See Lerman (1980) for one such exte

See Lerman (1980) for one such extended attempt.
A more adequate account of such features of language in use would
demand a detailed discussion of work such asFoucault's (e.g. 1972) attempts
to define the discourses which constitute such fields as medicine or economics,
and Habermas' (e.g. 1979) work on communicative competence and
universal pragmatics. Such a discussion is well beyond the scope of this
chapter.
However, it should already be clear that recent work in pragmatics has
therefore contributed many concepts which can help to analyse such rhetorical
strategies. People have many everyday ways of talking about language,
but they do not normally have available ways of talking precisely about such
aspects of meaning. Again, I have had room here only for the briefest
examples of a type which might be developed by a teacher in the classroom.
The basic argument is that language is used for social control, but that the
mechanisms of such control are describable and understandable, and that
some escape is possible. As Bolinger (1980a, p. 387) argues:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูเลอร์แมน (1980) ในครั้งดังกล่าวเพิ่มเติมบัญชีเพียงพอมากขึ้นเช่นคุณสมบัติของภาษาที่ใช้จะความต้องการการอภิปรายรายละเอียดของงานเช่น asFoucault (เช่น 1972) พยายามเพื่อกำหนดประการซึ่งถือเป็นเขตข้อมูลดังกล่าวเป็นยาหรือเศรษฐศาสตร์และของ Habermas (เช่น 1979) ทำงานความสามารถสื่อสาร และวจนปฏิบัติศาสตร์สากล เป็นการสนทนากันในขอบเขตนี้บทอย่างไรก็ตาม ควรแล้วมีความชัดเจนว่า ล่าสุดในวจนปฏิบัติศาสตร์มีดังนั้น ส่วนแนวคิดมากมายที่สามารถช่วยในการวิเคราะห์ดังกล่าว rhetoricalกลยุทธ์การ คนมีวิธีชีวิตประจำวันจำนวนมากพูดภาษาแต่พวกเขาไม่ปกติมีมีวิธีพูดอย่างแม่นยำเช่นด้านความหมาย อีกครั้ง ฉันมีห้องพักที่นี่เท่านั้น briefestตัวอย่างของชนิดที่อาจได้รับการพัฒนา โดยครูในห้องเรียนอาร์กิวเมนต์พื้นฐานเป็นภาษาใช้สำหรับควบคุมสังคม แต่การกลไกของการควบคุมดังกล่าวจะ เข้าใจ และ describable และที่บางส่วนหลบหนีได้ เป็น Bolinger (1980a, p. 387) จน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดู Lerman (1980) สำหรับหนึ่งในความพยายามขยายดังกล่าว.
บัญชีเพียงพอมากขึ้นจากคุณสมบัติดังกล่าวของภาษาในการใช้งานจะมีความต้องการการอภิปรายรายละเอียดของการทำงานเช่น asFoucault ของ (เช่น 1972) พยายามที่จะกำหนดวาทกรรมซึ่งเป็นสาขาต่างๆ เช่นยาหรือเศรษฐกิจและฮาเบอร์ (เช่น 1979) ทำงานในการสื่อสารและเน้นสากล การอภิปรายดังกล่าวเป็นอย่างดีเกินขอบเขตของเรื่องนี้บท. แต่ก็ควรมีความชัดเจนว่าการทำงานที่ผ่านมาในเน้นได้ดังนั้นจึงมีส่วนทำให้แนวความคิดหลายอย่างที่สามารถช่วยในการวิเคราะห์เชิงโวหารเช่นกลยุทธ์ คนมีวิธีในชีวิตประจำวันหลายพูดคุยเกี่ยวกับภาษาแต่พวกเขาจะไม่ปกติมีวิธีการที่มีอยู่ของการพูดคุยเกี่ยวกับการได้อย่างแม่นยำเช่นแง่มุมของความหมาย อีกครั้งที่ผมได้มีห้องพักที่นี่เพียง briefest ตัวอย่างของประเภทที่อาจจะมีการพัฒนาโดยครูในห้องเรียน. อาร์กิวเมนต์พื้นฐานคือภาษาที่ใช้สำหรับการควบคุมทางสังคม แต่ที่กลไกของการควบคุมดังกล่าวจะพรรณนาและเข้าใจและหลบหนีไปได้บางส่วน ในฐานะที่เป็น Bolinger (. 1980âพี 387) ระบุว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็น เลอร์แมน ( 1980 ) เช่นการพยายาม .
บัญชีเพียงพอมากขึ้นคุณสมบัติเช่นภาษาในการใช้จะ
ความต้องการรายละเอียดการอภิปรายของงานดังกล่าว asfoucault ( เช่น 1972 ) ความพยายาม
นิยามวาทกรรมที่เป็นสาขา เช่น ยา หรือ เศรษฐศาสตร์ และ ฮาเบอร์
( เช่น 1979 ) ทำงานในความสามารถ เพื่อการสื่อสารสากลและวัจนปฏิบัติศาสตร์
.เช่นการอภิปรายเป็นอย่างดีนอกเหนือขอบเขตของบทนี้
.
แต่มันควรจะชัดเจนว่า ผลงานล่าสุดในวัจนปฏิบัติศาสตร์ได้
จึงสนับสนุนหลายแนวคิดซึ่งสามารถช่วยวิเคราะห์กลวิธีวาทศิลป์
เช่น มีหลายวิธีในชีวิตประจำวันที่พูดถึงภาษา
แต่พวกเขาไม่ได้ปกติมีวิธีการของการพูดได้อย่างแม่นยำเกี่ยวกับแง่มุมเช่น
ของความหมาย อีกครั้งฉันมีห้องที่นี่เท่านั้น สำหรับตัวอย่างในเวลานั้น
ประเภทซึ่งอาจจะพัฒนาโดยครูในชั้นเรียน .
อาร์กิวเมนต์พื้นฐานคือ ภาษาที่ใช้ควบคุมสังคม แต่ว่ากลไกของการควบคุม เช่นจะบอก

บางและเข้าใจได้ง่าย และหลบหนีไปได้ เป็น bolinger ( 1980a , หน้า 387 ) ระบุ :