ONE major conclusion of this book i

ONE major conclusion of this book is that there are few consistent trends in popular support for the political
community but there is high and perhaps even growing support for democratic values and declining support for
regime institutions and political leaders. An earlier chapter by Hans-Dieter Klingemann has traced these patterns with
respect to democracy world-wide, while Russell Dalton, William Mishler and Richard Rose have confirmed the
existence of these patterns in particular regions of the world. This chapter focuses specifically on the role of public
policy in shaping popular support for democratic institutions among OECD countries. The data are aggregate
indicators across 24 of the 29 member countries of the OECD in 1997, as well as individual-level data from the same
24 countries based on the 1990–1 World Values Survey.52
The role of public policy in shaping electoral outcomes—most particularly withreg ards to government economic
performance—has long been a major preoccupation of political science. Aside from the voter attributes of party
identification or social group membership, economic management has traditionally been viewed as the single most
important factor that can deliver electoral success or failure. By contrast, studies focusing on the role of the economy
in shaping confidence in democratic institutions are comparatively rare (but cf. Clarke, Dutt, and Kornberg, 1993;
Finke, Muller, and Seligson 1987), and almost no attention has been devoted to the impact of the broader policy
outputs of government. Most studies which examine confidence have focused on aggregate over-time trends, usually
concentrating on democracy as a value and tracing changes among particular social, political, and national groups
(Listhaug and Wiberg 1995; Fuchs, Guidorossi, and Svensson 1995; Miller and Listhaug 1990).
Yet if economic performance has a major impact on electoral outcomes, as we know, then it should also have some
influence on popular confidence in democratic
52

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปสำคัญหนึ่งของหนังสือเล่มนี้คือมีแนวโน้มสอดคล้องน้อยในนิยมสนับสนุนการเมืองชุมชนมีแต่ จะสูง และอาจเติบโตสนับสนุนค่าประชาธิปไตยแม้กระทั่งปฏิเสธการสนับสนุนระบอบการปกครองสถาบันและผู้นำทางการเมือง บทความก่อนหน้า โดยฮานส์ Dieter Klingemann ได้ตรวจสอบรูปแบบเหล่านี้ด้วยเคารพประชาธิปไตยทั่วโลก ในขณะที่รัสเซลดาลตัน ริชาร์ดโรสและ William Mishler ได้ยืนยันการดำรงอยู่ของรูปแบบโดยเฉพาะในภูมิภาคของโลก บทนี้เน้นเฉพาะในบทบาทของประชาชนนโยบายในการสร้างรูปร่างนิยมสนับสนุนสถาบันประชาธิปไตยประเทศ OECD ข้อมูลจะรวมตัวบ่งชี้ทั้ง 24 ประเทศ 29 สมาชิกของ OECD ในปี 1997 ตลอดจนข้อมูลบุคคลระดับเดียวกันประเทศ 24 ตาม Survey.52 ค่าโลก 1990-1บทบาทของนโยบายสาธารณะในการสร้างรูปร่างผลเลือกตั้งกันมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง withreg ards รัฐบาลเศรษฐกิจประสิทธิภาพ — ได้ preoccupation หลักของรัฐศาสตร์ นอกเหนือจากคุณลักษณะขอของพรรครหัสหรือเป็นสมาชิกกลุ่มทางสังคม ดูการจัดการเศรษฐกิจเป็นเดียวซึ่งปัจจัยสำคัญที่สามารถเลือกตั้งประสบความสำเร็จหรือความล้มเหลว โดยคมชัด ศึกษาเน้นบทบาทของเศรษฐกิจในความเชื่อมั่นในประชาธิปไตยสถาบันสร้างรูปร่างดีอย่างหนึ่งที่หายาก (แต่ cf. คลาร์ก Dutt และ Kornberg, 1993Finke มูลเลอร์ และ Seligson 1987), และมีการทุ่มเทเกือบไม่สนใจถึงผลกระทบของนโยบายกว้างขึ้นแสดงผลของรัฐบาล การศึกษาส่วนใหญ่ที่ตรวจสอบความเชื่อมั่นได้เน้นแนวโน้มเกินเวลารวม ปกติconcentrating บนประชาธิปไตยเป็นค่าและติดตามการเปลี่ยนแปลงระหว่างกลุ่มทางสังคม การเมือง และในประเทศโดยเฉพาะ(Listhaug และ Wiberg 1995 ฟุคส์ Guidorossi และ Svensson 1995 มิลเลอร์และ Listhaug 1990)แต่ ถ้าประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจมีผลกระทบต่อผลการเลือกตั้ง สำคัญเรารู้ แล้วก็ควรมีบางมีอิทธิพลต่อบนความเชื่อมั่นนิยมในประชาธิปไตย52

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในข้อสรุปที่สำคัญของหนังสือเล่มนี้ก็คือว่ามีไม่กี่แนวโน้มที่สอดคล้องกันในการสนับสนุนที่ยอดนิยมสำหรับการเมืองชุมชนแต่มีสูงและอาจจะรวมถึงการสนับสนุนที่เพิ่มขึ้นสำหรับค่านิยมประชาธิปไตยและการสนับสนุนที่ลดลงสำหรับสถาบันระบอบการปกครองและผู้นำทางการเมือง บทก่อนหน้านี้โดย Hans-Dieter Klingemann ได้ตรวจสอบรูปแบบเหล่านี้มีส่วนที่เกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยทั่วโลกในขณะที่ดัลตันรัสเซลวิลเลียมMishler และริชาร์ดโรสได้รับการยืนยันการดำรงอยู่ของรูปแบบเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคของโลก ในบทนี้จะมุ่งเน้นเฉพาะในบทบาทของประชาชนนโยบายในการสร้างความนิยมสนับสนุนสถาบันประชาธิปไตยในกลุ่มประเทศโออีซีดี ข้อมูลที่มีการรวมตัวชี้วัดทั่ว 24 ประเทศสมาชิก 29 ของโออีซีดีในปี 1997 เช่นเดียวกับข้อมูลของแต่ละบุคคลในระดับเดียวกันจาก 24 ประเทศบนพื้นฐานของค่านิยม 1990-1 โลก Survey.52 บทบาทของนโยบายสาธารณะในการสร้างผลการเลือกตั้ง ให้มากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะ withreg ards เศรษฐกิจของรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพได้รับการลุ่มหลงที่สำคัญของวิทยาศาสตร์ทางการเมือง นอกเหนือจากคุณสมบัติผู้มีสิทธิเลือกตั้งของพรรคประชาชนหรือสมาชิกของกลุ่มทางสังคมการจัดการเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมที่ได้รับการมองว่าเป็นที่สุดเพียงอย่างเดียวปัจจัยสำคัญที่สามารถส่งมอบความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการเลือกตั้ง ในทางตรงกันข้ามการศึกษามุ่งเน้นไปที่บทบาทของเศรษฐกิจในการสร้างความเชื่อมั่นในสถาบันประชาธิปไตยเป็นของหายากได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ (แต่เทียบคล๊าร์คดัทท์และ Kornberg 1993; Finke, มุลเลอร์และ Seligson 1987) ให้ความสนใจและเกือบจะไม่ได้รับการทุ่มเทให้กับการ ผลกระทบของนโยบายที่กว้างขึ้นผลของรัฐบาล การศึกษาส่วนใหญ่ที่ตรวจสอบความเชื่อมั่นได้มุ่งเน้นเกี่ยวกับแนวโน้มรวมในช่วงเวลาที่มักจะมุ่งเน้นที่การปกครองระบอบประชาธิปไตยเป็นค่าและการเปลี่ยนแปลงที่ติดตามในหมู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสังคมการเมืองและกลุ่มชาติ(Listhaug และ Wiberg 1995; Fuchs, Guidorossi และ Svensson 1995; มิลเลอร์และ Listhaug 1990). แต่ถ้าประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจที่มีผลกระทบที่สำคัญต่อผลการเลือกตั้งที่เรารู้แล้วก็ควรจะมีบางส่วนที่มีอิทธิพลต่อความเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตยที่นิยมใน52

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อสรุปหนึ่งที่สำคัญของหนังสือเล่มนี้คือ มีแนวโน้มที่สอดคล้องกันบางอย่างในการสนับสนุนที่เป็นที่นิยมสำหรับประชาคมการเมือง
แต่มีสูงและอาจเติบโตสนับสนุนค่านิยมประชาธิปไตย และปฏิเสธการสนับสนุน
สถาบันการปกครองและผู้นำการเมือง ก่อนหน้านี้บทโดยฮันส์ดี klingemann ได้ติดตามรูปแบบเหล่านี้ด้วย
เคารพประชาธิปไตยทั่วโลก ในขณะที่รัสเซลดาลตันวิลเลี่ยม มิชเลอร์และริชาร์ดโรสได้รับการยืนยันการดำรงอยู่ของรูปแบบเหล่านี้
โดยเฉพาะในภูมิภาคของโลก บทนี้จะเน้นเฉพาะในบทบาทของนโยบายสาธารณะ
ในการได้รับการสนับสนุนสถาบันประชาธิปไตยในกลุ่มประเทศ OECD . ข้อมูล ตัวชี้วัดรวม
ข้าม 24 จาก 29 ประเทศของ OECD ในปี 1997 รวมทั้งข้อมูลระดับบุคคลจากเดิม
24 ประเทศ จากปี 1990 –ค่าสำรวจโลก 1 . 52
บทบาทของนโยบายสาธารณะในการกำหนดผลการเลือกตั้งมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง withreg ards ทางเศรษฐกิจ
รัฐบาลได้รับเข้าไป สาขารัฐศาสตร์ นอกเหนือจากคุณสมบัติของผู้มีสิทธิเลือกตั้งพรรค
ประชาชนหรือสังคม สมาชิกของกลุ่ม , การจัดการทางเศรษฐกิจมักจะมองว่าเดียวมากที่สุด
ปัจจัยสําคัญที่สามารถส่งมอบความสำเร็จการเลือกตั้งหรือความล้มเหลว ในทางกลับกัน การศึกษาที่เน้นบทบาทของเศรษฐกิจ
ในการสร้างความเชื่อมั่นในสถาบันประชาธิปไตยจะเปรียบเทียบหายาก ( แต่ CF . คลาร์ก ดัต และ คอร์นเบิร์ก , 1993 ;
Finke Muller และ seligson 1987 ) และเกือบจะไม่มีความสนใจได้รับการรองรับผลกระทบจากนโยบายที่กว้างขึ้น
ผลผลิตของรัฐบาลส่วนใหญ่การศึกษาซึ่งตรวจสอบความมั่นใจได้มุ่งเน้นแนวโน้มรวมกว่าเวลาปกติ
มุ่งเน้นประชาธิปไตยเป็นค่าและติดตามการเปลี่ยนแปลงของ โดยเฉพาะ สังคม การเมือง และกลุ่มชาติ
( listhaug และ ไวเบิร์ก 1995 ; และ guidorossi ฟุชส์ , สร้าง , 1995 ; มิลเลอร์และ listhaug 1990 ) .
แต่ถ้าภาวะเศรษฐกิจมีผลกระทบสำคัญบนผลการเลือกตั้ง ตามที่เราทราบมันก็ต้องมีบาง
มีอิทธิพลต่อความเชื่อมั่นที่นิยมใน

แต่ประชาธิปไตย