Amino acidsTable 4 shows the amino

Amino acids
Table 4 shows the amino acid composition of raw and treated mung bean seeds. Mung bean protein was rich in essential amino acids such as total aromatic amino acids, leucine, isoleucine and valine, compared with the FAO/WHO (1973) reference. However, threonine, total sulfur amino acids, lysine and tryptophan were slightly deficient in mung bean protein compared with the reference pattern. Dehulling and germination processes caused a slight increase in total essential amino acids, but there were only slight decreases by other processes. All processes decreased the concentrations of isoleucine, tryptophan (except germination) and total sulfur amino acids (except dehulling and germination). Soaked and cooked processes of mung bean seeds were slightly decreased in lysine (except dehulled and germinated). These results confirmed those reported by Ziena (1989), who found that cooking reduced the sulfur-containing amino acids and tryptophan. All processes increased the concentration of leucine (except soaked process). The leucine/isoleucine ratios of all processed mung bean seeds were typical, of the ideal ratio suggested by FAO/WHO (1973). Deosthale, Mohan, and Rao (1970) showed that excess leucine in foods interfered with the utilization of isoleucine and lysine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรดอะมิโนตารางที่ 4 แสดงส่วนประกอบของเมล็ดถั่วเขียวที่ดิบ และบำบัดกรดอะมิโน โปรตีนถั่วเขียวก็อุดมไปด้วยกรดอะมิโนเช่นกรดอะมิโนหอมรวม leucine, isoleucine และวาลี น เมื่อเทียบกับ FAO / ที่ (1973) อ้างอิง อย่างไรก็ตาม ทรีโอนีน กรดอะมิโนซัลเฟอร์รวม ไลซีน และโพรไบโอมีขาดเล็กน้อยถั่วโปรตีนเปรียบเทียบกับรูปแบบการอ้างอิง กระบวนการ dehulling และการงอกเกิดจากการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในกรดอะมิโนรวม แต่มีเพียงเล็กน้อยลดกระบวนการอื่น กระบวนการทั้งหมดลดลงความเข้มข้นของ isoleucine โพรไบโอ (ยกเว้นการงอก) และกรดอะมิโนซัลเฟอร์รวม (ยกเว้น dehulling และการงอก) กระบวนการปรุงสุก และแช่เมล็ดถั่วเขียวที่ลดลงได้เล็กน้อยในไลซีน (ยกเว้นฟู และเปลือกงอก) ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันที่รายงาน โดย Ziena (1989), ที่พบว่า อาหารลดลงการที่ประกอบด้วยกำมะถันกรดอะมิโนและโพรไบโอ กระบวนการทั้งหมดเพิ่มความเข้มข้นของ leucine (ยกเว้นขั้นตอนการแช่) อัตราส่วน leucine/isoleucine ในเมล็ดถั่วแปรรูปทั้งหมดถูกทั่วไป ของดีแนะนำ โดย FAO / WHO (1973) Deosthale โมฮาน และ Rao (1970) พบว่า leucine ส่วนเกินในอาหารแทรกแซง ด้วยการใช้ประโยชน์จาก isoleucine และไลซีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดอะมิโน
ตารางที่ 4 แสดงให้เห็นถึงองค์ประกอบของกรดอะมิโนดิบและรับการรักษาเมล็ดถั่วเขียว Mung โปรตีนถั่วเป็นที่อุดมไปด้วยกรดอะมิโนที่จำเป็นเช่นกรดอะมิโนรวมหอม, leucine, isoleucine และ valine เมื่อเทียบกับ FAO / WHO (1973) อ้างอิง อย่างไรก็ตาม ธ รีโอนีกรดกำมะถันกรดอะมิโนรวม, ไลซีนและโพรไบโอขาดเล็กน้อยโปรตีนถั่วเขียวเมื่อเทียบกับรูปแบบการอ้างอิง Dehulling และกระบวนการงอกก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในกรดอะมิโนที่จำเป็นทั้งหมด แต่มีเพียงลดลงเล็กน้อยจากกระบวนการอื่น ๆ กระบวนการทั้งหมดลดลงความเข้มข้นของไอโซลิวซีนโพรไบโอ (ยกเว้นงอก) และรวมกรดกำมะถันกรดอะมิโน (ยกเว้น dehulling และงอก) และปรุงสุกแช่กระบวนการของเมล็ดถั่วเขียวก็ลดลงเล็กน้อยในไลซีน (ยกเว้นข้าวกล้องงอกและ) ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการยืนยันผู้ที่รายงานโดย Ziena (1989) ซึ่งพบว่าการปรุงอาหารที่ลดกรดอะมิโนที่มีกำมะถันและโพรไบโอ กระบวนการทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นความเข้มข้นของ leucine (ยกเว้นกระบวนการแช่) อัตราส่วน leucine / ไอโซลิวซีนของการประมวลผลเมล็ดถั่วเขียวเป็นเรื่องปกติของอัตราส่วนที่เหมาะที่แนะนำโดย FAO / WHO (1973) Deosthale โมฮันและราว (1970) พบว่า leucine ส่วนเกินในอาหารแทรกแซงด้วยการใช้ประโยชน์จากไอโซลิวซีนและไลซีน