The economy of the Lao Peoples' Dem

The economy of the Lao Peoples' Democratic Republic is rapidly growing, as the government began to decentralise control and encourage private enterprise in 1986.[4] Currently, the economy grows at 8% a year, and the government is pursuing poverty reduction and education for all children as key goals. The country opened a stock exchange, the Lao Securities Exchange in 2011, and has become a rising regional player in its role as a hydroelectric power supplier to neighbors such as China, Vietnam and Thailand.

Laos remains one of the poorest countries in Southeast Asia.[5][6] A landlocked country, it has inadequate infrastructure and a largely unskilled work force. The country's per capita income in 2009 was estimated to be $2,700 on a purchasing power parity-basis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจของประชาชนลาวสาธารณรัฐประชาธิปไตยจะเติบโตอย่างรวดเร็วขณะที่รัฐบาลเริ่มมีการกระจายอำนาจการควบคุมและส่งเสริมให้องค์กรเอกชนในปี 1986 [4] ปัจจุบันเศรษฐกิจเติบโตที่ 8% ต่อปีและรัฐบาลจะดำเนินการลดความยากจนและการศึกษา สำหรับเด็กทุกคนเป็นเป้าหมายสำคัญ ประเทศที่เปิดตลาดหลักทรัพย์ตลาดหลักทรัพย์ลาวหลักทรัพย์ในปี 2011 และได้กลายเป็นผู้เล่นที่เพิ่มขึ้นในภูมิภาคในบทบาทของการเป็นผู้จัดจำหน่ายไฟฟ้าพลังน้ำไปยังประเทศเพื่อนบ้านเช่นจีนเวียดนามและไทย. ลาวยังคงเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ [5] [6] เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลก็มีโครงสร้างพื้นฐานที่ไม่เพียงพอและแรงงานไร้ฝีมือส่วนใหญ่ รายได้ต่อหัวของประเทศในปี 2009 ก็จะประมาณ $ 2,700 ในการจัดซื้อเท่าเทียมกันพื้นฐานพลังงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐกิจของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว ขณะที่รัฐบาลเริ่ม decentralise ควบคุมและส่งเสริมให้องค์กรเอกชนใน 1986 . [ 4 ] ปัจจุบันเศรษฐกิจเติบโตที่ 8% ต่อปี และรัฐบาลจะผลักดันการลดความยากจน และการศึกษาสำหรับเด็กเป็นเป้าหมายหลัก ประเทศเปิดตลาดหลักทรัพย์ , หลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ในลาว 2554และได้กลายเป็นภูมิภาคที่เพิ่มขึ้น ผู้เล่นในบทบาทในฐานะผู้ผลิตไฟฟ้าพลังน้ำกับเพื่อนบ้าน เช่น จีน เวียดนาม และไทย .

ลาวยังคงเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ . [ 5 ] [ 6 ] เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล มีโครงสร้างพื้นฐานไม่เพียงพอ และแรงงานส่วนใหญ่ไม่มีฝีมือ ประเทศที่รายได้ต่อหัวใน 2009 คาดว่าจะเป็น $ 2 , 700 ในการจัดซื้อพลังงานความเท่าเทียมกัน .