People live in the present. They pl

People live in the present. They plan for and worry about the future. History, however, is the study of the past. Given all the demands that press in from living in the present and anticipating what is yet to come, why bother with what has been? Given all the desirable and available branches of knowledge, why insist—as most American educational programs do—on a good bit of history? And why urge many students to study even more history than they are required to?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนที่อาศัยอยู่ในปัจจุบัน พวกเขาวางแผนสำหรับ และกังวลเกี่ยวกับอนาคต ประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม เป็นการศึกษาผ่านมา รับทุกความต้องการที่กดในชีวิตในปัจจุบัน และคาดการณ์สิ่งที่จะมา ทำไมกับสิ่งที่ได้รับ ยืนยันให้ทุกสาขาเป็นที่ต้องการ และมีความรู้ ทำไม — เช่นศึกษาอเมริกันมากที่สุด — ในการลงประวัติ และทำไมขอให้นักศึกษาประวัติศาสตร์ยิ่งกว่าพวกเขาจะต้องอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนอาศัยอยู่ในปัจจุบัน พวกเขาวางแผนและกังวลเกี่ยวกับอนาคต ประวัติความเป็นมาอย่างไรคือการศึกษาที่ผ่านมา ได้รับข้อเรียกร้องทั้งหมดที่กดจากการใช้ชีวิตในปัจจุบันและคาดการณ์สิ่งที่ยังมาไม่ถึงทำไมรำคาญกับสิ่งที่ได้รับ? ให้ทุกสาขาที่ต้องการและที่มีอยู่ของความรู้ทำไมยืนยัน-เป็นส่วนใหญ่โปรแกรมการศึกษาอเมริกันทำในบิตที่ดีของประวัติศาสตร์? และกระตุ้นให้นักเรียนจำนวนมากเหตุใดจึงควรศึกษาประวัติศาสตร์มากยิ่งขึ้นกว่าที่พวกเขาจะต้อง?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่อยู่กับปัจจุบัน พวกเขาวางแผนและกังวลเกี่ยวกับอนาคต ประวัติศาสตร์ แต่คือการศึกษาจากอดีต ให้ทุกความต้องการที่กดจากการใช้ชีวิตในปัจจุบัน และคาดการณ์ในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง จะสนใจอะไรกับสิ่งที่ได้รับ ? ให้ทุกคนที่พึงปรารถนา และของสาขาของความรู้ ทำไมดันเป็นโปรแกรมการศึกษาชาวอเมริกันส่วนใหญ่ทำบิตของประวัติศาสตร์ และเหตุผลที่กระตุ้นให้นักศึกษาศึกษาประวัติศาสตร์มากขึ้นกว่าที่พวกเขาจะต้อง ?