4.1 Financial and corporate sector

4.1 Financial and corporate sector reform in Malaysia

Malaysia’s experience of financial restructuring differed from the other crisis countries in two aspects. First, Malaysia began with a stronger financial sector. Before the crisis it had developed more effective bankruptcy and foreclosure laws, as well as a stronger supervisory capacity. The banking sector was also well capitalized, with capital-asset rations exceeding 10 per cent. Nonetheless, the deepness of the regional financial crisis, and its effects on the domestic economy, together with the high level of non-performing loans (NPLs), led the authorities to introduce a number of measures to promote the consolidation of the industry and enhance its competitiveness. Second, as noted above, Malaysia altered its macro-economic course in September 1998, choosing to impose capital controls rather than accept an IMF rescue package (ADB 2000).

106
Prior to the crisis, official indicators of the Malaysian financial system’s soundness had actually improves significantly during the year: the ratio of NPL’s to total loans in banks and finance companies fell from 20 per cent in 1990 to about 3.8 per cent for banks and 4.7 per cent for finance companies in 1996(Lindgren et al. 1999). However, the persistent pace of credit expansion at an annual rate of nearly 30 per cent to the private sector (particularly to the property sector and for the purchase of stock and shares) exposed the financial system to potential risks from the price declines in property and other assets that occurred in 1997. In response to these deficiencies, the central bank (Bank Negara Malaysia, BNM ) had earlier imposed limits on propoty lending – 20 per cent of total loans – and securities lending for the purchase of shares, effective on 1 April 1997. In October 1997, the authorities issued a new directive that no new loans should be approved for the property sector, except for low-income housing. Banks were asked to summit credit plans for 1998 to medermoderate growth of the banking system to 20 per cent by March 1998 and 15 per cent by end -1998.

The combination of the economic slowdown, decline in asset values, rising interest rates, and the depreciation of the ringgit severely affected the level of credit performance and bank profitability. As the regional crisis deepened, concerns about the true conditions of the financial system increased, and were relate to: (1) the exceptionally fast rate of growth of credit in the banking system; (2) the exceptionally-high leverage of the private sector (163 per cent); (3) the concentration; and (4) the decline in asset qualities given the slowdown in economic activity.
The authorities announced several measures, effective on 1 January 1998, including a requirement for banks to classify loans as nonperforming when they were three months overdue; an acceleration of the classification of doubtful loans from 12 months overdue to six months, and bad loans from 24 to 12 months; and a rise n the required general loan-loss reserves from 1 per cent to at least 1.5 per cent.
On March 25 , 1998, the authorities announced a package of measures aimed at strengthening the financial system. The measures focused on:

- Broad-based strengthening of the regulatory and supervisory framework requirements for increased disclosure;
- Strengthening the finance company sector through consolidation into a smaller number of core companies;
- Pre-emptive re capitalization of bank.


The measures also included initiatives to improve the framework fao bank liquidity management and monetary operations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.1 เงินและปฏิรูปภาคธุรกิจในประเทศมาเลเซียประสบการณ์การปรับโครงสร้างทางการเงินของมาเลเซียแตกต่างจากวิกฤตประเทศอื่นในด้านที่สอง ครั้งแรก มาเลเซียเริ่ม มีภาคการเงินแข็งแกร่ง ก่อนวิกฤต นั้นได้พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพล้มละลาย และกฎหมาย foreclosure ตลอดจนกำลังประกาศความแข็งแกร่ง ภาคการธนาคารถูกใจสินทรัพย์ กับสินทรัพย์การลงทุนได้เกินร้อยละ 10 กระนั้น deepness วิกฤตการณ์ทางการเงินระดับภูมิภาค และผลกระทบของเศรษฐกิจภายในประเทศ พร้อมด้วยระดับสูงไม่ใช่ทำสินเชื่อก่อให้เกิด), นำเจ้าหน้าที่แนะนำจำนวนของมาตรการส่งเสริมการรวมบัญชีของอุตสาหกรรม และเพิ่มความสามารถในการแข่งขัน สอง ตามที่ระบุไว้ข้างต้น มาเลเซียเปลี่ยนแปลงจนแมเศรษฐกิจในเดือน 1998 กันยายน ต้องกำหนดควบคุมทุน มากกว่าที่ยอมรับแพคเกจกู้ภัย IMF (ADB 2000) 106 ก่อนวิกฤต ตัวชี้วัดอย่างเป็นทางการของความสมบูรณ์ของระบบการเงินมาเลเซียได้จริงปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญระหว่างปี: อัตราส่วน NPL ต่อสินเชื่อรวมธนาคารและบริษัทเงินทุนลดลงจากจำนวนร้อยละ 20 ในปี 1990 เพื่อประมาณ 3.8 ร้อยสำหรับธนาคารและร้อยละ 4.7 สำหรับบริษัททางการเงินในปี 1996 (Lindgren et al. 1999) อย่างไรก็ตาม ก้าวแบบของการขยายสินเชื่อที่มีอัตราประจำปีของเกือบร้อยละ 30 ภาคเอกชน (โดยเฉพาะภาคอสังหาริมทรัพย์ และ การซื้อหุ้นและหุ้น) สัมผัสระบบการเงินการเสี่ยงจากลดอัตราราคาทรัพย์สินและสินทรัพย์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในปี 1997 ตอบทรงเหล่านี้ ธนาคารกลาง (ธนาคารเนการามาเลเซีย BNM) ก่อนหน้านี้ได้กำหนดวงเงิน propoty – 20 ร้อยละของสินเชื่อรวม – ที่ให้ยืมและหลักทรัพย์ที่ให้ยืมสำหรับซื้อหุ้น มีผลบังคับในวันที่ 1 เมษายนพ.ศ. 2540 ในเดือน 1997 ตุลาคม เจ้าหน้าที่ออกคำสั่งใหม่ที่ว่า ควรอนุมัติสินเชื่อไม่ใหม่สำหรับคุณสมบัติภาค ยกเว้นบ้านแนซ์ ธนาคารถูกต้องสุดยอดแผนสินเชื่อในปี 1998 เพื่อ medermoderate การเติบโตของระบบธนาคารร้อยละ 20 โดย 1998 มีนาคมและร้อยละ 15 โดยสิ้น-1998 ชุดของการชะลอตัวทางเศรษฐกิจ การลดลงในมูลค่าสินทรัพย์ อัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น และเสื่อมของริงกิตรุนแรงรับผลกระทบระดับของผลกำไรประสิทธิภาพและธนาคารเครดิต เป็นวิกฤตภูมิภาคราย ความกังวลเกี่ยวกับเงื่อนไขแท้จริงของระบบการเงินเพิ่มขึ้น และเกี่ยวข้องกับ: (1) อัตราการเจริญเติบโตของสินเชื่อในระบบธนาคาร ล้ำรวดเร็ว (2) ล้ำสูงประสิทธิภาพการดำเนินงานของภาคเอกชน (163 ร้อยละ); (3 ความเข้มข้น) และ (4) การลดลงของคุณภาพสินทรัพย์ให้การชะลอตัวในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ เจ้าหน้าที่ประกาศมาตรการหลายอย่าง มีผลบังคับใน 1 มกราคมปีค.ศ. 1998 รวมทั้งความต้องการสำหรับธนาคารจัดประเภทเงินให้กู้ยืมเป็น nonperforming เมื่อพวกสามเดือนเลย การเร่งความเร็วของการจัดประเภทของเงินกู้ยืมหนี้สงสัยสูญจากพ้นกำหนด 6 เดือน 12 เดือน และเงินกู้ยืมไม่ดีจาก 24 เดือน 12 และ n เพิ่มขึ้นจำเป็นทั่วไปสินเชื่อขาดทุนสำรองจากร้อยละ 1 จะน้อย 1.5 ร้อยละ บน 25 มีนาคม 1998 เจ้าหน้าที่ประกาศแพคเกจของมาตรการที่เสริมสร้างระบบการเงิน มาตรการที่เน้น: -กว้างตามเพิ่มความกรอบข้อบังคับ และประกาศในการเปิดเผยเพิ่มขึ้น-เสริมสร้างภาคการเงินบริษัท โดยรวมเป็นหลักบริษัท เล็ก-Pre-emptive อีกครั้งใหญ่ของธนาคาร มาตรการรวมริเริ่มปรับปรุงการบริหารสภาพคล่องของธนาคาร fao กรอบและการดำเนินงานทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.1 การปฏิรูปภาคการเงินและ บริษัท ในมาเลเซียประสบการณ์ของมาเลเซียของการปรับโครงสร้างทางการเงินที่แตกต่างจากประเทศอื่นๆ ในวิกฤติสองด้าน ครั้งแรกที่มาเลเซียเริ่มด้วยภาคการเงินที่แข็งแกร่ง ก่อนที่จะเกิดวิกฤตที่มีการพัฒนามีประสิทธิภาพมากขึ้นล้มละลายและกฎหมายการยึดสังหาริมทรัพย์เช่นเดียวกับความจุการกำกับดูแลที่แข็งแกร่ง ภาคการธนาคารที่ได้รับทุนอย่างดีกับการปันส่วนทุนสินทรัพย์เกินกว่าร้อยละ 10 อย่างไรก็ตามความลึกของวิกฤตการเงินในภูมิภาคและผลกระทบต่อเศรษฐกิจภายในประเทศร่วมกับระดับสูงของเงินให้สินเชื่อด้อยคุณภาพ (NPLs) นำเจ้าหน้าที่ที่จะแนะนำจำนวนของมาตรการเพื่อส่งเสริมการควบรวมกิจการของอุตสาหกรรมและเพิ่ม สามารถในการแข่งขัน ประการที่สองตามที่ระบุไว้ข้างต้นมาเลเซียเปลี่ยนแปลงแน่นอนเศรษฐกิจมหภาคในเดือนกันยายนปี 1998 เลือกที่จะกำหนดมาตรการควบคุมเงินทุนมากกว่ายอมรับแพคเกจช่วยเหลือกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (ADB 2000). 106 ก่อนที่จะเกิดวิกฤต, หุ้นอย่างเป็นทางการของความมั่นคงระบบการเงินมาเลเซียมีจริง ช่วยเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญในช่วงปี: อัตราส่วนของหนี้เสียที่จะรวมเงินให้สินเชื่อในธนาคารและ บริษัท เงินทุนลดลงจากร้อยละ 20 ในปี 1990 ประมาณร้อยละ 3.8 สำหรับธนาคารและร้อยละ 4.7 สำหรับ บริษัท เงินทุนในปี 1996 (ลินด์เกรน et al, 1999). อย่างไรก็ตามการก้าวถาวรของการขยายตัวของสินเชื่อในอัตราต่อปีเกือบร้อยละ 30 ให้แก่ภาคเอกชน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคอสังหาริมทรัพย์และการซื้อหุ้นและหุ้น) สัมผัสระบบการเงินที่มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการลดลงของราคาในทรัพย์สินและ สินทรัพย์อื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในปี 1997 เพื่อตอบสนองต่อข้อบกพร่องเหล่านี้ธนาคารกลาง (ธนาคาร Negara Malaysia, BNM) มีข้อ จำกัด ที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการให้กู้ยืมเงิน propoty - ร้อยละ 20 ของเงินให้สินเชื่อรวม - และหลักทรัพย์ให้กู้ยืมสำหรับการซื้อหุ้นที่มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 1 เมษายนปี 1997 ในเดือนตุลาคมปี 1997 หน่วยงานที่ออกคำสั่งใหม่ที่สินเชื่อใหม่ที่ไม่ควรจะได้รับการอนุมัติสำหรับภาคอสังหาริมทรัพย์ยกเว้นสำหรับที่อยู่อาศัยมีรายได้ต่ำ ธนาคารถูกถามในการประชุมสุดยอดแผนเครดิตสำหรับปี 1998 ที่จะ medermoderate การเจริญเติบโตของระบบธนาคารร้อยละ 20 ในเดือนมีนาคมปี 1998 และร้อยละ 15 ในช่วงปลาย -1998. การรวมกันของการชะลอตัวของเศรษฐกิจลดลงในมูลค่าสินทรัพย์ที่เพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยและ ค่าเสื่อมราคาของริงกิตได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงระดับของการปฏิบัติเครดิตและการทำกำไรของธนาคาร ในฐานะที่เป็นวิกฤตในภูมิภาคลึกความกังวลเกี่ยวกับสภาพที่แท้จริงของระบบการเงินที่เพิ่มขึ้นและมีความเกี่ยวข้องกับ: (1) อัตราที่รวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเจริญเติบโตของสินเชื่อในระบบธนาคาร; (2) การใช้ประโยชน์ล้ำสูงของภาคเอกชน (ร้อยละ 163); (3) ความเข้มข้น; . และ (4) การลดลงของคุณภาพสินทรัพย์ที่ได้รับการชะลอตัวของกิจกรรมทางเศรษฐกิจเจ้าหน้าที่ประกาศมาตรการหลายอย่างมีผลวันที่1 มกราคมปี 1998 รวมทั้งความต้องการสำหรับธนาคารที่จะจัดชั้นสินเชื่อเป็น nonperforming เมื่อพวกเขาสามเดือนที่ค้างชำระนั้น เร่งของการจำแนกหนี้สงสัยจะสูญของเงินให้สินเชื่อจากที่ค้างชำระ 12 เดือนถึงหกเดือนและเงินกู้ยืมที่ไม่ดี 24-12 เดือน และการเพิ่มขึ้นของ n ที่จำเป็นต้องใช้เงินสำรองทั่วไปการสูญเสียเงินกู้ยืมจากร้อยละ 1 อย่างน้อยร้อยละ 1.5. เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1998 เจ้าหน้าที่ประกาศแพคเกจของมาตรการที่มุ่งเป้าไปที่การเสริมสร้างระบบการเงิน มาตรการที่มุ่งเน้นไปที่: - Broad-based เสริมสร้างความเข้มแข็งของความต้องการของกรอบการกำกับดูแลและการกำกับดูแลการเปิดเผยเพิ่มขึ้น- สร้างความเข้มแข็งภาค บริษัท เงินทุนผ่านการควบรวมกิจการเป็นจำนวนขนาดเล็กของ บริษัท หลัก;. - โครงสร้างเงินทุนอีกครั้ง Pre-emptive ของธนาคารมาตรการยังรวมถึง ความคิดริเริ่มในการปรับปรุงการเฝ้ากรอบการบริหารสภาพคล่องของธนาคารและการดำเนินงานทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.1 ทางการเงินและองค์กรภาคการปฏิรูปในมาเลเซีย

( ประสบการณ์ของสถาบันการเงินมีความแตกต่างจากประเทศอื่น ๆวิกฤตสองด้าน แรกมาเลเซียเริ่มต้นด้วยความแข็งแกร่งทางการเงินของภาค ก่อนวิกฤตินั้นได้พัฒนาประสิทธิภาพและกฎหมายล้มละลายยึดสังหาริมทรัพย์เช่นเดียวกับแข็งแกร่งควบคุมดูแลการผลิต ภาคการธนาคารเป็นอย่างดีนอกจากนี้ยังมีบันทึกที่มีทุน สินทรัพย์ส่วนแบ่งเกิน 10 เปอร์เซ็นต์ กระนั้น , ความลึกของวิกฤตการเงินในภูมิภาคและผลกระทบที่มีต่อเศรษฐกิจภายในประเทศ ประกอบกับระดับสูงของด้อยคุณภาพ ( NPL ) นำเจ้าหน้าที่แนะนำจำนวนของมาตรการที่จะส่งเสริมการรวมของอุตสาหกรรมและเพิ่มความสามารถในการแข่งขัน สอง ดังที่กล่าวไว้ข้างต้นการเปลี่ยนแปลงหลักสูตรเศรษฐกิจมหภาคของมาเลเซียในเดือนกันยายน 1998 เลือกที่จะกำหนดควบคุมเงินทุนมากกว่าที่จะรับแพคเกจการช่วยเหลือ ( ADB IMF 2000 )

0
ก่อนวิกฤต , ตัวชี้วัดความมั่นคงของมาเลเซียอย่างเป็นทางการของระบบสถาบันการเงินมีจริงช่วยเพิ่มอย่างมากในช่วงปี :สัดส่วน NPL ของสินเชื่อในธนาคารและ บริษัท เงินทุนลดลงจากร้อยละ 20 ในปี 1990 ประมาณ 3.8 ร้อยละ 4.7 ร้อยละของธนาคารและบริษัทการเงินใน 1996 ( ลินด์เกรน et al . 1999 ) อย่างไรก็ตามจังหวะแบบถาวรของการขยายสินเชื่อในอัตราปีละเกือบ 30 ร้อยละของภาคเอกชน ( โดยเฉพาะในภาคอสังหาริมทรัพย์ และการซื้อหุ้นและหุ้น ) เปิดเผยระบบทางการเงิน ความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการลดลงของราคาทรัพย์สินและสินทรัพย์อื่น ๆที่เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2540 ในการตอบสนองต่อข้อบกพร่องเหล่านี้ ธนาคาร ( ธนาคาร Negara มาเลเซียBNM ) ก่อนหน้านี้ได้กำหนดข้อ จำกัด propoty ยืม– 20 ร้อยละของสินเชื่อรวม ) และให้ยืมหลักทรัพย์เพื่อการซื้อหุ้น ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2540 ในตุลาคม 2540 เจ้าหน้าที่ออกคำสั่งใหม่ว่าไม่ควรได้รับการอนุมัติสินเชื่อใหม่สำหรับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ยกเว้นที่อยู่อาศัยที่มีรายได้ต่ำธนาคารมียอดสินเชื่อให้แผนสำหรับปี medermoderate การเจริญเติบโตของระบบธนาคารถึง 20 เปอร์เซ็นต์โดยเดือนมีนาคม 2541 และ 15 เปอร์เซ็นต์ โดยจบ - 1998

การรวมกันของการชะลอตัวทางเศรษฐกิจลดลงในมูลค่าสินทรัพย์ที่เพิ่มขึ้นอัตราดอกเบี้ย และค่าเสื่อมราคาของริงกิตรุนแรงระดับการปฏิบัติงานสินเชื่อและ ผลกำไรของธนาคาร เป็นภูมิภาควิกฤติแนบแน่นความกังวลเกี่ยวกับสภาพที่แท้จริงของระบบการเงินที่เพิ่มขึ้น และมีความสัมพันธ์กับ ( 1 ) อัตราการเจริญเติบโตของสินเชื่อที่รวดเร็วเป็นพิเศษในระบบธนาคาร ( 2 ) leverage สูงเป็นพิเศษของภาคเอกชน ( 163 เปอร์เซ็นต์ ) ; ความเข้มข้น ; ( 3 ) และ ( 4 ) การลดลงในคุณภาพสินทรัพย์ ได้รับการชะลอตัวในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ .
เจ้าหน้าที่ประกาศมาตรการหลายตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2541 รวมถึงความต้องการสินเชื่อธนาคารแบ่งเป็น nonperforming เมื่อสามเดือนที่ค้างชำระ ; การเร่งความเร็วของการสงสัยเงินกู้จาก 12 เดือน เกินหกเดือน และเงินให้กู้ยืมที่ไม่ดีจาก 24 ถึง 12 เดือน และเพิ่มขึ้น n ต้องทั่วไปธนาคารจากร้อยละ 1 เพื่อที่ อย่างน้อย 1.5 เปอร์เซ็นต์ .
ที่ 25 มีนาคม 1998เจ้าหน้าที่ประกาศชุดของมาตรการที่มุ่งเสริมสร้างระบบทางการเงิน มาตรการที่เน้น :

- คร่าว ๆ ตามความเข้มแข็งขององค์กรและความต้องการการนิเทศเพื่อเพิ่มการเปิดเผย ;
- สร้างความเข้มแข็งภาคการเงิน บริษัท โดยรวมเป็นจำนวนที่มีขนาดเล็กของ บริษัท หลัก ก่อน emptive อีกครั้ง
-


เงินทุนของธนาคารมาตรการ ประกอบด้วย โครงการปรับปรุงโครงสร้างองค์การ ระบบจัดการสภาพคล่องของธนาคาร และการเงิน .