DISCUSSIONDrug administration in ch

DISCUSSION
Drug administration in children is a
common procedure in nursing care. However,
when drugs are administered intravenously,
the experience can be stressful and can lead
to confrontations among the child, the companion
and the professional who administers
the medication(8). The visible approach of the
procedure can trigger feelings of alertness
and mistrust in the child.
This study found that children aged 4 to
6 years exhibited more aggressive behaviour
and had more difficulty accepting IV medication
compared with 7- to 8-year-old children.
This fact was observed both in children who
were hospitalized for the first time and those
who had undergone previous hospitalizations.
Both groups showed equally negative
reactions when informed of the need for IV
drug administration, even before the procedure
began.
In this stage of life, children typically
use combative resources, such as screaming,
excessive crying and attempts at physical
assault, to signal when they do not like something(
6).
This behaviour can be explained by the
fact that children this age rely heavily on
their imaginations to interpret real situations.
Faced with an unknown situation that feels
threatening, children will trust their imaginations
more than something that another
person says in an effort to make them accept
the situation(13). In this stage, children exhibit
accelerated development of their creativity
and often confuse fantasy and reality; this
confusion can transform a new experience
into an event of monstrous proportions in
their imaginations, making it difficult for
them to accept that the reality may not be
that scary(14).
Unlike the younger children, those aged
7 to 8 years showed awareness that the procedure
was important for improving their
condition and presented behaviour that was
favourable toward the procedure, regardless
of whether they had undergone previous
hospitalizations. This finding indicates that
over time, cognitive development influences
the child’s perceptions regarding the procedure
and, consequently, the child’s behaviour.
This finding is strengthened by the report of
a companion of a child who was hospitalized
during both of these age ranges; the companion reported a positive change in the child’s
behaviour over time, thus corroborating the
findings.
It is understandable that a child’s age
influences his or her reactions, and professionals
must consider this factor when performing
invasive procedures. From this perspective,
the professional can plan differentiated
approaches for these children that can help
them feel good during the procedure.
Play is one of the most important aspects
in the life of a child and one of the most effective
instruments for controlling stress. Play is
essential to the mental, emotional and social
well-being of children and must be maintained
during hospitalization(15). Although all of
the children were receptive to participating
in the TP session, the technique is not used
by nurses in the care for hospitalized children
and their families, despite the recommendations
of resolution COFEN 295 /2004(9).
During the TP session, the 7- to 8-year-
-old children demonstrated the procedure
and explained the need for it and its importance.
For these children, TP provided an
opportunity for relaxation, for expressing
their feelings about the hospitalization and
for showing that they had knowledge about
the procedures and the disease itself.
The 4- to 6-year-old children, who had
greater difficulty accepting the medication,
showed greater involvement and spontaneity
during the TP session.
By performing the procedure on the doll,
the child becomes familiar with the procedure
and demystifies it, thus minimizing the fears
and anxieties associated with the event and
preventing the construction of something
that is not real in his or her imagination(8).
With the simulation, children become
more familiar with aspects of the IV drug administration,
and by experiencing it, they have
the opportunity to realize that the procedure
can only be successful with their help.
The TP session enabled each child to
express his or her feelings of insecurity, impatience
and fear about the procedure and
provided an opportunity for role reversal.
Compared with the older children, the younger
children more strongly reproduced the
behaviours and the discourse of their companions
and health professionals during their
interaction with the doll.
When taking responsibility for “medicating”
the doll during the TP session, the
children transferred to the inanimate object
– the doll – their own feelings during the first
drug administration and adopted the role of a
health professional. In doing so, the children
were better able to assimilate the procedure,
which was previously unknown and terrifying
in their imaginations.
The observations after the TP session
showed significantly positive changes in the
behaviour of children who had previously shown
resistance to IV medication administration.
The children were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายการบริหารยาในเด็กเป็นการขั้นตอนทั่วไปในการดูแลรักษาพยาบาล อย่างไรก็ตามเมื่อยาเสพติดได้รับการดูแลทางหลอดเลือดดำประสบการณ์อาจจะเครียด และสามารถนำไปการเผชิญหน้าระหว่างเด็ก สหายและมืออาชีพที่ดูแลmedication(8) มองเห็นแนวทางของการกระบวนสามารถเรียกความรู้สึกของความระมัดระวังและกฎหมายในเด็กการศึกษานี้พบว่า เด็กอายุ 4 ถึง6 ปีจัดแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวมากขึ้นและมียา IV ยอมรับความยากลำบากมากขึ้นเมื่อเทียบกับเด็กอายุ 7 กับ 8-ปีความจริงข้อนี้พบว่า ในเด็กที่มารักษาในโรงพยาบาลเป็นครั้งแรกและผู้ที่ได้รับก่อนหน้านี้แก่แสดงค่าลบเท่ากันทั้งสองกลุ่มปฏิกิริยาเมื่อทราบความจำเป็นสำหรับ IVยา ก่อนขั้นตอนเริ่มในขั้นตอนของชีวิต เด็กโดยทั่วไปใช้ทรัพยากรกรรณ เช่น มิชชันนารีร้องไห้มากเกินไปและความพยายามที่มีอยู่จริงจู่โจม สัญญาณเมื่อพวกเขาไม่ชอบบางสิ่งบางอย่าง(6)พฤติกรรมนี้สามารถอธิบายได้โดยการความจริงที่ว่า เด็กวัยนี้อาศัยหนักในจินตนาการของพวกเขาตีความสถานการณ์จริงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่ทราบที่คุกคาม เด็กจะเชื่อถือจินตนาการของพวกเขามากกว่าสิ่งอื่นที่บุคคลที่กล่าวว่า การพยายามทำให้พวกเขายอมรับsituation(13) ในขั้นตอนนี้ เด็กแสดงเร่งพัฒนาความคิดสร้างสรรค์และมักจะสับสนระหว่างจินตนาการและความเป็นจริง นี้ความสับสนสามารถเปลี่ยนประสบการณ์ใหม่สำหรับกิจกรรมของสัดส่วนมหึมาในจินตนาการของพวกเขา ทำให้ยากเพื่อให้ยอมรับว่า ความเป็นจริงอาจไม่ที่ scary(14)ไม่เหมือนกับเด็ก ผู้ที่อายุ7-8 ปีพบว่าการรับรู้ที่กระบวนการเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาของพวกเขาเงื่อนไขและแสดงพฤติกรรมที่ดีต่อกระบวนการ ไม่คำนึงถึงความว่าพวกเขาได้รับก่อนหน้านี้แก่ พบนี้บ่งชี้ว่าตลอดเวลา มีอิทธิพลต่อการพัฒนาความรู้ความเข้าใจการรับรู้ของเด็กเกี่ยวกับขั้นตอนและ จึง พฤติกรรมของเด็กค้นพบนี้มีความเข้มแข็งในรายงานของคู่หูของเด็กที่รับรักษาในโรงพยาบาลในระหว่างช่วงอายุเหล่านี้ ทั้งสอง สหายที่รายงานการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในเด็กพฤติกรรมช่วงเวลา corroborating ดังนั้น การผลการวิจัยเป็นที่เข้าใจกันที่อายุของเด็กอิทธิพลของเขา หรือเธอปฏิกิริยา และผู้เชี่ยวชาญต้องพิจารณาปัจจัยนี้เมื่อทำการวิธีการรุกราน จากมุมมองนี้มืออาชีพสามารถวางแผนแตกต่างวิธีการสำหรับเด็กเหล่านี้ที่สามารถช่วยพวกเขารู้สึกดีในระหว่างกระบวนการเล่นเป็นหนึ่งในประเด็นสำคัญที่สุดในชีวิตของเด็กและมีประสิทธิภาพที่สุดอย่างหนึ่งเครื่องมือสำหรับการควบคุมความเครียด เล่นเป็นสำคัญกับจิตใจ อารมณ์ และสังคมความเป็นอยู่ของเด็ก และต้องรักษาในช่วง hospitalization(15) แม้ว่าทั้งหมดเด็กได้รับการเข้าร่วมในเซสชันของ TP เทคนิคไม่ได้ใช้โดยพยาบาลในการดูแลเด็กพี่จึและ ครอบครัวของพวกเขา แม้ มีคำแนะนำความละเอียด /2004(9) COFEN 295ช่วง TP, 7 กับ 8-ปี--เด็กอายุแสดงให้เห็นขั้นตอนและอธิบายความต้องการและความสำคัญของการเด็กเหล่านี้ TP ให้การโอกาสสำหรับการพักผ่อน การแสดงความรู้สึกเกี่ยวกับการรักษาในโรงพยาบาล และสำหรับการแสดงว่า พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับขั้นตอนการและโรคตัวเองเด็ก 4 ถึง 6-ปี ที่มียา ยอมรับความยากลำบากมากขึ้นแสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมมากขึ้นและเป็นธรรมชาติช่วง TPการบนตุ๊กตาเด็กจะคุ้นเคยกับกระบวนการและ demystifies ทำ ให้ลดความกลัวและความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ และการก่อสร้างสิ่งป้องกันที่ไม่จริงใน imagination(8) ของเขา หรือเธอจำลองสถานการณ์ เด็กเป็นคุ้นเคยกับลักษณะของยา IVโดยประสบกับมัน พวกเขามีโอกาสที่จะตระหนักว่ากระบวนการสามารถประสบความสำเร็จ ด้วยความช่วยเหลืออยู่เด็กแต่ละคนเพื่อการเปิดใช้งานเซสชัน TPแสดงความรู้สึกของเขา หรือเธอของความไม่มั่นคง ความอดทนและกลัวเกี่ยวกับขั้นตอน และให้โอกาสสำหรับการกลับรายการของบทบาทเมื่อเทียบกับเด็ก น้องเด็กที่ถ่ายทอดออกมาอย่างรุนแรงพฤติกรรมและวาทกรรมของสหายของพวกเขาและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพระหว่างพวกเขาการโต้ตอบกับตุ๊กตาเมื่อรับผิดชอบต่อ "ยา"ตุ๊กตาช่วง TP การเด็กที่ถ่ายโอนไปยังวัตถุที่ไม่มีชีวิต-ตุ๊กตา – ความรู้สึกของตนเองในช่วงแรกการบริหารยา และนำบทบาทของการมืออาชีพด้านสุขภาพ ในการทำเช่นนั้น เด็กได้ดีกว่าดูดซึมขั้นตอนซึ่งก่อนหน้านี้เป็นที่รู้จัก และน่ากลัวในจินตนาการของพวกเขาข้อสังเกตหลังจากเซสชัน TPแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในการพฤติกรรมของเด็กที่ได้แสดงไว้ก่อนหน้านี้ความต้านทานการบริหารยา IVเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
การบริหารยาในเด็กเป็น
ขั้นตอนการร่วมกันในการดูแลรักษาพยาบาล แต่
เมื่อยาเสพติดฉีดเข้าเส้นเลือดดำ
ประสบการณ์อาจจะเครียดและสามารถนำ
ไปสู่การเผชิญหน้าในหมู่เด็กสหาย
และเป็นมืออาชีพที่ดูแล
ยา วิธีการมองเห็นของ
ขั้นตอนที่สามารถเรียกความรู้สึกของความตื่นตัว
และความไม่ไว้วางใจในเด็ก
การศึกษาครั้งนี้พบว่าเด็กอายุ
6
และมีความยากลำบากมากขึ้นยอมรับยา
เมื่อเทียบกับเด็กที่
ความจริงเรื่องนี้เป็นข้อสังเกตทั้งในเด็กที่
ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นครั้งแรกและผู้
ที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลก่อนหน้านี้
แสดงให้เห็นว่าทั้งสองกลุ่มอย่างเท่าเทียมกันในเชิงลบ
ปฏิกิริยาเมื่อทราบถึงความจำเป็นในการที่สี่
การบริหารยาเสพติดแม้กระทั่งก่อนที่ขั้นตอนการ
เริ่มต้น
ในขั้นตอนของชีวิตนี้เด็กมักจะ
ใช้ทรัพยากรต่อสู้เช่นกรีดร้อง
มากเกินไปร้องไห้และพยายามที่จะทางกายภาพ
ทำร้ายร่างกายจะส่งสัญญาณเมื่อพวกเขาไม่ชอบสิ่งที่
6)
พฤติกรรมนี้สามารถอธิบายได้ด้วย
ความจริงที่ว่าเด็กวัยนี้จะพึ่งพาอาศัย
จินตนาการของพวกเขาที่จะตีความสถานการณ์จริง
ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่รู้จักที่รู้สึก
คุกคามเด็กจะไว้วางใจจินตนาการของพวกเขา
มากกว่าสิ่งที่อีก
คนกล่าวว่าในความพยายามที่จะทำให้พวกเขายอมรับ
สถานการณ์ ในขั้นตอนนี้เด็กแสดง
เร่งพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา
และมักจะสับสนจินตนาการและความเป็นจริง นี้
สับสนสามารถเปลี่ยนประสบการณ์ใหม่
เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ของสัดส่วนมหึมาใน
จินตนาการของพวกเขาทำให้มันเป็นเรื่องยากสำหรับ
พวกเขาที่จะยอมรับว่าในความเป็นจริงอาจจะไม่เป็น
ที่น่ากลัว
ซึ่งแตกต่างจากเด็กที่อายุน้อยกว่าผู้ที่อายุ
7
เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาของพวกเขา
สภาพและพฤติกรรมที่นำเสนอว่าเป็น
ที่ดีไปสู่ขั้นตอนโดยไม่คำนึง
ถึงว่าพวกเขาก่อนหน้านี้ได้รับการ
รักษาในโรงพยาบาล การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า
ในช่วงเวลาที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาองค์ความรู้
เด็ก' การรับรู้เกี่ยวกับขั้นตอน
และดังนั้นเด็ก' พฤติกรรม
การค้นพบนี้มีความเข้มแข็งโดยรายงานของ
สหายของเด็กที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลได้
ในระหว่างทั้งสองช่วงอายุ สหายที่มีการรายงานการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในเด็ก' s
พฤติกรรมเมื่อเวลาผ่านไปจึงยืนยัน
ผลการวิจัย
เป็นที่เข้าใจว่าเป็นเด็ก' s
มีผลต่อปฏิกิริยาของเขาหรือเธอและผู้เชี่ยวชาญ
จะต้องพิจารณาปัจจัยนี้เมื่อดำเนินการ
ขั้นตอนการบุกรุก จากมุมมองนี้
เป็นมืออาชีพสามารถวางแผนการที่แตกต่างกัน
วิธีการสำหรับเด็กเหล่านี้ที่สามารถช่วยให้
พวกเขารู้สึกดีในระหว่างขั้นตอน
เล่นเป็นหนึ่งในส่วนที่สำคัญที่สุด
ในชีวิตของเด็กและเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุด
เครื่องมือสำหรับการควบคุมความเครียด เล่นเป็น
ส่วนสำคัญที่ทำให้จิตใจอารมณ์และสังคม
เป็นอยู่ที่ดีของเด็กและจะต้องรักษา
ในโรงพยาบาล แม้ว่าทั้งหมดของ
เด็กได้เปิดกว้างให้มีส่วนร่วม
ในเซสชั่น
ของพยาบาลในการดูแลรักษาในโรงพยาบาลสำหรับเด็ก
และครอบครัวของพวกเขาแม้จะมีข้อเสนอแนะ
ของการแก้ปัญหา
ในช่วงเซสชั่น
เด็ก
และอธิบายความจำเป็นสำหรับมันและความสำคัญ
สำหรับเด็กเหล่านี้
โอกาสสำหรับการพักผ่อนสำหรับการแสดง
ความรู้สึกของพวกเขาเกี่ยวกับการรักษาในโรงพยาบาลและ
การแสดงว่าพวกเขามีความรู้เกี่ยวกับ
ขั้นตอนและโรคของตัวเอง
เด็กที่
ความยากลำบากมากขึ้นยอมรับยา
แสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมมากขึ้นและเป็นธรรมชาติ
ในช่วงเซสชั่นค่า
โดยการดำเนินการตามขั้นตอนในตุ๊กตา
เด็กจะกลายเป็นคุ้นเคยกับขั้นตอน
และ
และความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์และ
การป้องกันการก่อสร้างของบางสิ่งบางอย่าง
ที่ไม่ได้เป็นจริงในจินตนาการของเขาหรือเธอ
ด้วยการจำลองเด็กกลายเป็น
ความคุ้นเคยกับแง่มุมของการบริหารยาที่สี่
และประสบมันพวกเขามี
โอกาสที่จะทราบว่าขั้นตอน
จะไม่สามารถประสบความสำเร็จด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา
เซสชั่นที่เปิดใช้งาน
แสดงความรู้สึกของเขาหรือเธอของความไม่มั่นคงขาดความอดทน
และความกลัวเกี่ยวกับขั้นตอนและ
ให้โอกาสสำหรับบทบาทการพลิกกลับ
เมื่อเทียบกับเด็กที่มีอายุมากกว่าน้อง
เด็กมากขึ้นอย่างมากทำซ้ำ
พฤติกรรมและวาทกรรมของสหายของพวกเขา
และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของพวกเขาในระหว่างการ
มีปฏิสัมพันธ์กับตุ๊กตา
เมื่อการรับผิดชอบ" ยา"
ตุ๊กตาในช่วง
เด็กย้ายไปที่วัตถุที่ไม่มีชีวิต
- ตุ๊กตา- ความรู้สึกของตัวเองในช่วงแรกของ
การบริหารยาเสพติดและนำมาใช้บทบาทของ
สุขภาพอย่างมืออาชีพ ในการทำเช่นเด็ก
ได้ดีสามารถดูดซึมสารอาหารขั้นตอน
ซึ่งก่อนหน้านี้ที่ไม่รู้จักและน่ากลัว
ในจินตนาการของพวกเขา
สังเกตหลังจากช่วงค่า
แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญใน
พฤติกรรมของเด็กที่ได้แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้
ความต้านทานต่อการบริหารยา
เด็กมีความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายการบริหารยาในเด็กคือขั้นตอนทั่วไปในการดูแลพยาบาล อย่างไรก็ตามเมื่อนักเรียนใช้ยาเสพติด ,ประสบการณ์จะเคร่งเครียด และสามารถนำการเผชิญหน้าระหว่าง เด็ก เพื่อนและใครเป็นผู้บริหารมืออาชีพยา ( 8 ) วิธีการมองเห็นของขั้นตอนที่สามารถกระตุ้นความรู้สึกตื่นตัวและความหวาดระแวงในเด็กผลการศึกษาพบว่า เด็กอายุ 4 ถึง6 ปีมีพฤติกรรมก้าวร้าวมากขึ้นมีปัญหาการรับยา IV และเมื่อเทียบกับ 7 - วัย 8 ขวบเด็กข้อเท็จจริงนี้พบทั้งในเด็กที่เข้าโรงพยาบาลครั้งแรกนั้นที่ได้รับก่อนหน้านี้ซึ่ง .ทั้งสองกลุ่มพบลบเท่ากันปฏิกิริยาเมื่อทราบความต้องการ .การบริหารยา , แม้กระทั่งก่อนที่ขั้นตอนเริ่มในขั้นตอนของชีวิต เด็ก โดยทั่วไปใช้ทรัพยากรในการต่อสู้ เช่น กรีดร้องร้องไห้และพยายามทางกายภาพมากเกินไปโจมตี , สัญญาณเมื่อพวกเขา ไม่ ชอบ อะไร (6 )พฤติกรรมนี้สามารถอธิบายได้ด้วยความเป็นจริงที่เด็กวัยนี้อาศัยจินตนาการของพวกเขาตีความสถานการณ์จริงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่รู้จักที่รู้สึกขู่ เด็กจะเชื่อในจินตนาการของพวกเขามากกว่าอะไรอื่นคนกล่าวว่า ในความพยายามที่จะทำให้พวกเขายอมรับสถานการณ์ ( 13 ) ในขั้นนี้ เด็กแสดงเร่งพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาและมักจะสับสนระหว่างจินตนาการและความเป็นจริง ; นี้ความสับสนสามารถเปลี่ยนประสบการณ์ใหม่ในเหตุการณ์ของสัดส่วนมหึมาในจินตนาการของพวกเขาทำให้มันยากสำหรับพวกเขาจะยอมรับความเป็นจริง ไม่อาจเป็นน่ากลัวนะนั่น ( 14 )ซึ่งแตกต่างจากเด็กหนุ่มอายุต่าง7 ถึง 8 ปี มีความตระหนักว่า ขั้นตอนที่สำคัญสำหรับการปรับปรุงของพวกเขาเงื่อนไข และแสดงพฤติกรรมที่ที่ดีต่อกระบวนการไม่ว่าว่าพวกเขาจะได้รับก่อนหน้านี้รักษาในโรงพยาบาล . การค้นพบนี้บ่งชี้ว่าในช่วงเวลาของพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กการรับรู้เกี่ยวกับขั้นตอนและ , จึง , พฤติกรรมของเด็กการค้นพบนี้มีความเข้มแข็ง โดยรายงานของเพื่อนของเด็กที่เข้ารับการรักษาระหว่างที่ทั้งสองช่วงอายุเหล่านี้ เพื่อนรายงานการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในเด็กพฤติกรรมตลอดเวลา ดังนั้น corroboratingผลการวิจัยพบว่ามันเป็นที่เข้าใจกันว่า อายุของเด็กอิทธิพลของปฏิกิริยาของเขา หรือเธอ และผู้เชี่ยวชาญต้องพิจารณาปัจจัยนี้เมื่อแสดงขั้นตอนการรุกราน . จากมุมมองนี้มืออาชีพที่สามารถวางแผนต่างๆวิธีการสำหรับเด็กเหล่านี้สามารถช่วยพวกเขารู้สึกดีในกระบวนการเล่นเป็นหนึ่งในแง่มุมที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเด็กและเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุดเครื่องมือเพื่อการควบคุมความเครียด เล่นเป็นจำเป็นต่อจิตใจ อารมณ์ และสังคมความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก และต้องรักษาไว้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ( 15 ) แม้ว่าทั้งหมดของเด็กๆ ควรให้มีส่วนร่วมใน TP เซสชั่น เทคนิคจะไม่ใช้พยาบาลในการดูแลผู้ป่วยเด็กและครอบครัวของพวกเขา , แม้จะมีข้อเสนอแนะความละเอียด cofen 295 / 2547 ( 9 )ในช่วงเซสชั่น TP , 7 - 8 -- เด็กเก่า สาธิต ขั้นตอนและอธิบายความจำเป็นและความสำคัญของสำหรับเด็ก , TP ให้โอกาสสำหรับการพักผ่อนสำหรับการแสดงความรู้สึกของตนเกี่ยวกับการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความรู้เกี่ยวกับขั้นตอนและโรคนั่นเอง4 - 6 ปี เด็ก ที่ ได้ความยากลำบากมากขึ้นการรับยาการมีส่วนร่วมและมีความเป็นธรรมชาติมากขึ้นระหว่างทีพีเซสชันโดยการดำเนินการขั้นตอนที่เกี่ยวกับตุ๊กตาเด็กก็จะคุ้นเคยกับขั้นตอนและที่ demystifies จึงลดความกลัวและความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ และการป้องกันการสร้างบางอย่างนั่นไม่ใช่เรื่องจริงในจินตนาการของเขาหรือเธอ ( 8 )กับจำลอง เด็กเป็นคุ้นเคยกับลักษณะของ IV ยาเพิ่มเติมและพวกเขาได้ประสบมันโอกาสที่จะตระหนักว่า ขั้นตอนเท่านั้นที่สามารถจะประสบความสำเร็จด้วยความช่วยเหลือของพวกเขาTP ใช้เด็กแต่ละเซสชันแสดงความรู้สึกของเขาหรือเธอของความไม่มั่นคง , ความไม่อดทนและความกลัวเกี่ยวกับขั้นตอนและให้โอกาสกับการพลิกบทบาทเมื่อเทียบกับเด็ก ๆ น้องเด็กที่แข็งแรงกว่า ทำซ้ำพฤติกรรมและวาทกรรมของเพื่อนของพวกเขาและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพในช่วงของพวกเขาการมีปฏิสัมพันธ์กับตุ๊กตาเมื่อรับผิดชอบ " วางยา "ตุ๊กตาใน TP เซสชันเด็กโอนไปยังวัตถุที่ไม่มีชีวิต- ตุ๊กตา - ความรู้สึกของตนเองในช่วงแรกการบริหารยา และยอมรับบทบาทของสุขภาพอย่างมืออาชีพ ในการทำเช่นนั้น , เด็กได้ดีสามารถใช้กระบวนการซึ่งก่อนหน้านี้ที่ไม่รู้จักและน่ากลัวในจินตนาการของพวกเขาสังเกตหลัง TP เซสชันพบการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในพฤติกรรมของเด็กที่แสดงก่อนหน้านี้ความต้านทานที่ 4 การบริหาร .ที่