจะ startled ตามหลัง เราคงเห็นด้วยที่ราคากับอดีต — มันเป็นอุบัติเหตุ — มีดาราศาสตร์

ใครนึกขึ้น หรือบางทีเครื่อง

มอง
มองเป็น "บรรยายมอง วิธีบอกเรื่องตัวอื่น ๆ โดยเฉพาะ ที่บอกมัน

มีอยู่สองชนิดที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดของการมอง และแต่ละชนิดที่สองมีสองรูปแบบ

ในคนแรกมอง เรื่องจะบอก ด้วยอักขระภายในเรื่อง อักขระที่ใช้สรรพนามคนแรก I.

ผู้เป็นตัวละครหลัก มองว่าตัวเอกคนแรก Mark Twain ให้ฟินน์ Huck ที่บรรยายเรื่องราวของตัวเองในมุมมองนี้

เล่าเป็นตัวอักษรรอง มองว่านักการคนแรก อาร์เธอร์โคนันดอยล์ช่วยให้เพื่อนของเชอร์ล็อกโฮลมส์ที่ Dr. Watson แจ้งเรื่องเชอร์ล็อกโฮลมส์ ดอยล์ได้รับเครดิตในการบอกเรื่องราวของนักสืบวิธีการนี้บ่อย แต่เอ็ดการ์อัลลันโพ perfected แบบเทคนิคครึ่งศตวรรษก่อนหน้านี้

ในคนอื่นมอง เรื่องราวจะไม่บอก ด้วยอักขระ แต่ โดย "มองไม่เห็น ผู้ ใช้สรรพนามบุคคลที่สาม (เขา เธอ หรือ) เพื่อบอกเรื่องราว แทนฟินน์ Huck พูดโดยตรงกับเรา "ฉันชื่อ Huckleberry ฟินน์" และบอกเรา "ฉันฆ่าหมูและกระจายเลือดรอบคนอื่น ๆ จะคิดว่า ฉันถูกฆ่า", 'ผู้บรรยาย'บุคคลที่สามจะบอกว่า: เขาฆ่าหมู และกระจายเลือด...

ถ้าบุคคลที่สามเล่าทำให้เราคิดตัว (เขาสงสัยว่า ที่เขาได้สูญเสียถุงมือเบสบอลของเขา), แล้วเขาเป็น'ผู้บรรยาย' omniscient (รู้ทั้งหมด) ที่บุคคลที่สาม

ถ้าทำเล่าบุคคลที่สามเท่านั้นให้ข้อมูลที่ถูกบันทึก ด้วยกล้องและไมโครโฟน (ไม่คิด), แล้วเขาได้เป็นบุคคลที่สามอย่าง'ผู้บรรยาย'

สรุป แล้ว นี่คือชนิดของมุมมอง:

คนแรก'ผู้บรรยาย'
เอก
นักการ

'ผู้บรรยาย'บุคคลที่สาม
Omniscient
Dramatic

แตกต่างสามารถเน้นสิ่งต่าง ๆ ได้ โปรแกรมผู้บรรยายตัวเอกคนแรกจะให้เราเข้าถึงความคิดของตัวละครหลัก ถ้าผู้เขียนไม่ต้องการให้เราเข้าถึงนั้น เขาสามารถใช้ดิออบเซิร์ฟเวอร์คนแรก ตัวอย่าง หรือบุคคลที่สามอย่างนั้น

รูป
รูปไม่มากองค์ประกอบของนิยายมากที่เป็นผลของเรื่องราวทั้งหมด รูปแบบความคิดหลักที่ผู้เขียนบทกวีหรือเรื่องต้องอ่านให้เข้าใจ และจำได้

คุณอาจจะใช้คำว่า "ศีลธรรม" ในการสนทนารูปแบบ แต่ไม่เหมือนดีเนื่องจาก "ศีลธรรม" หมายถึงความหมายบวกหรือความคิด และรูปแบบที่ไม่มีค่าเป็นบวก

คำหนึ่ง — รัก ตัวอย่างซึ่งอาจเป็นหัวข้อ แต่มันไม่ได้เป็นรูป

รูปเป็นรายงานเกี่ยวกับหัวข้อ

ตัวอย่าง: "ธีมของเรื่องคือ ว่า ความรักเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลก" ที่เป็น cliché แน่นอน แต่มันเป็นชุดรูปแบบ

เรื่องราว หรือบทกวี (หรือไม่ฟิล์ม) มีชุดรูปแบบ "สากล" ต้องเอาชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของเรื่อง

แผนการตั้งค่าแบบอักษรความขัดแย้งสัญลักษณ์และจุดของการดูมีองค์ประกอบหลักซึ่งเป็นครูเรื่องใช้ในการพัฒนาชั้นและสวนสนุกของ.

เนื่องจากเอกสารมีศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่ได้ที่เป็นไปไม่ได้ที่จะ volatility )องค์ประกอบเหล่านี้ใดๆที่อยู่ ภายใน โดยเฉพาะเรื่องใดๆหรือเพื่อการรับประกันว่าแต่ละคนจะได้รับในเรื่องใดๆการตั้งค่าอาจเป็นปัจจัยที่มีความสำคัญที่สุดในหนึ่งและเกือบจะไม่มีตัวตนในอีก.

เพียงเป็นผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้กระทำผิดจริงหรือไม่ที่ไม่สามารถเข้าใกล้สถานที่เกิดเหตุที่กำลังมองหาเบาะแสเฉพาะ( E . G .ระหว่างเชลล์)คุณเป็นนักอ่านที่ไม่สามารถเข้าชั้นการตัดสินใจที่จะให้ส่วนที่ระบุได้เช่นสัญลักษณ์ เพื่อจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบโดยไม่ต้องถามโดยคุณสามารถไปยังส่วนประกอบที่สำคัญทีม CSI Call Station Interface และคุณทั้งสองจะต้องตรวจสอบทั้งหมด"บริเวณที่"อย่างละเอียดเพื่อดูว่ามีการแสดงและการเป็นสิ่งสำคัญ.

ด้วยความเข้าใจว่าปล่อยให้ของตรวจสอบส่วนประกอบ.ครู


ซึ่งจะช่วยวางแผนงานวรรณกรรมที่บางครั้งทำให้เกิดความประทับใจที่ว่าที่ดินแปลงนั้นไม่สำคัญว่าจะมีใครมีส่วนได้เสียในที่ดินเป็นวัยรุ่นที่ตัวอ่าน แผน

ของหลักสูตรเป็นเรื่องสำคัญมันเป็นสิ่งที่ทำเรามีความสนใจในการอ่านเป็นอันดับแรกที่ มันเป็นแครอทที่อยู่บนสตริงที่ดึงเราผ่านเรื่องราวที่เป็นเราต้องการดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป.

ที่บอกว่าให้ผมเน้นว่าที่ดินแปลงเป็นสิ่งที่แทบจะไม่เกิดขึ้นส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องที่ดี มากเท่าที่จะได้รักเจ้าความน่ามหัศจรรย์ใจอยู่เสมอหากสิ่งเดียวที่ถ่ายทำ ภาพยนตร์ หรือเรื่องที่ได้จะเป็นการบิดตัวที่ดีเยี่ยมที่สิ้นสุดไม่มีอะไรที่ดูที่สอง.

และเป็นที่น่าสังเกตว่า ภาพยนตร์ และเรื่องล่าสุดได้ลดความสำคัญของการใช้ยา lidocaine แผนที่เน้นถึงความขัดแย้งหรืออักขระตัวอย่างเช่น ใน ภาพยนตร์ เรื่องตัวอย่างเช่นคิดว่าดาวิด, Merrill Lynch ,ออกจากโถแยกกากผลไม้เรื่องเรื่อง.


หรือการตั้งค่าได้สอง ประเภท ของการตั้งค่าทาง กายภาพ และตามลำดับ การตั้งค่าทาง กายภาพ

มีสถานที่ซึ่งเรื่องที่จะเกิดขึ้น"ที่"สามารถทำให้เป็นอย่างมากโดยทั่วไป - การทำฟาร์มขนาดเล็กสำหรับบ้านเฟรมสีขาวตัวอย่างเช่น - หรือเป็นอย่างมากเฉพาะ - ทั้งสองเรื่องที่ 739 บนเนินเขาบนถนนในเมืองมิสซูรีสก็อตต์.

ในทำนองเดียวกันการตั้งค่าตามลำดับเวลาที่"เมื่อ"จะสามารถได้รับอย่างเท่าเทียมกันโดยทั่วไปหรือเฉพาะ.

ทางเลือกของผู้เขียนที่มีความสำคัญ Shirley จัดแจ็กสันจะช่วยให้ใช้งานได้ทุกรูปแบบไม่มีเบาะแสที่จะไปไหนหรือเมื่อเรื่องของเธอ"สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลที่"เป็นชุดชี้ให้เห็นว่าการตรวจสอบเรื่องที่เธอต้องการจะให้เป็นสากลไม่จำกัด(มหาชน)ได้ที่หรือเวลา สองชั้นแรกที่คุณจะอ่านกันสร้างการตั้งค่าเฉพาะทาง กายภาพ ค่อนข้างที่พิจารณาว่าจะนำไปสู่การตั้งค่าแต่ละเรื่องแต่ละ.




อักขระ ประเภท ของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายเป็นตัวละครหลัก ใจกล้าขี้ขลาดเบื่อน่ารังเกียจหรือไม่? หากคุณบอกผมว่าตัวละครเอก(ตัวละครสำคัญ)คือความกล้าหาญคุณควรจะสามารถบอกที่ไหนในเรื่องที่คุณได้รับการรับรู้ที่.

ในวรรณคดีในชีวิตจริงเราสามารถประเมินตัวบุคคลทั้งสามสิ่งที่บอกว่ามีอะไรที่ไม่และสิ่งที่ผู้อื่นพูดเกี่ยวกับเขาหรือ. ประเภท


ซึ่งจะช่วยความขัดแย้งทั้งสองของเธอในความขัดแย้งได้ ภายนอก และ ภายใน .

ความขัดแย้งทางผลประโยชน์ ภายนอก ไม่สามารถเป็นคนกับธรรมชาติ(คนในเรือช่วยชีวิตคนที่เรือแตกขนาดเล็กที่อยู่บนมหาสมุทรขรุขระที่)หรือเป็นคนต่อสู้คน.

ในขณะที่ความขัดแย้ง ภายใน อาจจะไม่น่าตื่นตาตื่นใจเช่น ภายนอก จำไว้ว่าชีวิตจริงมีมากกว่าความขัดแย้ง ภายใน ภายนอก เรื่องและ

ภาพยนตร์ เน้นความขัดแย้ง ภายนอก ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะ"เป็นน่าสนใจมากยิ่งขึ้น"แต่ยังเป็นเพราะมันเป็นการง่ายที่จะเขียน ในสคริปต์ ภาพยนตร์คุณเพียงแค่ต้องเขียน"ขับรถไล่ล่า 5 นาทีเป็นไปตาม"และคุณได้เติมห้านาที ใช้เวลานานเท่าไรในการเขียนห้านาทีมูลค่าของกล่องโต้ตอบหรือไม่?

สัญลักษณ์
ซึ่งจะช่วยไม่ได้งอออกจากรูปทรงเกี่ยวกับสัญลักษณ์ เพียงใส่สัญลักษณ์ที่มีบางสิ่งบางอย่างซึ่งหมายความว่าอะไรอีกหรือไม่ คำถามที่มันเป็นสิ่งที่เป็นรูปธรรมทาง กายภาพ ที่มีบางสิ่งบางอย่างไม่มีตัวตนจัดเก็บเจ็ด/เซเว่นอีเลฟเว่นทำความเข้าใจว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาเมื่อเขามาขายกุหลาบพร้อมด้วยป้ายที่ว่า"ก็ลุกขึ้นที่ว่า'ฉันรักคุณ""สัญลักษณ์

จุดพื้นฐานของชั้นหรือบทกวีที่แทบจะไม่ขึ้นอยู่กับผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวในการทำความเข้าใจสัญลักษณ์ อย่างไรก็ดีสิ่งที่สำคัญที่สุดหรือให้น่าสนใจเขาอาจเป็นสัญลักษณ์โดยปกติมี"น้ำตาลโรย"สิ่งที่เพิ่มความลึกหรือส่วนได้เสีย.

เป็นเรื่องปกติสำหรับคุณสงสัยเกี่ยวกับสัญลักษณ์ถ้าผมบอกคุณว่าต้นไม้ที่ในเรื่องบางอย่างที่มีสวนเอเดนคุณอาจจะขอให้"ที่นั่นจริงๆหรือว่าคุณทำให้ได้หรือไม่?"หรือ"คุณรู้ได้อย่างไรว่าผู้เขียนก็ตั้งใจว่าจะใช่หรือไม่"ครู

วรรณกรรมอาจจะจริงๆแล้ว"มากกว่า - แปล"ครั้งที่การค้นหาสัญลักษณ์ที่จริงๆไม่ได้มี แต่ถ้าคุณไม่ไล่กระต่ายสีขาวที่ไม่มีในบางครั้งท่านจะได้พบกับคนที่อยู่ที่นั่นแทบจะไม่

ใน ภาพยนตร์ เรื่อง 2001 คอมพิวเตอร์ที่ชื่อว่าเป็น HAL การควบคุมการเที่ยวบินที่เป็นดาวพฤหัส เมื่ออากาศยานของมนุษย์ได้ตัดสินใจที่จะยกเลิกพันธกิจที่ HAL - ตั้งโปรแกรมเพื่อรับประกันถึงความสำเร็จของพันธกิจที่"ตามลำดับ"จะเริ่มฆ่าปิดมนุษย์ที่ สวนสนุกเก่าแก่มากที่สุดของนิยายวิทยาศาสตร์คนพัฒนาเทคโนโลยีซึ่งเขาไม่ได้เท่านั้นไม่สามารถควบคุมได้การควบคุมตัวเขา.

พิจารณาชื่อของ HAL เพิ่มหนึ่งตัวอักษรในตัวอักษรที่อยู่ในชื่อของเขาแต่ละคน การเปลี่ยนแปลงชั่วโมงเพื่อผมที่ให้ B และ L กับถนน M ที่เมื่อคุณรู้ความจริงว่าอยู่ใกล้ HAL คือการ IBM เป็นครั้งแรกที่มีการตอบสนองไม่อยากเชื่อ โกนหนวดได้แนบสนิทยิ่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดแต่ที่มีชื่อที่เป็นอุบัติเหตุไม่ว่าในกรณีใดๆหรือเป็นทางเลือกโดยเจตนาได้ มากเท่าที่เรายังมีสะดุ้งตกใจโดยหลังเราอาจจะเห็นว่าไม่ลงรอยกันได้กับอดีตซึ่งเป็นอุบัติเหตุที่มี Astronomical Clock .

ใครบางคนคิดว่าขึ้น หรืออาจจะคอมพิวเตอร์ที่.


ซึ่งจะช่วยดูจุดของจุดเชื่อมต่อของวิวทิวทัศน์คือ"เรื่องของจุดดู,"ได้อย่างไรเรื่องมีคนบอกมากกว่าโดยเฉพาะผู้คนที่จะเป็น.

มีสองอย่างชัดเจนแตกต่างตาม ประเภท ของจุดเชื่อมต่อของวิวทิวทัศน์และแต่ละห้องของทั้งสอง ประเภท มีความแตกต่างของสอง.

ในจุดนัดพบคนแรกของดูเรื่องที่มีคนบอกแบบทีละตัวอักษรที่อยู่ ภายใน ชั้นที่ตัวอักษรที่ใช้ไอดีคนแรกที่

หากผู้บรรยายที่มีตัวละครสำคัญที่จุดที่มีความโดดเด่นคนแรก Mark Twain ช่วยให้ huck Finn and Porter บรรยายเรื่องราวของตัวเองในจุดนี้ของวิวทิวทัศน์.

หากผู้บรรยายที่มีตัวอักษรรองเป็นจุดที่มีผู้สังเกตคนแรกคำรนจะช่วยให้เพื่อน'โฮล์มส์วัตสันบอกว่าดร.โฮล์มส์เรื่องนี้ เก้าที่จะได้รับเครดิตสำหรับบอกเรื่องสืบสวนสอบสวนด้วยวิธีนี้แต่ Edgar Allan Poe ยิ่งกว่านั้นเทคนิคที่ครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา.

ในจุดบุคคลที่สามของดูชั้นที่ไม่บอกโดยตัวแต่โดย"ผู้เขียนไม่ได้"โดยใช้บุคคลที่สามพระองค์(เขาที่เธอหรือ)ในการบอกเล่าเรื่องราวได้. แทนที่จะเป็น huck ชาวฟินแลนด์ที่พูดโดยตรงกับเรา"มาร์กทเวนของผมชื่อ"และบอกกับเราว่า"ผมถูกฆ่าหมูและเลือดกระจายตัวอยู่โดยรอบเพื่อให้ผู้คนจะคิดว่าผมอยากจะถูกฆ่าตาย"ผู้บรรยายบุคคลที่สามที่จะพูดว่าเขาเป็นคนฆ่าหมูและเลือดที่กระจายตัวอยู่.....

หากผู้บรรยายบุคคลที่สามที่จะทำให้เราได้ความคิดของตัวอักษร(เขาสงสัยว่าที่เขาอยากจะลืมถุงมือกีฬาเบสบอลของเขา)แล้วเขาเป็นบุคคลที่สามสัพพัญญู(ทั้งหมดไม่รู้)ผู้บรรยายที่ ผู้บรรยาย

หากบุคคลที่สามเท่านั้นทำให้เราข้อมูลซึ่งอาจมีการบันทึกด้วยกล้องและไมโครโฟน(ไม่มีความคิด)ก็ให้เขาเป็นบุคคลที่สามที่งดงามผู้บรรยาย.

ในการสรุปข้อมูลแล้วที่นี่มีหลากหลาย ประเภท ของจุดของการดู:


ตามมาตรฐานครั้งแรกคนผู้บรรยายตัวละครเอก


ที่สามผู้สังเกตบุคคลผู้บรรยาย

ตามมาตรฐานที่งดงามสัพพัญญู

แตกต่างกันจุดการดูจะเน้นสิ่งที่แตกต่าง ผู้บรรยายตัวละครเอกคนแรกที่จะช่วยให้เราสามารถเข้าถึงความคิดของตัวละครสำคัญ หากผู้เขียนไม่ได้อยากให้เรามีสิทธิการเข้าระบบนั้นเขาไม่สามารถใช้ผู้สังเกตบุคคลแรกที่ยกตัวอย่างเช่นหรือบุคคลที่สามที่งดงาม.


ซึ่งจะช่วยสวนสนุกสวนสนุกไม่ได้มากเท่าที่ส่วนของเรื่องเป็นอย่างมากเป็นผลมาจากเรื่องราวทั้งหมดได้ สวนสนุกที่มีความคิดหลักที่ผู้เขียนเรื่องหรือบทกวีที่ต้องการผู้อ่านทำความเข้าใจและจำได้

คุณอาจใช้คำว่า"ศีลธรรมอันดีในการพูดคุยถึงสวนสนุกแต่มันไม่ใช่ความหมายเดียวกับที่ดีเพราะ"ศีลธรรมอันดีหมายถึงความคิดหรือความหมายในเชิงบวกและไม่ใช่ทุกชุดตกแต่งเป็นในเชิงบวก

หนึ่งคำ - ความรัก,ตัวอย่างเช่น - อาจจะเป็นหัวข้อ;แต่ไม่สามารถจะเป็นสวนสนุก.

ที่เป็นโครงสร้างเป็นคำแถลงเกี่ยวกับหัวข้อ.

ตัวอย่างเช่น:"ที่สวนสนุกของเรื่องเป็นที่รักเป็นที่สำคัญที่สุดสิ่งหนึ่งในโลก"ที่เป็นสิ่งที่แน่นอนคือ,แต่ก็เป็นที่เป็นโครงสร้าง.

ไม่ได้เรื่องหรือบทกวี(หรือ ภาพยนตร์ )มีหน้าสัมผัส"ทั่วไป"สวนสนุก.