The main outcome was the percentage

The main outcome was the percentage of subjects
whose MAS score decreased by at least one grade after
treatment. The TTM group had a higher percentage of
subjects whose spasticity improved by at least one grade
than the PT group in both types of analysis (70.8%
versus 61.9% in PP analysis; 70.8% versus 50.0% in ITT
analysis). However, there was no statistically significant
difference between the two groups, regardless of whether
it was analyzed by PP analysis (P=0.286) or ITT analysis
(P=0.058) in muscles with maximal grade (Tables 2 and 3,
respectively).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลหลักคือร้อยละของอาสาสมัคร
ที่มีคะแนน MAS ลดลงอย่างน้อยหนึ่งคะแนนหลัง
การรักษา กลุ่มทีทีเอ็มมีเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของ
อาสาสมัครที่มีเกร็งดีขึ้นอย่างน้อยหนึ่งคะแนน
มากกว่ากลุ่ม PT ในทั้งสองประเภทของการวิเคราะห์ (70.8%
เมื่อเทียบกับ 61.9% ในการวิเคราะห์ PP; 70.8% เมื่อเทียบกับ 50.0% ใน ITT
วิเคราะห์) แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มไม่ว่า
จะได้รับการวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์ PP (P = 0.286) หรือการวิเคราะห์ ITT
(P = 0.058) ในกล้ามเนื้อกับเกรดสูงสุด (ตารางที่ 2 และ 3
ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลหลัก คือ ค่าร้อยละของคะแนนวิชา
ที่มีมาสลดลงอย่างน้อยหนึ่งเกรดหลังจาก
รักษา กลุ่มทีทีเอ็ม มีเปอร์เซ็นต์สูงของ
วิชาที่มีอาการเกร็งสูงขึ้นอย่างน้อยหนึ่งเกรด
กว่า PT กลุ่มในทั้งสองประเภทของการวิเคราะห์ ( ร้อยละ 70.8
เมื่อเทียบกับร้อยละ 61.9 การวิเคราะห์ ; PP ร้อยละ 70.8 เมื่อเทียบกับร้อยละ 50.0 ใน ITT
การวิเคราะห์ ) แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ไม่ว่า
มันวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์ PP ( P = 0.286 ) หรือที่รู้จักในการวิเคราะห์
( P = 0.058 ) ในกล้ามเนื้อที่มีเกรดสูงสุด ( ตารางที่ 2 และ 3 ตามลำดับ

)