Each set of authors laments the str

Each set of authors laments the struggle to define instructional leadership. Hallinger and Murphy (1985) observe that virtually no studies uncover what principals do to influence curriculum and instruction (p. 217). Blase and Blase (1999) offer a more comprehensive overview of instructional leadership by using literature from curriculum and supervision rather than the traditional educational administration literature. In a nearly verbatim echo of Hallinger and Murphy's (1985) remarks, Bryk, Caraburn, and Louis (1999) decry the lack of clarity as to what principals may do to promote student learning (p. 757). Leithwood, Steinbach, and Jantzi (2002) simultaneously presume that school leaders could play influential roles in the accountability press for higher student achievement and then investigate whether either teachers or their leaders agree. The essential research question surrounding instructional leadership remains the same: What do school leaders do that enhances teaching and increases student learning?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดของผู้เขียนแต่ละทีการต่อสู้ที่จะกำหนดความเป็นผู้นำการเรียนการสอน hallinger และเมอร์ฟี่ (1985) สังเกตว่าแทบไม่มีการศึกษาค้นพบสิ่งที่ครูทำจะมีผลต่อหลักสูตรและการสอน (พี 217)เบื่อหน่ายชีวิตและเบื่อหน่ายชีวิต (1999) นำเสนอภาพรวมที่ครอบคลุมมากขึ้นของการเป็นผู้นำการเรียนการสอนโดยใช้วรรณกรรมจากหลักสูตรและการกำกับดูแลมากกว่าวรรณกรรมการบริหารการศึกษาแบบดั้งเดิม ในการสะท้อนคำต่อคำเกือบ hallinger และเมอร์ฟี่ (1985) ข้อสังเกต, bryk, caraburn และหลุยส์ (1999) ประณามการขาดความชัดเจนเป็นสิ่งที่ครูใหญ่อาจจะทำเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของนักเรียน (พี757) leithwood, สไตน์บาและ jantzi (2002) พร้อมกันเข้าใจว่าผู้นำโรงเรียนสามารถเล่นบทบาทที่มีอิทธิพลในการกดความรับผิดชอบสำหรับความสำเร็จของนักเรียนสูงขึ้นและจากนั้นตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นทั้งครูหรือผู้นำของพวกเขายอมรับ คำถามการวิจัยที่สำคัญโดยรอบเป็นผู้นำการเรียนการสอนยังคงเหมือนเดิม:สิ่งที่ผู้นำโรงเรียนทำที่ช่วยเพิ่มการเรียนการสอนและการเรียนรู้ของนักเรียนเพิ่มขึ้น?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ละชุดของผู้เขียน laments ต่อสู้เพื่อกำหนดผู้สอน Hallinger และเมอร์ฟี่ (1985) สังเกตว่า แทบไม่มีการศึกษาเปิดหลักที่ทำให้มีอิทธิพลต่อหลักสูตรและคำแนะนำ (p. 217) Blase และ Blase (1999) นำเสนอภาพรวมที่ครอบคลุมมากขึ้นของผู้นำการเรียนการสอน โดยใช้วรรณกรรมจากหลักสูตร และดูแลแทนประกอบการจัดการศึกษาแบบดั้งเดิม ในสะท้อนเกือบทุกตัวอักษรของ Hallinger และ Murphy's หมายเหตุ (1985) Bryk, Caraburn และหลุยส์ (1999) decry การขาดความชัดเจนเป็นสิ่งหลักอาจส่งเสริมนักเรียนที่เรียนรู้ (p 757) . Leithwood, Steinbach และ Jantzi (2002) พร้อมตีว่า ผู้นำโรงเรียนสามารถเล่นบทบาทที่มีอิทธิพลในความรับผิดชอบสำหรับความสำเร็จของนักเรียนสูงขึ้น และตรวจสอบว่า ครูผู้สอนหรือผู้นำตกลงกัน คำถามวิจัยสำคัญรอบผู้สอนยังคงเหมือนเดิม: อะไรทำโรงเรียนทำผู้นำที่ช่วยสอน และนักเรียนที่เรียนรู้เพิ่มขึ้นหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ละชุดของผู้เขียน Lobel กล่าวว่าปัญหาหลักเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อกำหนดความเป็นผู้นำสอน Murphy ' s hallinger และ(; Spark , 1985 )ตรวจสอบว่าใช้งานได้ทุกรูปแบบไม่มีการศึกษาวิจัยเปิดเผยว่าคณาจารย์ต้องมีอิทธิพลต่อการเรียนการสอนและหลักสูตร( p . 217 )เบื่อโลกและเบื่อโลก( 1999 )จัดให้บริการมากกว่าบทสรุปที่ครอบคลุมของความเป็นผู้นำด้านเลิร์นนิ่งโดยการใช้เอกสารจากการตรวจสอบและหลักสูตรการบริหารจัดการมากกว่างานวรรณกรรมการศึกษาแบบดั้งเดิม เสียงสะท้อนในเกือบจะเหมือนกันอย่างสมบูรณ์ของ hallinger และ Murphy ' s (; Spark , 1985 )หมายเหตุ: bryk caraburn และหลุยส์( 1999 )ประฌามการขาดความชัดเจนว่า ภายใน อาจทำให้การส่งเสริมนักเรียนการเรียนรู้( p .757 ) leithwood steinbach และ jantzi ( 2002 )พร้อมกันได้สันนิษฐานว่าที่ผู้นำโรงเรียนไม่สามารถแสดงบทบาทมีอิทธิพลต่อกดปุ่มความรับผิดชอบสำหรับความสำเร็จสูงกว่านักเรียนนักศึกษาแล้วตรวจสอบว่าทั้งครูอาจารย์หรือผู้นำของพวกเขายอมรับ. คำถามวิจัยที่จำเป็นโดยรอบความเป็นผู้นำที่สอนยังคงเหมือนเดิมอะไรคือสิ่งที่ผู้นำโรงเรียนจะช่วยเพิ่ม ประสิทธิภาพ การเรียนการสอนและการเรียนรู้นักเรียนเพิ่มขึ้น