He was surprised when he went to th

He was surprised when he went to the door of the next room. The next room was number 14! Anderson was frightened. Was he going mad?
After breakfast, he went to the Town Hall and read more of the old papers. He found only one more letter from the Bishop about Nicolas Francken. A group of townspeople had tried to make Francken leave Viborg. They had gone to Francken's house, but Francken had disappeared. The Bishop wrote that no one knew where Francken had gone. That was the end of the matter.
That evening, Anderson spoke to the landlord of The Golden Lion Inn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาไปที่ประตูห้องถัดไป ห้องถัดไปเป็นเลข 14 แอนเดอร์สันถูกกลัว เขากำลังบ้าหลังอาหารเช้า เขาเดินไปที่ศาลา และอ่านเอกสารเก่า เขาพบจดหมายเพิ่มเติมหนึ่งจากอธิการเกี่ยวกับ Nicolas Francken กลุ่มของชาวเมืองได้ลองให้ปล่อย Viborg Francken พวกเขาได้ไปบ้านของ Francken แต่ Francken หายไป อธิการเขียนว่า ไม่มีใครรู้ที่ Francken ได้หายไป ที่เป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องคืนนั้น แอนเดอร์สันได้พูดกับเจ้าสิงโตเดอะโกลเด้นอินน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาตกใจเมื่อเขาไปที่ประตูของห้องถัดไป ห้องถัดไปเป็นจำนวน 14 คน แอนเดอร์สัน หวาดกลัว เขาจะโกรธมั้ย ?หลังจากอาหารเช้า เขาไปที่ศาลากลาง และอ่านเพิ่มเติมจากเอกสารเก่า เขาพบว่ามีจดหมายจากพระสังฆราชเกี่ยวกับนิโคลัส แฟรงเค็น . กลุ่มของชาวเมืองได้พยายามที่จะทำให้แฟรงเค็นไป Viborg . พวกเขาไปที่บ้านของแฟรงเค็น แต่แฟรงเค็นได้หายไป ท่านเขียนว่า ไม่มีใครรู้ว่าแฟรงเค็นได้หายไปแล้ว นั่นคือตอนจบของเรื่องเย็นวันนั้น แอนเดอร์สันได้คุยกับเจ้าของบ้าน Golden Lion Inn