“He takes a long time to dress,” sa

“He takes a long time to dress,” said Mrs. Tiflin. “He combs his whiskers and rubs up his shoes and brushes his clothes.”
Carl scattered sugar on his mush. “A man that’s led a wagon train across the plains has got to be pretty careful how he dresses.”
Mrs. Tiflin turned on him. “Don’t do that, Carl! Please don’t!” There was more of threat than of request in her tone. And the threat irritated Carl.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เขาใช้เวลานานแต่ง กล่าวว่า นาง Tiflin "เขา–หวีหนวดของเขา และช่างค่ารองเท้าของเขา และแปรงผ้า" Carl กระจายน้ำตาลบนเขา mush "คนที่นำรถ wagon ทั่วราบมีระวังสวยวิธีชุดของเขา" นาง Tiflin กันเขา "ไม่ทำ Carl กรุณาอย่า" มีภัยคุกคามกว่าคำในเสียงของเธอมากขึ้น และภัยคุกคามจากระคายเคือง Carl

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เขาใช้เวลานานในการแต่งตัว" นาง Tiflin กล่าวว่า "เขาหวีเคราของเขาและลูบรองเท้าและเสื้อผ้าของเขาแปรงของเขา."
คาร์ลกระจัดกระจายน้ำตาลข้าวต้มของเขา "คนที่นำขบวนเกวียนข้ามที่ราบได้จะต้องสวยระวังวิธีการที่เขาแต่งตัว."
นาง Tiflin หันมาหาเขา "อย่าทำอย่างนั้นคาร์ล! กรุณาอย่า! "มีได้มากขึ้นกว่าที่เป็นภัยคุกคามของการร้องขอในน้ำเสียงของเธอ และภัยคุกคามหงุดหงิดคาร์ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เขาใช้เวลานานในการแต่งตัว " คุณนาย tiflin . " เขาหวีหนวดของเขาและ rubs ขึ้นรองเท้าและแปรงเสื้อผ้าของเขา . "
คาร์ลกระจายน้ำตาลหน้าของเขา " ผู้ชายที่นำขบวนเกวียนข้ามที่ราบได้สวย ระวังว่าเขาชุด "
คุณนาย tiflin ทรยศเขา " อย่าทำอย่างนั้น คาร์ล ได้โปรด อย่า ! " มีมากขึ้นของภัยคุกคามกว่าการร้องขอในน้ำเสียงของเธอและภัยคุกคามที่ระคายเคือง คาร์ล