A Approaches to translation and the

A Approaches to translation and the smaller Europcan countries depend for a living on the translation of th works as well as their own translations he translation of literature in the minor languages. particularly in the developing countries, is much neglected In relation to the volume of translation. littie was written about it. The wider aspects wcrc ignored: translation's contribution to the development of national languages. its relation to meaning. thought and the language universals. lt was mainly discussed in terms ot (a) the conflict between free and literal translation. and (b) the contradiction between its inherent impossibility and its absolute necessity (Goethe. 1826). Cicero (55 Bc) first championed sense against words and said a uranslator must be either an interpreter or a rhetorician. The classical essays are those of St. Jerome (400). Luther (1530). Dryden (16g4) all favouring colloquial and natural renderings. Tytler wrote the first significant book on translation in 1790. stating that "a good translation is one in the merit of thc original work is so completely transfused into another language as to be as distinctly apprehended and as strongly felt by a native of the as it is by those who speak the language of the country to which that language belongs original work. In the nineteenth century, the important essays and references by (1813. 18u4). Humboldt (1816), Novalis (1798), Schleiermacher (813) Schopenhauer (185 l) and Nietzsche (1882) inclined towards more literal translation methods, while Matthew Arnold (1928) favoured a simple, direct and noble style translating Homer. In the twenti century. Croce (1922). Ortega y Gasset (1937) and Valéry (1946) questioned the possibility of adequate translation, particularly of poctry. Benjamin (1923) saw translation filling in the gaps in meaning in a universal recommended literal translation of syntax as well as words: "The language. He sentence is a wall blocking out the language of the original, whilst word for word translation is the arcade The above is a brief conspectus of views in the pre-linguistics period of translation. On the whole, they make no attempt to distinguish types or quality of texts (which are mainly Biblical or literary), and while they are strong on theory, they are short on method and practical examples. They show a gradual transition from a natural or free treatment towards a literal analysis, if not translation, ot the original, but there is no velopment of a theory, and many of the writers were not aware of each other's work With the increasing number of translator and reviser teams for documents and glossaries, the formulation of some translation theory, if only as a frame of reference, becomes necessary. The need is reinforced by the proliferation of terms of art, in particular of technological terms--in chemistry. for instance, a hundred internationa- lisms a month, in electronics, a few thousand a year (Spitzbart, 1972)-and by the desire to standardize the terminology, intra- and interlingually. But the main reason

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการแปลและ Europcan มีขนาดเล็กกว่าประเทศขึ้นสำหรับการใช้ชีวิตในการแปลของ th งานและตนเองแปลเขาแปลวรรณกรรมภาษารอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา มีมากที่ไม่มีกิจกรรมเกี่ยวกับปริมาตรของการแปล littie ได้เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ Wcrc ด้านกว้างที่ถูกละเลย: ส่วนแปลของการพัฒนาภาษาประจำชาติ ความสัมพันธ์กับความหมาย ความคิดและลักษณะทางชาติพันธ์ภาษา lt ได้กล่าวถึงส่วนใหญ่ใน ot (a) ความขัดแย้งระหว่างแปลตามตัวอักษร และฟรี และ (b) ความขัดแย้งระหว่างความเป็นไปได้ทำโดยธรรมชาติและความจำเป็นแน่นอน (สถาบันเกอเธ่. 1826) คิเคโร (55 Bc) championed ความรู้สึกกับคำแรก และกล่าวว่า uranslator ต้องการล่ามหรือที่ rhetorician เรียงความคลาสสิกเป็นของนักบุญเจอโรม (400) ลูเธอร์ (1530) Dryden (16g 4) ทั้งหมด favouring สิ่งจำลองธรรมชาติ และภาษา Tytler เขียนหนังสือสำคัญแรกในการแปลในการดำรง ระบุว่า "แปลดีเป็นหนึ่งในบุญของ thc งานเดิมมีทั้งหมด transfused ในภาษาอื่นเพื่อจะเข้าใจเป็นอย่างเห็นได้ชัด และเป็นอย่างยิ่งรู้สึก โดยคนพื้นเมืองเป็น ผู้ที่พูดภาษาของประเทศที่ภาษานั้นเป็นงานต้นฉบับ ในศตวรรษ เรียงความสำคัญและการอ้างอิงโดย (1813. 18u4) ฮุม (1816), Novalis (1798), Schopenhauer Schleiermacher (813) (185 l) และ Nietzsche (1882) มักวิธีการแปลตามตัวอักษรมากขึ้น ขณะที่อาร์โนลด์ Matthew (1928) favoured ง่าย ตรง และสูงแบบแปลโฮเมอร์ ในศตวรรษ twenti โค (ค.ศ. 1922) Ortega y Gasset (1937) และ Valéry (1946) ไต่สวนของพอแปล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง poctry กรอกข้อมูลในช่องว่างในความหมายการแปลแนะนำอักษรสากลของไวยากรณ์ตลอดจนคำแปลเห็นเบนจามิน (1923): "ภาษา ประโยคเขาเป็นกำแพงบล็อกออกภาษาของต้นฉบับ ขณะที่ word สำหรับคำแปลได้อาเขต ข้างต้นเป็น conspectus ย่อมุมมองในระยะก่อนภาษาศาสตร์แปล ทั้งหมดใน พวกเขาทำให้ไม่พยายามที่แยกชนิดหรือคุณภาพของข้อความ (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวรรณกรรม หรือคัมภีร์), และในขณะที่พวกเขามีความแข็งแรงบนทฤษฎี พวกเขาจะสั้นวิธีและปฏิบัติอย่าง พวกเขาแสดง gradual การเปลี่ยนจากรักษาธรรมชาติ หรือฟรีต่อการวิเคราะห์ตามตัวอักษร ถ้าไม่แปล ot ดั้งเดิม แต่มีไม่ velopment ทฤษฎีการ และตัวเขียนมากมายไม่ทราบกันคืองาน มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นของทีมงานนักแปลและ reviser สำหรับเอกสารและ glossaries แบ่งทฤษฎีบางแปล ถ้าเพียงเป็นกรอบของการอ้างอิง ความจำเป็นต้อง ต้องการจะเสริม ด้วยการแพร่หลายของศิลปะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงื่อนไขเทคโนโลยี - เคมี ตัวอย่าง ร้อย internationa-lisms เดือน อิเล็กทรอนิกส์ พันกี่ปี (Spitzbart, 1972) - และ ด้วยความปรารถนาที่จะกำหนดมาตรฐานคำศัพท์ intra - และ interlingually แต่เหตุผลหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางในการแปลและประเทศที่มีขนาดเล็ก Europcan ขึ้นสำหรับการใช้ชีวิตในการแปลผลงานครั้งเช่นเดียวกับการแปลของตัวเองที่เขาแปลวรรณกรรมในภาษาเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาที่ถูกทอดทิ้งมากในความสัมพันธ์กับปริมาณของการแปล littie เป็นหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ด้านกว้าง WCRC ละเว้น: ผลงานการแปลของการพัฒนาภาษาของชาติ ความสัมพันธ์กับความหมาย และคิดว่า universals ภาษา ลิตรส่วนใหญ่ที่ถูกกล่าวถึงในแง่ม่ (ก) ความขัดแย้งระหว่างการแปลฟรีและอักษร และ (ข) ความขัดแย้งระหว่างเป็นไปไม่ได้โดยธรรมชาติของมันและความจำเป็นแน่นอน (เกอเธ่. 1826) ซิเซโร (55 Bc) ปกป้องความรู้สึกครั้งแรกกับคำพูดและกล่าวว่า uranslator ต้องเป็นล่ามหรือโวหาร บทความคลาสสิกเป็นของนักบุญเจอโรม (400) ลูเทอร์ (1530) ดรายเดน (16g4) ทุกภาษาเค้านิยมและเป็นธรรมชาติ Tytler เขียนหนังสืออย่างมีนัยสำคัญเป็นครั้งแรกในการแปลใน 1790 ที่ระบุว่า "การแปลที่ดีเป็นหนึ่งในบุญของงานเดิม THC จะถ่ายเพื่อให้สมบูรณ์เป็นภาษาอื่นเท่าที่จะเป็นไปตามที่จับอย่างเห็นได้ชัดและเป็นความรู้สึกอย่างมากจากชาวพื้นเมืองเป็นมัน เป็นคนที่พูดภาษาของประเทศที่ใช้ภาษาที่เป็นงานเดิม. ในศตวรรษที่สิบเก้าเขียนเรียงความสำคัญและการอ้างอิงมาจาก (1,813 18u4). ฮัม (1816) Novalis (1798) ช (813) สชอ (185 ลิตร) และนิท (1882) มีความโน้มเอียงไปสู่​​วิธีการแปลความหมายมากขึ้นในขณะที่แมทธิวอาร์โนล (1928) ได้รับการสนับสนุนที่เรียบง่ายสไตล์โดยตรงและมีเกียรติแปลโฮเมอร์. ในศตวรรษที่ twenti. โครเช (1922). Ortega Y Gasset (1937) และ Valéry (1946) ถามความเป็นไปได้ของการแปลที่เพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ poctry เบนจามิน (1923) เห็นแปลกรอกในช่องว่างในความหมายสากลแนะนำการแปลความหมายของไวยากรณ์เช่นเดียวกับคำ:. "ภาษา เขาประโยคเป็นกำแพงปิดกั้นภาษาของเดิมในขณะที่คำแปลภาษาเป็นอาเขตดังกล่าวข้างต้นเป็น Conspectus สั้น ๆ ของมุมมองในช่วงก่อนภาษาศาสตร์ของการแปล ในทั้งที่พวกเขาทำให้ความพยายามที่จะแยกความแตกต่างชนิดที่ไม่มีคุณภาพหรือตำรา (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพระคัมภีร์หรือวรรณกรรม) และในขณะที่พวกเขามีความแข็งแรงในทฤษฎีพวกเขาจะสั้น ๆ เกี่ยวกับวิธีการและตัวอย่างการปฏิบัติ พวกเขาแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปจากการรักษาธรรมชาติหรือฟรีไปสู่​​การวิเคราะห์ที่แท้จริงหากไม่ได้แปล ot เดิม แต่มี velopment ของทฤษฎีไม่และมากของนักเขียนไม่ทราบของแต่ละงานอื่น ๆ ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของ แปลและทีม reviser สำหรับเอกสารและอภิธานศัพท์สูตรของทฤษฎีการแปลบางส่วนถ้าเป็นเพียงกรอบของการอ้างอิงที่มีความจำเป็น จำเป็นที่จะต้องเสริมด้วยการแพร่กระจายของแง่ของศิลปะโดยเฉพาะในแง่ของเทคโนโลยี - เคมี ตัวอย่างเช่นร้อย lisms internationa- เดือนในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่กี่พันต่อปี (Spitzbart 1972) และด้วยความปรารถนาที่จะสร้างมาตรฐานคำศัพท์ที่ intra- และ interlingually แต่เหตุผลหลักที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางการแปลและระบบเสียง และส่วนมากทางวัตถุ และความจริงทางแนวคิดที่แตกต่าง ( ปกติ ถ้าภาษาและวัฒนธรรม ใกล้แปลและต้นฉบับ ) คำไม่กี่คำ วลี หรือประโยคสอดคล้องถูกต้อง N สี่คำระดับที่สนใจแปล ( นิวมาร์ก , 1969 ) : ( 1 ) พิธี CF . ยูส ( 1967 ) จากแช่แข็งจะไม่ถูกยับยั้ง ) ( 2 ) หรือกระทบความรู้สึก ( จากที่ร้อนเกินไป 1o หน้าตาเฉย ) : ( 3 ) ทั่วไป หรือสิ่งที่เป็นนามธรรม ( จากที่นิยม opaquely เทคแก้ว ) และ ( 4 ) การประเมินผล ( สี่โดยคุณธรรม ( ดีและไม่ดี ) ; ความสุข ( ดี masty ) : เข้ม ( strong อ่อนแอ ) มิติ ( เช่น กว้างแคบ ) ได้เสนอกฎการแปลคำที่เกี่ยวข้อง collocations สำนวน . คําอุปมาอุปมัย สุภาษิตโบราณ หน่วยประโยค และคำต้องบ่อยพอๆ กัน ( ในลักษณะที่เหมาะสม และ registcr ของต่อไป ) ในแหล่งที่มาและเป้าหมายของภาษา แต่แปลไม่ปฏิบัติตามกฎนี้ ให้ตัวอักษร เพราะมันมีความขัดแย้งอยู่ภายใน ประการที่สาม บุคคล uscs ภาษาของข้อความที่เขียนและแปลไม่ coincidc . ทุกคนมีศัพท์ถ้าไม่ใช่ไวยากรณ์ idiosyncrasies และยึดติด " ความหมายส่วนบุคคลไปไม่กี่คำ นักแปลปกติเขียนในสไตล์ที่ปกติเขา desirably กับความสง่างามและความไว เว้นแต่บางข้อความ ขจัดมัน นอกจากนี้ ขณะที่การ ( 1947 ) ได้ชี้ให้เห็น ใช้เป็นนักเขียนที่ดีของ anguage มักจะห่างไกลจากมันไม่ข้ามวัตถุประสงค์ด้วย บางส่วนของศีลปกติของการเขียนที่ดี และเป็นนักเขียน ไม่ใช่ศีลที่แปลต้องเคารพและนักแปลและข้อความที่นักเขียนมีทฤษฎีที่แตกต่างกันของความหมายและคุณค่าที่แตกต่างของแปลทฤษฎีสีการตีความของเขาข้อความ เขาอาจจะตั้งค่า grcater กว่าข้อความ writcr ในความหมายแฝงรพช. ต้องกันน้อยบนอก . เขาอาจมองหาสัญลักษณ์ที่นิยมมีหลายความหมาย wherc ; เพียงหนึ่งวัตถุประสงค์ สำหรับที่แตกต่างกัน เน้น บนพื้นฐานของปรัชญาของเขาเอง หรือแม้แต่การอ่านของไวยากรณ์ . ค่าต่าง ๆ ของนักเขียนและนักแปลอาจถูกล้อเลียนผ่านรายงานโรงเรียน คำพูดที่ชอบ : ความสามารถที่ยุติธรรม เฉลี่ย เพียงพอ ( CF . adaquat E เฉลี่ย น่าพอใจ passahle . ปานกลาง กับผู้ชายทั้งหมด ( CF . เทรียร์ , 1973 ) ดังนั้น diagranimatically หนึ่งอาจเห็นอาจหมายถึงสรรพสิ่งภาษาเป้าหมายไม่ได้เป็น objeet ในสนามแม่เหล็กซึ่งมีเจ็ดหรือ eighu ขัดแย้งกันแรงนั่นเอง เมื่อมัน ผลขาดทุนของความหมาย เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และพูดให้สับสน หรือข้อบกพร่องของข้อความและการไร้ความสามารถของกัน ซึ่งเป็นแหล่งรวมที่สุดของนี้สูญเสียความหมายแปลบางครั้งเรียกว่าเอนโทรปี ( วีเนอี , 1968 ) เป็นปัญหา และในช่วง 30 ปี จํานวนมาก ตามทฤษฎีนี้แล้ว วรรณกรรมที่ได้รับการ dcvoted มัน เป็นนักภาษาศาสตร์มืออาชีพบางอย่าง เป็นผู้แปล เริ่มเปิด thcir สนใจทฤษฎีการแปลในเวลาเมื่อปรัชญาอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับภาษาและต่อมาเมื่อมีการลดลงของ bloomfiel เถียนหรือ belaviourist ( มากกว่าสาเหตุ ) ภาษาศาสตร์มีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วใน appli ภาษาศาสตร์อรรถศาสตร์ถูก ( กลีบเลี้ยงของดอก ) ครองอำนาจ ' ภายในภาษาศาสตร์ ก่อนรอบระยะเวลานี้ ทฤษฎีการแปลเป็นเกือบเฉพาะความกังวลของผู้ชาย O เอตเทิร์สยกเว้นมีชื่อเสียงของฮัม .