Highly productive rice (Oryza sativ

Highly productive rice (Oryza sativa L.) and wheat (Triticum aestivum L.) systems are crucial for millions of rural and urban poor in the Indo-Gangetic Plains (IGP) of south Asia. Our objectives were to identify important biological, chemical and physical indicators of soil quality and incorporate them into a unified soil quality index (SQI) that could be used to help select best management practices for important cropping systems. Two tillage, three water management and nine nutrient management treatments were evaluated. Principal component analysis (PCA) was used to identify critical indicators and their relative weighting for a soil quality index (SQI) that was developed using the Soil Management Assessment Framework (SMAF). Two primary goals – productivity (PCASQI-P) and environmental protection (PCSQI-EP) were established. For the productivity goal, seven indicators were evaluated for their contribution to nutrient cycling, two for physical stability and support, and three for water relations. The environmental quality goal used the same functions and indicators plus three additional indicators affecting filtering and buffering, and one reflecting biodiversity and habitat. The hypothesis of the study was that the set of sensitive indicators would vary under contrasting tillage, nutrient and water management which could be encompassed to develop unified soil quality indices for assessing management induced changes in rice–wheat cropping system. The results confirmed that management goal strongly influenced indicator selection and that variations in those indicators can provide early warning against deterioration of soil quality. Puddling and irrigating rice after three days of drainage and using no tillage and two irrigations for wheat emerged as promising management for improved soil quality. Applying 25% of the recommended fertilizer N dose using farm-yard manure (FYM) for rice and domestic sewage sludge for wheat also improved soil quality. We conclude that the procedure used for indexing soil quality in this study could not only be extended to neighboring areas of Indo-Gangetic Plain but also validated and expanded for use in south and south–east Asian countries with similar soils and cropping systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวสูง (Oryza ซา L.) และข้าวสาลี (Triticum aestivum L.) ระบบมีความสำคัญนับล้านคนจนชนบท และเมืองในในอินโด Gangetic ราบ (IGP) ของภูมิภาคเอเชียใต้ วัตถุประสงค์ของเราเพื่อ ระบุชี้ชีวภาพ เคมี และทางกายภาพที่สำคัญของคุณภาพดิน และรวมไว้ในดัชนีคุณภาพดินรวม (SQI) ที่สามารถใช้เพื่อช่วยในการเลือกแนวทางปฏิบัติจัดการระบบสำคัญครอบ ได้ Tillage สอง สามน้ำบริหารและการจัดการธาตุอาหารเก้ารักษาถูกประเมิน วิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก (PCA) ถูกใช้เพื่อระบุตัวชี้วัดสำคัญและน้ำหนักสัมพัทธ์ของดัชนีคุณภาพดิน (SQI) ที่ถูกพัฒนาโดยใช้ดินจัดการประเมินกรอบ (SMAF) สองหลักเป้าหมาย – ผลผลิต (PCASQI P) และป้องกันสิ่งแวดล้อม (PCSQI-EP) ได้ก่อตั้ง สำหรับเป้าหมายประสิทธิภาพ มีประเมินตัวบ่งชี้ที่ 7 สำหรับเงินสมทบของจักรยาน สองความแข็งแรงทางกายภาพ และสนับสนุน และ 3 ความสัมพันธ์ของน้ำธาตุอาหาร เป้าหมายคุณภาพสิ่งแวดล้อมใช้เดียวหน้าที่ และตัวบ่งชี้ และตัวบ่งชี้เพิ่มเติมที่ 3 ที่มีผลต่อการกรอง และ บัฟเฟอร์ และความหลากหลายทางชีวภาพสะท้อนหนึ่ง และอยู่อาศัย สมมติฐานของการศึกษาเป็นที่ตั้งของตัวชี้วัดสำคัญจะแตกต่างกันภายใต้ห้อง tillage ธาตุอาหาร และจัดการน้ำซึ่งได้ผ่านการพัฒนาดัชนีคุณภาพดินรวมสำหรับประเมินการจัดการ เกิดการเปลี่ยนแปลงระบบครอบข้าว – ข้าวสาลี ผลยืนยันที่จัดการเป้าหมายอย่างยิ่งผลเลือกตัวบ่งชี้และรูปแบบในตัวบ่งชี้เหล่านั้นสามารถให้เตือนเริ่มต้นของคุณภาพดิน Puddling และ irrigating ข้าวหลังจากสามวันของการระบายน้ำ และใช้ tillage ไม่และสอง irrigations ข้าวสาลีเกิดเป็นสัญญาในการจัดการคุณภาพดินดีขึ้น ใช้ 25% ของปริมาณ N แนะนำปุ๋ยที่ใช้ลานฟาร์มมูล (FYM) สำหรับข้าวและตะกอนสิ่งโสโครกสำหรับข้าวสาลียังปรับปรุงคุณภาพดิน เราสรุปว่า กระบวนงานที่ใช้สำหรับดัชนีคุณภาพดินในการศึกษานี้สามารถไม่เพียงแต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโด Gangetic ล้วน แต่ยังตรวจสอบ และขยายสำหรับใช้ในประเทศเอเชียใต้ และตะวัน ออกใต้ดินเนื้อปูนคล้ายกับระบบครอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวที่มีประสิทธิผลสูง (Oryza sativa L. ) และข้าวสาลี (Triticum aestivum L. ) ระบบที่มีความสำคัญสำหรับล้านของเมืองและชนบทยากจนในอินโด Gangetic Plains (IGP) ของเอเชียใต้ วัตถุประสงค์ของเราเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุชีวภาพเคมีและตัวชี้วัดคุณภาพทางกายภาพของดินและรวมไว้ในดัชนีคุณภาพดินแบบครบวงจร (SQI) ที่สามารถนำมาใช้เพื่อช่วยในการเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการจัดการระบบการปลูกพืชที่สำคัญ ดินแบบสองสามการบริหารจัดการน้ำและการจัดการเก้ารักษาสารอาหารที่ได้รับการประเมิน การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก (PCA) ถูกนำมาใช้ในการระบุตัวชี้วัดที่สำคัญและน้ำหนักญาติของพวกเขาสำหรับดัชนีคุณภาพดิน (SQI) ที่ได้รับการพัฒนาโดยใช้กรอบการประเมินผลการบริหารจัดการดิน (SMAF) สองเป้าหมายหลัก - ผลผลิต (PCASQI-P) และการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม (PCSQI-EP) ได้รับการจัดตั้งขึ้น สำหรับเป้าหมายการผลิตเจ็ดตัวชี้วัดที่ได้รับการประเมินผลงานของพวกเขาสำหรับการขี่จักรยานสารอาหารที่สองเพื่อความมั่นคงทางกายภาพและการสนับสนุนและความสัมพันธ์ที่สามน้ำ เป้าหมายคุณภาพสิ่งแวดล้อมใช้ฟังก์ชั่นเดียวกันและตัวชี้วัดบวกสามตัวชี้วัดเพิ่มเติมมีผลต่อการกรองและการบัฟเฟอร์และสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพอย่างใดอย่างหนึ่งและที่อยู่อาศัย สมมติฐานของการศึกษาคือการที่ชุดของตัวชี้วัดที่สำคัญจะแตกต่างกันภายใต้ดินแบบตัดกันสารอาหารและการบริหารจัดการน้ำที่สามารถนำมารวมในการพัฒนาดัชนีคุณภาพดินแบบครบวงจรสำหรับการประเมินการเปลี่ยนแปลงเหนี่ยวนำให้เกิดการบริหารจัดการในระบบการปลูกข้าวสาลี ผลยืนยันว่าเป้าหมายของการจัดการอิทธิพลเลือกตัวชี้วัดและตัวชี้วัดการเปลี่ยนแปลงในผู้ที่สามารถให้การเตือนภัยกับการเสื่อมสภาพของคุณภาพดิน puddling และข้าวส่งน้ำในวันที่สามของการระบายน้ำและการใช้ดินแบบไม่มีสอง irrigations ข้าวสาลีโผล่ออกมาจัดการเป็นแนวโน้มการพัฒนาคุณภาพดิน การใช้ 25% ของปริมาณที่แนะนำปุ๋ยใช้ปุ๋ยคอกไม่มีฟาร์มหลา (FYM) สำหรับข้าวและกากตะกอนน้ำเสียในประเทศสำหรับข้าวสาลียังคุณภาพดินดีขึ้น เราสรุปได้ว่าขั้นตอนที่ใช้สำหรับการจัดทำดัชนีคุณภาพดินในการศึกษานี้อาจไม่เพียง แต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโด Gangetic ธรรมดา แต่ยังผ่านการตรวจสอบและขยายสำหรับการใช้งานในภาคใต้และตะวันออกเฉียงใต้ประเทศในเอเชียที่มีดินที่คล้ายกันและระบบการปลูกพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีประสิทธิภาพสูงข้าว ( Oryza sativa L . ) และข้าวสาลี ( ข้าวสาลีลิตร ) ระบบเป็นสิ่งสำคัญสำหรับล้านของชนบทและคนจนเมืองในอินโดกานเจติกที่ราบ ( IGP ) ทางใต้ของเอเชีย วัตถุประสงค์ของเราคือการระบุที่สำคัญทางชีวภาพทางเคมีและกายภาพของตัวชี้วัดคุณภาพดินและรวมไว้เป็นหนึ่งเดียว คุณภาพดิน ดัชนี sqi ) ที่สามารถใช้เพื่อช่วยให้เลือกที่ดีที่สุดการจัดการการปฏิบัติที่สำคัญการปลูกพืชระบบ สองแปลง สามน้ำ การจัดการ และการรักษา , การจัดการธาตุอาหาร ได้แก่ .การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก ( PCA ) คือใช้ในการระบุตัวชี้วัดที่สำคัญและน้ำหนักสัมพัทธ์ในดินดัชนีคุณภาพ sqi ) ที่ถูกพัฒนาขึ้นโดยใช้กรอบการประเมินการจัดการดิน ( SMAF ) สองเป้าหมายหลักสำหรับการผลิต ( pcasqi-p ) และการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม ( pcsqi-ep ) ถูกก่อตั้งขึ้น สำหรับผลผลิตเป้าหมายเจ็ดตัวชี้วัดการประเมินการมีส่วนร่วมของธาตุอาหาร 2 การสนับสนุนทางกายภาพและความมั่นคง และ 3 น้ำความสัมพันธ์ คุณภาพสิ่งแวดล้อมเป้าหมายใช้ฟังก์ชันเดียวกันและดัชนีบวกสามเพิ่มเติมตัวบ่งชี้มีผลต่อการกรองและการป้องกัน และสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพและถิ่นที่อยู่สมมติฐานของการศึกษา คือ ชุดของตัวชี้วัดที่สำคัญจะแตกต่างกันไปภายใต้การไถตัดการจัดการธาตุอาหาร ซึ่งจะครอบคลุมถึงการพัฒนาดัชนีรวมคุณภาพดิน การประเมินการจัดการให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระบบการปลูกข้าวสาลีและข้าวและน้ำผลการวิจัยยืนยันว่าเป้าหมายการจัดการกลุ่มศึกษาและการบ่งชี้ว่ารูปแบบในตัวชี้วัดที่สามารถเตือนภัยให้กับความเสื่อมคุณภาพของดิน อาวุธ และ irrigating ข้าวหลังจาก 3 วันระบายน้ำใช้ไม่มีการไถพรวนและสอง irrigations ข้าวสาลีกลายเป็นการจัดการสัญญาเพื่อปรับปรุงคุณภาพดินใช้ 25% ของปริมาณการใช้ปุ๋ยคอก ปุ๋ยที่แนะนำ N บ้านฟาร์ม ( ข้าว ) ข้าวและกากตะกอนน้ำเสียในข้าวสาลียังปรับปรุงคุณภาพดินเราสรุปได้ว่า ขั้นตอนการใช้ดัชนีคุณภาพดินในการศึกษานี้อาจไม่เพียง แต่จะขยายไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของอินโดกานเจติกธรรมดา แต่ยังตรวจสอบและขยายเพื่อใช้ในภาคใต้ และประเทศในเอเชียตะวันออกและใต้ กับดินที่คล้ายคลึงกัน และระบบการปลูกพืช