a sound that carried quite far, inf

a sound that carried quite far, informing nearly the entire kingdom of King Gyeongmun’s medical secret. Infuriated and embarrassed, King Gyeongmun ordered that the entire bamboo forest be cut down and eradicated. However, every time the wind blew it carried the same words everywhere it went: “the King has donkey ears...the King has donkey ears...” Perhaps it is such a wind that has brought this story to us across so many generations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงที่ดำเนินการค่อนข้างไกล แจ้งเกือบจะทั้งราชอาณาจักรของกษัตริย์ Gyeongmun ของแพทย์ความลับ Infuriated และอับอาย Gyeongmun คิงสั่งว่า ป่าไผ่ทั้งตัดลง และกำจัดให้หมด อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่ลมพัด จะทำคำที่เหมือนกันทุกที่มันไป: "พระราชามีหูลา...ลาหู...มีพระมหากษัตริย์" บางทีก็ลมแบบดังกล่าวที่ได้นำเรื่องนี้ให้เราข้ามรุ่นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงที่ดำเนินการค่อนข้างจะไกลแจ้งเกือบราชอาณาจักรทั้งหมดของความลับทางการแพทย์กษัตริย์ Gyeongmun ของ โกรธแค้นและอายกษัตริย์ Gyeongmun สั่งว่าป่าไผ่ทั้งหมดถูกตัดลงและกำจัดให้สิ้นซาก แต่เวลาลมพัดจะดำเนินการทุกคำเดียวกันทุกที่มันไป "พ​​ระมหากษัตริย์ทรงมีหูลา ... พระมหากษัตริย์ทรงมีหูลา ... " บางทีมันอาจจะเป็นเช่นลมที่ได้นำเรื่องนี้มาให้เราในหลาย ๆ รุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงที่ดำเนินการค่อนข้างไกล แจ้งเกือบทั้งราชอาณาจักรลับทางการแพทย์ของกษัตริย์ gyeongmun . โกรธและอาย กษัตริย์ gyeongmun สั่งป่าไผ่ทั้งหมดถูกตัดลงและถูกกำจัด อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่ลมพัดมันแบกคำพูดเดียวกันทุกที่มันก็ " พระราชามีหูเป็นลา . . . . . . . พระราชามีหูเป็นลา . . . . . . ." บางทีมันอาจเป็นเช่นสายลมที่นำเรื่องนี้มาให้เราในรุ่นมากมาย