European Hate Speech LawsSince the

European Hate Speech Laws

Since the end of World War II, many European countries have witnessed a proliferation of hate speech legislation designed to curb incitement to racial and religious hatred. Though originally intended to guard against the kind of xenophobic and anti-Semitic propaganda that gave rise to the Holocaust, today, national hate speech laws have increasingly been invoked to criminalize speech that is merely deemed insulting to one's race, ethnicity, religion, or nationality. Under the guise of tolerance and co-existence, Islamists have often manipulated such laws in a bid to monopolize debate and define what is beyond the pale of permissible public discussion.

In large part, the movement to circumscribe the bounds of free expression has its roots in three instruments of international law—the European Convention on Human Rights (ECHR), the International Convention on the Elimination of All Forms of Religious Discrimination (CERD), and the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR). Article 10 of the ECHR, for example, grants the freedom of expression to all, but the exercise of this right is conditioned on conformity with the restrictions necessary, inter alia, "for the protection of the reputation and rights of others." The CERD and ICCPR, which also purport to recognize the freedom of expression, go a step further. Article 4(a) of the CERD obligates signatories to make "all dissemination of ideas based on racial superiority or hatred" a punishable offense, while Article 20 of the ICCPR requires outlawing "any advocacy of national, racial, or religious hatred that constitutes incitement to discrimination, hostility, or violence."

Given the nebulous standards on which much of Europe's hate speech laws are based—indeed, there is not even a universally agreed upon definition for what constitutes hate speech—it is little wonder that such legislation has ensnared speech it was likely never meant to punish. Delineating the line between speech that is considered rude and that which is considered insulting for the purposes of criminal prosecution is an utterly subjective undertaking, and a distinction that governments are ill-suited to determine. Compounding the problem of these laws' arbitrariness is their selective application: while European authorities have at times appeared reluctant to go after Islamist firebrands spouting hatred, those engaging in legitimate debate about Islamism are frequently targeted for prosecution. Examples abound:

Denmark: Article 266(b) of the Danish Criminal Code criminalizes "expressing and spreading racial hatred", making it an offense to use threatening, vilifying, or insulting language intended for the general public or a wide circle of persons. In 2001, several Danish politicians were convicted under this provision for allegedly making "anti-Islamic" statements. More recently, in June 2010, the Danish crown prosecutor sought to lift MP Jesper Langballe's parliamentary immunity so that he could face charges under Article 266(b) for publishing an article about the creeping "Islamisation of Europe" and the subjugated status of Muslim women.

France: France's principal piece of hate speech legislation is the Press Law of 1881, in which Section 24 criminalizes incitement to racial discrimination, hatred, or violence on the basis of one's origin or membership (or non-membership) in an ethic, national, racial, or religious group. A criminal code provision likewise makes it an offense to engage in similar conduct via private communication.

Such laws have been deployed against individuals across a broad swath of society. In 2002, four Muslim organizations filed a complaint against author Michel Houellebecq for stating that Islam was "stupid" and "dangerous" in an interview. Although the court acquitted Houellebecq, it refrained from doing so on free speech grounds. In 2005, politician Jean Marie Le Pen, runner-up in the 2002 presidential election, was convicted of inciting racial hatred for comments made to Le Monde in 2003 about the consequences of Muslim immigration in France. And in 2008, actress Brigitte Bardot was haled into court and convicted on charges of inciting racial hatred for her criticism concerning the ritual slaughter of sheep during a Muslim feast. Bardot was ordered to pay €15,000, the fifth time she was fined for inciting racial hatred against Muslims since 1997.

The Netherlands: Long considered a bastion for the freedom of thought and expression, Holland has today joined in the European retreat on free speech. Together, Articles 137(c) and 137(d) of the Dutch Criminal Code operate to prohibit making public intentional insults, as well as engaging in verbal, written, or illustrated incitement to hatred, on account of one's race, religion, sexual orientation, or personal convictions. The most prominent hate speech case to date is that of politician Geert Wilders, who was indicted by the public prosecutor in 2009 for his public comments about Muslims and Islam, and his release of a short film documenting inflammatory passages in the Qur'an.

United Kingdom: Sec. 18(1) of the Public Order Act of 1986 (POA) states that "a person who uses threatening, abusive, or insulting words or behaviour, or displays any written material which is threatening, abusive, or insulting, is guilty of an offence if: a) he intends to thereby stir up racial hatred, or; b) having regard to all the circumstances racial hatred is likely to be stirred up thereby." Among the panoply of other British hate speech laws is Section 5 of the POA, which makes it a crime to use or display threatening, abusive, or insulting words "within the hearing or sight of a person likely to be caused harassment, alarm, or distress thereby." Indeed, it was under this incredibly low threshold that Christian hoteliers Ben and Sharon Vogelenzang, accused by a Muslim patron of calling Muhammad a "warlord", were charged, but ultimately acquitted, in 2009. Conversely, Harry Taylor, an atheist who placed drawings satirizing Christianity and Islam in an airport prayer room, was convicted in April 2010 under Section 5 and given a six-month prison sentence.

The Legal Project has tracked the challenges posed by Europe's national hate speech laws to free speech, educating policymakers and the general public about the danger through op-ed articles, speeches, and blog commentary. The Legal Project has also worked to inform the legal community about the problem through its new Continuing Legal Education course, Suing the Messenger: The Misuse of Law to Suppress Free Speech Regarding Terrorism, Radical Islam and Related Topics.

Further Reading

Jacob Mchangama – "Censorship as Tolerance" – How Europe's raft of hate speech laws are eroding free speech protections.

Christopher Orlet – "Insult to Injury" – Why European hate speech legislation makes for bad law.

Council of Europe – "Fact Sheet on Hate Speech" – A brief explanation of the Council of Europe's approach to hate speech regulation.

Gerard Alexander – "Illiberal Europe" – Why the increase in anti-Nazi speech laws in Europe has impoverished even mainstream political debate.

John C. Knechtle – "Holocaust Denial and the Concept of Dignity in the European Union" – A Florida State University law review article on the European approach to hate speech, and why the European Union's 2007 Framework Decision on Racism and Xenophobia does not provide an antidote.

Reports

Council of Europe – "Legal Measures to Combat Racism and Intolerance in the Member States of the Council of Europe" – A link to a compilation of reports on Europe's national hate speech laws.

Links

Council of Europe – "Protocol to the Convention on Cyber Crime, Related to the Prosecution of Acts of Racist and Xenophobic Nature through Computer Systems" – The text of the 2003 protocol criminalizing hate speech on the Internet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุโรปเกลียดเสียงกฎหมาย

ตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศยุโรปได้เห็นการงอกเกลียดคำพูดการบังคับใช้กฎหมายเพื่อลดการส่งเสริมความเกลียดชังเชื้อชาติ และศาสนา แม้ว่า เดิมตั้งใจไปชนิดของการโฆษณาชวนเชื่อต่อต้าน Semitic และ xenophobic ที่ให้ขึ้นกับฮอโลคอสต์ วันนี้ กฎหมายพูดเกลียดชาติมีมากขึ้นได้เรียกการอันเป็นการพูดที่เป็นเพียงถือ insulting ของแข่งขัน เชื้อชาติ ศาสนา หรือสัญชาติ ภายใต้การพัฒนาของการยอมรับและอยู่ร่วม Islamists มีมักจัดการกฎหมายดังกล่าวในการเสนอราคา monopolize อภิปราย และกำหนดว่าอะไรคือเกินจางของอนุญาตสาธารณะสนทนา

ส่วนใหญ่ จะ circumscribe ขอบเขตของอิสระมีรากของมันเครื่องมือสามของกฎหมายระหว่างประเทศเช่นอนุสัญญายุโรปว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (ECHR) อนุสัญญาระหว่างประเทศในการตัดออกของทุกรูปแบบของศาสนาแบ่งแยก (CERD), และกติกาสากลว่าด้วยพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ICCPR) บทความ 10 ของการ ECHR ตัวอย่าง มอบเสรีภาพทั้งหมด แต่การออกกำลังกายสิทธินี้เป็นปรับอากาศบนให้สอดคล้องกับข้อจำกัดที่จำเป็น inter alia "การคุ้มครองชื่อเสียงและสิทธิของผู้อื่น" CERD และ ICCPR ที่ยัง purport การรับรู้ในเสรีภาพ ไปขั้นตอนต่อไป บทความ 4(a) ของ CERD obligates ลงนามเพื่อทำให้ "การเผยแพร่ทั้งหมดความคิดที่เหนือกว่าเชื้อชาติหรือความเกลียดชัง" เป็นโทษกระทำความผิด ในขณะที่บทความ 20 ของ ICCPR จะต้อง outlawing "ใด ๆ หลุยของชังชาติ เชื้อชาติ หรือทางศาสนาที่ประกอบขึ้นเป็นการส่งเสริม การเลือกปฏิบัติ ศัตรู ความรุนแรง "

ให้มาตรฐาน nebulous ที่มากของยุโรปเกลียดเสียง ตามกฎหมาย — แน่นอน ไม่มีแม้แต่ความเกลียดชังตกลงตามคำนิยามในสิ่งที่ก่อเกลียดเสียง — น้อยใจว่า กฎหมายดังกล่าวมี ensnared เสียงก็น่าจะหมายถึงการลงโทษไม่ Delineating บรรทัดระหว่างคำพูดที่ถือว่าหยาบ และที่ถือว่าดูหมิ่นสำหรับวัตถุประสงค์ในการดำเนินคดีทางอาญาเป็นกิจการตามอัตวิสัยโคตร และความแตกต่างที่รัฐบาลไม่เหมาะในการกำหนด ทบต้นของ arbitrariness ของกฎหมายเหล่านี้เป็นการสมัครงาน: ขณะเจ้าหน้าที่ยุโรปมีเวลาปรากฏงี่ไปหลังจากอิสลาม firebrands spouting ชัง บ่อยที่ในการอภิปรายที่ถูกต้องเกี่ยวกับอิสลามมีเป้าหมายในการดำเนินคดี ตัวอย่างชุม:

เดนมาร์ก: 266(b) บทความของอาญาเดนมาร์ก "แสดง และประมาณเชื้อชาติความเกลียดชัง" ทำให้ต้องหาใช้คุกคาม vilifying, criminalizes หรือดูหมิ่นภาษาไว้สำหรับทั่วไปสาธารณะหรือวงกว้างของท่าน ในปีค.ศ. 2001 นักการเมืองเดนมาร์กหลายถูกตัดสินลงโทษภายใต้บทบัญญัตินี้หลังทำงบ "ต่อต้านอิสลาม" เมื่อเร็ว ๆ นี้ ในเดือน 2010 มิถุนายน พนักงานอัยการคราวน์เดนมาร์กพยายามที่จะยก MP Jesper Langballe รัฐสภาภูมิคุ้มกันให้เขาเผชิญกับค่าธรรมเนียมภายใต้บทความ 266(b) สำหรับการเผยแพร่บทความเกี่ยวกับการเชื่อ "ระดับขั้นของยุโรป" และสถานะ subjugated ของมุสลิมผู้หญิง

ฝรั่งเศส: ชิ้นหลักของฝรั่งเศสเกลียดเสียงกฎหมายคือ กฎหมาย กด 1881 ที่ 24 ส่วน criminalizes การส่งเสริม การแบ่งแยกเชื้อชาติ ความเกลียดชัง ความรุนแรงตามตัวกำเนิด หรือสมาชิก (หรือไม่ใช่สมาชิก) ในการจริยธรรม ชาติ เชื้อชาติ หรือ กลุ่มศาสนา เป็นบทบัญญัติกฎหมายอาญาในทำนองเดียวกันทำให้ต้องหาในปฏิบัติคล้ายกันทางสื่อสารส่วนตัวด้วย

กฎหมายดังกล่าวมีการนำไปใช้กับบุคคลผ่าน swath กว้างของสังคม ใน 2002 สี่องค์กรมุสลิมยื่นร้องเรียนต่อผู้เขียน Michel Houellebecq สำหรับระบุว่า อิสลามคือ "โง่" และ "อันตราย" ในการสัมภาษณ์ แม้ว่าศาล acquitted Houellebecq มัน refrained จากทำจากเสียงฟรีอื่น ๆ ในปี 2005 ฌ็องมารีเลอปากกา รองชนะเลิศใน 2002 เลือกตั้งประธานาธิบดี นักการเมือง ถูกตัดสินลงโทษของ inciting ความเกลียดชังเชื้อชาติสำหรับข้อคิดเห็นในการทำเลมอนด์ใน 2003 เกี่ยวกับผลของการตรวจคนเข้าเมืองมุสลิมในประเทศฝรั่งเศส และในปี 2008, Brigitte Bardot ถูก haled ในศาล และประวัติเกี่ยวกับค่าธรรมเนียมของ inciting ความเกลียดชังเชื้อชาติสำหรับเธอวิจารณ์เกี่ยวกับพิธีกรรมฆ่าแกะในระหว่างงานฉลองมุสลิม Bardot สั่งจ่าย €15000 เวลาห้าเธอถูกปรับสำหรับ inciting ความเกลียดชังเชื้อชาติต่อต้านมุสลิมตั้งแต่ปี 1997

ประเทศเนเธอร์แลนด์: ลองพิจารณาทริชเซนสำหรับเสรีภาพในการคิดและการ ฮอลแลนด์วันนี้ร่วมในทรียุโรปบนเสีย กัน บทความ 137(c) และ 137(d) ของดัตช์อาญามีการห้ามไม่ให้ทำสาธารณะมิดูหมิ่น เช่นในคำพูด เขียน หรือคู่มือส่งเสริมให้ความเกลียดชัง ในบัญชีของเชื้อชาติ ศาสนา เพศ หรือเรียนส่วนตัว กรณีพูดเกลียดโดดเด่นที่สุดเป็นวันเป็นของนักการเมือง Geert Wilders ที่ถูกฟ้อง โดยพนักงานอัยการในปี 2009 สำหรับข้อคิดเห็นของสาธารณะเกี่ยวกับอิสลามและมุสลิม และรุ่นของเขาสั้น ๆ ภาพยนตร์เอกสารทางเดินอักเสบที่ในอัลกุรอาน

สหราชอาณาจักร: วิ 18(1) พระราชบัญญัติสั่งสาธารณะของ 1986 (POA) ระบุว่า "ผู้ใช้คุกคาม คำผรุสวาท ดูหมิ่นคำหรือพฤติกรรม หรือวัสดุใด ๆ เป็นลายลักษณ์อักษรซึ่งเป็นการคุกคาม คำผรุสวาท หรือ ดูหมิ่น แสดงเป็นความผิดของการกระทำที่ผิดกฎหมายถ้า: เป็น) เขามีจึงปลุกปั่นความเกลียดชังเชื้อชาติ หรือ ขมีสัมมาคารวะการทั้งหมดสถานการณ์เชื้อชาติชังมีแนวโน้มที่จะสะเทือนข้อมูลจึง"ในบรรดา panoply ของกฎหมายอื่นพูดอังกฤษเกลียดคือ 5 ส่วนของ POA ซึ่งทำให้อาชญากรรมการใช้ หรือแสดงการคุกคาม คำผรุสวาท หรือดูหมิ่นคำ"ภายในได้ยินหรือเห็นคนมีแนวโน้มจะเกิดการเบียดเบียน เตือนภัย หรือความทุกข์จึง" แน่นอน มันอยู่ใต้ขีดจำกัดนี้ต่ำอย่างไม่น่าเชื่อว่าผู้ประกอบการโรงแรมคริสเตียนเบนและชารอน Vogelenzang ผู้ถูกกล่าวหา โดยสมาชิกมุสลิมของมุหัมมัดที่เรียกเป็น "อุบล" ถูกคิดค่าบริการ แต่ acquitted สุด 2552 ในทางกลับกัน แฮร์รี่เทย์เลอร์ atheist ที่วาง satirizing ศาสนาคริสต์และอิสลามในห้องสวดมนต์สนามบิน ภาพวาด ถูกตัดสินลงโทษในเดือน 2553 เมษายนภายใต้หัวข้อ 5 และกำหนดประโยคคุก 6 เดือน

โครงการกฎหมายมีติดตามความท้าทายโดยกฎหมายของยุโรปเกลียดชาติพูดเสียง ฟรีให้ผู้กำหนดนโยบายและประชาชนเกี่ยวกับอันตรายผ่านบทความของ op-ed สุนทรพจน์ และความเห็นของบล็อก โครงการกฎหมายยังได้ทำงานเพื่อแจ้งปัญหาผ่านจนศึกษาต่อกฎหมายใหม่ ชุมชนกฎหมายฟ้องร้อง Messenger: ผิดกฎหมายระงับเสียเกี่ยวกับการก่อการร้าย รุนแรงอิสลาม และหัวข้อที่เกี่ยวข้อง

อ่านต่อ

แพ Mchangama ยาโคบ – "เซ็นเซอร์เป็นการยอมรับ" – วิธีของยุโรปเกลียดเสียงกฎหมายถูกกัดเซาะเสียดังที่

คริสโตเฟอร์ Orlet – "นับว่าการบาดเจ็บ" – ทำไมยุโรปเกลียดคำพูดทำให้กฎหมายในกฎหมายไม่

สภาของยุโรป – "ความจริงแผ่นบน Hate Speech" – A อธิบายโดยสังเขปของวิธีสภายุโรปเกลียดระเบียบพูด

Gerard อเล็กซานเดอร์ – "Illiberal ยุโรป" – ทำไมเพิ่มกฎหมายพูดต่อต้านนาซีในยุโรปมีจนแม้แต่หลักการเมืองอภิปราย

จอห์นซี กฎหมายมหาวิทยาลัยรัฐฟลอริดา A Knechtle – " Holocaust ปฏิเสธและแนวคิดของศักดิ์ศรีในสหภาพยุโรป" -ตรวจทานบทความวิธียุโรปเกลียดคำพูด และ ทำไมไม่ให้ยาแก้พิษตัดสินใจกรอบ 2007 สหภาพยุโรปในการเหยียดและ Xenophobia

รายงาน

สภายุโรป – "กฎหมายมาตรการการต่อสู้เหยียดและ Intolerance ในหนึ่งอเมริกาของเดอะสภายุโรป" – A เชื่อมโยงรวบรวมรายงานแห่งชาติของยุโรปเกลียดเสียงกฎหมาย

เชื่อมโยง

สภายุโรป – "โพรโทคอลการประชุมในอาชญากรรม ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีของกิจการของ Racist และธรรมชาติ Xenophobic ผ่านระบบคอมพิวเตอร์" – ข้อความใน 2003 โพรโทคอความผิดทางอาญาเกลียดเสียงบนอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกลียดการพูดในยุโรปกฎหมาย

ตั้งแต่สิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง หลายประเทศในยุโรปได้เห็น proliferation ของกฎหมายที่ออกแบบมาเพื่อลดความเกลียดชังทางเชื้อชาติและศาสนายุยงให้เกลียดชัง แม้ว่าตอนแรกตั้งใจจะป้องกันชนิดของเกลียดกลัวชาวต่างประเทศและการโฆษณาชวนเชื่อต่อต้านยิวที่ให้สูงขึ้นเพื่อความหายนะ , วันนี้การพูดเกลียดชาติมีมากขึ้นเรียกให้ criminalize กล่าวว่า เป็นเพียงหนึ่ง ถือว่าดูถูกเชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา หรือสัญชาติ ภายใต้หน้ากากของความอดทนและการอยู่ร่วมกัน , Islamists มักใช้กฎหมายดังกล่าวในการเสนอราคาเพื่อผูกขาดการอภิปรายและกำหนดสิ่งที่นอกกฎหมายของอนุญาตสาธารณะการอภิปราย

ในส่วนใหญ่การเคลื่อนไหวเพื่อจำกัดขอบเขตของเสรีภาพในการแสดงออกมีรากในเครื่องมือของกฎหมายระหว่างประเทศอนุสัญญายุโรปว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ( ECHR ) อนุสัญญาว่าด้วยการขจัดทุกรูปแบบของการเลือกปฏิบัติทางศาสนา ( cerd ) และกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง ( ICCPR ) บทความ 10 ECHR ตัวอย่างเช่นมอบเสรีภาพในการแสดงออกทั้งหมด แต่ใช้สิทธินี้เป็นเงื่อนไขที่สอดคล้องกับข้อ จำกัด ที่จำเป็นระหว่าง Alia " เพื่อคุ้มครองชื่อเสียงและสิทธิของผู้อื่น และ " cerd ICCPR ซึ่งยังอ้างว่าเป็นเสรีภาพในการแสดงออก ก้าวต่อไปข้อ 4 ( ก ) ของ cerd obligates ลงนามให้ " เผยแพร่ขึ้นอยู่กับความคิดเหนือกว่าเชื้อชาติ หรือความเกลียดชัง " เป็นโทษ ในขณะที่มาตรา 20 ของ ICCPR ต้อง outlawing " ใด ๆ การชาติ เชื้อชาติ หรือศาสนา ที่ถือเป็นการยุยงให้เกลียดชัง การแบ่งแยก ความเกลียดชังหรือความรุนแรง "

ได้รับมาตรฐานที่คลุมเครือมากของยุโรปที่เกลียดกฎหมายการพูดอยู่แน่นอน ไม่มีแม้แต่สามารถตกลงคำนิยามสำหรับสิ่งที่ถือว่าเกลียดการพูดมันเป็นน่าแปลกใจที่กฎหมายดังกล่าวมีการพูดมันน่าจะดักจับไม่เคยตั้งใจจะลงโทษอธิบายบรรทัดระหว่างประโยคที่ถือว่าหยาบคายและซึ่งถือว่าดูถูกสำหรับวัตถุประสงค์ของการดำเนินคดีอาญาเป็นกิจการอย่างอัตวิสัย และความแตกต่างที่รัฐบาลเป็นป่วยเหมาะที่จะตรวจสอบได้ การประนอมปัญหาของกฎหมายเหล่านี้เป็นโปรแกรมของตนตามอำเภอใจเลือก :ขณะที่เจ้าหน้าที่ยุโรปได้ตลอดเวลาปรากฏไม่เต็มใจที่จะไปหลังจากที่ได้รับ firebrands พ่นความเกลียดชังเหล่านั้นมีส่วนร่วมในการอภิปรายที่ถูกต้องเกี่ยวกับอิสลามมักตกเป็นเป้าฟ้องร้อง ตัวอย่างดาษดื่น :

เดนมาร์ก : มาตรา 266 ( B ) ของประมวลกฎหมายอาญาเดนมาร์ก criminalizes " การแสดงและแพร่กระจายความเกลียดชัง " เชื้อชาติ ทำให้มันผิดกฎหมายที่จะใช้ขู่ vilifying , ,หรือดูถูกภาษาไว้สำหรับประชาชนทั่วไปหรือวงกว้างของคน ในปี 2001 หลายนักการเมืองเดนมาร์กถูกตัดสินภายใต้บทบัญญัตินี้สำหรับที่ถูกกล่าวหาว่าทำให้ " แถลงการณ์ต่อต้านอิสลาม " เมื่อเร็วๆ นี้ ในเดือนมิถุนายน 2553พระมหากษัตริย์เดนมาร์กอัยการขอยกเป็น MP Jesper langballe ภูมิคุ้มกันที่รัฐสภาเพื่อให้เขาสามารถถูกฟ้องตามมาตรา 266 ( B ) สำหรับการเผยแพร่บทความเกี่ยวกับไม้เลื้อย " islamisation ของยุโรป " และยึดสถานภาพของผู้หญิงมุสลิม

ฝรั่งเศส : ฝรั่งเศสหลักชิ้นความเกลียดชังกฎหมายเป็นกฎหมายของ 1881 กด ,ซึ่งในมาตรา 24 criminalizes ยุยงให้เหยียดผิวความเกลียดชังหรือความรุนแรงบนพื้นฐานของแหล่งกำเนิดหรือสมาชิก ( ไม่เป็นสมาชิก ) ในจริยธรรม , ชาติ , เชื้อชาติ หรือกลุ่มศาสนา เป็นบทบัญญัติประมวลกฎหมายอาญาเช่นเดียวกันทำให้มันผิดกฎหมายที่จะมีส่วนร่วมในการปฏิบัติที่คล้ายกันผ่านการสื่อสารส่วนบุคคล

กฎหมายดังกล่าวได้รับการติดตั้งกับบุคคลในแนวกว้างของสังคมในปี 2002 สี่องค์กรมุสลิมยื่นเรื่องร้องเรียนกับมิเชล เลอเบ็กค์สำหรับผู้เขียนระบุว่า อิสลามคือ " โง่ " และ " อันตราย " ในการสัมภาษณ์ แม้ว่าศาลพ้นผิดเลอเบ็กค์ มันเลยเลิกทำ ดังนั้นในการพูดฟรีพื้นที่ ในปี 2005 , นักการเมือง ฌอง มารี เลอ เปน นักวิ่งขึ้นใน 2545 เลือกตั้งประธานาธิบดีถูกตัดสินลงโทษในการยั่วยุให้เกิดความเกลียดชังทางเชื้อชาติสำหรับความคิดเห็นทำให้เลอมงด์ใน 2003 เกี่ยวกับผลกระทบของการอพยพของชาวมุสลิมในฝรั่งเศส และในปี 2008 นักแสดงหญิง Brigitte Bardot เป็น haled เข้าไปในศาลและพิพากษาในข้อหายุยงให้เกลียดชังเชื้อชาติวิจารณ์ของเธอเกี่ยวกับพิธีกรรมการฆ่าแกะ ในระหว่างมุสลิมฉลอง บาร์โดต์ถูกสั่งให้จ่าย 15 , 000 ลูกค้า ,ครั้งที่ห้าเธอถูกปรับให้เกิดความเกลียดชังต่อมุสลิมเชื้อชาติตั้งแต่ปี 1997

เนเธอร์แลนด์ : ยาวถือว่าเป็นป้อมปราการสำหรับเสรีภาพในการคิดและการแสดงออก ฮอลแลนด์ ได้เข้าร่วมในวันนี้และยุโรปเกี่ยวกับการพูดฟรี ด้วยกัน บทความ 137 ( C ) และ 137 ( D ) ของประมวลกฎหมายอาญาดัตช์ห้ามการดูหมิ่น ตั้งใจทํางานสาธารณะ รวมทั้งการมีส่วนร่วมในวาจา , เขียนหรือภาพประกอบ ยุยงให้เกลียดชัง เนื่องจากเชื้อชาติ ศาสนาหนึ่ง รสนิยมทางเพศ หรือส่วนบุคคล ความมุ่งมั่น ที่โดดเด่นที่สุดเกลียดการพูดกรณีวันที่อยู่ที่นักการเมือง Wilders ฝน ผู้ที่ถูกดำเนินคดี โดยอัยการใน 2552 เขาแสดงความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับชาวมุสลิมและศาสนาอิสลามและรุ่นของเขาจากภาพยนตร์สั้น หรืออักเสบ ทางเดินในอัลกุรอาน .

สหราชอาณาจักรวินาที 18 ( 1 ) ของกฎหมายเพื่อประชาชนของ 1986 ( POA ) ระบุว่า " คนที่ใช้ข่มขู่ หยาบคาย หรือคำดูถูก หรือพฤติกรรม หรือการแสดงใด ๆวัสดุที่เป็นลายลักษณ์อักษรซึ่งเป็นข่มขู่ หยาบคาย หรือดูถูก เป็นความผิดในคดีอาญา ถ้า : ) เขาตั้งใจจึงปลุกปั่นความเกลียดชังทางเชื้อชาติหรือ ; b ) มีการพิจารณาทุกสถานการณ์ทางเชื้อชาติความเกลียดชังมีแนวโน้มที่จะขยับขึ้นจึง" ระหว่างชุดเกราะของอื่น ๆเกลียดการพูดอังกฤษกฎหมายมาตรา 5 ของ POA ซึ่งทำให้มันเป็นอาชญากรรมที่จะใช้ หรือแสดงการคุกคาม ที่ไม่เหมาะสม หรือคำดูถูก " ในการได้ยิน หรือสายตาของคนอาจจะเกิดจากการข่มขู่ การเตือน หรือทุกข์นั้น แท้จริงมันอยู่ภายใต้เพดานต่ำอย่างไม่น่าเชื่อนี้ คริสเตียนผ่านเว็บไซต์ vogelenzang เบนและชารอน ,กล่าวหาโดยมุสลิมผู้อุปถัมภ์เรียกมุฮัมมัด " ขุนศึก " ถูกตั้งข้อหา แต่ท้ายที่สุดก็พ้นผิดใน 2009 ในทางกลับกัน แฮร์รี่เทย์เลอร์ เป็นพระเจ้าที่วางไว้แบบเสียดสีศาสนาคริสต์และศาสนาอิสลามในสนามบิน ห้องละหมาด ถูกตัดสินว่ามีความผิดในเดือนเมษายน 2010 ภายใต้มาตรา 5 และได้รับประโยคคุก 6 เดือน

โครงการกฎหมายมีการติดตามความท้าทายถูกวางโดยยุโรปชาติเกลียดกฎหมายการพูดการพูดฟรี ให้นโยบาย และประชาชนทั่วไป เกี่ยวกับอันตรายจาก OP ED บทความ , สุนทรพจน์ และความเห็นในบล็อก โครงการกฎหมายยังทำงานให้สังคมกฎหมายเกี่ยวกับปัญหาของการศึกษากฎหมายการศึกษา หลักสูตรใหม่ , ฟ้องผู้ส่ง :การใช้กฎหมายเพื่อปราบปรามการพูดฟรีเกี่ยวกับการก่อการร้ายอิสลามหัวรุนแรง และหัวข้อที่เกี่ยวข้อง .

อ่านต่อ

ยาโคบ mchangama – " การเซ็นเซอร์เป็นความอดทน " –วิธียุโรปแพเกลียดกฎหมายการพูดจะถูกกัดเซาะการพูดฟรีคุ้มครอง

คริสโตเฟอร์ orlet – " ดูถูกและได้รับบาดเจ็บ " ทำไมเกลียดการพูดทำให้กฎหมายยุโรป กฎหมายไม่ดี

สภายุโรป– " แผ่นความเป็นจริงเกี่ยวกับความเกลียดชัง " และคำอธิบายโดยย่อของคณะมนตรีของยุโรปวิธีการเกลียดระเบียบคำพูด

เจอราร์ด อเล็กซานเดอร์ – " ใจแคบยุโรป–ทำไมการเพิ่มกฎหมายการพูดต่อต้านนาซีในยุโรปมียากจนแม้กระแสการเมืองอภิปราย

จอห์นซี.knechtle – " ความหายนะอย่างนุ่มนวลและแนวคิดของศักดิ์ศรีในสหภาพยุโรปและ มหาวิทยาลัยรัฐฟลอริดาทบทวนกฎหมายบทความบนแนวทางยุโรปเกลียดคำพูดและเหตุผลของสหภาพยุโรป 2007 กรอบการตัดสินใจเกี่ยวกับการเหยียดเชื้อชาติและอาการกลัวคนแปลกหน้าไม่ให้ยาแก้พิษ .



รายงานสภายุโรป– " มาตรการทางกฎหมายเพื่อต่อต้านการเหยียดเชื้อชาติและแพ้ในประเทศสมาชิกของคณะมนตรีแห่งยุโรป " ( เชื่อมโยงไปยังรวบรวมรายงานในยุโรปชาติเกลียดกฎหมายการพูด

ลิงค์

สภายุโรป– " พิธีสารอนุสัญญาว่าด้วยอาชญากรรมไซเบอร์ ,ที่เกี่ยวข้องกับการฟ้องร้องของการกระทำของพวกเหยียดผิว และเกลียดกลัวชาวต่างประเทศธรรมชาติผ่านระบบคอมพิวเตอร์–ข้อความของ 2003 โปรโตคอลจากเกลียดการพูดบนอินเทอร์เน็ต