Chapter 1020: Brushing Past!In an a

Chapter 1020: Brushing Past!

In an area in the starry sky near the Ruins of Immortality, what appeared to be a huge land mass was cruising along. If you looked closely, you would find that it was in fact no land mass, but rather, a gargantuan turtle.

The turtle had a very sullen appearance, and his eyes shone with ferocity. He appeared to be enraged, yet didn’t dare to speak up about it. Instead, he just flew along through the stars.

Meng Hao sat cross-legged somewhere on top of the turtle, sipping alcohol. Guyiding Tri-Rain sat next to him, smiling as she kept the pot of alcohol warm.

The sweet fragrance of alcohol spread out in all directions, and Meng Hao felt incredibly at ease. When he thought about how he had successfully fled the marriage, he suddenly felt as if the whole world was full of boundless possibilities. Although he had practiced cultivation for many years, this was his personality. Although it might seem unstable, that was how Meng Hao liked it; he didn’t want to settle down in one place. He wanted to do as he pleased. In his view, when it came to the path of cultivation, sitting around doing nothing was completely boring and meaningless.

His Dao was the Dao of freedom and independence, which was the same as his personality. Everything he did in life was in accordance with his personality.

Patriarch Reliance, on the other hand, was currently so irritated that his gums itched. It was compounded by the condescending parrot, who continually squawked in his ear, trying to get him to agree to be a Younger Brother. That made Patriarch Reliance even more furious.

If that were all there were to it, Patriarch Reliance could endure the situation. However, the meat jelly’s nonstop jabbering had pushed him to the brink of collapse. The garrulous chattering was almost like a magical curse, and Patriarch Reliance wondered how Meng Hao could possibly stand to have the thing around all the time. It couldn’t be easy.

“Dammit! The Patriarch is always so unlucky!” he thought. “I have to get the little bastard to the Ninth Sea as soon as possible. Then, I’ll completely leave the Ninth Mountain and Sea and never come back!

“I refuse to believe that if I hide somewhere outside of this mountain and sea, that the little bastard will be able to find me!”

Patriarch Reliance felt quite wronged, and was snarling and raging inwardly.

He truly felt that he was being treated unfairly. In his opinion, ever since he ran into the League of Demon Sealers, his life had become as gray as ash.

“One of these days,” he blustered inwardly, “ the Patriarch is going to swallow the entire League of Demon Sealers! Fudge! I’ll give those Demon Sealers some good fortune, if you know what I mean!”

Perhaps because of his continuous internal cursing, at some point he lost track of which direction he was traveling in, and started to drift toward the Ruins of Immortality again.

Meng Hao cleared his throat and then waved his hand toward Patriarch Reliance’s rear end. At the same time, he glared, and cried out, “Whoooa!”

Although he actually unleashed the Eighth Demon Sealing Hex, the words that came out of his mouth were the same commands you would use when riding a horse.

As soon as the Eighth Hex was utilized, Patriarch Reliance ground to an instant halt. The end result was that Meng Hao truly did appear to be riding Patriarch Reliance just like a horse.

Patriarch Reliance’s eyes went wide and he began to tremble. After a few breaths of time, his body returned to normal, and he threw his head back and roared a sullen and bitter roar.

He had lived for a very long time, so how could he not understand the meaning of the word “whoa”?

“Meng Hao you little bastard, I’m Patriarch Reliance, not some horse, not some beast of burden!!”

Meng Hao cleared his throat. Having been raised as a scholar, he knew the command words for riding horses, but had rarely had a chance to actually use them. Now that he was sitting atop Patriarch Reliance, he naturally recalled all of those words. “Fine, then. Giddyup!”

As soon as he said the word ‘giddyup,’ Patriarch Reliance started moving forward without even thinking about it. Moments later, he almost exploded with rage as he realized that he was subconsciously cooperating with Meng Hao’s horse-riding commands.

“I’m gonna eat you! EAT YOU, you hear!?” Patriarch Reliance raged.

Trembling, he was just about to lift his head up when Meng Hao anxiously said, “Easy, now!”

At the same time, he tossed out a Fifth Demon Sealing Hex rift to the right side of Patriarch Reliance’s head, scaring him into instantly turning. Yet again, he subconsciously cooperated with Meng Hao’s verbal commands.

“Meng Hao!!” Patriarch Reliance threw his head back and roared. The sound echoed out into the starry sky, eventually reaching a location not too far off, where it was heard by Li Ling’er, who was currently fleeing for her life.

Blood oozed out of the corners

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 1020: แปรงฟันผ่านมาในพื้นที่ในบนท้องฟ้าใกล้กับซากปรักหักพังของความเป็นอมตะ สิ่งที่ปรากฏจะ มีที่ดินขนาดใหญ่มวลถูกล่องมาตาม ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด คุณจะพบว่า มันเป็นจริงมวลดินไม่ แต่ค่อนข้าง เต่าสุดอลังการเต่ามีลักษณะที่ปรากฏคือมาก และตาส่อง ด้วยความดุร้าย เขาจะโกรธ ยังไม่กล้าที่จะพูดขึ้นเกี่ยวกับมัน แทน เขาเพียงแค่บินไปตามผ่านดาวเฮา เมงนั่งไขว่ห้างอยู่บนเต่า จิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Guyiding Tri-ฝนนั่งถัดจากเขา ยิ้มเธอเก็บหม้อแอลกอฮอล์อุ่นกลิ่นหอมหวานของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระจายออกในทุกทิศทาง และเมงเฮารู้สึกเหลือเชื่อที่ง่าย เมื่อเขาคิดว่า เขาสำเร็จหนีการแต่งงาน เขาก็รู้สึกกับว่าโลกทั้งโลกเต็มไปด้วยเทคโนโลยี แม้ว่าเขาได้รับการฝึกฝนปลูกหลายปี นี้คือบุคลิกของเขา ถึงแม้ว่ามันจะไม่เสถียร นั่นคือวิธีเมงเฮาชอบ เขาไม่ต้องการชำระลงในเดียว เขาอยากจะทำ ตามที่เขาพอใจ ในมุมมองของเขา เมื่อมันมาถึงเส้นทางของการเพาะปลูก นั่งรอบทำอะไรได้น่าเบื่อ และหมดความหมายดาวของเขาคือ ดาวของเสรีภาพและอิสระ ซึ่งเหมือนกับบุคลิกของเขา เขาทำในชีวิตเสร็จตามบุคลิกของเขาพระความเชื่อมั่น คง ได้กำลังระคายเคืองเหงือกของเขา itched มันถูกประกอบ โดยการวางตัวนกแก้ว ที่ต่อเนื่อง squawked ในหู พยายามให้เขาตกลงจะ เป็นบรา ที่ทำพระพึ่งโกรธมากยิ่งขึ้นถ้าที่ทั้งหมด มีมัน พึ่งพระสามารถทนสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม jabbering ดุ๊กดิ๊กในเนื้อวุ้นได้ผลักเขาต้องล่มสลาย Garrulous chattering เป็นเกือบเหมือนคำสาปขลัง และพึ่งพระสงสัยวิธีเมงเฮาอาจอาจจะเด่นจะมีสิ่งในช่วง มันไม่ง่าย"Dammit พระเป็นเสมอฟิตเขาคิด "การได้รับ bastard เล็กน้อยทะเลไนน์ทันที แล้ว ฉันจะปล่อยให้เก้าภูเขาและทะเลอย่างสมบูรณ์ และไม่เคยกลับมา"ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่าถ้าซ่อนอยู่นอกทะเล และภูเขานี้ว่า bastard เล็กน้อยจะสามารถค้นหาฉัน"พระพึ่งรู้สึกว่าค่อนข้างน้อย และ snarling และ raging อย่างภายในเขาอย่างแท้จริงรู้สึกว่า เขาได้รับการรักษาอย่างไม่เป็นธรรม ในความคิดของเขา นับตั้งแต่เขาประสบการลีของปีศาจครั่ง ชีวิตของเขาได้กลายเป็นเป็นสีเทาเป็นเถ้า"วันหนึ่ง เขาพูดคุยโตอย่างภายใน "พระจะกลืนทั้งลีของครั่งปีศาจ เหลวไหล จะให้ครั่งเหล่าปีศาจบางโชคดี ถ้าคุณรู้ว่าไรวะ"อาจเป็น เพราะของเขาอย่างต่อเนื่องภายในสาปแช่ง ในบางจุด เขาหายติดตามทิศทางที่เขาเดินใน และเริ่มที่จะลอยไปที่ซากปรักหักพังของความเป็นอมตะอีกเฮา เมงล้างคอของเขาแล้ว โบกมือไปทางท้ายพึ่งพระ ในเวลาเดียวกัน เขา glared และทูล "Whoooa"แม้ว่าเขาได้ปลดปล่อยหกเหลี่ยมปิดผนึกปีศาจแปด คำที่มาจากปากของเขาก็คำสั่งเดียวกันที่คุณจะใช้เมื่อขี่ม้าทันทีที่ใช้ Hex แปด พึ่งพระดินให้หยุดการโต้ตอบแบบทันที สุดท้ายผลที่ได้ว่า เฮาเมงอย่างแท้จริงไม่ปรากฏขึ้นเพื่อที่ จะพึ่งพระขี่ม้าเหมือนพระพึ่งตาไปกว้าง และเขาเริ่มสั่นเครือ หลังจากกี่ลมหายใจของเวลา ร่างกายของเขากลับเป็นปกติ และเขาโยนหัวของเขากลับ และคำรามเป็นเสียงคำรามคือ และขมเขาได้อาศัยอยู่เป็นเวลานานมาก ดังนั้นวิธีการที่เขาไม่เข้าใจความหมายของคำว่า "โอ้โฮ""เฮาเมงคุณ bastard เล็กน้อย ฉันพึ่งพระ ม้าไม่ใช่ ไม่ใช่สัตว์พาหนะ!! "เฮา เมงล้างคอของเขา มีการยกขึ้นเป็นนักวิชาการเป็น เขารู้ว่าเป็นคำสั่งสำหรับขี่ม้า แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้จริง ขณะที่เขานั่งบนยอดพระพึ่ง เขาธรรมชาติเรียกทั้งหมดของคำเหล่านั้น "แบบ แล้ว Giddyup "ทันทีที่เขากล่าวว่า คำว่า 'giddyup' พระพึ่งเริ่มต้นก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ช่วงเวลาต่อมา เขาเกือบระเบิด ด้วยความโกรธเขาตระหนักว่า เขาไม่รู้ตัวได้ร่วมมือกับเมงเฮาขี่ม้าสั่ง"ฉันจะกินคุณ กินคุณ คุณได้ยิน?" พึ่งพระที่โหมกระหน่ำสั่น กำลังเพียงจะยกศีรษะของเขาขึ้นเมื่อเมงเฮาเฝ้ากล่าวว่า "ง่าย ตอนนี้"ในเวลาเดียวกัน เขาโยนออกสางห้าหกริฟท์ไปทางด้านขวาของหัวพระพึ่งปิดผนึก กลัวเขาไปเปิดได้ทันที อีกครั้ง เขาไม่รู้ตัว cooperated กับเมงเฮาคำสั่งด้วยวาจา"เฮา เมง!!" พระพึ่งโยนหัวของเขากลับ และคำราม เสียงดังก้องออกไปบนท้องฟ้า จนถึงไม่เกินไปหน่อย ตำแหน่งที่ได้ยิน โดย Li Ling'er ที่ถูกหลบหนีชีวิตในปัจจุบันเลือดจากผู้ผลิตรายจากมุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1020: การแปรงฟันที่ผ่านมา

ในพื้นที่ในท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่อยู่ใกล้กับซากปรักหักพังของความเป็นอมตะให้สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นผืนแผ่นดินใหญ่กำลังแล่นไปตาม ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดคุณจะพบว่ามันเป็นในความเป็นจริงไม่มีมวลที่ดิน แต่เต่าใหญ่.

เต่ามีลักษณะบูดบึ้งมากและดวงตาของเขาส่องด้วยความดุร้าย เขาดูเหมือนจะโกรธเลยไม่กล้าที่จะพูดออกมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาก็พร้อมบินผ่านดาว.

เม้งเฮานั่งไขว่ห้างอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ด้านบนของเต่าจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Guyiding Tri-ฝนนั่งถัดจากเขายิ้มขณะที่เธอเก็บไว้หม้ออุ่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์.

กลิ่นหอมหวานของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระจายออกไปในทุกทิศทางและเม้งเฮารู้สึกสบายใจอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาได้หนีการแต่งงานที่ประสบความสำเร็จเขาก็รู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกก็เต็มไปด้วยความเป็นไปได้ไม่มีที่สิ้นสุด แม้ว่าเขาจะได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูกมานานหลายปีนี้เป็นบุคลิกของเขา แม้ว่ามันอาจจะดูเหมือนไม่แน่นอนว่าเป็นวิธีเม้งเฮาชอบมัน; เขาไม่ได้ต้องการที่จะปักหลักในที่เดียว เขาต้องการที่จะทำตามที่เขาพอใจ ในมุมมองของเขาเมื่อมันมาถึงเส้นทางของการเพาะปลูกนั่งรอบทำอะไรได้อย่างสมบูรณ์น่าเบื่อและไม่มีความหมาย.

เชียงดาวของเขาเป็นดาวของเสรีภาพและความเป็นอิสระซึ่งเป็นเช่นเดียวกับบุคลิกของเขา ทุกอย่างที่เขาทำในชีวิตเป็นไปตามบุคลิกของเขา.

พระสังฆราชพึ่งบนมืออื่น ๆ ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันดังนั้นการระคายเคืองที่เหงือกของเขา itched มันถูกประกอบกับนกแก้ววางตัวที่ squawked อย่างต่อเนื่องในหูของเขาพยายามที่จะทำให้เขาตกลงที่จะเป็นน้องชาย ที่ทำให้พระสังฆราชพึ่งแม้โกรธมากขึ้น.

หากที่ทุกคนมีให้มันสังฆราชพึ่งสามารถทนสถานการณ์ อย่างไรก็ตามเนื้อวุ้นของการพูดรัวดุ๊กดิ๊กได้ผลักเขาไปที่ขอบของการล่มสลาย พูดเจื้อยแจ้วพูดพล่ามเกือบจะเป็นเหมือนคำสาปที่มีมนต์ขลังและพระสังฆราชพึ่งสงสัยว่าเม้งเฮาอาจจะยืนที่จะมีสิ่งที่อยู่รอบตัวตลอดเวลา มันไม่อาจจะง่าย.

"Dammit! พระสังฆราชอยู่เสมอโชคร้าย! "เขาคิดว่า "ฉันจะต้องได้รับไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ กับทะเลเก้าโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แล้วฉันจะปล่อยให้สมบูรณ์เก้าภูเขาและทะเลและไม่เคยกลับมา!

"ผมปฏิเสธที่จะเชื่อว่าถ้าฉันซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งนอกของภูเขาและทะเลว่าไอ้น้อยจะสามารถที่จะหาฉัน!"

พระสังฆราชพึ่งรู้สึกค่อนข้าง ผิดและถูกคำรามและโกรธในใจ.

เขาอย่างแท้จริงรู้สึกว่าเขาได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ในความคิดของเขานับตั้งแต่เขาวิ่งเข้าไปในลีกของปีศาจ Sealers ชีวิตของเขาได้กลายเป็นสีเทาเป็นเถ้า.

"หนึ่งในวันนี้" เขา blustered ใจ "ผู้เฒ่าเป็นไปที่จะกลืนทั้งลีกปีศาจ Sealers! เหลวไหล! ฉันจะให้บรรดาปีศาจ Sealers บางโชคดีถ้าคุณรู้ว่าผมหมายถึง! "

บางทีอาจเป็นเพราะคำสาปแช่งภายในของเขาอย่างต่อเนื่องในบางจุดที่เขาสูญเสียการติดตามของทิศทางที่เขากำลังเดินทางในและเริ่มที่จะลอยไปยังซากปรักหักพังของความเป็นอมตะ อีกครั้ง.

เม้งเฮากระแอมแล้วโบกมือไปทางด้านหลังพระสังฆราชของ Reliance ในเวลาเดียวกันเขาจ้องและร้องออกมา "Whoooa!"

แม้ว่าจริง ๆ แล้วเขา unleashed แปดปีศาจซีล Hex คำพูดที่ออกมาจากปากของเขาคำสั่งเดียวกับที่คุณจะใช้เมื่อขี่ม้า.

ทันทีที่ แปดซวยถูกใช้สังฆราชพึ่งพื้นดินที่จะหยุดทันที ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือว่าเม้งเฮาอย่างแท้จริงไม่ปรากฏที่จะขี่สังฆราชพึ่งเช่นเดียวกับม้า.

ตาพระสังฆราชพึ่งเดินกว้างและเขาก็เริ่มสั่น หลังจากหายใจไม่กี่ของเวลาที่ร่างกายของเขากลับสู่ปกติและเขาโยนศีรษะของเขากลับมาและคำรามเสียงคำรามบูดบึ้งและขมขื่น.

เขาอาศัยอยู่เป็นเวลานานมากดังนั้นวิธีการที่เขาไม่สามารถเข้าใจความหมายของคำว่า "โอ้โห" ?

"เม้งเฮาคุณไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ ผมพึ่งพระสังฆราชไม่ม้าบางไม่สัตว์ของภาระบาง !!"

เม้งเฮาล้างลำคอของเขา ได้รับการยกฐานะนักวิชาการเขารู้ว่าคำสั่งสำหรับการขี่ม้า แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสที่จะใช้งานจริงพวกเขา ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนยอดพระสังฆราชพึ่งเขาจำได้ว่าธรรมชาติทั้งหมดของคำเหล่านั้น "ปรับแล้ว Giddyup! "

ทันทีที่เขากล่าวว่าคำว่า 'Giddyup' พระสังฆราชพึ่งเริ่มก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ครู่ต่อมาเขาเกือบจะระเบิดด้วยความโกรธที่เขาตระหนักว่าเขาได้รับการประสานงานกับจิตใต้สำนึกคำสั่งขี่ม้าเม้งเฮาส์.

"ฉันจะกินคุณ! กินคุณคุณได้ยิน !? "พระสังฆราชพึ่งโหมกระหน่ำ.

ตัวสั่นเขาได้เป็นเพียงเกี่ยวกับการยกศีรษะของเขาขึ้นเมื่อเม้งเฮาใจจดใจจ่อกล่าวว่า" ง่ายในขณะนี้! "

ในขณะเดียวกันเขาโยนออกความแตกแยกห้าปีศาจซีลซวยไป ด้านขวาของหัวพระสังฆราชของ Reliance กลัวเขาเข้าไปในทันทีหัน อีกครั้งที่เขาไม่รู้ตัวความร่วมมือกับคำสั่งด้วยวาจาเม้งเฮาส์.

"เม้งเฮา !!" พระสังฆราชพึ่งโยนหัวของเขากลับมาและคำราม เสียงสะท้อนออกสู่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวในที่สุดก็ถึงสถานที่ที่ไม่ไกลเกินไปที่มันถูกได้ยินโดยหลี่ Ling'er ที่ถูกขณะหลบหนีเพื่อชีวิตของเธอ.

เลือด oozed ออกจากมุม