2. CARE in West Africa Severe and p

2. CARE in West Africa
Severe and persistent drought affected large areas of West Africa during the 1970s and 1980s. The significant social, economic and environmental effects of the drought focused the attention of local populations, governments,donors and development agencies within the region on the closely related issues of climatic instability, environmental degradation, increasing popula- tion and declining agricultural productivity. While active in the region since the early 1960s (Liberia and Sierra Leone since 1961, Nigeria since 1968), CARE's presence in West Africa increased significantly in response to the drought. For example, activities in Niger, Chad and Mali, presently three of the largest country programs in the region, were initiated during the critical period between 1973 and 1975 (Table 1). Since the mid-1970s funding for CARE's agriculture and natural resource (ANR) projects in Niger, Mali, Chad, Sierra Leone, Togo and Cameroon has increased to over USS 7 million/year (Fig. 1). A number of the current agriculture and natural resource projects in the more arid areas of the region evolved from emergency food distribution activities. This transition from drought relief to development activities took place over a number of years, as can be seen from the fact that the major growth in ANR project funding did not take place until after 1985.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ดูแลในแอฟริกาตะวันตก ภัยแล้งอย่างรุนแรง และถาวรได้รับผลกระทบพื้นที่ขนาดใหญ่ของแอฟริกาตะวันตกในช่วงปี 1970 และทศวรรษ 1980 ผลกระทบทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมอย่างมีนัยสำคัญของภัยแล้งเน้นความสนใจของประชาชนท้องถิ่น รัฐบาล ผู้บริจาค และพัฒนาหน่วยงานในภูมิภาคในประเด็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดภูมิอากาศเสถียร สิ่งแวดล้อม popula-ทางการค้าที่เพิ่มขึ้น และลดผลผลิตทางการเกษตรของ ในขณะที่ใช้งานอยู่ในภูมิภาคตั้งแต่ต้นปี 1960 (ไลบีเรียและเซียร์ราลีโอนตั้งแต่ 1961 ไนจีเรียตั้งแต่ปี 1968), ที่แสดงของตนในแอฟริกาตะวันตกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองภัยแล้ง ตัวอย่างเช่น ในไนเจอร์ ชาด และ มาลี ปัจจุบันสามโปรแกรมประเทศที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค ถูกเริ่มระหว่างช่วงวิกฤติระหว่างปีค.ศ. 1973 ถึง 1975 (ตาราง 1) ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 ทุนทางเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติ (ANR) ในชาด มาลี ไนเจอร์ เซียร์ราลีโอน โตโก และแคเมอรูนได้เพิ่มขึ้นกว่า 7 ล้านยูเอสปี (รูปที่ 1) จำนวนปัจจุบันโครงการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่แห้งแล้งมากขึ้นของภูมิภาคพัฒนาจากกิจกรรมแจกอาหารฉุกเฉิน นี้เปลี่ยนจากแพรกิจกรรมพัฒนาเอาสถานที่จำนวนปี สามารถเห็นได้จากความจริงที่ว่า การเจริญเติบโตที่สำคัญในทุนโครงการ ANR ไม่ถูกดำเนินการจนกว่าหลังจากปี 1985

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. การดูแลในแอฟริกาตะวันตก
แห้งแล้งอย่างรุนแรงและถาวรได้รับผลกระทบในพื้นที่ขนาดใหญ่ของแอฟริกาตะวันตกในช่วงปี 1970 และ 1980 ที่สำคัญผลกระทบทางสังคมเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมจากภัยแล้งที่มุ่งเน้นความสนใจของประชากรในท้องถิ่นรัฐบาลผู้บริจาคและหน่วยงานการพัฒนาในภูมิภาคในประเด็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดของความไม่แน่นอนของสภาพภูมิอากาศ, ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมเพิ่มประชากรลดลงและผลผลิตทางการเกษตร ในขณะที่การใช้งานในภูมิภาคตั้งแต่ต้นปี 1960 (ไลบีเรียและเซียร์ราลีโอนตั้งแต่ปี 1961 ประเทศไนจีเรียตั้งแต่ปี ค.ศ. 1968) การปรากฏตัวของการดูแลในแอฟริกาตะวันตกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองต่อภัยแล้ง ยกตัวอย่างเช่นกิจกรรมในประเทศไนเจอร์, ชาดและมาลีปัจจุบันที่สามของโปรแกรมที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในภูมิภาคนี้ถูกริเริ่มในช่วงระยะเวลาที่สำคัญระหว่างปี 1973 และ 1975 (ตารางที่ 1) ตั้งแต่กลางปี ​​1970 เงินทุนสำหรับการดูแลการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติ (ANR) โครงการในประเทศไนเจอร์, มาลี, ชาด, เซียร์ราลีโอนโตโกและแคเมอรูนได้เพิ่มขึ้นถึงกว่า 7 ล้านยูเอส / ปี (รูปที่ 1). จำนวนการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติในปัจจุบันโครงการในพื้นที่แห้งแล้งมากขึ้นของภูมิภาควิวัฒนาการมาจากกิจกรรมการกระจายอาหารฉุกเฉิน การเปลี่ยนแปลงนี้จากการบรรเทาภัยแล้งให้กับกิจกรรมการพัฒนาเกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่สามารถมองเห็นได้จากความจริงที่ว่าการเติบโตที่สำคัญในการระดมทุนโครงการ ANR ไม่ได้เกิดขึ้นจนกระทั่งหลังจากที่ 1985

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การดูแลในแอฟริกาตะวันตกพื้นที่ประสบภัยแล้งอย่างรุนแรงและถาวรขนาดใหญ่ของแอฟริกาใต้ในช่วงปี 1970 และ 1980 สำคัญทางสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมผลกระทบภัยแล้งเน้นความสนใจของประชากรท้องถิ่น รัฐบาล ผู้บริจาคและหน่วยงานพัฒนาภายในภูมิภาคที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับปัญหาของความไร้เสถียรภาพของภูมิอากาศ ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม การเพิ่มประชากร - tion และผลผลิตทางการเกษตรที่ลดลง . ในขณะที่การใช้งานในภูมิภาคตั้งแต่ต้นปี 1960 ( ไลบีเรียและเซียร์ราลีโอน ตั้งแต่ปี 1961 , ไนจีเรียตั้งแต่ 1968 ) , การแสดงตนของการดูแลในแอฟริกาตะวันตกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองต่อภาวะแล้ง ตัวอย่างเช่น กิจกรรมในไนเจอร์ ชาด และมาลี ปัจจุบันสามที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอื่นๆในภูมิภาค เริ่มมีในช่วงวิกฤต ระหว่างปี 1973 และ 1975 ( ตารางที่ 1 ) นับตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 ทุนเพื่อการเกษตร การดูแล และทรัพยากรธรรมชาติ ( ANR ) โครงการในไนเจอร์ มาลี ชาด , เซียร์ราลีโอน , โตโกและแคเมอรูนมีเพิ่มขึ้นกว่าถึง 7 ล้าน / ปี ( รูปที่ 1 ) จำนวนของทรัพยากรการเกษตรในปัจจุบัน และโครงการในพื้นที่แห้งแล้งมากขึ้นของพื้นที่พัฒนาจากกิจกรรมการกระจายอาหารฉุกเฉิน การเปลี่ยนแปลงจากบรรเทาภัยแล้งเพื่อกิจกรรมการพัฒนาเกิดขึ้นมาหลายปี ดังจะเห็นได้จากความจริงที่ว่า การเติบโตหลักในการระดมทุนโครงการดาวน์จะไม่เกิดขึ้นจนกว่า 1985