Conclusions and political implicati

Conclusions and political implications
To some, my recommendation that we drop the mechanical metaphor for economic functioning will no doubt seem like false consciousness or political selling out. I suggest, however, that the opposite is true and that political action will be dynamized rather than compromised by a more alive and nuanced observation of economic organizations and activities.
The idea that social and cultural life must be protected from money and markets leads, ultimately, to an attitude of victimization. “The processes of economics are inexorable; the best we can do is resist them from our small remaining pockets of truly social life,” this view says. This attitude does not really mobilize people to demand fair wages for workers because, it points out, the wage relation itself is intrinsically alienating. This attitude does not inspire a movement to demand responsible behavior from corporations because, it claims, businesses are driven by “the system” and cannot really be expected to act any other way. This attitude does not encourage people to investigate whether specific market institutions add to or subtract from human dignity in specific cases because, it asserts, we know a priori that markets always objectify. This attitude does not motivate people to lobby unambivalently for an adequate flow of financial resources to support caring and nurturing work because, it assumes, the entry of money is corrupting.
Consider this: Which of the following is likely to have more positive results in the complex contemporary economies in which we live, teaching that economic life must be harsh and ugly and that people have no responsibilities to others when acting in their economic roles or teaching that ethical (and even caring) behavior is the responsibility of people and organizations across all spheres of life? To the extent that our academic work has aspects of self fulfilling prophecy to the extent that it influences public discourse the implications of teaching the first theory are chilling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปและนัยทางการเมืองบาง คำแนะนำของฉันว่า เราวางเทียบเครื่องจักรกลสำหรับการทำงานเศรษฐกิจจะไม่มีข้อสงสัยเหมือนสำนึกผิดหรือการเมืองขายออก คำแนะนำ อย่างไรก็ตาม ที่ ตรงข้ามเป็นความจริง และว่า การกระทำทางการเมืองจะ dynamized แทนที่ไปเก็บข้อมูลเพิ่มเติมชีวิต และฉับขององค์กรทางเศรษฐกิจและกิจกรรมการความคิดที่ว่า ต้องป้องกันชีวิตสังคม และวัฒนธรรมจากการเงินและตลาดเป้าหมาย สุด การมีทัศนคติ victimization "กระบวนการของเศรษฐศาสตร์เป็น inexorable มุมมองนี้กล่าวว่า ส่วนที่เราสามารถทำคือต่อต้านพวกเขาจากกระเป๋าของเราที่เหลือขนาดเล็กของชีวิตอย่างแท้จริงสังคม ทัศนคตินี้ไม่ระดมคนทวงค่าจ้างที่เป็นธรรมสำหรับผู้ปฏิบัติงาน ชี้ออก ความสัมพันธ์ค่าจ้างเองเป็นรุ่น alienating จริง ๆ ทัศนคตินี้ไม่สร้างแรงบันดาลใจการเคลื่อนไหวลักษณะที่รับผิดชอบความต้องการจากบริษัทเนื่องจาก อ้างจริง ธุรกิจขับเคลื่อน ด้วย "ระบบ" และไม่สามารถจริง ๆ คาดว่าจะดำเนินการอย่างใด ทัศนคตินี้สนับสนุนให้คนไปตรวจสอบว่า สถาบันตลาดการเพิ่ม หรือลดจากศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ในกรณีเฉพาะ เพราะ มันยืนยัน เรารู้ว่าเป็น priori ว่า ตลาดเสมอ objectify ทัศนคตินี้จูงใจคนไปล็อบบี้ unambivalently สำหรับการไหลเพียงพอของทรัพยากรทางการเงินเพื่อสนับสนุนการดูแล และ nurturing งานเนื่องจาก จะเปลี่ยน รายการเงินทำลายConsider this: Which of the following is likely to have more positive results in the complex contemporary economies in which we live, teaching that economic life must be harsh and ugly and that people have no responsibilities to others when acting in their economic roles or teaching that ethical (and even caring) behavior is the responsibility of people and organizations across all spheres of life? To the extent that our academic work has aspects of self fulfilling prophecy to the extent that it influences public discourse the implications of teaching the first theory are chilling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการวิจัยและผลกระทบทางการเมืองบางคำแนะนำของฉันที่เราวางอุปมากลสำหรับการทำงานทางเศรษฐกิจจะไม่มีข้อสงสัยดูเหมือนสติเท็จหรือขายทางการเมืองออกมา ผมขอแนะนำให้ แต่ที่ตรงข้ามเป็นจริงและดำเนินการทางการเมืองจะได้รับการ dynamized มากกว่าทำลายโดยการสังเกตชีวิตมากขึ้นและเหมาะสมยิ่งขององค์กรทางเศรษฐกิจและกิจกรรม.
ความคิดที่ว่าชีวิตทางสังคมและวัฒนธรรมจะต้องได้รับการคุ้มครองจากเงินและตลาดนำไปสู่ที่สุด เพื่อทัศนคติของการตกเป็นเหยื่อ "กระบวนการของเศรษฐกิจที่มีความไม่ยอม; ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือการต่อต้านพวกเขาจากกระเป๋าของเราที่เหลือเล็ก ๆ ของชีวิตทางสังคมอย่างแท้จริง "มุมมองนี้กล่าวว่า ทัศนคติแบบนี้ไม่ได้จริงๆระดมคนเพื่อเรียกร้องค่าจ้างที่เป็นธรรมสำหรับคนงานเพราะมันชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ของค่าจ้างตัวเองเป็นความแปลกแยกจากภายใน ทัศนคติแบบนี้ไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องความรับผิดชอบในพฤติกรรมจาก บริษัท เพราะที่อ้างว่าธุรกิจจะขับเคลื่อนด้วย "ระบบ" และไม่สามารถจริงๆคาดว่าจะทำหน้าที่หรือวิธีอื่น ๆ ทัศนคติแบบนี้ไม่ได้ส่งเสริมให้คนที่จะตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นสถาบันการตลาดที่เฉพาะเจาะจงที่จะเพิ่มหรือลบจากศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ในกรณีที่เฉพาะเจาะจงเพราะมันอ้างเรารู้เบื้องต้นว่าตลาดมักจะแลเห็น ทัศนคติแบบนี้ไม่ได้กระตุ้นให้คนที่จะล็อบบี้ unambivalently สำหรับการไหลที่เพียงพอของทรัพยากรทางการเงินเพื่อสนับสนุนการดูแลและบำรุงการทำงานเพราะถือว่าเข้าของเงินเป็นสินบน.
พิจารณานี้ซึ่งต่อไปนี้น่าจะมีผลในเชิงบวกมากขึ้นใน เศรษฐกิจร่วมสมัยที่มีความซับซ้อนที่เราอาศัยการเรียนการสอนว่าชีวิตทางเศรษฐกิจจะต้องรุนแรงและน่าเกลียดและคนที่มีความรับผิดชอบไม่ให้คนอื่น ๆ เมื่อการแสดงในบทบาททางเศรษฐกิจของประเทศหรือการเรียนการสอนที่มีจริยธรรม (และห่วงใยแม้) พฤติกรรมที่เป็นความรับผิดชอบของผู้คนและองค์กรในทุก ทรงกลมของชีวิต? ในกรณีที่ผลงานทางวิชาการของเรามีลักษณะของตัวเองปฏิบัติตามคำทำนายในขอบเขตที่จะมีผลต่อวาทกรรมของประชาชนถึงผลกระทบของการเรียนการสอนทฤษฎีแรกจะหนาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อสรุปและผลทางการเมือง
บาง คำแนะนำของฉันที่เราวางคำเปรียบเทียบวิศวกรรมเครื่องกลทํางานเศรษฐกิจจะไม่มีข้อสงสัยเหมือนเท็จสติหรือขายทางการเมืองออก ผมขอแนะนำ แต่ที่ตรงข้ามเป็นความจริงและการกระทำทางการเมือง จะ dynamized แทนที่จะบุกรุกโดยมีชีวิตอยู่มากขึ้นและโดยการสังเกตขององค์กรทางเศรษฐกิจและกิจกรรม .
ความคิดที่ว่า สังคมและวัฒนธรรม จะต้องได้รับการปกป้องจากตลาดเงินและตลาดนัก สุด เป็นทัศนคติของเหยื่อ . " กระบวนการของเศรษฐศาสตร์จะไม่ยอมให้ ; ที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือการต่อต้านจากเล็ก ๆของเราที่เหลืออยู่ในกระเป๋าของชีวิตในสังคมอย่างแท้จริง " วิวกล่าว ทัศนคตินี้ไม่ระดมคนเรียกร้องค่าจ้างที่ยุติธรรมสำหรับคนงาน เพราะ จุดที่ออกความสัมพันธ์กับค่าจ้างตัวเองแปลกแยกภายใน . ทัศนคตินี้ไม่จุดประกายการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องความรับผิดชอบจากพฤติกรรมขององค์กร เพราะอ้างว่า ธุรกิจจะขับเคลื่อนโดย " ระบบ " และไม่สามารถจริงๆจะคาดว่าจะทำวิธีอื่น ๆทัศนคตินี้ไม่ส่งเสริมให้คนเพื่อตรวจสอบว่าสถาบันเฉพาะทางการตลาดเพิ่ม หรือ ลบ จากความเป็นมนุษย์ ในกรณีที่เฉพาะเจาะจงเพราะมันยืนยัน เรารู้ว่าระหว่างที่ตลาดมักจะทำให้เห็นเป็นรูปธรรม . ทัศนคตินี้ไม่กระตุ้นให้คนเพื่อล็อบบี้ unambivalently สำหรับการไหลของทรัพยากรทางการเงินเพียงพอที่จะสนับสนุนการดูแลและ nurturing ทำงานเพราะมันถือว่า ,