α, α-diphenyl-β-picrylhydrazyl (DPP

α, α-diphenyl-β-picrylhydrazyl (DPPH) free radical scavenging method offers the first approach for evaluating the antioxidant potential of a compound, an extract or other biological sources. This is the simplest method, wherein the prospective compound or extract is mixed with DPPH solution and absorbance is recorded after a defined period. However, with the advancement and sophistication in instrumental techniques, the method has undergone various modifications to suit the requirements, even though the basic approach remains same in all of them. This article presents a critical review on various developments to the DPPH method

This method was developed by Blois (1958) with the viewpoint to determine the antioxidant activity in a like manner by using a stable free radical α, α-diphenyl-β-picrylhydrazyl (DPPH; C18H12N5O6, M = 394.33). The assay is based on the measurement of the scavenging capacity of antioxidants towards it. The odd electron of nitrogen atom in DPPH is reduced by receiving a hydrogen atom from antioxidants to the corresponding hydrazine (Contreras-Guzman and Srong 1982).
DPPH is characterized as a stable free radical by virtue of the delocalisation of the spare electron over the molecule as a whole (Fig. 1), so that the molecules do not dimerise, like most other free radicals. The delocalisation also gives rise to the deep violet colour, with an absorption in ethanol solution at around 520 nm. On mixing DPPH solution with a substance that can donate a hydrogen atom, it gives rise to the reduced form with the loss of violet colour. Representing the DPPH radical by Z• and the donor molecule by AH, the primary reaction is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วยกองทัพ อนุมูลอิสระด้วยกองทัพฟีนิลได-β-picrylhydrazyl (DPPH) scavenging วิธีเสนอวิธีแรกการประเมินศักยภาพต้านอนุมูลอิสระของสารประกอบ การสกัด หรือแหล่งชีวภาพอื่น ๆ นี้เป็นวิธีที่ง่ายที่สุด สารประกอบอนาคตหรือสารสกัดผสม ด้วยโซลูชั่น DPPH และ absorbance จะถูกบันทึกไว้หลังจากรอบระยะเวลาที่กำหนดนั้น อย่างไรก็ตาม ด้วยความก้าวหน้าและซับซ้อนและเทคนิคการบรรเลง วิธีการมีเปลี่ยนแก้ไขต่าง ๆ เพื่อให้เหมาะกับความต้องการ แม้ว่าวิธีพื้นฐานยังคงเหมือนกันในทั้งหมด บทความนี้นำเสนอความเห็นสำคัญในพัฒนาการต่าง ๆ วิธี DPPHวิธีการนี้ถูกพัฒนา โดย Blois (1958) กับจุดชมวิวเพื่อกำหนดกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระอย่างเช่นโดยการอนุมูลอิสระมั่นคงด้วยกองทัพ ด้วยกองทัพฟีนิลได-β-picrylhydrazyl (DPPH C18H12N5O6, M = 394.33) การทดสอบขึ้นอยู่กับการวัดกำลังการผลิตของสารต้านอนุมูลอิสระถอย scavenging อิเล็กตรอนคี่ของอะตอมไนโตรเจนใน DPPH จะลดลง ด้วยการรับอะตอมไฮโดรเจนจากสารต้านอนุมูลอิสระให้สอดคล้อง hydrazine (Contreras Guzman และ Srong 1982)DPPH เป็นลักษณะรัศมีฟรีมั่นคงอาศัย delocalisation ของอิเล็กตรอนอะไหล่ผ่านโมเลกุลทั้งหมด (Fig. 1), เพื่อให้โมเลกุลไม่ dimerise อนุมูลอิสระอื่น ๆ ส่วนใหญ่ต้องการ Delocalisation ที่ยังก่อให้เกิดสีอมม่วงลึก มีการดูดซึมในวิธีการเอทานอลที่ประมาณ 520 nm บนผสม DPPH โซลูชันมีสารที่สามารถบริจาคอะตอมไฮโดรเจน มันให้เพิ่มขึ้นจะลดลงแบบมีการสูญเสียของสีอมม่วง แสดง DPPH ที่รุนแรง โดย Z• และโมเลกุลผู้บริจาค โดย AH ปฏิกิริยาหลักคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

α, α-diphenyl-β-picrylhydrazyl (DPPH) ฟรีวิธีการต้านอนุมูลมีวิธีแรกสำหรับการประเมินศักยภาพของสารต้านอนุมูลอิสระสาร, สารสกัดหรือแหล่งทางชีวภาพอื่น ๆ นี่คือวิธีที่ง่ายที่สุดนั้นสารประกอบที่คาดหวังหรือสารสกัดผสมกับวิธีการแก้ปัญหาและการดูดกลืนแสง DPPH จะถูกบันทึกไว้หลังจากระยะเวลาที่กำหนดไว้ แต่ด้วยความก้าวหน้าและความซับซ้อนในเทคนิคการบรรเลงวิธีการที่ได้รับการปรับเปลี่ยนต่างๆเพื่อให้เหมาะกับความต้องการแม้ว่าวิธีการขั้นพื้นฐานยังคงเหมือนเดิมในทั้งหมดของพวกเขา บทความนี้นำเสนอการตรวจสอบที่สำคัญในการพัฒนาที่แตกต่างกับวิธี DPPH วิธีการนี้ได้รับการพัฒนาโดยบลัว (1958) ที่มีมุมมองในการกำหนดสารต้านอนุมูลอิสระในลักษณะที่เหมือนโดยใช้มั่นคงαอนุมูลอิสระแอลฟา-diphenyl-β-picrylhydrazyl ( DPPH; C18H12N5O6, M = 394.33) การทดสอบจะขึ้นอยู่กับการวัดความสามารถในการขับของสารต้านอนุมูลอิสระที่มีต่อมันที่ อิเล็กตรอนแปลกของอะตอมไนโตรเจนใน DPPH จะลดลงโดยได้รับอะตอมไฮโดรเจนจากสารต้านอนุมูลอิสระที่จะไฮดราซีนที่สอดคล้องกัน (Contreras-Guzman และ Srong 1982). DPPH มีลักษณะเป็นมีเสถียรภาพอนุมูลอิสระโดยอาศัยอำนาจตาม delocalisation ของอิเล็กตรอนว่างมากกว่าโมเลกุล โดยรวม (รูปที่ 1). เพื่อให้โมเลกุลไม่ dimerise ชอบมากที่สุดอนุมูลอิสระอื่น ๆ delocalisation ยังก่อให้เกิดสีม่วงลึกกับการดูดซึมในการแก้ปัญหาเอทานอลอยู่ที่ประมาณ 520 นาโนเมตร ในการแก้ปัญหาการผสม DPPH มีสารที่สามารถบริจาคอะตอมไฮโดรเจนก็ก่อให้เกิดรูปแบบที่ลดลงด้วยการสูญเสียของสีม่วง ที่เป็นตัวแทนของ DPPH รุนแรงโดย Z •โมเลกุลและผู้บริจาคโดย AH ปฏิกิริยาหลักคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

αแอลฟา - บีตา - อีเธอร์ , picrylhydrazyl ( dpph ) อนุมูลอิสระ วิธีการเสนอแนวทางแรกเพื่อประเมินศักยภาพต้านอนุมูลอิสระของสารประกอบ สารสกัดชีวภาพ หรือแหล่งอื่น ๆ วิธีนี้เป็นวิธีที่ง่ายที่สุด ซึ่งสารสกัดจากอนาคต หรือจะผสมกับสารละลาย dpph และค่าจะถูกบันทึกไว้หลังจากระยะเวลาที่กําหนด อย่างไรก็ตามด้วยความก้าวหน้าและความซับซ้อนในเทคนิคเครื่องมือ , วิธีการได้รับการปรับเปลี่ยนต่างๆให้เหมาะสมกับความต้องการ แม้ว่าแนวคิดพื้นฐานยังคงเหมือนเดิมในทั้งหมดของพวกเขา บทความนี้นำเสนอการทบทวนในการพัฒนาต่าง ๆ เพื่อ dpph วิธี

วิธีนี้ถูกพัฒนาโดยบลัว ( 1958 ) กับมุมมองเพื่อหาสารต้านอนุมูลอิสระในลักษณะเช่นการมีอนุมูลอิสระαแอลฟา - บีตา - อีเธอร์ , picrylhydrazyl ( dpph ; c18h12n5o6 , M   =   394.33 ) ( อาศัยการวัดความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ ไล่ตามมันอิเล็คตรอนของอะตอมไนโตรเจนในแปลก dpph ลดลงรับอะตอมไฮโดรเจนจากสารต้านอนุมูลอิสระให้สอดคล้องกัน ไฮดราซีน ( Contreras Guzman และ srong 1982 )
dpph เป็นลักษณะเป็นมีเสถียรภาพอนุมูลอิสระโดยอาศัยอำนาจของ delocalisation ของอิเล็กตรอนอะไหล่กว่าโมเลกุลโดยรวม ( รูปที่ 1 ) เพื่อให้โมเลกุลไม่ dimerise ชอบมากที่สุดอนุมูลอิสระอื่น ๆการ delocalisation ยังให้ขึ้นสีม่วงเข้ม มีการดูดซึมในสารละลายเอทานอลประมาณ 520 nm . การผสม dpph สารละลายที่มีสารที่สามารถบริจาคอะตอมไฮโดรเจน ให้สูงขึ้นเพื่อลดแบบฟอร์มที่มีการสูญเสียสีม่วง แสดง dpph รุนแรงโดย Z - และโมเลกุลของผู้บริจาค โดยอ้า ปฏิกิริยาหลักคือ