In the cold season (generally Novem

In the cold season (generally November to March), most precipitation occurs in conjunction with organized low-pressure systems and associated fronts, especially in the east-central, eastern and southeastern states. Average winter-season precipitation is especially heavy in Tennessee, Kentucky and the northern Gulf Coast states, and coastal North Atlantic districts. In the summer, storms are much more localized, with short-duration thunderstorms common in many areas east of the 100th meridian. In the warm season, storm systems affecting a large area are less frequent, and weather conditions are more solar (sun) controlled, with the greatest chance for thunderstorm and severe weather activity during peak heating hours, mostly between 3 PM and 9 PM local time. From May to August especially, often-overnight mesoscale-convective-system (MCS) thunderstorm complexes, usually associated with frontal activity, can deliver significant to flooding rainfall amounts from the Dakotas/Nebraska eastward across Iowa/Minnesota to the Great Lakes states. From late summer into fall (mostly August to October), tropical cyclones sometimes approach or cross the Gulf and south Atlantic states, bringing high winds, heavy rainfall, and storm surges (often topped with battering waves) to coastal areas. More rarely, tropical cyclones can affect the mid-Atlantic and Northeastern states, such as with the "Long Island Express" hurricane in September 1938, and Superstorm Sandy in October 2012.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงหน้าหนาว (โดยทั่วไปพฤศจิกายนถึงมีนาคม), ฝนส่วนใหญ่เกิดร่วมกับ low-pressure ระบบระเบียบและเชื่อมโยงแผน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกาตะวันออกกลาง ตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้ ฝนฤดูหนาวโดยเฉลี่ยจะหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเทนเนสซี เคนตั๊กกี้ และอ่าวชายฝั่งอเมริกาเหนือ และชายฝั่งแอตแลนติกเหนือเขต ในฤดูร้อน พายุมากแปล ด้วยคะนองระยะเวลาสั้น ๆ ที่ทั่วไปในหลายพื้นที่ทางตะวันออกจากวัด 100 ในฤดูร้อน ระบบพายุส่งผลกระทบต่อพื้นที่ขนาดใหญ่พบได้น้อย และสภาพ แสงมาก (ซัน) ควบคุม มีโอกาสมากที่สุดสำหรับพายุและกิจกรรมสภาพอากาศรุนแรงในช่วงการทำความร้อน ส่วนใหญ่ระหว่าง 15.00 น.และ 21.00 น.เวลาท้องถิ่น เดือนพฤษภาคมถึงเดือนสิงหาคม โดยเฉพาะ มักแอร์พอร์ตโอเวอร์ไนท์ mesoscale-ด้วยการพาระบบ (เอ็มซี) พายุคอมเพล็กซ์ กับกิจกรรมหน้าผาก สามารถส่งสำคัญน้ำฝนยอดจากออก Dakotas/รัฐ เนแบรสกาในรัฐไอโอวา/มินเนโซต้าไปอเมริกาเกรตเลกส์ จากช่วงปลายฤดูร้อนเป็นฤดูใบไม้ร่วง (ส่วนใหญ่เดือนสิงหาคมถึงตุลาคม), ไซโคลนเขตร้อนบางวิธี หรือข้ามอ่าว และมหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้ อเมริกา นำลมสูง ฝนตกหนัก และกระชากพายุ (มักจะราด battering คลื่น) กับพื้นที่ชายฝั่งทะเล มากขึ้นไม่ค่อย ไซโคลนเขตร้อนอาจส่งผลต่ออเมริกาแอตแลนติกตอนกลาง และตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น มีพายุเฮอริเคน "เกาะยาว Express" ในเดือน 1938 กันยายน และทราย Superstorm ในเดือน 2012 ตุลาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฤดูหนาว (โดยทั่วไปพฤศจิกายน-มีนาคม) ฝนมากที่สุดเกิดขึ้นควบคู่ไปกับการจัดระบบความดันต่ำและด้านที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคตะวันออกภาคกลางภาคตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐ ฝนเฉลี่ยฤดูหนาวหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐเทนเนสซี, เคนตั๊กกี้และรัฐทางตอนเหนือของชายฝั่งอ่าวไทยและหัวเมืองชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ในช่วงฤดู​​ร้อนพายุเป็นภาษาท้องถิ่นมากขึ้นด้วยพายุฝนฟ้าคะนองในระยะเวลาสั้นร่วมกันในหลายพื้นที่ทางตะวันออกของเส้นแวงที่ 100 ในฤดูร้อนที่มีผลกระทบต่อระบบพายุพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นประจำน้อยลงและสภาพอากาศที่มีแสงอาทิตย์มากขึ้น (ดวงอาทิตย์) คว​​บคุมมีโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับพายุฝนฟ้าคะนองและกิจกรรมสภาพอากาศที่รุนแรงในช่วงชั่วโมงเร่งความร้อนส่วนใหญ่ 15:00-21:00 เวลาท้องถิ่น . จากพฤษภาคม-สิงหาคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะค้างคืน mesoscale ไหลเวียนระบบ (MCS) คอมเพล็กซ์พายุฝนฟ้าคะนอง, มักจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมหน้าผากสามารถส่งมอบที่สำคัญในปริมาณปริมาณน้ำฝนน้ำท่วมจากดาโกต้า / เนบราสก้าไปทางทิศตะวันออกข้ามไอโอวา / มินนิโซตา Great Lakes รัฐ จากช่วงปลายฤดูร้อนเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง (ส่วนใหญ่สิงหาคม-ตุลาคม) พายุไซโคลนเขตร้อนบางครั้งวิธีการหรือข้ามอ่าวไทยและภาคใต้รัฐแอตแลนติกนำลมสูงฝนตกหนักและคลื่นพายุ (ราดมักจะมีคลื่นทุบตี) ไปยังพื้นที่ชายฝั่งทะเล อื่น ๆ ไม่ค่อยพายุไซโคลนเขตร้อนจะมีผลต่อกลางมหาสมุทรแอตแลนติกและรัฐภาคตะวันออกเฉียงเหนือเช่นกับ "ลองไอส์แลนด์ด่วน" พายุเฮอริเคนในเดือนกันยายนปี 1938 และแซนดี้ SuperStorm ในเดือนตุลาคม 2012

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฤดูหนาว ( พฤศจิกายนถึงมีนาคมโดยทั่วไป ) , การตกตะกอนส่วนใหญ่เกิดขึ้นควบคู่กับระบบแรงดันต่ำและจัดเสื้อผ้าที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะวันออก กลาง ตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา ฝนฤดูหนาวเฉลี่ยหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเทนเนสซี , เคนตั๊กกี้ และ ชายฝั่งตอนเหนือของรัฐอ่าวและชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือเขต ในฤดูร้อนพายุมากถิ่นที่มีระยะเวลาสั้น ๆ มีฝนฟ้าคะนองทั่วไปในหลายพื้นที่ทางตะวันออกของเส้นแวง 100 ในฤดูอบอุ่น ส่งผลต่อระบบพายุพื้นที่ขนาดใหญ่น้อยลง และสภาพอากาศที่ได้รับแสงอาทิตย์มากขึ้น ( ดวงอาทิตย์ ) ควบคุม กับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับสภาพอากาศพายุฝนฟ้าคะนองและกิจกรรมในระหว่างชั่วโมงความร้อนสูงสุดส่วนใหญ่ระหว่าง 2 ทุ่ม ถึง 3 ทุ่มตามเวลาท้องถิ่นตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนสิงหาคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะค้างคืนสเกลปานกลางโดยระบบ ( MCS ) พายุที่ซับซ้อนมักจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมซึ่งสามารถส่งน้ำปริมาณฝน ( จาก dakotas / เนแบรสกาทางทิศตะวันออกข้ามไอโอวา / มินนิโซตาเพื่อที่ดีรัฐทะเลสาบ จากช่วงปลายฤดูร้อนเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ( ส่วนใหญ่เดือนสิงหาคมถึงตุลาคม )พายุไซโคลนเขตร้อนบางครั้งวิธีหรือข้ามอ่าวและมหาสมุทรแอตแลนติกใต้รัฐนำลมสูง , ฝนตกหนัก , และคลื่นพายุซัดฝั่ง ( มักจะราดด้วยปะทะคลื่นบริเวณชายฝั่ง ยิ่งไม่ค่อยร้อนอาจมีผลต่อกลางมหาสมุทรแอตแลนติก และภาครัฐ เช่นกับ " เกาะยาวด่วน " พายุเฮอริเคนในกันยายน 2481 และ superstorm ทรายในเดือนตุลาคม 2555