DalienJust as the peddler suggested

Dalien

Just as the peddler suggested, we hitched a carriage from a city to the capital.

The road was well maintained, and the coupled carriage was pulled by a total of six horses. The ride wasn’t bad, but getting a lift all the way to the Capital cost quite a pretty penny, it seems.

A sum of five silver coins a piece.

With me and Novem together, it was a total equal to a whole gold coin.

I sat and observed the scenery as I stared out the carriage.

Perhaps she was tired, but Novem was sound asleep. She was leaning on me, and breathing peacefully.

(Has she been pushing herself?)

I may be worthless by myself, but it was because Novem was with me that I could get all the way here. Otherwise, I would have probably gotten there eventually, but some time along the way, I would have ended up on foot.

Having never camped out before, travelling alone was completely out of the question, according to my ancestors. I had the vague notion that I would be alright, but it seems they were all fed up with the naivety of my thought process.

Even the Seventh Generation, my grandfather, didn’t stick up for me on that one.

In order not to wake Novem, I kept my eyes on the outside.

As I was doing that, I heard the Second’s voice.

Today is his day to look after me, apparently.

I don’t know the criterion, but while travelling, the first and second, and occasionally the fourth would start up a conversation with me.

There was the problem of my Mana, so having two talk to me at once was tiring. For that reason, they call out to me alone.

『You’ve sure got some convenient things around these days. We didn’t have this coupling system in my day.』

In a small voice, I answered.

“Is that how it was?”

『It’s because that was almost two hundred years ago. Magic Tools, was it? We never had anything that convenient.』

Magic Tools were something built to replace gems. They were a much simpler way to bestow skills unto people. However, perhaps because gems were the stronger of the two, it was impossible for one to use multiple Magic Tools at once.

It’s always either one or two.

But there was the problem with my Mana, so right now, I can’t use a Magic Tool. The Ancestors’ Skills included, the current me is bearing quite a load.

And the majority of them are ones I can’t even use.

Or should I say… the Seventh Generation’s skill was too much for me, myself to handle, so I couldn’t use it. The Second’s was one that interacted with and affected other skills.

About the First Generation’s, because he didn’t recognize me, he didn’t want to let me use it.

The other Skills were similar. Saying my body couldn’t handle it, they refused to give permission to use them.

(I’m in a state where I can’t use any of them, aren’t I?)

“But even if they’ll supply somewhere to stay along the way, is five silver that expensive?”

Apparently, my sense of money is clearly worse than I thought. Fifth generation onward, in order to live their lives as full nobles, had abandoned the sense of money of commoners.

That was apparent when I was choosing a weapon.

Fifth onwards said the more expensive ones would last for an exponentially longer time, and had a good cost-performance-ratio as they recommended a high-priced sword.

But taking the money I had on hand into consideration, that proved impossible. While I was able to afford it, it would make the travels afterwards difficult, so the Second and Third vetoed the decision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dalien เช่นเดียวกับคนเร่ขายของที่แนะนำเราออกเรือนสายการบินจากเมืองไปยังเมืองหลวงได้. ถนนถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีและสายการบินคู่ถูกดึงโดยทั้งหมดหกม้า นั่งไม่ได้เลวร้าย แต่ได้รับลิฟท์ทุกทางไปยังเมืองหลวงของค่าใช้จ่ายค่อนข้างเงินสวยดูเหมือนว่า. ผลรวมของห้าเหรียญเงินชิ้น. กับฉันและ Novem ด้วยกันก็เป็นได้รวมเท่ากับทองทั้งหมด เหรียญ. ฉันนั่งและสังเกตเห็นทัศนียภาพที่ผมจ้องมองจากสายการบิน. บางทีเธออาจจะเหนื่อย แต่เป็นเสียง Novem หลับ เธอเป็นคนที่ยืนพิงฉันและหายใจอย่างสงบ. (เธอได้รับการผลักดันตัวเอง?) ผมอาจจะไร้ค่าด้วยตัวเอง แต่มันเป็นเพราะ Novem อยู่กับฉันว่าฉันจะได้รับทุกอย่างที่นี่ มิฉะนั้นผมอาจจะมีอากาศที่มีในที่สุด แต่บางเวลาตามวิธีการที่ฉันจะต้องลงเอยด้วยการเดินเท้า. เพราะไม่เคยตั้งค่ายพักแรมออกก่อนที่จะเดินทางมาคนเดียวได้อย่างสมบูรณ์ออกจากคำถามตามบรรพบุรุษของฉัน ผมมีความคิดที่คลุมเครือว่าฉันจะไม่เป็นไร แต่มันดูเหมือนว่าพวกเขาได้รับการเลี้ยงดูทุกอย่างขึ้นอยู่กับความไร้เดียงสาของกระบวนการความคิดของฉัน. the แม้รุ่นที่เจ็ดคุณปู่ของฉันไม่ได้ติดขึ้นสำหรับฉันในที่หนึ่ง. เพื่อไม่ให้ ตื่น Novem ผมเก็บไว้ที่ตาของฉันอยู่ข้างนอก. ขณะที่ผมกำลังทำแบบนั้นผมได้ยินเสียงสอง. วันนี้เป็นวันของเขาไปดูหลังจากที่ผมเห็นได้ชัด. ผมไม่ทราบว่าเกณฑ์ แต่ในขณะที่เดินทางเป็นครั้งแรกและครั้งที่สอง และบางครั้งที่สี่จะเริ่มต้นคุยกับฉัน. มีปัญหามานะผมก็คือเพื่อให้มีทั้งสองพูดคุยกับเราได้ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่น่าเบื่อหน่าย สำหรับเหตุผลที่พวกเขาเรียกออกมาให้ฉันคนเดียว. 「แน่ใจว่าคุณได้มีสิ่งที่สะดวกบางรอบวันนี้ เราไม่ได้มีระบบการมีเพศสัมพันธ์นี้ในวันที่ฉัน. ' ในเสียงเล็ก ๆ ผมตอบ. "นั่นคือมันเป็นอย่างไร?" 「มันเป็นเพราะเห็นว่าเป็นเวลาเกือบสองร้อยปีที่ผ่านมา เครื่องมือ Magic, มันเป็น? เราไม่เคยมีอะไรที่สะดวก. ' เครื่องมือวิเศษที่ได้รับบางสิ่งบางอย่างที่สร้างขึ้นเพื่อแทนที่อัญมณี พวกเขาเป็นวิธีที่ง่ายมากที่จะมอบให้ทักษะแก่ประชาชน แต่บางทีอาจเป็นเพราะอัญมณีเป็นแข็งแกร่งของทั้งสองมันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนึ่งที่จะใช้เครื่องมือวิเศษหลายครั้ง. มันเสมอหนึ่งหรือสอง. แต่มีปัญหากับมานะของฉันดังนั้นตอนนี้ผมไม่สามารถใช้ เครื่องมือวิเศษ ทักษะที่บรรพบุรุษรวมที่ฉันปัจจุบันจะแบกค่อนข้างโหลด. และส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นคนที่ฉันจะไม่ได้ใช้. หรือฉันควรจะพูดว่า ... ทักษะรุ่นที่เจ็ดของมากเกินไปสำหรับผมตัวเองในการจัดการเพื่อให้ฉัน ไม่สามารถใช้งานได้ ที่สองเป็นคนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์กับผลกระทบและทักษะอื่น ๆ . เกี่ยวกับรุ่นแรกของเพราะเขาไม่รู้จักผมเขาไม่ต้องการที่จะให้ฉันใช้มัน. ทักษะอื่น ๆ ที่มีความคล้ายคลึงกัน บอกว่าร่างกายของฉันไม่สามารถจัดการกับมันพวกเขาปฏิเสธที่จะให้สิทธิ์ในการใช้พวกเขา. (ฉันอยู่ในสภาพที่ฉันไม่สามารถใช้ใด ๆ ของพวกเขาไม่ได้ฉัน?) " แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะจัดหาที่ไหนสักแห่ง ที่จะอยู่ไปพร้อมกันเป็นเงินห้าที่มีราคาแพง? " เห็นได้ชัดว่าความรู้สึกของฉันเงินเป็นอย่างชัดเจนที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่ฉันคิด รุ่นที่ห้าเป็นต้นไปเพื่อให้ชีวิตของพวกเขาเป็นขุนนางเต็มได้ละทิ้งความรู้สึกของเงินของไพร่. นั่นก็เห็นได้ชัดเมื่อฉันถูกเลือกอาวุธ. ห้าเป็นต้นไปกล่าวว่าคนที่มีราคาแพงกว่าจะมีอายุการใช้เวลาชี้แจงอีกต่อไปและมี ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพอัตราส่วนดีที่พวกเขาแนะนำดาบราคาสูง. แต่เอาเงินที่ฉันมีอยู่ในมือในการพิจารณาว่าเป็นไปไม่ได้ ในขณะที่ฉันก็สามารถที่จะจ่ายได้ก็จะทำให้การเดินทางยากหลังจากนั้นเพื่อที่สองและสามคัดค้านการตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dalienอย่างที่แม่ค้าแนะนำ เราขอดินจากเมืองเมืองหลวงถนนถูกเก็บรักษาอย่างดี และคู่นั้นถูกดึงโดยรวมของม้า 6 นั่งไม่ใช่ไม่ดี แต่การยกทุกวิธีต้นทุนเงินทุนค่อนข้างเงินสวย ดูเหมือนว่าผลรวมของห้าเหรียญเงินชิ้นกับผมและโนเว็มด้วยกันมันรวมเท่ากับเหรียญทองทั้งหมดผมนั่งสังเกตทัศนียภาพฉันจ้องมองออกไปรถม้าบางทีเธออาจจะเหนื่อย แต่โนเว็มกำลังหลับอยู่ เธอพึ่งพาฉัน และหายใจอย่างสงบ( เธอกำลังผลักดันตัวเอง ? )ฉันอาจจะไม่มีค่าอะไรเลย แต่มันเป็นเพราะ โนเว็มอยู่กับฉันที่ฉันอาจจะมาที่นี่ ไม่งั้น ฉันคงได้รับมันในที่สุด แต่เวลาไปพร้อมกัน ผมจะจบลงด้วยการเดินเท้าที่ไม่เคยมาก่อน การเดินทางคนเดียวเป็นสมบูรณ์ออกจากคำถาม ตามบรรพบุรุษ ผมมีความคิดว่าผมคลุมเครือก็คงไม่เป็นไร แต่ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังเอือมระอากับความซื่อตรงของกระบวนการคิดของฉันแม้แต่รุ่นที่เจ็ด คุณปู่ของผม ไม่ได้เข้าข้างผมเลยที่เดียวเพื่อไม่ให้ปลุกโนเว็ม ฉันจับตามอง ด้านนอกอย่างที่ผมทำนั้น ผมก็ได้ยินเสียงของ 2วันนี้คือวันที่ต้องดูแลฉันอย่างเห็นได้ชัดฉันไม่รู้ว่าเกณฑ์ แต่ในขณะที่เดินทางเป็นครั้งแรกและครั้งที่สอง และบางครั้งที่สี่จะเริ่มการสนทนากับผมมีปัญหามานะ ฉันจึงต้องคุยกับสองฉันเหนื่อย สำหรับเหตุผลที่พวกเขาเรียกฉันคนเดียว『คุณแน่ใจว่ามีบางสะดวกสิ่งรอบวันเหล่านี้ เราไม่มีระบบการเชื่อมต่อนี้ในวันของฉัน 』ในเสียงเล็ก ผมตอบ" มันเป็นแบบนั้นได้ยังไง ? "『เพราะอายุเกือบสองร้อยปีมาแล้ว เครื่องมือมายากลเหรอ ? เราไม่เคยมีอะไรที่สะดวก 』เครื่องมือมายากลเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นมาเพื่อแทนที่อัญมณี พวกเขาเป็นวิธีที่ง่ายมากเพื่อให้ทักษะแก่ผู้คน แต่บางทีอาจเป็นเพราะพลอยเป็นแข็งแกร่งของทั้งสอง มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนึ่งในการใช้เครื่องมือกลหลายรายการพร้อมกันมันมักจะหนึ่งหรือสองแต่มันมีปัญหากับมานะของผม ดังนั้นตอนนี้ ผมไม่สามารถใช้เครื่องมือวิเศษ บรรพบุรุษ " ทักษะรวม ปัจจุบันผมเป็นเรืองค่อนข้างโหลดและส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นคนที่ผมไม่สามารถใช้หรือฉันควรพูดว่า . . . . . . . ฝีมือรุ่นที่เจ็ดมันมากเกินไปสำหรับผมที่จะจัดการกับตัวเอง ฉันใช้มันไม่ได้ ส่วนที่สองคือคนที่รู้จักและมีผลต่อทักษะอื่น ๆเกี่ยวกับรุ่นแรก เพราะเขาจำผมไม่ได้ เขาไม่อยากให้ฉันใช้มันทักษะอื่น ๆที่คล้ายกัน ว่าร่างกายของฉันไม่สามารถจัดการกับมัน แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะอนุญาตให้ใช้พวกเขา( ผมอยู่ในสถานะที่ไม่ได้ใช้ใด ๆของพวกเขา , ใช่ไหม ? )" แต่ถ้าพวกเขาจะจัดหาที่พักระหว่างทาง คือ ห้า เงินที่แพง ? "เห็นได้ชัดว่า ความรู้สึกของเงินอย่างชัดเจน แย่กว่าที่คิด รุ่นที่ 5 เป็นต้นไป เพื่อให้มีชีวิตอยู่ชีวิตของพวกเขาอย่างเต็มที่ขุนนาง ทิ้งความรู้สึกของเงินของสามัญชนที่เห็นได้ชัดเมื่อฉันเลือกอาวุธที่ 5 เป็นต้นไป กล่าวว่า ที่มีราคาแพงกว่า จะคงอยู่เป็นเวลาชี้แจงนานกว่าและมีอัตราส่วนราคาประสิทธิภาพที่ดีที่พวกเขาแนะนำดาบในราคาสูงแต่เอาเงินที่ฉันมีในมือพิจารณา ที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ ในขณะที่ฉันสามารถจ่ายได้ ก็จะทำให้เดินทางหลังจากนั้นยากดังนั้นที่สองและสามคัดค้านการตัดสินใจ