The Crusades of the Middle Ages are

The Crusades of the Middle Ages are pilgrimages armed, preached by Pope, a spiritual authority in the Christian West as Bernard of Clairvaux or sovereign as Frederick Barbarossa.

They were launched to restore access to places of Christian pilgrimages to the Holy Land, authorized by the Abbasid Arabs but qu'interdirent Turks Seljuks in 1071 when they took Jerusalem to the Arabs. They began in 1095, also in response to a request by the Byzantine Emperor worried about the attitude of the Turks. The Byzantines spoke Greek, were Christians, but since 1054 defining itself as breaking with Rome (Orthodox, not Catholic). The Crusaders made ​​no lasting conquests, lost interest in the matter after Saladin had restored access to pilgrimages, except for those who had settled there, and ultimately weakened the Byzantines rather that the helped.

The traditional definition used for this article covers the period 1095 - 1291, the Council of Clermont to the capture of St. Jean d'Acre, limited to shipments in the Holy Land. A broader vision goes to the Battle of Lepanto (1571), to include the Reconquista Spain, including all the wars against the infidels and heretics sanctioned by the Pope, who attaches spiritual rewards and indulgences.

The first Crusade began in 1096 with thousands of pedestrians pilgrims to reoccupy part of the land lost during the Arab expansion of the ix th century, and thus make Jerusalem accessible to the pilgrimage. It led to the founding of Crusader States, whose defense justifies the other seven major crusades of 1147 to 1291, when the loss of the last positions in the Latin East. From the Fourth Crusade, which seized Constantinople in 1204, the idea is sometimes misguided: expeditions are organized by the Pope against his Christian opponents (Albigensian, Hohenstaufen, Aragon or Hussites the xv th century ...) or Gentiles (Baltic). If they allow the maintenance of the Crusader States, crusades not aim Jerusalem.

The Italian merchant cities have benefited from the Crusades and developed in the wake of the links between European trade places.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามครูเสดของยุคกลางมีอาวุธ pilgrimages ประกาศ โดยสมเด็จพระสันตะปาปา สิทธิอำนาจฝ่ายวิญญาณคริสเตียนตะวันตกเป็น Bernard Clairvaux หรือโซเวอเรนเป็นเฟรเดอริกบาร์บารอสซาพวกเขาได้เปิดการคืนค่าเข้าสถานที่ของ pilgrimages คริสต์สู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ได้รับอนุญาต โดย Abbasid อาหรับแต่ qu'interdirent Seljuks เติร์กเมื่อพวกเขาเอาเยรูซาเลมกับอาหรับ 1071 พวกเขาเริ่มต้นขึ้นใน 1095 นอกจากนี้ในการร้องขอโดยไบแซนไทน์จักรพรรดิกังวลเกี่ยวกับทัศนคติของให้พวกเติร์ก Byzantines พูดภาษากรีก คริสเตียน ถูกแต่ ตั้งแต่ 1054 กำหนดเองเป็นทำลายกับโรม (วออโธดอกซ์ คาทอลิกไม่) Crusaders ที่ทำพ่วงไม่ยั่งยืน หายไปสนใจในเรื่องหลังจากศอลาฮุดดีนมีถึง pilgrimages ยกเว้นผู้ที่ถือได้ว่ามี และในที่สุดคืนลดลง Byzantines ค่อนข้างที่จะอาการก็โอคำนิยามดั้งเดิมที่ใช้สำหรับบทความนี้ครอบคลุมระยะเวลา 1095-1291 สภา Clermont เพื่อจับภาพของฌองเซนต์ d'Acre จำกัดการจัดส่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ วิสัยทัศน์กว้างขึ้นไปการต่อสู้ของ Lepanto (1571), การรวมประเทศสเปน Reconquista รวมทั้งสงครามทั้งหมด infidels และพวกนอกรีตที่อนุมัติ โดยสมเด็จพระสันตะปาปา ที่แนบรางวัลฝ่ายวิญญาณและเอเคอร์สงครามครูเสดครั้งแรกเริ่มใน 1096 พันชิดพิลกริมส์ reoccupy ส่วนหนึ่งของที่ดินที่สูญหายในระหว่างการขยายตัวของอาหรับศตวรรษ th ix และทำ ให้เยรูซาเลมแสวงบุญถึง จะนำไปสู่การก่อตั้งอาณาจักรครูเสด ทหารจัดชิดอื่น ๆ เจ็ดหลักสงครามครูเสดของ 1147-1291 เมื่อสูญเสียตำแหน่งสุดท้ายในทิศตะวันออกติ จากสี่สงครามครูเสด ซึ่งยึดเปิลใน 1204 ความคิดคือบาง misguided: เลือกที่จัด โดยสมเด็จพระสันตะปาปากับฝ่ายตรงข้ามของคริสเตียน (Albigensian, Hohenstaufen อารากอนหรือ xv th ศตวรรษ... Hussites) หรือคนต่างชาติ (บอล) ถ้าจะให้การบำรุงรักษาอาณาจักรครูเสด สงครามครูเสดมุ่งเยรูซาเลมไม่เมืองค้าอิตาเลียนได้รับประโยชน์จากสงครามครูเสด และพัฒนาในการปลุกของการเชื่อมโยงระหว่างสถานการค้ายุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วีรกรรมของยุคกลางมีบุญอาวุธเทศน์โดยสมเด็จพระสันตะปาปามีอำนาจทางจิตวิญญาณในคริสเตียนเวสต์เบอร์นาร์ดของเคียร์หรืออำนาจอธิปไตยเป็นเฟรดเดอรอสซา. พวกเขาได้รับการเปิดตัวเพื่อเรียกคืนการเข้าถึงสถานที่แสวงบุญคริสเตียนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้รับอนุญาตจาก ชาวอาหรับ แต่ qu'interdirent ซิตเติจู๊คส์ใน 1071 เมื่อพวกเขาเอากรุงเยรูซาเล็มเพื่อชาวอาหรับ พวกเขาเริ่มต้นในปี 1095 ยังอยู่ในการตอบสนองต่อการร้องขอโดยจักรพรรดิไบเซนไทน์กังวลเกี่ยวกับทัศนคติของพวกเติร์ก ไบเซนไทน์พูดภาษากรีกเป็นคริสเตียน แต่ตั้งแต่ 1054 การกำหนดตัวเองเป็นทำลายโรม (ออร์โธดอกไม่คาทอลิก) แซ็กซอนที่ทำล้วนแล้วเป็นเวลานานไม่หมดความสนใจในเรื่องนี้หลังจากที่ได้รับการบูรณะ Saladin เข้าถึงบุญยกเว้นสำหรับผู้ที่มาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั่นและในที่สุดอ่อนแอไบเซนไทน์ค่อนข้างที่ช่วย. ความหมายแบบดั้งเดิมที่ใช้สำหรับบทความนี้ครอบคลุมช่วงเวลา 1095 - 1291 ที่สภามอนต์ไปสู่การจับกุมของ St. Jean d'เอเคอร์ จำกัด จะจัดส่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ วิสัยทัศน์ที่กว้างขึ้นไปรบที่เล (1571) รวมถึง Reconquista สเปนรวมทั้งสงครามกับศาสนาและนอกรีตทำนองคลองธรรมโดยสมเด็จพระสันตะปาปาที่ยึดติดกับผลตอบแทนทางจิตวิญญาณและหวานหู. สงครามครูเสดครั้งแรกเริ่มต้นขึ้นใน 1096 ที่มีมากมายของคนเดินเท้า ผู้แสวงบุญที่จะ reoccupy ส่วนหนึ่งของดินแดนที่หายไปในช่วงการขยายตัวของชาวอาหรับศตวรรษที่ ix, th และทำให้เยรูซาเล็มสามารถเข้าถึงการแสวงบุญ มันจะนำไปสู่การก่อตั้งสงครามสหรัฐอเมริกาที่มีการป้องกัน justifies อีกเจ็ดสงครามครูเสดที่สำคัญของ 1147-1291 เมื่อสูญเสียตำแหน่งสุดท้ายในละตินตะวันออก จากสี่รณรงค์ซึ่งยึดคอนสแตนติใน 1204 คิดเป็นบางครั้งเข้าใจผิด: การเดินทางที่มีการจัดโดยสมเด็จพระสันตะปาปากับฝ่ายตรงข้ามของคริสเตียน (Albigensian, Hohenstaufen, อารากอนหรือ Hussites สิบห้าศตวรรษที่ ... ) หรือคนต่างชาติ (บอลติก) หากพวกเขาช่วยให้การบำรุงรักษาของสงครามสหรัฐอเมริกา, สงครามครูเสดได้มุ่งหวังที่กรุงเยรูซาเล็ม. เมืองการค้าอิตาลีได้รับประโยชน์จากสงครามครูเสดและพัฒนาในการปลุกของการเชื่อมโยงระหว่างสถานที่การค้ายุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงครามครูเสดในยุคกลางเป็น pilgrimages ติดอาวุธ ประกาศโดยสมเด็จพระสันตะปาปามีอำนาจทางจิตวิญญาณในคริสเตียนตะวันตกเป็นเยรูซาเลมจักรพรรดิเฟรเดอริกบาร์บารอสซาหรือเป็น

พวกเขาได้เปิดตัวเพื่อเรียกคืนการเข้าถึงสถานที่ของคริสเตียน pilgrimages ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ได้รับอนุญาต โดยซิตชาวอาหรับ แต่ qu'interdirent เติร์กเซลญูคในสัดส่วนเมื่อพวกเขาเอากรุงเยรูซาเล็ม กับอาหรับพวกเขาเริ่มในตอนนี้ นอกจากนี้ในการตอบสนองต่อการร้องขอจากจักรพรรดิไบเซนไทน์กังวลเกี่ยวกับทัศนคติของเติร์ก พวกไบแซนไทน์พูดภาษากรีก เป็นคริสเตียน แต่เดี๋ยวนี้การกำหนดตัวเองเป็นแตกหักกับโรม ( ดั้งเดิม ไม่ใช่คาทอลิก ) ( ทำ​​ไม่มีชัยชนะอย่างยั่งยืน ขาดความสนใจในเรื่องหลังจากที่มีการบูรณะแสวงบุญ ซาลาดิน เข้าถึง ,ยกเว้นผู้ที่ได้ตั้งรกรากที่นั่น และในที่สุดทำให้ไบแซนไทน์ค่อนข้างว่าช่วย

นิยามดั้งเดิมที่ใช้สำหรับบทความนี้ครอบคลุมระยะเวลา 1095 - 1291 , การประชุมที่แกลร์มงกับการจับเซนต์ ฌอง d'acre จำกัด เพื่อการจัดส่งในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ วิสัยทัศน์กว้างขึ้นไปยุทธการแซนด์วิช ( 1406 ) , รวมถึงการพิชิตดินแดนคืนสเปนรวมทั้งสงครามทั้งหมดกับนอกรีตนอกรีตและอนุมัติโดยสมเด็จพระสันตะปาปาที่แนบรางวัลจิตวิญญาณและ Indulgences

สงครามครูเสด ครั้งแรกเริ่มในปีนี้มีผู้แสวงบุญหลายพันคน reoccupy ส่วนหนึ่งของดินแดนที่สูญเสียไปในระหว่างการขยายตัวของอาหรับในคริสต์ศตวรรษที่ 9 และจึงทำให้เยรูซาเล็มได้ธุดงค์ ได้นำไปสู่การก่อตั้ง พิชิตพงษ์ เฉยฉิว ,ที่มีการป้องกัน justifies อีกเจ็ดหลักของฝ่ายครูเสดเพื่อ 1291 เมื่อสูญเสียตำแหน่งสุดท้ายในภาษาละตินตะวันออก จากสงครามครูเสดที่สี่ซึ่งยึดคอนสแตนติโนเปิลในเก ความคิดบางครั้งก็เข้าใจผิด : การเดินทางจัดโดยสมเด็จพระสันตะปาปากับฝ่ายตรงข้ามของเขา ( albigensian โฮเ ทาเฟน , คริสเตียน , หรือ hussites ศตวรรษที่สิบห้าที่กอร์น . . . . . . . ) หรือคนต่างชาติ ( บอล )ถ้าคุณอนุญาตให้พวกเขารักษาสงครามอเมริกา ครูเสดไม่มุ่งหวังเยรูซาเล็ม .

เมืองพ่อค้าชาวอิตาลีได้ประโยชน์จากสงครามครูเสด และพัฒนาขึ้นในการปลุกของการเชื่อมโยงระหว่างสถานที่การค้ายุโรป