Decaffeinated tea was strategically

Decaffeinated tea was strategically chosen to control for caffeine as a confounding variable. Stash Tea, unlike many other mint teas, consists of 100% pure peppermint leaves, thus allowing experimental trends to be attributed directly to the effects of peppermint. Despite the purity of the tea, no significant physiological trends emerged following consumption of peppermint. An Analysis of Variance (ANOVA) test showed the difference between the baseline heart rate of the participants before drinking tea and before drinking water was not statistically significant (p=0.64). Therefore, the heart rate baseline data for each condition serves as a reference point to determine change in heart rate. Figure 2 compares initial heart rate with changes observed at ten and fifteen minutes post-consumption. There were no significant differences between the basal heart rate and heart rates 10 minutes (pre-test) or 15 minutes (post-test) after the consumption of water (p=0.44 and p=0.51, respectively). Similarly, Figure 3 further shows no significant difference in heart rate 10 minutes or 15 minutes following tea consumption (p=0.37 and p=0.79, respectively). There were no significant differences across
tea and water conditions 10 or 15 minutes after consumption (p=0.70 and p=0.66, respectively).
ANOVA tests were used to compare baseline, pre-, and post-test systolic blood pressure in both the water and tea conditions. Figure 4 shows that neither water nor tea led to significant differences in systolic blood pressure throughout the experiment (p=0.81 and
p=0.95, respectively). Mean systolic blood pressure measurements of water and tea at each time point were compared using paired t-tests, shown in Figure 5. As expected, baseline blood pressure
measurements showed no significant differences between water and tea consumption (p=0.80). Pre- and post-test comparisons of water versus tea did not show any significant differences either (p=0.98 and p=0.81, respectively). Analysis of diastolic blood pressure showed no significant differences. ANOVAs comparing all timepoints for water and all timepoints for tea showed no differences for baseline, pre-test, and post-test results (p=0.746 and p=0.968). Comparing
conditions at baseline, pre-test, and post-test did not reveal significant results either (p=0.462, p=0.692, and p=0.741, respectively). The only EEG data available for analysis was the composite wave as opposed to specific alpha, beta, delta, and theta waves due to a misunderstanding of Biopac Student Lab procedure. Experimenters compared the amplitude of the composite wave over approximately twenty seconds during the baseline and the time of the task for both the tea and water conditions. Water consumption did not lead to a significant change in wave amplitude between the baseline reading and the task (p=0.081), nor was there a difference in amplitude when comparing the baseline during the water and tea conditions (p=0.124). The difference in wave amplitude for the tea and water conditions during the memory test was not significant (p=0.058). Wave amplitude at baseline and mid-task, in contrast, did differ significantly
under the tea trial (p=0.012), with the amplitude of the baseline waves being significantly higher (Figure 6). Figure 7 shows the effect of peppermint on memory performance to be statistically insignificant (p=0.900). The average percent correct for both water and tea test were 77 and 78, respectively. Five participants showed significant differences between the two tests; three showed significantly better performance upon drinking tea, and two showed significantly better performance upon drinking water. These individual differences were not substantial enough to significantly influence the results in either direction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาไม่มีคาเฟอีนได้รับเลือกกลยุทธ์ในการควบคุมการคาเฟอีนเป็นตัวแปรซับซ้อน ชาที่ซ่อนซึ่งแตกต่างจากหลายชามินต์อื่น ๆ ประกอบด้วย 100% ใบสะระแหน่บริสุทธิ์จึงทำให้แนวโน้มของการทดลองที่จะนำมาประกอบโดยตรงกับผลกระทบของสะระแหน่ แม้จะมีความบริสุทธิ์ของน้ำชาที่ไม่มีแนวโน้มทางสรีรวิทยาที่สำคัญเกิดการบริโภคต่อไปนี้ของสะระแหน่การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) การทดสอบแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างอัตราการเต้นหัวใจพื้นฐานของผู้เข้าร่วมก่อนที่จะดื่มชาและน้ำดื่มก่อนที่จะไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.64) ดังนั้นข้อมูลพื้นฐานอัตราการเต้นหัวใจสำหรับสภาพแต่ละทำหน้าที่เป็นจุดอ้างอิงในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเต้นหัวใจรูปที่ 2 เปรียบเทียบอัตราการเต้นหัวใจที่เริ่มต้นกับการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตที่สิบและสิบห้านาทีโพสต์การบริโภค ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอัตราการเต้นหัวใจพื้นฐานและอัตราการเต้นของหัวใจ 10 นาที (ก่อนการทดสอบ) หรือ 15 นาที (หลังการทดสอบ) หลังการบริโภคของน้ำ (p = 0.44 และ p = 0.51 ตามลำดับ) ในทำนองเดียวกันรูปที่ 3 แสดงให้เห็นต่อไปไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการเต้นหัวใจ 10 นาทีหรือ 15 นาทีต่อไปนี้การบริโภคชา (p = 0.37 และ p = 0.79 ตามลำดับ) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทั่ว
ชาและสภาพน้ำ 10 หรือ 15 นาทีหลังจากการบริโภค (p = 0.70 และ p = 0.66 ตามลำดับ)
ทดสอบ ANOVA ถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบพื้นฐานก่อน,และหลังการทดสอบความดันโลหิตทั้งในน้ำและชาเงื่อนไข รูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าทั้งน้ำชาหรือนำไปสู่​​ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความดันโลหิตตลอดการทดลอง (p = 0.81 และ
p = 0.95 ตามลำดับ) หมายถึงการวัดความดันโลหิตของน้ำและน้ำชาที่จุดในแต่ละครั้งถูกนำมาเปรียบเทียบโดยใช้การจับคู่เสื้อทดสอบแสดงในรูปที่ 5 ตามที่คาดไว้ความดันโลหิตพื้นฐาน
วัดแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างน้ำและการบริโภคชา (p = 0.80) ก่อนและหลังการเปรียบเทียบการทดสอบของน้ำเมื่อเทียบกับชาไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใดใด (p = 0.98 และ p = 0.81 ตามลำดับ) การวิเคราะห์ของความดันโลหิตพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญANOVAs เปรียบเทียบ timepoints ทั้งหมดสำหรับน้ำและ timepoints ทั้งหมดแสดงให้เห็นความแตกต่างของชาไม่มีพื้นฐานก่อนการทดสอบและผลการทดสอบการโพสต์ (p = 0.746 และ p = 0.968) เปรียบเทียบ
เงื่อนไขพื้นฐานการทดสอบก่อนและหลังการทดสอบไม่ได้เปิดเผยผลอย่างมีนัยสำคัญอย่างใดอย่างหนึ่ง (p = 0.462, p = 0.692 และ p = 0.741 ตามลำดับ)EEG ข้อมูลเดียวที่มีอยู่สำหรับการวิเคราะห์เป็นคลื่นลูกที่ประกอบเมื่อเทียบกับอัลฟาเฉพาะเบต้าเดลต้าและคลื่น theta เพราะความเข้าใจผิดของขั้นตอนการทดลองของนักเรียน biopac ขัดเคืองเมื่อเทียบกับความกว้างของคลื่นลูกที่ประกอบไปประมาณยี่สิบวินาทีในระหว่างพื้นฐานที่และเวลาของงานสำหรับทั้งชาและสภาพน้ำการใช้น้ำไม่ได้นำไปสู่​​การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในคลื่นกว้างระหว่างการอ่านพื้นฐานและงาน (p = 0.081) ไม่ได้มีความแตกต่างในความกว้างเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นฐานในระหว่างน้ำและชาเงื่อนไข (p = 0.124) ความแตกต่างในคลื่นกว้างสำหรับเงื่อนไขชาและน้ำในระหว่างการทดสอบหน่วยความจำไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.058)ความกว้างของคลื่นที่ baseline และกลางงานในทางตรงกันข้ามไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญภายใต้การทดลอง
ชา (p = 0.012) โดยมีความกว้างของคลื่นพื้นฐานเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น (รูปที่ 6) รูปที่ 7 แสดงผลของสะระแหน่ต่อประสิทธิภาพการทำงานของหน่วยความจำที่จะมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.900) ร้อยละเฉลี่ยที่ถูกต้องสำหรับการทดสอบทั้งน้ำและน้ำชาที่มี 77 และ 78 ตามลำดับผู้เข้าร่วมห้าแสดงให้เห็นความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการทดสอบสอง; สามแสดงให้เห็นว่าผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการดื่มชาและทั้งสองแสดงให้เห็นว่าผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการดื่มน้ำ แตกต่างของบุคคลเหล่านี้ไม่ได้มากพอที่จะมีอิทธิพลต่อผลอย่างมีนัยสำคัญในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์ไม่มีกาเฟอีนชาถูกเลือกควบคุมสำหรับคาเฟอีนเป็นตัวแปร confounding ชาซ่อน ซึ่งแตกต่างจากหลายอื่น ๆ มิ้นท์ชา ประกอบด้วยใบไม้เปปเปอร์มินท์บริสุทธิ์ 100% ทำ ให้แนวโน้มทดลองจะถูกบันทึกโดยตรงไปยังผลของเปปเปอร์มินท์ แม้ มีความบริสุทธิ์ของน้ำชา แนวโน้มสรีรวิทยาไม่สำคัญปรากฏขึ้นตามปริมาณของเปปเปอร์มินท์ การทดสอบความแปรปรวนของการวิเคราะห์ (วิเคราะห์ความแปรปรวน) แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างอัตราการเต้นหัวใจพื้นฐานของผู้เรียนก่อนที่ จะดื่มชา และ ก่อนที่น้ำดื่มไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.64) ดังนั้น ข้อมูลพื้นฐานของอัตราการเต้นหัวใจสำหรับแต่ละเงื่อนไขทำหน้าที่เป็นจุดอ้างอิงเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงอัตราการเต้นหัวใจ รูปที่ 2 เปรียบเทียบเริ่มต้นอัตราการเต้นหัวใจ มีการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตที่ 10 และ 15 นาทีหลังใช้ มีไม่แตกต่างกันระหว่างอัตราการเต้นหัวใจโรคหัวใจราคาพิเศษ (ก่อนทดสอบ) 10 นาทีหรือ 15 นาที (หลังทดสอบ) หลังจากการใช้น้ำ (p = 0.44 และ p = 0.51 ตามลำดับ) ในทำนองเดียวกัน รูปที่ 3 เพิ่มเติมแสดงไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการเต้นหัวใจ 10 นาทีหรือ 15 นาทีต่อการบริโภคชา (p = 0.37 และ p = 0.79 ตามลำดับ) มีไม่แตกต่างกันข้าม
ชาน้ำเงื่อนไข 10 หรือ 15 นาทีหลังจากการใช้ (p = 0.70 และ p = 0.66 ตามลำดับ)
ใช้ทดสอบการวิเคราะห์ความแปรปรวนเพื่อเปรียบเทียบพื้นฐาน ล่วงหน้า และหลังทดสอบความดันโลหิต systolic สภาพน้ำและชา รูปที่ 4 แสดงว่า ใช่น้ำหรือชานำไปสู่ความดันโลหิต systolic ทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.81 และ
p = 0.95 ตามลำดับ) หมายถึง การวัดความดันเลือด systolic และชาแต่ละจุดเวลาถูกเปรียบเทียบโดยใช้จัดเป็นคู่ t-ทดสอบ แสดงในรูปที่ 5 ตามที่คาดไว้ ความดันโลหิตพื้นฐาน
วัดพบว่าไม่แตกต่างกันระหว่างน้ำชาและปริมาณการใช้ (p = 1.03) ก่อน และหลังการทดสอบเปรียบเทียบน้ำกับชาได้ไม่แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง (p = 0.98 และ p = 0.81 ตามลำดับ) การวิเคราะห์ความดันโลหิต diastolic พบว่าไม่แตกต่างกัน เปรียบเทียบทั้งหมด timepoints น้ำและ timepoints ทั้งหมดสำหรับชาพบว่าไม่แตกต่างในพื้นฐาน ผลลัพธ์ การทดสอบก่อน และหลังการทดสอบ ANOVAs (p = 0.746 และ p = 0.968) เปรียบเทียบ
พื้นฐาน ทดสอบก่อน และทดสอบหลังไม่เปิดเผยผลลัพธ์สำคัญอย่างใดอย่างหนึ่ง (p = 0.462, p = 0.692 และ p = 0.741 ตามลำดับ) EEG ข้อมูลเฉพาะสำหรับการวิเคราะห์เวฟคอมโพสิตจำกัดเฉพาะแอลฟา เบต้า เดลต้า และคลื่นทีตาเนื่องจากความเข้าใจผิดของกระบวน Biopac นักเรียนปฏิบัติได้ Experimenters เปรียบเทียบคลื่นของคลื่นรวมกว่าประมาณยี่สิบวินาทีระหว่างหลักการและเวลาของงานสำหรับเงื่อนไขทั้งชาและน้ำ ไม่ได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงคลื่นคลื่นน้ำระหว่างการอ่านพื้นฐานและงาน (p = 0.083), ไม่มีความแตกต่างในความกว้างเมื่อเปรียบเทียบหลักการระหว่างน้ำชาและเงื่อนไข (p = 0.124) ไม่มีความแตกต่างของคลื่นคลื่นสำหรับเงื่อนไขชาน้ำในระหว่างการทดสอบหน่วยความจำอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.058) คลื่นคลื่นพื้นฐานและกลางงาน คมชัด ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ภายใต้ชาทดลอง (p = 0.012), กับคลื่นของคลื่นหลักการอย่างมีนัยสำคัญ (รูปที่ 6) รูปที่ 7 แสดงผลของเปปเปอร์มินท์ประสิทธิภาพหน่วยความจำที่มีสำคัญทางสถิติ (p = 0.900) ร้อยละเฉลี่ยที่ถูกต้องสำหรับการทดสอบน้ำและชา 77 และ 78 ตามลำดับ 5 ผู้เรียนแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการทดสอบสอง 3 แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อดื่มชา และสองที่แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นอย่างมากเมื่อดื่มน้ำ ความแตกต่างของแต่ละเหล่านี้ไม่พบมากอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อผลลัพธ์ในทิศทางใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องชงน้ำชา decaffeinated ได้ถูกเลือกให้การควบคุมสำหรับคาเฟอีนเป็นตัวแปรทางยุทธศาสตร์ที่อื่นๆ The Stash ชาไม่เหมือนกับชาสะระแหน่อื่นๆอีกเป็นจำนวนมากประกอบด้วยใบสะระแหน่บริสุทธิ์ 100% ดังนั้นจึงทำให้แนวโน้มการทดลองเป็นผลสืบเนื่องจากโดยตรงยังได้รับผลกระทบที่สะระแหน่ แม้ว่าจะมีความบริสุทธิ์ผุดผ่องของชาที่ไม่มีแนวโน้มเกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทางสรีรศาสตร์ต่อไปนี้การ บริโภค สะระแหน่การวิเคราะห์ความแตกต่าง( anova )การทดสอบแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างอัตราการเต้นของหัวใจพื้นฐานในการมีส่วนร่วมได้ก่อนดื่มน้ำชาและก่อนที่น้ำดื่มน้ำก็ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ( P = 0.64 ) ดังนั้นข้อมูลพื้นฐานคืออัตราการเต้นของหัวใจที่สำหรับ สภาพ แต่ละห้องจัดให้บริการเป็นจุดอ้างอิงที่จะกำหนดการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเต้นของหัวใจรูปที่ 2 เปรียบเทียบอัตราการเต้นของหัวใจครั้งแรกพร้อมด้วยการเปลี่ยนแปลงสังเกตเห็นที่สิบและสิบห้านาทีหลังการใช้ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอัตราดอกเบี้ยและอัตราการเต้นของหัวใจของฐานที่ 10 นาที( Pre - test )หรือ 15 นาที( post - การทดสอบ)หลังจากการ บริโภค น้ำ( P = 0.44 และ P = 0.51 ตามลำดับ) ในทำนองเดียวกันรูปที่ 3 ถึงไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการเต้นของหัวใจ 10 นาทีหรือ 15 นาทีต่อไปนี้การ บริโภค ชา( P = 0.37 และ P = 0.79 ตามลำดับ) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเงื่อนไข
น้ำชาและน้ำ 10 หรือ 15 นาทีหลังจากการใช้พลังงาน( P = 0.70 และ P = 0.66 ตามลำดับ) การทดสอบ
anova จะถูกใช้เพื่อทำการเปรียบเทียบพื้นฐานก่อนและหลังการทดสอบ abdominal thrusts ความดันโลหิตอยู่ในน้ำและเงื่อนไขทั้งสองเครื่องชงน้ำชา รูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่น้ำหรือชานำไปสู่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความดันโลหิตการทดลอง abdominal thrusts ตลอดทั่วทั้งพื้นที่( P = 0.81 และ
P = 0.95 ตามลำดับ) การวัดความดันโลหิต abdominal thrusts หมายถึงของน้ำชาและน้ำที่จุดในแต่ละครั้งได้เมื่อเทียบกับการใช้ที่จับคู่ T - การทดสอบที่แสดงในรูปที่ 5 เป็นไปตามที่คาดไว้ความดันโลหิตพื้นฐาน
การวัดไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างน้ำและการ บริโภค ชา( P = 0.80 ) Pre - และการเปรียบเทียบหลังการทดสอบของน้ำเมื่อเทียบกับชาไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด( P = 0.98 และ P = 0.81 ตามลำดับ) การวิเคราะห์ความดันโลหิตปากไม่มีทีท่าว่าความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการเปรียบเทียบ anovas timepoints ทั้งหมดสำหรับน้ำและ timepoints ทั้งหมดสำหรับน้ำชาแสดงให้เห็นไม่มีความแตกต่างกันสำหรับพื้นฐานก่อนผลการทดสอบหลังการทดสอบและ( P = 0.746 และ P = 0.968 ) การเปรียบเทียบ
เงื่อนไขที่ฐาน, Pre - test ,และหลังการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญไม่ได้แสดงให้เห็นถึงผล( P = 0.462 , p = 0.692 ,และ P = 0.741 ,ตามลำดับ)ข้อมูล eeg เท่านั้นที่มีให้สำหรับการวิเคราะห์เป็นคลื่นแบบคอมโพสิตที่ไม่ตรงกับตัวอักษรเฉพาะบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ Beta และคลื่น theta เนื่องจากมีการเข้าใจผิดของ biopac สำหรับผู้เรียนในห้องปฏิบัติการตามขั้นตอน experimenters เมื่อเทียบกับแอมพลิจูดของคลื่นแบบคอมโพสิตมากกว่าประมาณ 20 วินาทีในระหว่างเส้นฐานและเวลาของงานสำหรับ สภาพ น้ำและเครื่องชงน้ำชาที่ทั้งสองน้ำการ บริโภค ไม่ได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญที่อยู่ในแอมพลิจูดคลื่นระหว่างฐานการอ่านและงาน( P = 0.081 )ไม่ได้มีความแตกต่างในแอมพลิจูดเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นฐานในระหว่างน้ำและเงื่อนไขน้ำชา( P = 0.124 ) ความแตกต่างในแอมพลิจูดคลื่นสำหรับน้ำชาและ สภาพ น้ำในระหว่างการทดสอบหน่วยความจำได้อย่างมีนัยสำคัญไม่ได้( P = 0.058 )คลื่นแอมพลิจูดที่พื้นฐานและระดับกลาง - งาน,ในความเปรียบต่างความไม่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด
ตามที่ชาการทดลองใช้งาน( P = 0.012 ),พร้อมด้วยที่แอมพลิจูดของฐานคลื่นที่สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด(รูปที่ 6 ) รูปที่ 7 แสดงผลของสะระแหน่บนหน่วยความจำที่มี ประสิทธิภาพ จะไม่มีความหมายทางสถิติ( P = 0.900 ) แก้ไข%โดยเฉลี่ยสำหรับน้ำและการทดสอบเครื่องชงน้ำชาทั้งสองเป็น 77 และ 78 ตามลำดับห้าผู้เข้าร่วมประชุมแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองการทดสอบที่สามแสดงให้เห็น ประสิทธิภาพ การทำงานดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อดื่มน้ำชาและสองแสดงให้เห็น ประสิทธิภาพ การทำงานดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อดื่มน้ำ ความแตกต่างระหว่างบุคคลเหล่านี้ไม่ได้เป็นจำนวนมากพอที่จะมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ที่ได้ในทั้งสองทิศทาง