[Sungyeol POV] I looked at my watch

[Sungyeol POV]

I looked at my watch again to check on the time.
It had been nearly thirty minutes since Myungsoo and Dongwoo had left my sight. I wondered what they were doing. Did something happen to them? I was starting to get worried.

Then I heard footsteps softly approaching my direction. I looked up to see who it was. It was Myungsoo. ‘He seems fine, looks like I’ve worried for nothing.’ Happy to see him, I nearly skipped over to land a hug-attack on him. As I went closer to the still walking Myungsoo, I realised that something was wrong.

His eyes were red. ‘Had he been crying?’

“Myungsoo, are you okay?” concern was apparent in my voice. I opened my arms to pull him into an embrace. I felt a tremble going through his body when my body came into contact with his. What happened next was totally unexpected.

Myungsoo reacted violently, socking me in the jaw. ‘Ow! What did he do that for?’ I almost shouted in annoyance but the sight of tears running down his face stopped me. Myungsoo kept mumbling, “Don’t touch me, stop, don’t!” He began to cover his ears, squeezing his eyes shut, bending down to squat on the floor. “Myung!” I ran over to his side, trying to get a hold on him.

It was scaring the hell out of me. Myungsoo was having a mental break-down! I thought it had stopped three years ago but there he was having a panic-attack.

“Myungsoo! You’re scaring me! Calm down!” I slung my arm around his shoulders to comfort him. But almost instantly, he pushed me away, still resistant. “DON’T TOUCH ME!” I struggled to hold onto Myungsoo. “Look at me! Look at me please! I’m here for you!” He opened his eyes but began struggling more, gasping for air like he was out of breath. “Myungsoo! Please! You’re hallucinating!” His eyes were haunted and distant, stained by tears. I could feel his fear and helplessness, “Calm down! Please!” I felt hot tears threatening to spill over my eyes. ‘, it’s not stopping!’


[Myungsoo POV]

He punched me across the face again, pushing me down. I felt a bruise forming on my face as blood began to mix with my saliva. My lip was torn due to the rough treatment. Struggling to stand up, I tried to run towards the door. But the other boy kicked me in the leg, causing me to howl in pain and to fall on my face. “You aren’t getting away!” Hands began to drag me towards the other side of the room. They ripped my shirt off, their disgusting touches roaming over my body. “Stop! Please! Don’t!” My body instinctively trembled as tears fell down my face.

“Myung!”

They pinned me down, as I cried for help. He used his hand to muffle my desperate pleas, while the other went to whisper into my ear, “It’s after school and many people having club activites now and there’s probably no one that will be able to hear you. So just stop resisting and enjoy." They began to grind themselves onto my body, as one hand made its way to palm my crotch. I ed in reluctant pleasure. I saw them smirking. "Please…I don’t like this." A broken sob escaped me.

“Myungsoo! You’re scaring me! Calm down!”

“You sure? So why is this hard then?” Fingers began to my length through the fabric of my pants. “Ahh..no…” a groan escaped my mouth, as pleasure coursed through my body. “Besides, even if you did get help, who do you think they will believe? Some nobody or the two most influential students in school?” I stopped struggling. He grinned as he continued his torment on my clothed member. The other pressed his lips onto my body, a trail from my chest to my ear. "You love that huh?" he whispered softly in his ear, causing my trembling to increase.

“Look at me! Look at me please! I’m here for you!”

My legs bucked when I felt teeth on my bulge, pulling the zipper down. My pants came off, exposing my body fully. My eyes went wide as I felt something hard, wet, and pulsing enter me. It ing hurt! I let out a groan and clenched my eyes shut as a wave of pleasure mixed with the pain. I realised that he had pushed his arousal into my entrance. ‘My god, this feels so wrong but ahh-” A gasp escaped me. He began pulling back and pushing forward, going deeper with every .

"So…good…." He panted softly.
“What about me.” The other boy whined. Crap, I almost forgot about him.
"Let me help," his voice was low and husky. , , .

He moved me upwards, causing me to sit and straddle on the other boy. “Ah!” I cried out as a splitting pain erupted in my lower body. He had forced himself in with the other boy’s arousal already inside of me. "…st…op…nnnn…" New tears made their way onto my face. It hurt so, so very much.

“Myungsoo! Please! You’re hallucinating!”

"Relax boy," I felt him kiss my neck as his hands began to embrace my body. It was almost comforting. “Yeah, relax." I felt the pain slowly go away as I adjusted to the size, then they began moving. I arched my back, leaning onto the boy behind, writhing in pleasure. They ed almost simultaneously, hitting the electric spot in my body that made me gasp. It wasn’t a lie to say that it was the most pleasurable thing I’ve ever felt before.

They kept at that pace, driving myself and each other insane with pleasure. It didn't take long for us to reach . They continued at their own speed, ing at the same time. I felt the boy behind arching his back while the other trembled and tensed. A final and hard had me meeting my limit. Our release was almost at the same time, their coating the inside of my while mine was smeared on the boy in front of me.

“Calm down! Please!”

Sungyeol’s face was in front of me, crying.

--

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[Sungyeol POV] ผมมองนาฬิกาอีกครั้งเพื่อตรวจสอบเวลาได้เกือบ 30 นาทีตั้งแต่ Myungsoo และ Dongwoo ได้จากสายตาของฉัน สงสัยว่า พวกเขากำลังทำอะไร สิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา ฉันกำลังเริ่มที่จะกังวล จากนั้น ผมได้ยินอย่างเบา ๆ กำลังทิศทางของฉัน ผมมองขึ้นไปดูที่มันเป็น Myungsoo ได้ ' เขาดูดี เหมือนผมกังวลเรื่องการ ' ยินดีเขา ฉันเกือบข้ามไปเพื่อแผ่นดินฮักโจมตีเขา เป็นยิ้มใกล้ Myungsoo ยังคงเดิน ผมเองก็ยังคิดว่า สิ่งที่ผิด ตาแดงได้ 'ได้เขาแล้วร้องไห้" " Myungsoo มีคุณล่ะ? " กังวลเป็นที่แน่ชัดในเสียงของฉัน เปิดแขนจะดึงเขาเข้ากอด รู้สึกการสั่นเครือที่ผ่านร่างกายของเขาเมื่อร่างกายของฉันไปยังฝั่งของเขา เกิดอะไรขึ้นต่อไปไม่คาดคิดโดยสิ้นเชิง Myungsoo ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น โหง socking ฉันในขากรรไกร "อ่าว อะไรไม่ได้เขาทำที่?' ฉันเกือบจะตะโกนในความรำคาญ แต่สายตาของน้ำตาไหลลงใบหน้าของเขาหยุดฉัน Myungsoo mumbling เก็บไว้ "อย่าแตะฉัน หยุด ไม่" เขาเริ่มจะปิดหูของเขา squeezing พระปิดตา ดัดลงไปหมอบกับพื้น "เมียง" ผมวิ่งผ่านไปด้านข้างของเขา พยายามจับบนเขา มันถูก scaring นรกออกจากฉัน Myungsoo มีจิตแบ่งลง ฉันคิดว่า จะหยุดเมื่อสามปีที่ผ่านมา แต่มีเขามีการโจมตีตกใจ "Myungsoo คุณกำลัง scaring ฉัน สงบลง" ฉัน slung แขนรอบไหล่ของเขาเพื่อความสะดวกสบายของเขา แต่เกือบจะทันที เขาผลักฉัน ยังคงทน "อย่าจับฉันนะ" ผมต่อสู้เพื่อเก็บลงใน Myungsoo "มองฉัน มองที่ฉันโปรด ฉันอยู่ที่นี่สำหรับคุณ" เขาเปิดตาของเขา แต่เริ่มดิ้นรนมากขึ้น gasping สำหรับอากาศเหมือนหายใจ "Myungsoo โปรด คุณกำลัง hallucinating " ตามีบ้านผี และ ไกล สี ด้วยน้ำตา ผมรู้สึกถึงความกลัวของเขาและ helplessness "สงบ โปรด" ฉันรู้สึกน้ำตาร้อนที่คุกคามให้ตาเล็ก ', มันจะไม่หยุด!' [Myungsoo POV] เขาเจาะฉันข้ามอีก กดฉันลง ฉันรู้สึกระบมขึ้นบนใบหน้าของฉันเป็นเลือดเริ่มผสมกับน้ำลายของฉัน Lip ของฉันฉีกเนื่องจากการรักษาคร่าว ๆ ดิ้นรนในการยืน พยายามที่จะทำงานต่อประตู แต่เด็กที่เตะฉันในขา ทำให้ฉันหอนในความเจ็บปวด และตกลงมาบนใบหน้าของฉัน "คุณไม่ได้รับไป" มือเริ่มลากไปทางอีกด้านหนึ่งของห้อง พวกเขาคัดลอกเสื้อของฉันปิด สัมผัสวิวทะเลของพวกเขาข้ามผ่านร่างกายของฉัน "หยุด โปรด อย่า" ร่างกายของฉัน instinctively trembled เป็นน้ำตาตกลงใบหน้าของฉัน "เมียง" พวกเขาตรึงฉันลง เป็นข้าเพื่อช่วยในการ เขาใช้มือเตา pleas ฉันหมดหวัง ขณะที่อื่น ๆ ไปกระซิบในหูของฉัน "มันคือโรงเรียนมีกิจกรรมคลับตอนนี้หลายคน แล้วว่าคงไม่มีใครที่จะสามารถได้ยินคุณ ดังนั้นเพียงหยุดการต่อต้าน และเพลิดเพลินไปกับ" พวกเขาเริ่มบดตัวเองลงบนร่างกายของฉัน เป็นมือหนึ่งทางการปาล์มง่ามของฉัน ผมเอ็ดในความสุขไม่ ผมเห็นพวกเขา smirking "กรุณา... ไม่ชอบนี้" Sob แตกหนีฉัน "Myungsoo คุณกำลัง scaring ฉัน สงบลง" "คุณแน่ใจหรือไม่ ดังนั้น ทำไมคือนี้แล้วยาก นิ้วเริ่มฉันยาวผ่านผ้าของกางเกงของฉัน "ตื่นเต้น... หมายเลข..."พันธุ์ร็อกหน้าย่นที่หนีปากของฉัน เป็นความสุขที่ coursed ผ่านร่างกายของฉัน "สำรอง แม้ว่าคุณไม่ได้รับความช่วยเหลือ ที่คุณคิดว่า จะเชื่อหรือไม่ Nobody บางหรือนักเรียนที่มีอิทธิพลมากที่สุดสองในโรงเรียน" หยุดดิ้นรน เขา grinned เขามีต่อเขาทรมานบนสมาชิกของฉันนั้น อื่น ๆ กดริมฝีปากของเขาบนร่างกายของฉัน เส้นจากหน้าอกของฉันหูของฉัน "คุณรักที่ฮะ" เขากระซิบเบา ๆ ในหู สาเหตุของฉันงก ๆ เพื่อเพิ่มการ "มองฉัน มองที่ฉันโปรด ฉันอยู่ที่นี่สำหรับคุณ" Bucked ขาของฉันเมื่อฉันรู้สึกฟันในกระพุ้งของฉัน ดึงซิปลง กางเกงของฉันมาปิด เปิดเผยร่างกายของฉันทั้งหมด ตาไปกว้างเท่าที่ผมรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างยาก เปียก และ pulsing ป้อนฉัน มันกำลังเจ็บ ให้ออกแบบพันธุ์ร็อกหน้าย่น และกัดตาปิดเป็นคลื่นแห่งความสุขผสมกับความเจ็บปวด ผมเองก็ยังคิดว่า เขาได้ผลักดันเร้าอารมณ์ของเขาเป็นทางเข้าของฉัน ' พระเจ้า นี้รู้สึกผิดมากแต่ตื่นเต้น- "การหายใจเร็ว ๆ หนีฉัน เขาเริ่มการดึงหลังและผลักดันไปข้างหน้า ไปลึกกับทุก "So...good..." เขา panted เบา ๆ "อะไรฉัน" เด็กอื่น ๆ whined ขี้ ฉันเกือบลืมเกี่ยวกับเขา"ให้ฉันช่วย เสียงของเขาถูก husky และต่ำ , , . เขาย้ายฉันขึ้น ทำให้ ฉันนั่งคร่อมบนผู้ชาย "อา" ฉันร้องออกเป็นความเจ็บปวดแยกปะทุในร่างกายของฉันด้านล่าง เขาได้บังคับตัวเอง ด้วยการเร้าอารมณ์ของเด็กอื่น ๆ แล้วภายในของฉัน "... st...op..nnn " น้ำตาใหม่ทำทางของพวกเขาบนใบหน้าของฉัน มันเจ็บมาก ดังนั้นมากมาก "Myungsoo โปรด คุณกำลัง hallucinating " รู้สึกเขาจูบคอขณะที่มือของเขาเริ่มโอบกอดร่างของฉัน "ผ่อนคลายเด็ก พบเกือบได้ "ใช่ ผ่อนคลาย" ผมรู้สึกเจ็บปวดอย่างช้า ๆ ไป ตามฉันปรับขนาด แล้วพวกเขาเริ่มย้าย ฉันปักษาหลัง เอียงไปยังชายหลัง เขียนในความสุข พวกเขาเอ็ดเกือบพร้อม ท่าไฟฟ้าในร่างกายของฉันทำให้ฉันหายใจเร็ว ๆ มันไม่ได้โกหกจะบอกว่า มันเป็นสิ่งที่จินตนาการที่ผมเคยได้รู้สึกก่อน พวกเขาเก็บที่ก้าว ขับรถตัวเองและกันบ้ากับความสุข มันไม่นานที่เราจะเข้าถึง พวกเขาอย่างต่อเนื่องที่ความเร็วของตัวเอง กำลังในเวลาเดียวกัน ฉันรู้สึกว่าเด็กหลัง arching เขาอีก trembled และ tensed A หนัก และสุดท้ายมีฉันประชุมวงเงินของฉัน รุ่นของเราได้เกือบพร้อมกัน การเคลือบภายในของฉันขณะฉันถูกป้ายบนเด็กหน้าฉัน "สงบลง โปรด" ใบหน้าของ Sungyeol ที่หน้าฉัน ร้องไห้ --

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[ซองยอล POV] ผมมองที่นาฬิกาของฉันอีกครั้งเพื่อตรวจสอบในเวลา. จะได้รับเกือบสามสิบนาทีตั้งแต่มยองซูและดงอูได้ออกจากสายตาของเรา ฉันสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขาทำ บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขาหรือไม่? ผมเริ่มที่จะได้รับเป็นห่วง. จากนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าของผมเบา ๆ ใกล้ทิศทางของฉัน ผมมองขึ้นไปดูที่มันเป็น มันเป็นมยองซู เขาดูเหมือนจะดีดูเหมือนว่าฉันได้กังวลอะไร. มีความสุขที่ได้เห็นเขาฉันเกือบข้ามไปยังดินแดนกอดโจมตีบนเขา ขณะที่ผมเดินไปใกล้ชิดกับยังคงเดินมยองซูฉันตระหนักว่ามีบางอย่างผิด. ดวงตาของเขาเป็นสีแดง 'เขาได้รับการร้องไห้? "มยองซู, คุณโอเค?" ความกังวลก็เห็นได้ชัดในเสียงของฉัน ผมเปิดอ้อมแขนของฉันที่จะดึงเขาเข้ามาในอ้อมกอด ผมรู้สึกสั่นจะผ่านร่างกายของเขาเมื่อร่างกายของฉันเข้ามาติดต่อกับเขา เกิดอะไรขึ้นต่อไปคือที่ไม่คาดคิดโดยสิ้นเชิง. มยองซูปฏิกิริยารุนแรง socking ฉันในขากรรไกร 'โอ๊ย! สิ่งที่เขาทำเพื่อ? ฉันเกือบจะตะโกนรำคาญ แต่ในสายตาของน้ำตาไหลลงใบหน้าของเขาหยุดฉัน มยองซูเก็บไว้พึมพำ "อย่าแตะต้องฉันหยุดไม่ได้!" เขาเริ่มที่จะปิดหูของเขาบีบดวงตาของเขาปิดดัดลงไปหมอบอยู่บนพื้น "เมียง!" ผมวิ่งไปด้านข้างของเขาพยายามที่จะได้รับถือกับเขา. มันก็กลัวนรกออกจากฉัน มยองซูได้มีการแบ่งลงจิต! ฉันคิดว่ามันได้หยุดสามปีที่ผ่านมา แต่มีเขามีความหวาดกลัวการโจมตี. "มยองซู! คุณกำลังกลัวฉัน! ใจเย็น! "ผมคล้องแขนของฉันรอบไหล่ของเขาที่จะปลอบโยนเขา แต่เกือบจะทันทีที่เขาผลักฉันออกไปยังทน "อย่าแตะต้องฉัน!" ผมพยายามที่จะถือเข้ามยองซู "มองฉันสิ! มองมาที่ฉันโปรด! ฉันอยู่ที่นี่สำหรับคุณ! "เขาเปิดตาของเขา แต่เริ่มดิ้นรนมากขึ้น gasping สำหรับอากาศเหมือนอย่างที่เขาออกจากลมหายใจ "มยองซู! กรุณา! คุณเห็นภาพหลอน! "ตาของเขาถูกผีสิงและห่างไกลเปื้อนด้วยน้ำตา ฉันรู้สึกกลัวและทำอะไรไม่ถูกของเขา "ใจเย็น! กรุณา! "ฉันรู้สึกน้ำตาร้อนขู่ว่าจะกระจายออกไปตาของฉัน 'ก็ไม่ได้หยุด!' [มยองซู POV] เขาชกฉันทั่วใบหน้าอีกครั้งผลักดันฉันลง ผมรู้สึกว่าการสร้างรอยช้ำบนใบหน้าของฉันเป็นเลือดเริ่มที่จะผสมกับน้ำลายของฉัน ริมฝีปากของฉันถูกฉีกขาดเนื่องจากการรักษาหยาบ ดิ้นรนที่จะยืนขึ้นผมพยายามที่จะวิ่งไปที่ประตู แต่เด็กอื่น ๆ ที่เตะผมที่ขาทำให้ผมที่จะเห่าหอนอยู่ในความเจ็บปวดและจะตกอยู่บนใบหน้าของฉัน "คุณจะไม่ได้รับออกไป!" มือเริ่มที่จะลากฉันไปทางด้านอื่น ๆ ของห้องพัก พวกเขาฉีกเสื้อของฉันออกสัมผัสที่น่าขยะแขยงของพวกเขาโรมมิ่งทั่วร่างกายของฉัน "หยุด! กรุณา! ไม่ได้! "ร่างกายของฉันสั่นสัญชาตญาณเป็นน้ำตาล้มลงใบหน้าของฉัน." เมียง! "พวกเขาตรึงฉันลงที่ผมร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือ เขาใช้มือของเขาที่จะอุดครบหมดหวังของฉันในขณะที่คนอื่น ๆ ไปกระซิบเข้าไปในหูของฉัน "มันเป็นหลังจากที่โรงเรียนและคนจำนวนมากที่มีกิจกรรมการสโมสรในขณะนี้และอาจมีหนึ่งที่จะสามารถที่จะได้ยินเสียงคุณไม่มี ดังนั้นเพียงแค่หยุดการต่อต้านและสนุกกับ. "พวกเขาเริ่มที่จะบดตัวเองลงบนร่างกายของฉันเป็นหนึ่งในมือทำทางปาล์มเป้าของฉัน. ฉัน ed ในความสุขไม่เต็มใจ. ผมเห็นพวกเขาแสยะยิ้มที่มุม." ได้โปรด ... ฉันไม่ชอบนี้ ". ร้องไห้หักหนีฉัน. "มยองซู! คุณกำลังกลัวฉัน! ใจเย็น!" "คุณแน่ใจหรือไม่? ดังนั้นทำไมเป็นแบบนี้ยากแล้ว?" นิ้วเริ่มที่จะมีความยาวของฉันผ่านเนื้อผ้าของกางเกงของฉัน. "Ahh..no ... " คร่ำครวญหนีปากของฉันเป็นความสุขที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของฉัน. "นอกจากนี้แม้ว่าคุณจะไม่ได้รับความช่วยเหลือที่คุณคิดว่าพวกเขาจะเชื่อ? บางคนไม่มีใครหรือนักเรียนสองคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโรงเรียน?" ฉันหยุดดิ้นรน. เขายิ้มเป็น เขายังคงทุกข์ทรมานของเขาเกี่ยวกับสมาชิกสวมเสื้อผ้าของฉัน. อื่น ๆ กดริมฝีปากของเขาลงบนร่างกายของฉันเส้นทางจากหน้าอกของฉันไปที่หูของฉัน. "คุณรักฮะว่า?" เขากระซิบเบา ๆ ในหูของเขาก่อให้เกิดการสั่นของฉันที่จะเพิ่มขึ้น. "ดูที่ ฉันมองที่ผมโปรด! ฉันอยู่ที่นี่สำหรับคุณ! "ขาของฉันมีความสุขเมื่อฉันรู้สึกฟันกระพุ้งของฉันดึงซิปลง. กางเกงของฉันออกมาเผยให้เห็นร่างกายของฉันอย่างเต็มที่. ตาของฉันไปกว้างที่สุดเท่าที่ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ยาก เปียกและเต้นใส่ฉัน มัน ing เจ็บ! ฉันปล่อยให้ออกมาคร่ำครวญและกำแน่นปิดตาของฉันเป็นคลื่นของความสุขผสมกับความเจ็บปวด ฉันรู้ว่าเขาได้ผลักดันให้เร้าอารมณ์ของเขาเข้าไปในทางเข้าของฉัน 'พระเจ้าที่ฉันรู้สึกผิดดังนั้น แต่ ahh- "เป็นหอบหนีฉัน เขาเริ่มดึงกลับและผลักดันไปข้างหน้าจะลึกทุก. "ดังนั้น ... ดี ... ." เขา panted เบา ๆ . "สิ่งที่เกี่ยวกับฉัน." เด็กอื่น ๆ บ่นอู้อี้ อึผมเกือบลืมเรื่องของเขา. "ให้ฉันช่วย" เสียงของเขาอยู่ในระดับต่ำและแหบแห้ง ,,. เขาย้ายฉันขึ้นทำให้ฉันนั่งคร่อมบนเด็กอื่น ๆ "อา!" ผมร้องออกมาเป็นความเจ็บปวดแยกปะทุขึ้นในร่างกายส่วนล่างของฉัน เขาได้บังคับตัวเองด้วยความเร้าอารมณ์เด็กอื่น ๆ อยู่แล้วภายในของฉัน "... St ... สหกรณ์ ... NNNN ... " น้ำตาใหม่ทำทางของพวกเขาลงบนใบหน้าของฉัน มันเจ็บดังนั้นมาก. "มยองซู! กรุณา! คุณเห็นภาพหลอน! "" Relax เด็ก "ผมรู้สึกว่าเขาจูบที่คอของฉันเป็นมือของเขาเริ่มที่จะโอบกอดร่างกายของฉัน มันเป็นความสุขสบายเกือบ "ใช่ผ่อนคลาย." ฉันรู้สึกเจ็บปวดค่อย ๆ หายไปขณะที่ผมปรับขนาดแล้วพวกเขาก็เริ่มเคลื่อน. ฉันโค้งหลังของฉันพิงไปยังเด็กที่อยู่เบื้องหลังการบิดในความสุข. พวกเขาเอ็ดเกือบจะพร้อมกันตีจุดไฟฟ้า ร่างกายของฉันที่ทำให้ผมอ้าปากค้าง. มันไม่ได้เป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่ามันเป็นสิ่งที่น่าพอใจมากที่สุดที่ฉันเคยรู้สึกมาก่อน. พวกเขายังคงที่ก้าวที่ขับรถตัวเองและคนอื่น ๆ บ้ามีความสุข. มันไม่ได้ใช้เวลานาน สำหรับเราที่จะถึง. พวกเขายังคงที่ความเร็วของตัวเองไอเอ็นจีในเวลาเดียวกัน. ผมรู้สึกว่าเด็กที่อยู่เบื้องหลังโค้งหลังของเขาในขณะที่อีกตัวสั่นและเกร็ง. เป็นครั้งสุดท้ายและยากที่ทำให้ผมประชุมขีด จำกัด ของฉัน. ปล่อยของเราก็เกือบจะในเวลาเดียวกัน เวลาเคลือบของพวกเขาภายในของฉันในขณะที่เหมืองป้ายบนเด็กในด้านหน้าของฉัน. "ใจเย็นโปรด!" ใบหน้าของซองยอลอยู่ในด้านหน้าของฉันร้องไห้. -

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ sungyeol POV ]

ผมมองนาฬิกาอีกครั้ง เพื่อเช็คเวลา .
มันมีเกือบสามสิบนาที ตั้งแต่เพลงทงซ้ายและสายตาของฉัน ฉันสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขากำลังทำ มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา ? ฉันเริ่มจะเป็นห่วงแล้ว

แล้วฉันได้ยินเสียงฝีเท้าเบาๆใกล้ทิศทางของฉัน ฉันมองขึ้นไปเห็นเป็นใคร มันคือมยองซู เขาดูเรียบร้อยดีดูเหมือนผมจะกังวลอะไร . . . ดีใจที่ได้เจอเขา ฉันเกือบจะข้ามไปสู่การโจมตีกอดเขา ขณะที่ฉันเดินเข้าใกล้ ยัง เดิน มยองซู , ฉันตระหนักว่ามีบางอย่างผิด

ตาของเขาเป็นสีแดง ' เขาร้องไห้เหรอ '

" มยองซู เป็นอะไร ? " กังวลเห็นได้ชัดในเสียงของฉัน ผมเปิดแขนเพื่อดึงเขาเข้าไปกอดผมรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อร่างกายของฉันเข้ามาติดต่อกับเขา สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือไม่คาดคิดโดยสิ้นเชิง

เพลงทำปฏิกิริยาอย่างรุนแรง socking ฉันในขากรรไกร ' โอ๊ย ! เขาไปทำอะไรเหรอ ? ผมเกือบจะตะโกนในความรำคาญ แต่สายตาของตาวิ่งลงใบหน้าของเขาหยุดฉัน มยองซูยังคงบ่นพึมพำ " อย่ามาแตะตัวฉัน อย่า อย่า ! " เขาเริ่มปิดหูของเขาบีบตาของเขาปิดพับลงหมอบกับพื้น " มยอง ! " ฉันวิ่งมายืนข้างๆ พยายามจะจับเขา

มันทำให้ฉันกลัวนะ มยองซูกำลังแบ่งจิตลงมา ฉันคิดว่ามันได้หยุด เมื่อ 3 ปีก่อน แต่เขาก็มีการตื่นตระหนก

" มยองซู ! คุณกำลังทำให้ฉันกลัวนะ ใจเย็น ! " ผมสะพายแขนรอบไหล่เพื่อปลอบเขาแต่เกือบจะทันทีที่เขาผลักฉันออกไป ก็ยังทน " อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ! " ผมพยายามที่จะจับมยองซู " มองที่ผม ! มองฉันหน่อย ฉันมาที่นี่เพื่อคุณ " เขาเปิดดวงตาของเขา แต่เริ่มดิ้นรนมากขึ้น ขาดอากาศเหมือนเขาออกจากลมหายใจ " มยองซู ! ได้โปรด ! คุณเห็นภาพหลอน ! " ดวงตาของเขาถูกผีสิงและเหินห่าง คราบน้ำตา ผมรู้สึกได้ถึงความกลัว และดวงของเขา" ใจเย็นๆ ได้โปรด ! " ผมรู้สึกร้อนน้ำตาขู่หกผ่านตาของฉัน ' ก็ไม่ได้หยุด '


[ ]

เพลง POV เขาต่อยผมทั่วใบหน้าอีกครั้งผลักฉันลง ฉันรู้สึกว่าฟกช้ำขึ้นบนใบหน้าของฉันเป็นเลือดเริ่มผสมกับน้ำลายของผม ริมฝีปากของฉันถูกฉีกขาดเนื่องจากการรักษาหยาบ ดิ้นรนลุกขึ้นยืน ฉันพยายามที่จะวิ่งไปที่ประตู แต่เด็ก ๆเตะขาผมทำให้ฉันร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวด และล้มลงบนใบหน้าของฉัน " คุณไม่ได้รับไป " มือก็เริ่มลากฉันไปยังอีกฟากของห้อง เขาฉีกเสื้อฉันออก พวกเขาน่าขยะแขยงแตะต้องสัญจรผ่านร่างกายของฉัน " หยุด ! ! ! ! ! ได้โปรด ! ไม่ ! " ร่างกายของฉันสัญชาตญาณสั่นสะท้านขณะที่น้ำตาหล่นลงบนหน้าของฉัน

" มยอง ! "

เขาตรึงฉันไว้ ฉันร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือเขาใช้มือของเขาเพื่อไม่ให้ได้ยิน Pleas หมดหวังของฉันในขณะที่อื่น ไปกระซิบที่หูของฉัน " มันหลังโรงเรียน และหลายคนมีกิจกรรมคลับแล้ว และคงไม่มีใครที่จะสามารถได้ยินคุณ แค่หยุดขัดขืนและสนุก . " เขาเริ่มบดตัวเองลงบนร่างกายของฉัน ในขณะที่มือข้างหนึ่งได้มาถึง ปาล์ม เป้ากางเกงของผม ฉันเอ็ดในความสุขที่ลังเล ผมเห็นพวกเขา smirking ." ได้โปรด . . . . . . . ฉันไม่ชอบมัน . " สะอื้นเสียหนีฉัน

" มยองซู ! คุณกำลังทำให้ฉันกลัวนะ ใจเย็น ! "

" คุณแน่ใจหรือไม่ ? ดังนั้นทำไมนี้ยากแล้วครับ " นิ้วมือเริ่มความยาวของผมผ่านเนื้อผ้าของกางเกงของฉัน " อ่า . . . . . . . . . . . . . . . . " ครางออกมา ปากของฉัน ความสุขจะผ่านร่างกายของฉัน " อีกอย่าง ถ้าคุณได้รับความช่วยเหลือ คุณคิดว่าใครเขาจะเชื่อ