- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Table 10: State and Region Budget U
Table 10: State and Region Budget Units and Constitutional Assignments
Departments Appearing in State and Region Budget Schedule I (Union) Schedule II
(State/Region) Residual/ Uncertain
General Administration Department
Special Investigation Department
Prison Department
Settlements and Land records Department
Department of Agriculture
Department of Industrial Crops Development
Cooperative Office
Department of Small Scale Industries
Fisheries Department
Department of Livestock and Veterinary
Department of Beekeeping
Department of Human Settlement and Housing Development
Maintenance of Buildings, Roads, and Bridges
Public Construction
Budget Department
Department of Planning
Central Stevedoring Committee
Forestry Department
Dry Zone Green Project Development
Department of Sports and Physical Education
Water Transport Development
Municipals
Myanmar Film Making
Myanmar Salt and Marine Chemical Enterprise
Myanmar Pharmaceutical and Foodstuff Industry
Home Utilities Industry
Source: Nixon et al 2013.
Revenue assignments are set out in Schedule V of the Constitution. There are 19 tax headings under the schedule but currently the region and state governments are allowed to collect under nine headings, while the budget headings indicate only seven sources of tax revenues: excise tax, land tax, embankment tax, forestry tax, mining tax, lakes/streams tax, and municipal tax. The total amount of taxes collected from these sources by region and state governments is currently about 4% of total government revenues, with variations from 13% in Mandalay Region to 0.7% to Rakhine State, a reflection in part of the differing levels of economic development across states and regions.17 For almost all states and regions, the municipal tax is either the first or the second most important revenue source. International experience suggests that local governments should be assigned stable sources of revenue that are easy to administer and clearly separable across different local jurisdictions; and commonly agreed examples of such sources include: real estate property taxes, retail sales taxes, business fees, motor vehicle fees, and user charges. From this perspective, the current list of local taxes for Myanmar would seem to be a good beginning, but will need to be reviewed in the context of the overall reform of the government’s tax policy as well as the future directions for decentralization. Of
17 Extracted from 2012–2013 State and Region Budgets, as reported in the official Gazette.
particular importance will be the outcome of the peace negotiations and any agreements reached in that context on sharing of natural resource wealth.
Since the assignment of revenue sources rarely provides local governments with sufficient revenues to fund their expenditure functions, intergovernmental transfers are often necessary. This is the case in Myanmar, where there are currently two types of unconditional/conditional transfer: grants for poverty reduction, under which one billion kyat was distributed in FY2012 evenly to all regions and states (except for Chin State, which receives three times more than other regions and states because of its high poverty rate and difficult transportation situation); and other grants primarily for the purpose of helping regions and states “balance their books” (Figure 4). In total, these two types of transfers are very small and are far outweighed by the funding provided directly by union ministries. The system of intergovernmental transfers does, however, require a major review, (the World Bank (2013) has noted that it is “neither rules-based nor transparent”) and in this regard, Myanmar can draw on a wealth of international experience of use for such transfers, including “vertical” or “horizontal” balance, funding specific national priorities, counteracting effects of interregional spillovers or externalities, etc., the form in which such transfers are made (conditional or unconditional), and some universally accepted principles of transfer design (Box 8). The development of the transfer system in Myanmar will also be crucially dependent on broader decisions taken with respect to decentralization, including how much subnational spending will be achieved through deconcentration versus devolution to regions and states, and how natural resource wealth is to be shared.
Figure 4: Types of Central Government Transfers
Union (Central) Government
Unconditional/ Conditional Grants
Unconditional/ (Sectoral) Conditional
Grants
Own Source
Revenue
Poverty
Reduction Fund
Grants to Region and States
Education, Health, etc.
Schedule I GAD
Schedule I/II Depts.
GAD = General Administration Department. Source: Authors.
The fourth and final pillar of decentralization is subnational borrowing. At present, the debt recorded as being incurred by regions and states appears to relate to union support for the operating deficits of SEEs, and in general, regional and state governments are reluctant to borrow because of an inability to repay. To avoid any possibility that imbalances at the regional and state levels could impact on macroeconomic stability, it will be important to put in place a well-defined framework for any local borrowing that may be permitted.
Box 8: Principles of Transfer Design
Providing revenue adequacy. A transfer formula should, as far as possible, provide a source of adequate resources for local governments.
Preserving budget autonomy. A transfer system should preserve budget autonomy at the subnational level within the constraints provided by national priorities.
Enhancing equity and fairness. The transfer mechanism should support a fair allocation of resources. Stability. Transfers should be provided in a predictable manner over time.
Simplicity and transparency. Transfer formulas should be simple and transparent, and should pursue one objective at a time.
Incentive compatibility. The transfer system should not create negative incentives for local revenue mobilization, and should not induce inefficient expenditure choices.
Focus on service delivery. Transfer formulas should focus on the demand (clients or outputs) rather than the supply
(inputs and infrastructure) of local government services.
Avoid equal shares. Reliance on the “equal shares” principle (whereby all local governments at the same level, whatever their size and characteristics, receive the same size of transfer) as a major allocation factor should be avoided in the design of an allocation formula.
Avoid sudden large changes. The transfer system should avoid sudden large changes in funding for local governments—
especially during the introduction of a new transfer mechanism.
Grants should be announced in a timely manner corresponding to the local budget cycle.
Source: UNDP 2005.
The government will also need to review both the system and the capacity for preparing, approving and implementing the budget. Since FY2012, region and state governments have been accountable for preparing their own budget proposals with a participatory budgeting approach. Departmental expenditures were estimated based on previous years’ expenditures and budget proposals, and estimated expenditures sent to the Finance and Revenue Department and the Planning and Economic Development Department for review. The Budget Department has scrutinized the budget and consolidated the current, capital and financial budget with the regions and states budget allocation; and the Planning and Economic Development Department has made sure the budget was in line with proposed local development projects. The budgets have then been submitted to the MoFR and MNPED for review, after which, the Financial Commission has vetted the budgets of both the Union and regions and states before submitting the bill to Pyidaungsu Hluttaw, where the final decisions on the amount of budget to be allocated for each region and state have been made (Ministry of Information 2008). It will also be necessary to consider what guidelines should be introduced at the different levels of the system to help with budget preparation, approval, and implementation and how best to strengthen the capacity at different levels to effectively use the guidelines and manage the system.
In sum, significant developments are taking place across all aspects of fiscal decentralization. Drawing on lessons of international experience (Box 9), it will now be important to carefully review experience with decentralization and its management.
Box 9: Fiscal Decentralization, Lessons of Country Experience
The sequencing of decentralization matters: resources should be made available to subnational governments pari passu with the assignment to them of spending responsibilities.
The pace of decentralization should be linked as much as possible to the capacity of subnational governments to effectively carry out the functions assigned to them.
While spending responsibilities in some sectors (such as education and health) will inevitably overlap across levels of government, it is important to ensure adequate clarity of the role of each level of government in the provision of the services, to avoid duplication, waste, and loss of accountability.
In some cases, complementary policy reforms are also needed, such as in the civil service and regulatory frameworks. Realizing the potential efficiency gains of decentralization in the provision of public goods and services often requires
significant investments in capacity building and improvement of PFM systems at the subnational level, in particular, aiming
at improving transparency of the budget process in all its phases.
In order to facilitate th
Departments Appearing in State and Region Budget Schedule I (Union) Schedule II
(State/Region) Residual/ Uncertain
General Administration Department
Special Investigation Department
Prison Department
Settlements and Land records Department
Department of Agriculture
Department of Industrial Crops Development
Cooperative Office
Department of Small Scale Industries
Fisheries Department
Department of Livestock and Veterinary
Department of Beekeeping
Department of Human Settlement and Housing Development
Maintenance of Buildings, Roads, and Bridges
Public Construction
Budget Department
Department of Planning
Central Stevedoring Committee
Forestry Department
Dry Zone Green Project Development
Department of Sports and Physical Education
Water Transport Development
Municipals
Myanmar Film Making
Myanmar Salt and Marine Chemical Enterprise
Myanmar Pharmaceutical and Foodstuff Industry
Home Utilities Industry
Source: Nixon et al 2013.
Revenue assignments are set out in Schedule V of the Constitution. There are 19 tax headings under the schedule but currently the region and state governments are allowed to collect under nine headings, while the budget headings indicate only seven sources of tax revenues: excise tax, land tax, embankment tax, forestry tax, mining tax, lakes/streams tax, and municipal tax. The total amount of taxes collected from these sources by region and state governments is currently about 4% of total government revenues, with variations from 13% in Mandalay Region to 0.7% to Rakhine State, a reflection in part of the differing levels of economic development across states and regions.17 For almost all states and regions, the municipal tax is either the first or the second most important revenue source. International experience suggests that local governments should be assigned stable sources of revenue that are easy to administer and clearly separable across different local jurisdictions; and commonly agreed examples of such sources include: real estate property taxes, retail sales taxes, business fees, motor vehicle fees, and user charges. From this perspective, the current list of local taxes for Myanmar would seem to be a good beginning, but will need to be reviewed in the context of the overall reform of the government’s tax policy as well as the future directions for decentralization. Of
17 Extracted from 2012–2013 State and Region Budgets, as reported in the official Gazette.
particular importance will be the outcome of the peace negotiations and any agreements reached in that context on sharing of natural resource wealth.
Since the assignment of revenue sources rarely provides local governments with sufficient revenues to fund their expenditure functions, intergovernmental transfers are often necessary. This is the case in Myanmar, where there are currently two types of unconditional/conditional transfer: grants for poverty reduction, under which one billion kyat was distributed in FY2012 evenly to all regions and states (except for Chin State, which receives three times more than other regions and states because of its high poverty rate and difficult transportation situation); and other grants primarily for the purpose of helping regions and states “balance their books” (Figure 4). In total, these two types of transfers are very small and are far outweighed by the funding provided directly by union ministries. The system of intergovernmental transfers does, however, require a major review, (the World Bank (2013) has noted that it is “neither rules-based nor transparent”) and in this regard, Myanmar can draw on a wealth of international experience of use for such transfers, including “vertical” or “horizontal” balance, funding specific national priorities, counteracting effects of interregional spillovers or externalities, etc., the form in which such transfers are made (conditional or unconditional), and some universally accepted principles of transfer design (Box 8). The development of the transfer system in Myanmar will also be crucially dependent on broader decisions taken with respect to decentralization, including how much subnational spending will be achieved through deconcentration versus devolution to regions and states, and how natural resource wealth is to be shared.
Figure 4: Types of Central Government Transfers
Union (Central) Government
Unconditional/ Conditional Grants
Unconditional/ (Sectoral) Conditional
Grants
Own Source
Revenue
Poverty
Reduction Fund
Grants to Region and States
Education, Health, etc.
Schedule I GAD
Schedule I/II Depts.
GAD = General Administration Department. Source: Authors.
The fourth and final pillar of decentralization is subnational borrowing. At present, the debt recorded as being incurred by regions and states appears to relate to union support for the operating deficits of SEEs, and in general, regional and state governments are reluctant to borrow because of an inability to repay. To avoid any possibility that imbalances at the regional and state levels could impact on macroeconomic stability, it will be important to put in place a well-defined framework for any local borrowing that may be permitted.
Box 8: Principles of Transfer Design
Providing revenue adequacy. A transfer formula should, as far as possible, provide a source of adequate resources for local governments.
Preserving budget autonomy. A transfer system should preserve budget autonomy at the subnational level within the constraints provided by national priorities.
Enhancing equity and fairness. The transfer mechanism should support a fair allocation of resources. Stability. Transfers should be provided in a predictable manner over time.
Simplicity and transparency. Transfer formulas should be simple and transparent, and should pursue one objective at a time.
Incentive compatibility. The transfer system should not create negative incentives for local revenue mobilization, and should not induce inefficient expenditure choices.
Focus on service delivery. Transfer formulas should focus on the demand (clients or outputs) rather than the supply
(inputs and infrastructure) of local government services.
Avoid equal shares. Reliance on the “equal shares” principle (whereby all local governments at the same level, whatever their size and characteristics, receive the same size of transfer) as a major allocation factor should be avoided in the design of an allocation formula.
Avoid sudden large changes. The transfer system should avoid sudden large changes in funding for local governments—
especially during the introduction of a new transfer mechanism.
Grants should be announced in a timely manner corresponding to the local budget cycle.
Source: UNDP 2005.
The government will also need to review both the system and the capacity for preparing, approving and implementing the budget. Since FY2012, region and state governments have been accountable for preparing their own budget proposals with a participatory budgeting approach. Departmental expenditures were estimated based on previous years’ expenditures and budget proposals, and estimated expenditures sent to the Finance and Revenue Department and the Planning and Economic Development Department for review. The Budget Department has scrutinized the budget and consolidated the current, capital and financial budget with the regions and states budget allocation; and the Planning and Economic Development Department has made sure the budget was in line with proposed local development projects. The budgets have then been submitted to the MoFR and MNPED for review, after which, the Financial Commission has vetted the budgets of both the Union and regions and states before submitting the bill to Pyidaungsu Hluttaw, where the final decisions on the amount of budget to be allocated for each region and state have been made (Ministry of Information 2008). It will also be necessary to consider what guidelines should be introduced at the different levels of the system to help with budget preparation, approval, and implementation and how best to strengthen the capacity at different levels to effectively use the guidelines and manage the system.
In sum, significant developments are taking place across all aspects of fiscal decentralization. Drawing on lessons of international experience (Box 9), it will now be important to carefully review experience with decentralization and its management.
Box 9: Fiscal Decentralization, Lessons of Country Experience
The sequencing of decentralization matters: resources should be made available to subnational governments pari passu with the assignment to them of spending responsibilities.
The pace of decentralization should be linked as much as possible to the capacity of subnational governments to effectively carry out the functions assigned to them.
While spending responsibilities in some sectors (such as education and health) will inevitably overlap across levels of government, it is important to ensure adequate clarity of the role of each level of government in the provision of the services, to avoid duplication, waste, and loss of accountability.
In some cases, complementary policy reforms are also needed, such as in the civil service and regulatory frameworks. Realizing the potential efficiency gains of decentralization in the provision of public goods and services often requires
significant investments in capacity building and improvement of PFM systems at the subnational level, in particular, aiming
at improving transparency of the budget process in all its phases.
In order to facilitate th
0/5000
Table 10: State and Region Budget Units and Constitutional AssignmentsDepartments Appearing in State and Region Budget Schedule I (Union) Schedule II(State/Region) Residual/ UncertainGeneral Administration Department Special Investigation Department Prison Department Settlements and Land records Department Department of Agriculture Department of Industrial Crops Development Cooperative Office Department of Small Scale Industries Fisheries Department Department of Livestock and Veterinary Department of Beekeeping Department of Human Settlement and Housing Development Maintenance of Buildings, Roads, and Bridges Public Construction Budget Department Department of Planning Central Stevedoring Committee Forestry Department Dry Zone Green Project Development Department of Sports and Physical Education Water Transport Development Municipals Myanmar Film Making Myanmar Salt and Marine Chemical Enterprise Myanmar Pharmaceutical and Foodstuff Industry Home Utilities Industry Source: Nixon et al 2013.Revenue assignments are set out in Schedule V of the Constitution. There are 19 tax headings under the schedule but currently the region and state governments are allowed to collect under nine headings, while the budget headings indicate only seven sources of tax revenues: excise tax, land tax, embankment tax, forestry tax, mining tax, lakes/streams tax, and municipal tax. The total amount of taxes collected from these sources by region and state governments is currently about 4% of total government revenues, with variations from 13% in Mandalay Region to 0.7% to Rakhine State, a reflection in part of the differing levels of economic development across states and regions.17 For almost all states and regions, the municipal tax is either the first or the second most important revenue source. International experience suggests that local governments should be assigned stable sources of revenue that are easy to administer and clearly separable across different local jurisdictions; and commonly agreed examples of such sources include: real estate property taxes, retail sales taxes, business fees, motor vehicle fees, and user charges. From this perspective, the current list of local taxes for Myanmar would seem to be a good beginning, but will need to be reviewed in the context of the overall reform of the government’s tax policy as well as the future directions for decentralization. Of17 Extracted from 2012–2013 State and Region Budgets, as reported in the official Gazette. particular importance will be the outcome of the peace negotiations and any agreements reached in that context on sharing of natural resource wealth.Since the assignment of revenue sources rarely provides local governments with sufficient revenues to fund their expenditure functions, intergovernmental transfers are often necessary. This is the case in Myanmar, where there are currently two types of unconditional/conditional transfer: grants for poverty reduction, under which one billion kyat was distributed in FY2012 evenly to all regions and states (except for Chin State, which receives three times more than other regions and states because of its high poverty rate and difficult transportation situation); and other grants primarily for the purpose of helping regions and states “balance their books” (Figure 4). In total, these two types of transfers are very small and are far outweighed by the funding provided directly by union ministries. The system of intergovernmental transfers does, however, require a major review, (the World Bank (2013) has noted that it is “neither rules-based nor transparent”) and in this regard, Myanmar can draw on a wealth of international experience of use for such transfers, including “vertical” or “horizontal” balance, funding specific national priorities, counteracting effects of interregional spillovers or externalities, etc., the form in which such transfers are made (conditional or unconditional), and some universally accepted principles of transfer design (Box 8). The development of the transfer system in Myanmar will also be crucially dependent on broader decisions taken with respect to decentralization, including how much subnational spending will be achieved through deconcentration versus devolution to regions and states, and how natural resource wealth is to be shared.Figure 4: Types of Central Government TransfersUnion (Central) Government Unconditional/ Conditional Grants Unconditional/ (Sectoral) Conditional Grants Own SourceRevenue PovertyReduction Fund Grants to Region and States Education, Health, etc. Schedule I GAD Schedule I/II Depts. GAD = General Administration Department. Source: Authors.The fourth and final pillar of decentralization is subnational borrowing. At present, the debt recorded as being incurred by regions and states appears to relate to union support for the operating deficits of SEEs, and in general, regional and state governments are reluctant to borrow because of an inability to repay. To avoid any possibility that imbalances at the regional and state levels could impact on macroeconomic stability, it will be important to put in place a well-defined framework for any local borrowing that may be permitted. Box 8: Principles of Transfer DesignProviding revenue adequacy. A transfer formula should, as far as possible, provide a source of adequate resources for local governments.Preserving budget autonomy. A transfer system should preserve budget autonomy at the subnational level within the constraints provided by national priorities.Enhancing equity and fairness. The transfer mechanism should support a fair allocation of resources. Stability. Transfers should be provided in a predictable manner over time.Simplicity and transparency. Transfer formulas should be simple and transparent, and should pursue one objective at a time.
Incentive compatibility. The transfer system should not create negative incentives for local revenue mobilization, and should not induce inefficient expenditure choices.
Focus on service delivery. Transfer formulas should focus on the demand (clients or outputs) rather than the supply
(inputs and infrastructure) of local government services.
Avoid equal shares. Reliance on the “equal shares” principle (whereby all local governments at the same level, whatever their size and characteristics, receive the same size of transfer) as a major allocation factor should be avoided in the design of an allocation formula.
Avoid sudden large changes. The transfer system should avoid sudden large changes in funding for local governments—
especially during the introduction of a new transfer mechanism.
Grants should be announced in a timely manner corresponding to the local budget cycle.
Source: UNDP 2005.
The government will also need to review both the system and the capacity for preparing, approving and implementing the budget. Since FY2012, region and state governments have been accountable for preparing their own budget proposals with a participatory budgeting approach. Departmental expenditures were estimated based on previous years’ expenditures and budget proposals, and estimated expenditures sent to the Finance and Revenue Department and the Planning and Economic Development Department for review. The Budget Department has scrutinized the budget and consolidated the current, capital and financial budget with the regions and states budget allocation; and the Planning and Economic Development Department has made sure the budget was in line with proposed local development projects. The budgets have then been submitted to the MoFR and MNPED for review, after which, the Financial Commission has vetted the budgets of both the Union and regions and states before submitting the bill to Pyidaungsu Hluttaw, where the final decisions on the amount of budget to be allocated for each region and state have been made (Ministry of Information 2008). It will also be necessary to consider what guidelines should be introduced at the different levels of the system to help with budget preparation, approval, and implementation and how best to strengthen the capacity at different levels to effectively use the guidelines and manage the system.
In sum, significant developments are taking place across all aspects of fiscal decentralization. Drawing on lessons of international experience (Box 9), it will now be important to carefully review experience with decentralization and its management.
Box 9: Fiscal Decentralization, Lessons of Country Experience
The sequencing of decentralization matters: resources should be made available to subnational governments pari passu with the assignment to them of spending responsibilities.
The pace of decentralization should be linked as much as possible to the capacity of subnational governments to effectively carry out the functions assigned to them.
While spending responsibilities in some sectors (such as education and health) will inevitably overlap across levels of government, it is important to ensure adequate clarity of the role of each level of government in the provision of the services, to avoid duplication, waste, and loss of accountability.
In some cases, complementary policy reforms are also needed, such as in the civil service and regulatory frameworks. Realizing the potential efficiency gains of decentralization in the provision of public goods and services often requires
significant investments in capacity building and improvement of PFM systems at the subnational level, in particular, aiming
at improving transparency of the budget process in all its phases.
In order to facilitate th
Incentive compatibility. The transfer system should not create negative incentives for local revenue mobilization, and should not induce inefficient expenditure choices.
Focus on service delivery. Transfer formulas should focus on the demand (clients or outputs) rather than the supply
(inputs and infrastructure) of local government services.
Avoid equal shares. Reliance on the “equal shares” principle (whereby all local governments at the same level, whatever their size and characteristics, receive the same size of transfer) as a major allocation factor should be avoided in the design of an allocation formula.
Avoid sudden large changes. The transfer system should avoid sudden large changes in funding for local governments—
especially during the introduction of a new transfer mechanism.
Grants should be announced in a timely manner corresponding to the local budget cycle.
Source: UNDP 2005.
The government will also need to review both the system and the capacity for preparing, approving and implementing the budget. Since FY2012, region and state governments have been accountable for preparing their own budget proposals with a participatory budgeting approach. Departmental expenditures were estimated based on previous years’ expenditures and budget proposals, and estimated expenditures sent to the Finance and Revenue Department and the Planning and Economic Development Department for review. The Budget Department has scrutinized the budget and consolidated the current, capital and financial budget with the regions and states budget allocation; and the Planning and Economic Development Department has made sure the budget was in line with proposed local development projects. The budgets have then been submitted to the MoFR and MNPED for review, after which, the Financial Commission has vetted the budgets of both the Union and regions and states before submitting the bill to Pyidaungsu Hluttaw, where the final decisions on the amount of budget to be allocated for each region and state have been made (Ministry of Information 2008). It will also be necessary to consider what guidelines should be introduced at the different levels of the system to help with budget preparation, approval, and implementation and how best to strengthen the capacity at different levels to effectively use the guidelines and manage the system.
In sum, significant developments are taking place across all aspects of fiscal decentralization. Drawing on lessons of international experience (Box 9), it will now be important to carefully review experience with decentralization and its management.
Box 9: Fiscal Decentralization, Lessons of Country Experience
The sequencing of decentralization matters: resources should be made available to subnational governments pari passu with the assignment to them of spending responsibilities.
The pace of decentralization should be linked as much as possible to the capacity of subnational governments to effectively carry out the functions assigned to them.
While spending responsibilities in some sectors (such as education and health) will inevitably overlap across levels of government, it is important to ensure adequate clarity of the role of each level of government in the provision of the services, to avoid duplication, waste, and loss of accountability.
In some cases, complementary policy reforms are also needed, such as in the civil service and regulatory frameworks. Realizing the potential efficiency gains of decentralization in the provision of public goods and services often requires
significant investments in capacity building and improvement of PFM systems at the subnational level, in particular, aiming
at improving transparency of the budget process in all its phases.
In order to facilitate th
การแปล กรุณารอสักครู่..
ตารางที่ 10: รัฐและภาคหน่วยงบประมาณและรัฐธรรมนูญกำหนดหน่วยงานที่ปรากฏในรัฐและภาคตารางเวลางบประมาณฉัน(สหภาพ) ตารางที่สอง(รัฐ / ภูมิภาค) ที่เหลือ / ไม่แน่ใจบริหารงานทั่วไปกรมสอบสวนคดีพิเศษกรมเรือนจำกรมตั้งถิ่นฐานและการบันทึกกรมที่ดินกรมวิชาการเกษตรกรมพืชพัฒนาอุตสาหกรรมสำนักงานสหกรณ์กรมขนาดเล็กขนาดอุตสาหกรรมกรมประมงกรมปศุสัตว์และสัตวแพทย์กรมเลี้ยงผึ้งกรมตั้งถิ่นฐานของมนุษย์และการพัฒนาที่อยู่อาศัยการบำรุงรักษาอาคารถนนและสะพานสาธารณะก่อสร้างกรมงบประมาณภาควิชาการวางแผนภาคกลางStevedoring คณะกรรมการกรมป่าไม้โซนแห้งสีเขียวโครงการพัฒนาภาควิชากีฬาและพลศึกษาพัฒนาขนส่งน้ำเทศบาลพม่าฟิล์มพม่าเกลือและสารเคมีทางทะเลองค์กรพม่ายาและอาหารอุตสาหกรรมแรกสาธารณูปโภคอุตสาหกรรมที่มา: นิกสัน et al, 2013 การกำหนดรายได้มีการกำหนดไว้ในตารางการแข่งขันวีของรัฐธรรมนูญ มี 19 หัวภาษีตามกำหนดเวลา แต่ขณะนี้รัฐบาลภาครัฐและได้รับอนุญาตให้เก็บภายใต้เก้าหัวที่มีในขณะที่ส่วนหัวของงบประมาณที่บ่งบอกถึงเพียงเจ็ดแหล่งที่มาของรายได้จากภาษี: ภาษีสรรพสามิตภาษีที่ดินภาษีเขื่อนภาษีป่าไม้ภาษีการทำเหมืองแร่ ทะเลสาบ / ลำธารภาษีและภาษีเทศบาล ยอดรวมของภาษีที่เก็บรวบรวมจากแหล่งข้อมูลเหล่านี้ตามภูมิภาคและรัฐบาลของรัฐในขณะนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 4% ของรายได้ของรัฐบาลรวมกับการเปลี่ยนแปลงจาก 13% ในมั ณ ฑะเลภาค 0.7% มาอยู่ที่รัฐยะไข่เป็นภาพสะท้อนในส่วนของระดับที่แตกต่างกันของการพัฒนาเศรษฐกิจ ทั่วทั้งรัฐและ regions.17 สำหรับเกือบทุกรัฐและภูมิภาคภาษีเทศบาลเป็นทั้งเป็นครั้งแรกหรือแหล่งรายได้สำคัญที่สุดที่สอง ประสบการณ์ระหว่างประเทศแสดงให้เห็นว่ารัฐบาลท้องถิ่นควรจะกำหนดแหล่งที่มาของรายได้ที่มั่นคงที่ง่ายต่อการจัดการและการแยกอย่างชัดเจนทั่วท้องที่ที่แตกต่างกัน และตกลงกันโดยทั่วไปตัวอย่างของแหล่งดังกล่าว ได้แก่ ภาษีอสังหาริมทรัพย์ภาษียอดค้าปลีกธุรกิจค่าธรรมเนียมและค่ายานพาหนะและค่าใช้จ่ายของผู้ใช้ จากมุมมองนี้รายการปัจจุบันของภาษีท้องถิ่นพม่าดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แต่จะต้องมีการทบทวนในบริบทของการปฏิรูปโดยรวมของนโยบายภาษีของรัฐบาลเช่นเดียวกับทิศทางในอนาคตสำหรับการกระจายอำนาจ ของ17 สกัด 2012-2013 งบประมาณของรัฐและภาคตามที่รายงานอย่างเป็นทางการในราชกิจจานุเบกษา. ความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นผลของการเจรจาสันติภาพและข้อตกลงใด ๆ มาถึงในบริบทในการแบ่งปันความมั่งคั่งทรัพยากรธรรมชาติว่า. ตั้งแต่การมอบหมายของแหล่งรายได้ไม่ค่อย ให้รัฐบาลท้องถิ่นที่มีรายได้เพียงพอที่จะฟังก์ชั่นการใช้จ่ายเงินทุนของพวกเขาการถ่ายโอนระหว่างรัฐบาลมักจะมีความจำเป็น เป็นกรณีนี้ในพม่าที่มีอยู่ในขณะนี้ทั้งสองประเภทของที่ไม่มีเงื่อนไข / โอนเงื่อนไข: เงินอุดหนุนสำหรับการลดความยากจนตามที่หนึ่งพันล้านจั๊ตกระจายอยู่ใน FY2012 อย่างเท่าเทียมกันกับทุกภูมิภาคและรัฐ (ยกเว้นรัฐชินซึ่งได้รับอีกสามครั้ง กว่าภูมิภาคอื่น ๆ และรัฐเพราะอัตราความยากจนสูงและสถานการณ์การขนส่งยาก); และทุนอื่น ๆ ที่เกี่ยวเนื่องเพื่อประโยชน์ในการช่วยให้ภูมิภาคและระบุว่า "ความสมดุลหนังสือของพวกเขา" (รูปที่ 4) รวมทั้งสองประเภทของการถ่ายโอนมีขนาดเล็กมากและในแง่ไกลโดยให้เงินทุนโดยตรงจากกระทรวงสหภาพ ระบบของการถ่ายโอนระหว่างรัฐบาลไม่ แต่ต้องมีการตรวจสอบที่สำคัญ (ธนาคารโลก (2013) ได้ตั้งข้อสังเกตว่ามันคือ "ไม่ตามกฎไม่โปร่งใส") และในเรื่องนี้พม่าสามารถวาดบนความมั่งคั่งของประสบการณ์ระหว่างประเทศของ ใช้สำหรับการถ่ายโอนดังกล่าวรวมทั้ง "แนวตั้ง" หรือ "แนวนอน" สมดุลการระดมทุนจัดลำดับความสำคัญของชาติโดยเฉพาะผลกระทบของ counteracting spillovers interregional หรือภายนอก ฯลฯ รูปแบบที่ถ่ายโอนดังกล่าวจะทำ (เงื่อนไขหรือไม่มีเงื่อนไข) และบางส่วนหลักการที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง ของการออกแบบการถ่ายโอน (กล่อง 8) การพัฒนาระบบการถ่ายโอนในพม่ายังจะขับเคลื่อนขึ้นอยู่กับการตัดสินใจที่กว้างขึ้นนำเกี่ยวกับการกระจายอำนาจรวมทั้งวิธีการมากการใช้จ่าย subnational จะประสบความสำเร็จผ่าน deconcentration เมื่อเทียบกับความรับผิดชอบไปยังภูมิภาคและรัฐและวิธีการที่ความมั่งคั่งของทรัพยากรที่จะใช้ร่วมกัน. เต็มตัว 4: ประเภทของรัฐบาลกลางโอนยูเนี่ยน(ภาคกลาง) รัฐบาลไม่มีเงื่อนไข/ เงื่อนไขแกรนไม่มีเงื่อนไข/ (สาขา) เงื่อนไขแกรนต์ของตัวเองที่มารายได้ความยากจนลดกองทุนเงินอุดหนุนให้กับภาครัฐและการศึกษา, สุขภาพและอื่น ๆตารางเวลาผมเดินไปเดินมาตารางการ I / II depts. เดินไปเดินมา = กรมบริหารงานทั่วไป ที่มา:. ผู้เขียนเสาสี่และสุดท้ายของการกระจายอำนาจคือการกู้ยืมsubnational ปัจจุบันหนี้ที่ได้รับการบันทึกเป็นที่เกิดขึ้นตามภูมิภาคและรัฐดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการสนับสนุนสหภาพสำหรับการดำเนินงานของการขาดดุลเห็นและโดยทั่วไปรัฐบาลในระดับภูมิภาคและรัฐไม่เต็มใจที่จะยืมเพราะไม่สามารถที่จะชำระคืน เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่ความไม่สมดุลในระดับภูมิภาคและรัฐอาจส่งผลกระทบต่อเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาคใด ๆ ก็จะมีความสำคัญที่จะใส่ในสถานที่ที่เป็นกรอบที่ดีที่กำหนดสำหรับการกู้ยืมเงินใด ๆ ในท้องถิ่นที่อาจได้รับอนุญาต. กล่อง 8: หลักการของการออกแบบรถรับส่งให้เพียงพอรายได้. สูตรการโอนเงินควรเท่าที่เป็นไปได้ให้แหล่งที่มาของทรัพยากรที่เพียงพอสำหรับรัฐบาลท้องถิ่น. รักษาเอกราชงบประมาณ ระบบการโอนเงินควรรักษาเอกราชงบประมาณในระดับ subnational ภายในข้อ จำกัด ที่มีให้โดยจัดลำดับความสำคัญของชาติ. การเพิ่มทุนและความเป็นธรรม กลไกการถ่ายโอนควรสนับสนุนการจัดสรรทรัพยากรที่เป็นธรรม ความมั่นคง โอนควรจะให้ในลักษณะที่คาดเดาได้เมื่อเวลาผ่านไป. ความเรียบง่ายและความโปร่งใส สูตรการโอนเงินควรจะง่ายและโปร่งใสและควรติดตามวัตถุประสงค์หนึ่งที่เวลา. แรงจูงใจการทำงานร่วมกัน ระบบการโอนไม่ควรสร้างแรงจูงใจเชิงลบสำหรับการระดมรายได้ในท้องถิ่นและไม่ควรก่อให้เกิดค่าใช้จ่ายทางเลือกที่ไม่มีประสิทธิภาพ. มุ่งเน้นไปที่การให้บริการ สูตรการโอนเงินควรมุ่งเน้นไปที่ความต้องการ (ลูกค้าหรือเอาท์พุท) มากกว่าอุปทาน(ปัจจัยการผลิตและโครงสร้างพื้นฐาน) ของบริการรัฐบาลท้องถิ่น. หลีกเลี่ยงหุ้นเท่ากับ พึ่งที่ "หุ้นเท่ากับ" หลักการ (โดยทุกรัฐบาลท้องถิ่นในระดับเดียวกันสิ่งที่ขนาดของพวกเขาและลักษณะได้รับขนาดเดียวกันของการถ่ายโอน) เป็นปัจจัยการจัดสรรที่สำคัญควรหลีกเลี่ยงในการออกแบบของสูตรการจัดสรรที่. หลีกเลี่ยงการขนาดใหญ่อย่างฉับพลัน การเปลี่ยนแปลง ระบบการโอนเงินควรหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่อย่างฉับพลันในการระดมทุนเพื่อ governments- ท้องถิ่นโดยเฉพาะในช่วงการแนะนำของกลไกการถ่ายโอนใหม่. แกรนควรได้รับการประกาศในเวลาที่เหมาะสมสอดคล้องกับวงจรงบประมาณท้องถิ่น. ที่มา: โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติปี 2005 รัฐบาลยังจะต้อง ทบทวนทั้งระบบและความสามารถในการจัดเตรียมและการดำเนินการอนุมัติงบประมาณ ตั้งแต่ FY2012 ภูมิภาคและรัฐบาลของรัฐได้รับความรับผิดชอบในการจัดทำข้อเสนองบประมาณของตัวเองด้วยวิธีการการจัดทำงบประมาณแบบมีส่วนร่วม ค่าใช้จ่ายอยู่ที่ประมาณแผนกขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายในปีก่อนหน้าและข้อเสนองบประมาณและค่าใช้จ่ายโดยประมาณที่ส่งไปยังกระทรวงการคลังและกรมสรรพากรและกรมวางแผนและการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อการตรวจสอบ กรมงบประมาณได้พิจารณางบประมาณและงบการเงินรวมในปัจจุบันเงินทุนและงบประมาณทางการเงินกับภูมิภาคและรัฐจัดสรรงบประมาณ และฝ่ายวางแผนและพัฒนาเศรษฐกิจได้ทำการตรวจสอบงบประมาณที่สอดคล้องกับการเสนอโครงการการพัฒนาท้องถิ่น งบประมาณที่ได้รับแล้วส่งไปยัง MoFR และ MNPED สำหรับการตรวจสอบหลังจากที่คณะกรรมาธิการการเงินได้รับการตรวจสอบงบประมาณของทั้งสองสหภาพและภูมิภาคและรัฐก่อนที่จะส่งใบเรียกเก็บเงินเพื่อ Pyidaungsu Hluttaw ที่ตัดสินใจขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับจำนวนเงินงบประมาณไป ได้รับการจัดสรรในแต่ละภูมิภาคและรัฐได้รับการทำ (กระทรวงสารสนเทศ 2008) นอกจากนี้ยังจะมีความจำเป็นที่จะต้องพิจารณาสิ่งที่แนวทางที่ควรจะนำมาอยู่ในระดับที่แตกต่างกันของระบบที่จะช่วยให้มีการจัดทำงบประมาณที่ได้รับการอนุมัติและการดำเนินการและวิธีการที่ดีที่สุดในการเสริมสร้างศักยภาพในระดับที่แตกต่างกันได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้แนวทางและจัดการระบบ. ใน ผลรวมการพัฒนาที่สำคัญจะเกิดขึ้นทั่วทุกแง่มุมของการกระจายอำนาจทางการคลัง การวาดภาพบนบทเรียนจากประสบการณ์ระหว่างประเทศ (กล่อง 9) ตอนนี้จะมีความสำคัญในการตรวจสอบอย่างรอบคอบประสบการณ์กับการกระจายอำนาจและการจัดการของ. กล่อง 9: การคลังกระจายอำนาจบทเรียนของประเทศประสบการณ์ลำดับเรื่องการกระจายอำนาจ: การทรัพยากรที่ควรจะให้บริการแก่รัฐบาล subnational เสมอบ่าเสมอไหล่มีการกำหนดให้พวกเขาใช้จ่ายความรับผิดชอบ. ก้าวของการกระจายอำนาจควรจะเชื่อมโยงมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่ความจุของรัฐบาล subnational ให้มีประสิทธิภาพการปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้พวกเขา. ในขณะที่การใช้จ่ายความรับผิดชอบในบางภาคส่วน (เช่นการศึกษาและสุขภาพ ) ย่อมจะซ้อนทับกันในระดับของรัฐบาลเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ามีความชัดเจนเพียงพอของบทบาทของแต่ละระดับของรัฐบาลในการให้บริการที่จะหลีกเลี่ยงความซ้ำซ้อนของเสียและการสูญเสียของความรับผิดชอบ. ในบางกรณีการปฏิรูปนโยบายที่สมบูรณ์อยู่ จำเป็นเช่นในราชการพลเรือนและกรอบการกำกับดูแล ตระหนักถึงการเพิ่มประสิทธิภาพที่มีศักยภาพของการกระจายอำนาจในการจัดหาสินค้าสาธารณะและบริการที่มักจะต้องใช้เงินลงทุนที่สำคัญในการสร้างขีดความสามารถและการปรับปรุงระบบ PFM ในระดับ subnational โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล็งไปที่การปรับปรุงความโปร่งใสของกระบวนการจัดทำงบประมาณในทุกขั้นตอนของตน. ในการสั่งซื้อ เพื่ออำนวยความสะดวกชั้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ตารางที่ 10 : ภาครัฐและหน่วยงานและงบประมาณตาม
หน่วยงานที่ปรากฏในรัฐและเขตงบประมาณตารางเวลาฉัน ( สหภาพ ) ตาราง 2
( รัฐ / ภูมิภาค ) ที่เหลือไม่แน่ใจ
/ ธุรการแผนกแผนกแผนกสอบสวนพิเศษ
ที่ดินประวัติกรมคุกและการตั้งถิ่นฐานของกรมวิชาการเกษตร กรมพัฒนา
พืชผล อุตสาหกรรมสำนักงานความร่วมมืออุตสาหกรรมขนาดเล็ก
กรมประมง กรมปศุสัตว์ และฝ่ายสัตวแพทย์ของการเลี้ยงผึ้ง
กรมพัฒนาที่อยู่อาศัยและการตั้งถิ่นฐานมนุษย์
รักษาอาคาร ถนน และสะพาน
งบประมาณก่อสร้างสำนักงานภาควิชาการวางแผน
ปีกกรมป่าไม้คณะกรรมการกลางบริการโซนสีเขียวโครงการพัฒนาภาควิชาพลศึกษาและกีฬา
น้ำการขนส่งการพัฒนา
ฟิล์มให้เทศบาลพม่าพม่าและองค์กรทางเคมีเกลือทะเลพม่า ยาและอาหารอุตสาหกรรม
บ้านสาธารณูปโภคอุตสาหกรรม
ที่มา : นิกสัน et al 2013 .
รายได้ได้รับมอบหมายไว้ในตารางเวลาในรัฐธรรมนูญมีหัวเรื่อง 19 ภาษีภายใต้ตาราง แต่ขณะนี้ภูมิภาคและรัฐบาลได้รับอนุญาตให้เก็บภายใต้เก้าหัว ในขณะที่งบประมาณหัวเรื่องบ่งชี้เพียงเจ็ดแหล่งที่มาของรายได้จากภาษี : ภาษี , ภาษีสรรพสามิต ภาษีที่ดิน ภาษี , ภาษีเหมืองแร่ เขื่อน ป่าไม้ ลำธารและทะเลสาบ / ภาษี , ภาษีเทศบาล .จำนวนภาษีที่จัดเก็บจากแหล่งเหล่านี้ตามภูมิภาคและรัฐบาลอยู่ในขณะนี้ประมาณ 4 % ของรายได้รัฐบาลทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลงจาก 13% ในเขตมัณฑะเลย์ถึง 0.7% ในรัฐยะไข่ สะท้อนให้เห็นในส่วนของความแตกต่างของระดับการพัฒนาเศรษฐกิจในสหรัฐอเมริกาและ regions.17 เกือบทุกประเทศและภูมิภาคภาษีเทศบาลเป็นครั้งแรก หรือแหล่งรายได้ที่สองที่สำคัญที่สุด ประสบการณ์ในต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นควรได้รับแหล่งมั่นคงของรายได้ที่ง่ายต่อการจัดการและชัดเจนแยกกันในศาลท้องถิ่นที่แตกต่างกัน และโดยทั่วไปเห็นด้วยตัวอย่างของแหล่งดังกล่าวรวมถึง : ภาษีทรัพย์สินอสังหาริมทรัพย์ , ค้าปลีกภาษีค่าธรรมเนียมธุรกิจค่ายานพาหนะ และค่าธรรมเนียมของผู้ใช้ จากมุมมองนี้ , ปัจจุบันรายการภาษีท้องถิ่น พม่าจะดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แต่จะต้องพิจารณาในบริบทของการปฏิรูปโดยรวมของนโยบายภาษีของรัฐบาล ตลอดจนทิศทางในอนาคตของการกระจายอำนาจ ของ
17 2012 - 2013 สกัดจากรัฐและเขตข้อมูลที่รายงานในราชกิจจานุเบกษาอย่างเป็นทางการ
โดยเฉพาะความสำคัญจะเป็นผลของการเจรจาสันติภาพและข้อตกลงถึงในที่บริบทในการแบ่งปันทรัพยากรความมั่งคั่งธรรมชาติ
เนื่องจากงานของแหล่งรายได้ไม่ค่อยให้รัฐบาลท้องถิ่นที่มีรายได้เพียงพอที่จะกองทุนค่าใช้จ่ายของฟังก์ชันโอนระหว่างมักจะจำเป็น ในกรณีนี้คือในพม่า
หน่วยงานที่ปรากฏในรัฐและเขตงบประมาณตารางเวลาฉัน ( สหภาพ ) ตาราง 2
( รัฐ / ภูมิภาค ) ที่เหลือไม่แน่ใจ
/ ธุรการแผนกแผนกแผนกสอบสวนพิเศษ
ที่ดินประวัติกรมคุกและการตั้งถิ่นฐานของกรมวิชาการเกษตร กรมพัฒนา
พืชผล อุตสาหกรรมสำนักงานความร่วมมืออุตสาหกรรมขนาดเล็ก
กรมประมง กรมปศุสัตว์ และฝ่ายสัตวแพทย์ของการเลี้ยงผึ้ง
กรมพัฒนาที่อยู่อาศัยและการตั้งถิ่นฐานมนุษย์
รักษาอาคาร ถนน และสะพาน
งบประมาณก่อสร้างสำนักงานภาควิชาการวางแผน
ปีกกรมป่าไม้คณะกรรมการกลางบริการโซนสีเขียวโครงการพัฒนาภาควิชาพลศึกษาและกีฬา
น้ำการขนส่งการพัฒนา
ฟิล์มให้เทศบาลพม่าพม่าและองค์กรทางเคมีเกลือทะเลพม่า ยาและอาหารอุตสาหกรรม
บ้านสาธารณูปโภคอุตสาหกรรม
ที่มา : นิกสัน et al 2013 .
รายได้ได้รับมอบหมายไว้ในตารางเวลาในรัฐธรรมนูญมีหัวเรื่อง 19 ภาษีภายใต้ตาราง แต่ขณะนี้ภูมิภาคและรัฐบาลได้รับอนุญาตให้เก็บภายใต้เก้าหัว ในขณะที่งบประมาณหัวเรื่องบ่งชี้เพียงเจ็ดแหล่งที่มาของรายได้จากภาษี : ภาษี , ภาษีสรรพสามิต ภาษีที่ดิน ภาษี , ภาษีเหมืองแร่ เขื่อน ป่าไม้ ลำธารและทะเลสาบ / ภาษี , ภาษีเทศบาล .จำนวนภาษีที่จัดเก็บจากแหล่งเหล่านี้ตามภูมิภาคและรัฐบาลอยู่ในขณะนี้ประมาณ 4 % ของรายได้รัฐบาลทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลงจาก 13% ในเขตมัณฑะเลย์ถึง 0.7% ในรัฐยะไข่ สะท้อนให้เห็นในส่วนของความแตกต่างของระดับการพัฒนาเศรษฐกิจในสหรัฐอเมริกาและ regions.17 เกือบทุกประเทศและภูมิภาคภาษีเทศบาลเป็นครั้งแรก หรือแหล่งรายได้ที่สองที่สำคัญที่สุด ประสบการณ์ในต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นควรได้รับแหล่งมั่นคงของรายได้ที่ง่ายต่อการจัดการและชัดเจนแยกกันในศาลท้องถิ่นที่แตกต่างกัน และโดยทั่วไปเห็นด้วยตัวอย่างของแหล่งดังกล่าวรวมถึง : ภาษีทรัพย์สินอสังหาริมทรัพย์ , ค้าปลีกภาษีค่าธรรมเนียมธุรกิจค่ายานพาหนะ และค่าธรรมเนียมของผู้ใช้ จากมุมมองนี้ , ปัจจุบันรายการภาษีท้องถิ่น พม่าจะดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แต่จะต้องพิจารณาในบริบทของการปฏิรูปโดยรวมของนโยบายภาษีของรัฐบาล ตลอดจนทิศทางในอนาคตของการกระจายอำนาจ ของ
17 2012 - 2013 สกัดจากรัฐและเขตข้อมูลที่รายงานในราชกิจจานุเบกษาอย่างเป็นทางการ
โดยเฉพาะความสำคัญจะเป็นผลของการเจรจาสันติภาพและข้อตกลงถึงในที่บริบทในการแบ่งปันทรัพยากรความมั่งคั่งธรรมชาติ
เนื่องจากงานของแหล่งรายได้ไม่ค่อยให้รัฐบาลท้องถิ่นที่มีรายได้เพียงพอที่จะกองทุนค่าใช้จ่ายของฟังก์ชันโอนระหว่างมักจะจำเป็น ในกรณีนี้คือในพม่า
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสมัยมัธยม
- when the first day of september
- Go to bed before I'm so sleepy.
- The overalll process of building and mai
- T : Good afternoon lady and gentleman. M
- Similar results were obtained in rice st
- ขาดไม่ได้
- I'm debating whether or not to put my sp
- why you doon't sleep
- เพราะการทำให้การพนันถูกกฎหมายเหมือนเป็นก
- ทำไม่คุณไม่คิดรักใคร
- hello sweet gırl... how re u ?* really
- Service quality is the best tool for mar
- เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสมัยมัธยม
- มหาวิทยาลัย มีการจัดนิทรรศการ ซึ่งเกี่ยว
- He later had the temple renovated and re
- หญิงที่มีปัญญาเป็นเลิศ
- evidence now indicates that artificial s
- T : Good afternoon lady and gentleman. M
- มาจากถนนสีลม
- แต่ฉันชอบทำงานที่หนองคายมากกว่า
- Similar results were obtained in rice st
- The tech giant is working on a device ca
- เป็นเครื่องมือสำหรับวัดระดับความร้อนหรือ
