3.4 History, Aggregates and the Int

3.4 History, Aggregates and the Interactive World
Theories such as these might yield a useful model for the interactive world economy.
Take, for instance, the notion of aspirations. Just as domestic aspirations drive the
dynamics of accumulation within countries, there is a role, too, for national aspirations,
driven by inter-country disparities in consumption and wealth, and its effect on the
international distribution of income. Even the simplest growth framework that exhibits
the usual features of convexity in its technology and budget constraints could give rise
in the end to a world distribution that is bipolar. Countries in the middle of that
distribution would tend to accumulate faster, be more dynamic and take more risks as
they see the possibility of full catch-up within a generation or less. One might expect
the greatest degree of “country mobility” in this range. In contrast, societies that are
far away from the economic frontier may see economic growth as too limited and too
long-term an instrument, leading to a failure, as it were, of “international aspirations”.
Groups within these societies may well resort to other methods of potential economic
8
gain, such as rent-seeking or conflict. (The aggregate impact of such activities would
reinforce the slide, of course.)
Of course, an entirely mechanical transplantation of the aspirations model to an international
context isn’t a good idea. Countries are not individual units: a more complete
theory must take into account the aspirations of various groups in the different countries,
and the domestic and international components that drive such aspirations.
Next, consider the role of markets. Once again, tentatively view each country as a single
economic agent in the framework of Section 3.3. Now the nonconvexities to be considered
are at the level of the country as a whole — Young’s increasing returns on a grand
scale, or economy-wide externalites as in Lucas-Azariadis-Drazen. This reinterpretation
is fairly standard, but less obviously, the occupational choice story bears reinterpretation
as well. To see this, note that the pattern of production and trade in the world economy
will be driven by patterns of comparative advantage across countries. But in a dynamic
framework, barring nonreproducible reources such as land or mineral endowments, every
endowment is potentially accumulable, so that comparative advantage becomes endogenous.
Thus we may view countries as settling into subsets of occupational slots (broadly
conceived), producing an incomplete range of goods and services relative to the world
list, and engaging in trade.
For instance, suppose that country-level infrastructure is suitable for either high-tech
or low-tech production, but not both. If both high-tech and low-tech are important in
world production and consumption, then some country has to focus on low-tech and
another on high-tech. Initial history will constrain such choices, if for no reason than the
fact that existing infrastructure (and national wealth) determines the selection of future
infrastructure. This is not to say that no country can break free of those shackles. For
instance, as the whole world climbs up the income scale, natural nonhomotheticities in
demand will push composition more and more in favor of high-quality goods. As this
happens, more and more countries will be able to make the transition. But on the whole,
if national infrastructure is more or less conducive to some (but not the full) range of
goods, the nonconvergence model that we discussed for the domestic economy must apply
to the world economy as well.
This raises an obvious question. What is so specific about “national infrastructure”?
Why is it not possible for the world to ultimately rearrange itself so that every country
produces the same or similar mix of goods, thus guaranteeing convergence? Do current
national advantages somehow manifest themselves in future advantages as well, thus
ensuring that the world economy settles into a permanent state of global inequality?
Might economic underdevelopment across countries, at least in this relative sense, always
stay with us?
To properly address such questions we have to drop the tentative assumption that each
9
country can be viewed as an individual unit. In a more general setting, there are individuals
within countries, and then there is cross-country interaction. The former are
subject to the forces of occupational structure (and possible fixed costs), as discussed in
Section 3.3. The latter are subject to the specificities, if any, of “national infrastructure”,
determining whether countries as a whole have to specialize, at least to some degree. The
relative importance of within-country versus cross-country inequalities will rest, in large
part, on considerations such as these.
I haven’t brought in international political economy so far (though see below). Yet, as
frameworks go, this is not a bad one to start thinking about the effects of globalization.
It is certainly preferable to a view of the world as a set of disconnected, autarkic growth
models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 ประวัติการ ผล และโลกแบบโต้ตอบทฤษฎีลักษณะนี้อาจผลตอบแทนแบบประโยชน์ในเศรษฐกิจโลกแบบโต้ตอบใช้ เช่น แนวคิดของความปรารถนา ก็ขับรถแรงบันดาลใจในการdynamics ของสะสมภายในประเทศ มีหน้าที่ เกินไป สำหรับแรงบันดาลใจแห่งชาติขับเคลื่อน โดยความแตกต่างระหว่างประเทศในการใช้ให้เลือกมากมาย และมีผลในการการกระจายรายได้ระหว่างประเทศ แม้แต่ง่ายที่สุดเติบโตกรอบที่จัดแสดงลักษณะการทำงานปกติของ convexity ในข้อจำกัดของเทคโนโลยีและงบประมาณสามารถก่อให้เกิดในสุดแจกเป็นโลกที่ไฟที่ไบโพลาร์ ประเทศกลางที่กระจายจะมีแนวโน้มที่จะ สะสมได้เร็วขึ้น เป็นแบบไดนามิกมากขึ้น และมีความเสี่ยงเพิ่มเติมพวกเขาเห็นของเต็มตรงกับปัจจุบันในยุคหนึ่ง หรือน้อยกว่า หนึ่งอาจคาดหวังระดับมากที่สุดของ "ประเทศเคลื่อน" ในช่วงนี้ ในทางตรงกันข้าม สังคมที่มีห่างจากชายแดนทางเศรษฐกิจอาจดูเศรษฐกิจเป็นจำกัดมากเกินไป และมากเกินไประยะยาวเครื่อง นำไปสู่ความล้มเหลว มัน were ของ "ความปรารถนานานาชาติ"กลุ่มภายในสังคมเหล่านี้อาจดีรีสอร์ทต่าง ๆ ของศักยภาพทางเศรษฐกิจ8กำไร เช่นเช่าหาหรือความขัดแย้ง (ผลรวมของกิจกรรมดังกล่าวจะเสริมสร้างภาพนิ่ง ของหลักสูตร)หลักสูตร การปลูกทั้งหมดกลรุ่นแรงบันดาลใจให้นานาชาติบริบทไม่ควร ประเทศไม่ใช่หน่วยแต่ละหน่วย: สมบูรณ์มากขึ้นทฤษฎีต้องคำนึงถึงแรงบันดาลใจของกลุ่มต่าง ๆ ในประเทศต่าง ๆและส่วนประกอบภายในประเทศ และต่างประเทศที่ขับความปรารถนาดังกล่าวถัดไป พิจารณาบทบาทของตลาด อีกครั้ง อย่างดูแต่ละประเทศเป็นเดียวตัวแทนทางเศรษฐกิจในกรอบของหัวข้อ 3.3 ตอนนี้ nonconvexities จะถือว่าอยู่ในระดับของประเทศโดยรวม — หนุ่มของเพิ่มแทนในการแกมาตราส่วน หรือ externalites เศรษฐกิจทั้งใน Lucas Azariadis Drazen สถาปัตยกรรมนี้ค่อนข้าง มาตรฐาน แต่น้อย กว่าอย่างชัดเจน เรื่องอาชีพทางเลือกหมีสถาปัตยกรรมเป็นอย่างดี การเห็น สังเกตว่า รูปแบบการผลิตและการค้าในระบบเศรษฐกิจโลกจะถูกผลักดัน โดยรูปแบบของประโยชน์จากการเปรียบเทียบข้ามประเทศ แต่ก็กรอบ แบร์ reources nonreproducible เช่นที่ดินหรือสาธารณะกุศลแร่ ทุกมอบเงินเป็น accumulable อาจ เพื่อให้เปรียบเทียบประโยชน์กลายเป็น endogenousดังนั้น เรามองประเทศเป็นตะกอนเป็นชุดย่อยของช่องอาชีว (อย่างกว้างขวางรู้สึก), ผลิตช่วงสมบูรณ์ของสินค้าและบริการที่สัมพันธ์กับโลกรายการ และในทางการค้าตัวอย่าง สมมติว่า โครงสร้างพื้นฐานระดับประเทศที่เหมาะสมสำหรับทั้งสูงหรือจำผลิต แต่ไม่ทั้งสองอย่าง ถ้าไฮเทค และจำมีความสำคัญในโลกผลิต และปริมาณการใช้ แล้วบางประเทศได้เน้นการจำ และอีกประวัติเริ่มต้นของเทคโนโลยีสูงจะจำกัดตัวเลือกเช่น ถ้าเหตุผลไม่กว่านี้ความจริงที่ว่า โครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ (และมั่งคั่งแห่งชาติ) กำหนดตัวเลือกในอนาคตโครงสร้างพื้นฐาน จึงไม่ต้องพูดว่า ประเทศไม่สามารถทำลายฟรีบูมเมอแรงเหล่านั้น สำหรับอินสแตนซ์ เป็น climbs โลกทั้งค่าระดับรายได้ nonhomotheticities ธรรมชาติในความต้องจะผลักดันองค์ประกอบมากสามารถสินค้าคุณภาพสูง เช่นนี้เกิดขึ้น มาก ขึ้นประเทศจะสามารถเปลี่ยน แต่ในทั้งหมดว่าโครงสร้างพื้นฐานชาติเอื้อน้อยบาง (แต่ไม่เต็ม) ของสินค้า รูปแบบ nonconvergence ที่เรากล่าวถึงเศรษฐกิจภายในประเทศต้องใช้การเศรษฐกิจโลกเช่นกันนี้เพิ่มคำถามที่ชัดเจน ดังนั้นเฉพาะเกี่ยวกับ "โครงสร้างพื้นฐานของชาติ" คืออะไรเหตุใดจึงไม่ได้ว่าโลกที่สุด เรียงตัวเพื่อให้ทุกประเทศสร้างส่วนผสมเหมือน หรือคล้ายกันของสินค้า การรับประกันจึง บรรจบกันหรือไม่ ทำปัจจุบันประโยชน์แห่งชาติอย่างใดรายการตัวเองในอนาคตข้อดีเช่นกัน ดังนั้นมั่นใจว่า เศรษฐกิจโลกชำระโลกอสมการเป็นถาวรหรือไม่อาจ underdevelopment เศรษฐกิจประเทศ น้อยในความรู้สึกนี้ญาติ เสมอพักกับเราการถูกต้องเช่นคำถามที่เราต้องวางสมมติฐานที่แน่นอนแต่9ประเทศสามารถใช้เป็นหน่วยละ ในการตั้งค่าทั่วไป มีบุคคลภายในประเทศ และการโต้ตอบที่ครอสคันทรี มีอดีตเรื่องของโครงสร้างอาชีพ (และต้นทุนคงที่เป็นไปได้), ตามที่อธิบายไว้ใน3.3 ส่วน หลังอาจมี specificities ถ้ามี "พื้นฐานแห่งชาติ"กำหนดว่า ประเทศทั้งหมดต้องมีความเชี่ยวชาญ น้อยไปบ้าง ที่ความสำคัญของภายในประเทศเมื่อเทียบกับความเหลื่อมล้ำทางครอสคันทรีจะเหลือ ขนาดใหญ่ส่วน ในการพิจารณาเช่นนี้ผมไม่ได้มาในเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศจน (แต่ดูด้านล่าง) แต่ เป็นกรอบไป นี้ไม่ได้คนไม่ดีจะเริ่มคิดเกี่ยวกับผลกระทบของโลกาภิวัตน์เป็นกว่าแน่นอนไปยังมุมมองของโลกที่เป็นชุดของการเชื่อมต่อ autarkic เจริญเติบโตรูปแบบจำลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4
ประวัติศาสตร์มวลและโลกอินเตอร์แอคทีทฤษฎีเช่นนี้อาจจะให้ผลเป็นรูปแบบที่มีประโยชน์สำหรับเศรษฐกิจโลกแบบโต้ตอบ.
ใช้ตัวอย่างเช่นความคิดของแรงบันดาลใจ เช่นเดียวกับแรงบันดาลใจในประเทศผลักดันการเปลี่ยนแปลงของสะสมภายในประเทศมีบทบาทเกินไปสำหรับแรงบันดาลใจแห่งชาติได้แรงหนุนจากความแตกต่างระหว่างประเทศในการบริโภคและความมั่งคั่งและผลกระทบที่มีต่อการกระจายระหว่างประเทศของรายได้ แม้กรอบการเจริญเติบโตที่ง่ายที่สุดที่แสดงคุณสมบัติปกติของนูนในด้านเทคโนโลยีและข้อ จำกัด ของงบประมาณของ บริษัท อาจก่อให้เกิดในท้ายที่สุดการจัดจำหน่ายทั่วโลกที่มีสองขั้ว ประเทศที่อยู่ตรงกลางของที่กระจายจะมีแนวโน้มที่จะสะสมได้เร็วขึ้นเป็นแบบไดนามิกมากขึ้นและรับความเสี่ยงมากขึ้นในขณะที่พวกเขาเห็นความเป็นไปได้อย่างเต็มรูปแบบจับขึ้นภายในรุ่นหรือน้อยกว่า หนึ่งอาจคาดหวังการศึกษาระดับปริญญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศ "การเคลื่อนไหว" ในช่วงนี้ ในทางตรงกันข้ามในสังคมที่มีความห่างไกลจากชายแดนทางเศรษฐกิจอาจจะเห็นการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นที่ จำกัด เกินไปและมากเกินไปในระยะยาวเป็นเครื่องมือที่นำไปสู่ความล้มเหลวมันเป็นของ"แรงบันดาลใจของนานาชาติ". กลุ่มที่อยู่ในสังคมเหล่านี้อาจจะหันไป วิธีการอื่น ๆ ที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจของ8 กำไรเช่นค่าเช่าแสวงหาหรือความขัดแย้ง (รวมผลกระทบของกิจกรรมดังกล่าวจะเสริมสร้างสไลด์ของหลักสูตร.) แน่นอนการปลูกกลทั้งหมดของรูปแบบแรงบันดาลใจให้กับประเทศบริบทไม่ได้เป็นความคิดที่ดี ประเทศไม่ได้แต่ละหน่วย: ที่สมบูรณ์มากขึ้นทฤษฎีจะต้องคำนึงถึงแรงบันดาลใจของกลุ่มต่างๆ ในประเทศต่าง ๆและส่วนประกอบในและต่างประเทศที่ไดรฟ์แรงบันดาลใจดังกล่าว. ถัดไปพิจารณาบทบาทของตลาด อีกครั้งหนึ่งที่แน่นอนดูแต่ละประเทศเป็นหนึ่งเดียวตัวแทนทางเศรษฐกิจในกรอบของมาตรา 3.3 ตอนนี้ nonconvexities ที่จะพิจารณาอยู่ในระดับของประเทศโดยรวม- ผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นของหนุ่มสาวในแกรนด์ขนาดหรือexternalites เศรษฐกิจทั้งในขณะที่ลูคัส-Azariadis-Drazen การตีความใหม่นี้เป็นมาตรฐานเป็นธรรมแต่น้อยอย่างเห็นได้ชัดเรื่องการประกอบอาชีพทางเลือกหมีตีความเป็นอย่างดี หากต้องการดูนี้ทราบว่ารูปแบบของการผลิตและการค้าในระบบเศรษฐกิจโลกจะถูกขับเคลื่อนด้วยรูปแบบของการได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบระหว่างประเทศ แต่ในแบบไดนามิกกรอบยกเว้น reources nonreproducible เช่นพลังที่ดินหรือแร่ทุกบริจาคเป็นaccumulable ที่อาจเกิดขึ้นเพื่อให้ได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบเป็นภายนอก. ดังนั้นเราอาจจะดูประเทศทรุดตัวลงนั่งย่อยของช่องการประกอบอาชีพ (กว้างรู้สึก), การผลิตช่วงที่ไม่สมบูรณ์ สินค้าและบริการที่เกี่ยวข้องกับโลกรายการและการมีส่วนร่วมในการค้า. ยกตัวอย่างเช่นสมมติว่าโครงสร้างพื้นฐานของประเทศในระดับที่เหมาะสมสำหรับการอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีเทคโนโลยีสูงหรือการผลิตเทคโนโลยีต่ำ แต่ไม่ใช่ทั้งสอง หากทั้งสองที่มีเทคโนโลยีสูงและต่ำเทคโนโลยีมีความสำคัญในการผลิตทั่วโลกและการบริโภคแล้วบางประเทศมีการมุ่งเน้นไปที่เทคโนโลยีต่ำและอีกที่มีเทคโนโลยีสูง ประวัติศาสตร์ครั้งแรกจะ จำกัด ตัวเลือกเช่นถ้าด้วยเหตุผลกว่าไม่มีความจริงที่ว่าโครงสร้างพื้นฐาน(และความมั่งคั่งแห่งชาติ) กำหนดเลือกในอนาคตโครงสร้างพื้นฐาน นี้ไม่ได้ที่จะบอกว่าไม่มีประเทศใดสามารถแยกเป็นอิสระจากพันธนาการเหล่านั้น สำหรับตัวอย่างเช่นในขณะที่ทั้งโลกปีนขึ้นระดับรายได้ nonhomotheticities ธรรมชาติในความต้องการที่จะผลักดันองค์ประกอบมากขึ้นในความโปรดปรานของสินค้าที่มีคุณภาพสูง เช่นนี้เกิดขึ้นประเทศมากขึ้นและจะสามารถที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลง แต่เมื่อทั้งถ้าโครงสร้างพื้นฐานของชาติจะมากหรือน้อยที่เอื้อต่อการบางคน (แต่ไม่เต็ม) ช่วงของสินค้ารูปแบบnonconvergence ที่เรากล่าวถึงเศรษฐกิจภายในประเทศจะต้องยื่นต่อเศรษฐกิจโลกเช่นกัน. นี้ทำให้เกิดคำถามที่เห็นได้ชัด เพื่อให้เป็นอะไรที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับ "โครงสร้างพื้นฐานของชาติ"? ทำไมมันจึงเป็นไปไม่ได้สำหรับโลกที่จะจัดเรียงตัวเองในท้ายที่สุดเพื่อให้ทุกประเทศผลิตผสมเดียวกันหรือคล้ายกันของสินค้าจึงรับประกันการบรรจบกัน? อย่าปัจจุบันข้อดีของชาติอย่างใดปรากฏตัวในข้อได้เปรียบในอนาคตได้เป็นอย่างดีจึงมั่นใจว่าเศรษฐกิจโลกsettles ในรัฐถาวรของความไม่เท่าเทียมกันทั่วโลกหรือไม่อาจจะด้อยพัฒนาทางเศรษฐกิจทั่วประเทศอย่างน้อยในความรู้สึกของญาตินี้มักจะอยู่กับเรา? ให้ถูกต้องที่อยู่ดังกล่าว คำถามที่เราต้องวางสมมติฐานเบื้องต้นว่าแต่ละ9 ประเทศสามารถดูได้ในฐานะที่เป็นหน่วยงานของแต่ละบุคคล ในการตั้งค่าทั่วไปมากขึ้นมีบุคคลที่อยู่ในประเทศและจากนั้นมีการทำงานร่วมกันข้ามประเทศ อดีตเป็นเรื่องที่กองกำลังของโครงสร้างการประกอบอาชีพ (และต้นทุนคงที่เป็นไปได้) ที่กล่าวไว้ในมาตรา3.3 หลังอาจมีการเฉพาะเจาะจงถ้าใด ๆ ของ "โครงสร้างพื้นฐานของชาติ" การพิจารณาว่าประเทศในภาพรวมมีความเชี่ยวชาญอย่างน้อยในระดับหนึ่ง ความสำคัญของภายในประเทศเมื่อเทียบกับความไม่เท่าเทียมกันข้ามประเทศจะเหลือในที่มีขนาดใหญ่เป็นส่วนหนึ่งในการพิจารณาเช่นนี้. ฉันยังไม่ได้นำเข้ามาในการเมืองระหว่างประเทศเศรษฐกิจเพื่อให้ห่างไกล (แต่ดูด้านล่าง) ยังเป็นกรอบไปนี้ไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีที่จะเริ่มคิดเกี่ยวกับผลกระทบของโลกาภิวัตน์. แน่นอนมันเป็นที่นิยมในการมุมมองของโลกเป็นชุดของการเชื่อมต่อการเจริญเติบโต autarkic รุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 ประวัติ , มวลรวมและทฤษฎี
โลกแบบโต้ตอบเช่นเหล่านี้อาจให้ผลประโยชน์ต่อเศรษฐกิจโลกแบบโต้ตอบ .
เอา เช่น ความเชื่อในเรื่องของแรงบันดาลใจ ก็เป็นแรงบันดาลใจในการขับ
พลวัตของการสะสมในประเทศ จะมีบทบาทด้วย สำหรับแรงบันดาลใจแห่งชาติ ,
ขับเคลื่อนโดยความแตกต่างระหว่างประเทศในการบริโภค และความมั่งคั่ง และผลกระทบต่อ
การกระจายระหว่างประเทศของรายได้ แม้ที่ง่ายที่สุดของกรอบที่จัดแสดง
คุณสมบัติปกติของนูนในเทคโนโลยีและข้อจำกัดของงบประมาณที่อาจก่อให้เกิด
สุดท้ายกับโลกกระจายเป็นไบโพลาร์ ประเทศในช่วงกลางของการกระจายที่
จะมักจะสะสมได้เร็วขึ้น เป็นแบบไดนามิกมากขึ้นและเสี่ยงมากขึ้น
พวกเขาเห็นความเป็นไปได้ของเต็มจากภายในรุ่น หรือน้อยกว่า หนึ่งอาจคาดหวัง
ระดับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศ " การเคลื่อนไหว " ในช่วงนี้ ในทางตรงกันข้าม สังคมที่
ห่างจากพรมแดนทางเศรษฐกิจอาจเห็นการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เป็นเหมือนกัน จำกัด และด้วย
ระยะยาวเป็นเครื่องมือที่นำไปสู่ความล้มเหลว มันเป็น " แรงบันดาลใจ " ระหว่างประเทศ .
กลุ่มภายในสังคมเหล่านี้อาจรีสอร์ทเพื่อวิธีการอื่น ๆได้รับศักยภาพเศรษฐกิจ
8
, เช่นค่าเช่า - หรือความขัดแย้ง ( รวมผลกระทบของกิจกรรมดังกล่าวจะ
เสริมสร้างเลื่อนแน่นอน )
แน่นอน เครื่องจักรกลการปลูกถ่ายของแรงบันดาลใจ แบบที่ไม่ใช่บริบทระหว่างประเทศ
ไม่ได้เป็นความคิดที่ดี ประเทศไม่ได้เป็นหน่วยที่สมบูรณ์มากขึ้น
แต่ละ :ทฤษฎีจะต้องคำนึงถึงความต้องการของกลุ่มต่างๆ ในประเทศที่แตกต่างกัน
และชิ้นส่วนภายในประเทศและระหว่างประเทศที่ไดรฟ์เช่นแรงบันดาลใจ
ถัดไป พิจารณาบทบาทของตลาด อีกครั้ง , แน่นอนดูแต่ละประเทศเป็นตัวแทนเศรษฐกิจเดียว
ในกรอบของมาตรา 3 . ตอนนี้ nonconvexities ถือว่า
ในระดับของประเทศ ทั้งยังเป็นการเพิ่มผลตอบแทนในระดับแกรนด์
, หรือเศรษฐกิจที่กว้าง externalites เป็นลูคัส azariadis ดรา . นี้โชว์ฉบับตีความใหม่
ค่อนข้างมาตรฐาน แต่น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด เรื่องเลือกอาชีพ
หมีโชว์ฉบับตีความใหม่ได้เป็นอย่างดี ที่เห็นนี้ ทราบว่า รูปแบบของการผลิตและการค้าในเศรษฐกิจโลก
จะถูกขับเคลื่อนโดยรูปแบบของความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบข้ามประเทศ แต่ในกรอบแบบไดนามิก
barring reources nonreproducible เช่นที่ดิน หรือแร่ที่บริจาคทุก
บริจาคอาจ accumulable เพื่อความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบจะพบ .
ดังนั้นเราอาจดูเป็นส่วนย่อยของประเทศเข้าไปในช่องอาชีพ ( กว้าง
รู้สึก )การผลิตในช่วงที่สมบูรณ์ของสินค้าและบริการเมื่อเทียบกับรายการโลก

และมีส่วนร่วมในการค้า เช่น สมมติว่าประเทศระดับพื้นฐานเหมาะสำหรับให้ไฮเทค
หรือการผลิตเทคโนโลยีต่ำ แต่ไม่ทั้งสอง ถ้าทั้งสูง และต่ำ มีความสําคัญในการผลิตเทคโนโลยี
โลกและการบริโภค แล้วบางประเทศได้มุ่งเน้นเทคโนโลยีต่ำและ
ไฮเทคอื่นประวัติศาสตร์ที่เริ่มต้นจะกำหนดทางเลือก เช่น ถ้าไม่มีเหตุผลมากกว่า
ที่ว่าโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ ( และความมั่งคั่งแห่งชาติ ) เป็นตัวเลือกของโครงสร้างพื้นฐานในอนาคต

นี้ไม่ได้ที่จะกล่าวว่า ไม่มีประเทศใดสามารถหลุดพ้นจากพันธนาการนั้น สำหรับ
อินสแตนซ์ เป็นโลกปีนขึ้นรายได้แบบธรรมชาติ
nonhomotheticitiesความต้องการจะผลักดันองค์ประกอบมากขึ้นในความโปรดปรานของสินค้าที่มีคุณภาพสูง นี้
เกิดขึ้น ประเทศมากขึ้นและจะสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลง แต่ในทั้งที่
ถ้าโครงสร้างพื้นฐานแห่งชาติ จะมากหรือน้อยมาก ( แต่ไม่เต็ม ) ช่วงของ
สินค้า nonconvergence รุ่นที่เรากล่าวถึงเศรษฐกิจภายในประเทศต้องใช้
ต่อเศรษฐกิจโลกเช่นกัน
นี้เพิ่มคำถามที่ชัดเจน มีอะไรที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับแห่งชาติ " โครงสร้างพื้นฐาน "
ทำไมจะเป็นไปไม่ได้สำหรับโลกสุด จัดเรียงตัวเองเพื่อให้ทุกประเทศ
ผลิตเดียวกัน หรือผสมกันของสินค้า ดังนั้นรับประกันลู่ ? ทำประโยชน์ในปัจจุบันชาติ
บางทีแสดงรายการตัวเองในข้อได้เปรียบในอนาคตเช่นกัน ดังนั้น
มั่นใจว่าเศรษฐกิจโลก settles ลงในรัฐถาวรของความไม่เท่าเทียมกันทั่วโลก
อาจเศรษฐกิจล้าหลัง ข้ามประเทศ อย่างน้อยก็ในความรู้สึกของญาติคนนี้เสมอ
อยู่กับเรา ?
ถูกต้องถามที่อยู่ เช่นเราต้องทิ้งแน่นอน (
9
แต่ละประเทศสามารถมองว่าเป็นหน่วยบุคคล ในการตั้งค่าทั่วไป มีบุคคล
ภายในประเทศแล้วมีปฏิสัมพันธ์ข้ามประเทศ อดีตอยู่ภายใต้บังคับของ
โครงสร้างอาชีพ ( และต้นทุนคงที่เป็นไปได้ ) ตามที่กล่าวไว้ในมาตรา 3
. หลังมีการเพาะถ้าใด ๆของ " โครงสร้างพื้นฐาน " แห่งชาติ ,
ระบุว่าประเทศที่เป็นทั้งต้องเชี่ยวชาญ อย่างน้อยก็ในระดับหนึ่ง
ญาติในประเทศ เมื่อเทียบกับความสำคัญของข้ามประเทศอสมการจะเหลือ ในส่วนที่มีขนาดใหญ่
, กับการพิจารณา เช่น เหล่านี้
ฉันไม่เอาเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศเพื่อให้ห่างไกล ( แต่ดูด้านล่าง ) ยังเป็น
กรอบไป นี้ไม่ได้เป็นคนเลวที่จะเริ่มคิดเกี่ยวกับผลกระทบของโลกาภิวัตน์ .
มันแน่นอนกว่า มุมมองของโลกเป็นชุดตัดการเชื่อมต่อรูปแบบการเจริญเติบโต
autarkic .